lees ff en laat weten of het zuigt

[Diluted]

Misschien dat ik dit niet zou moeten opschrijven, misschien is het zinloos, maar het idee dat er iemand is die zal weten waarom ik het zo meteen allemaal ga beëindigen geeft me een goed gevoel. O.k. ik geef het eerlijk toe, misschien is het wel een ijdele actie. Maar dat is de aard van de mens en zelfs ik (ik heb mezelf altijd gezien als iemand die anders is dan de meeste in deze uit ijdelheid, lucht kastelen en verloren idealen opgebouwde maatschappij), zal moeten geloven in de primitieve behoefte van de mens om een beetje bekendheid te krijgen in deze egocentrische wereld. Erkenning is goed, iedereen verdient het, maar niet in die mate dat iedereen over lijken moet gaan om in de kranten zijn eigen gezicht te zien, en er met valse bescheidenheid over door blijft praten tot de mensen om hen heen er van kotsen. Maar, ik dwaal af. Oh gij, die dit boek ooit leest, gij zijd uitverkoren om met mijn verhaal naar de buitenwereld te treden en mij mijn lang verwachte beetje erkenning te geven waar ik al zo lang naar smacht. Of zou mijn verhaal worden weggestopt tussen de vele dossiers van mijn nooit beminde voorgangers en worden vergeten? (Uiteindelijk is er niet zoveel bijzonders aan mijn verhaal dat het zou moeten worden gekaft en als grootste bestseller aller tijden zou moeten worden verkocht.) Ik ben slechts één van de zeldzame, maar zeker voorkomende, misbaksels van de maatschappij. Ik voldoe niet aan de eisen om een huisje- boompje- beestje- saaie- brave- burgertjes- bestaan op te bouwen en liefdevol te worden opgenomen in de buurtwacht die hun tijd verdoen met het loeren naar onschuldige buitenlanders, die toch zeker niets misdaan hebben, maar waar zij zich toch in die mate aan ergeren dat zij voor de zoveelste keer de politie opbellen. (Vruchteloos weliswaar, want de dappere verdedigers van onze brave burgers, blijken niet goed te functioneren als ze worden opgedragen om in beweging te komen en hun plicht te doen. Het zou natuurlijk kunnen liggen aan een overdosis donuts en koffie, waar bijna elke blauwgeüniformeerde last van heeft. De arme zielen). Dus word ik vanwege mijn maatschappelijke mankementen maar in een hoekje geduwd en -met moeite- genegeerd door de door hun ouders volmaakt geproduceerde mensen. Wat een oproer zou er komen als er één van die brave lieve mannetjes, die normaal onder de plak zitten bij hun vrouwen, plotseling in opstand zou komen, zijn vrouw een zoen zou geven op de wang, om vervolgens lippenstift op te doen en een mini rokje aan te trekken en naar de eerste de beste homo bar zou rennen. Weinig kans dat de vrouw hem kirrend haar ladyshave zou lenen en hem mee sleept naar een drogisterij om nieuwe foundation en oogschaduw te kopen, omdat hij er anders niet verzorgd uit zou zien.

[Vlooienband]

Wanneer je de smilies weglaat en de tekst een goede, fatsoenlijke introductie geeft, zonder meteen te beginnen, is het wat.
Als je de tekst dan ook nog eens herschrijft met wat van de onderstaande punten, is het leuk.
Bouw je dan ook nog eens duidelijke pauzes in, door middel van alinea's, witregels en dergelijke, leest het prettig.
Je kan goed zeuren en verwoord het ook goed. Da's tof, schrijf eens een column. Dit is al een soort van column, maar de aankondiging die je haar geeft is slecht.
Inhoudelijk is het goed, alleen de genoemde punten verdienen meer aandacht.


"O.k. ik geef het eerlijk toe, misschien is het wel een ijdele actie"
Het is: Oké, ik geef (...)

"dan de meeste in deze uit ijdelheid"
Meesten

"lucht kastelen en verloren idealen"
Luchtkastelen, aan elkaar geschreven.

"die mate dat iedereen over lijken"
"Dat" moet hier, geloof ik, "waarbij" zijn.

"gij zijd uitverkoren"
Zijt gij onwetend m.t.b. de oude spelling?

Maak zinnen niet al te lang. Probeer een limiet van twee regels in te bouwen. Maak ook regelmatig een alinea en laat witregels ook niet ongebruikt. Dat geeft duidelijkheid en leest fijner.

"Of zou mijn verhaal worden weggestopt"
Zal, i.p.v. zou.

"(Uiteindelijk is er niet zoveel bijzonders aan mijn verhaal dat het zou moeten worden gekaft en als grootste bestseller aller tijden zou moeten worden verkocht.)"
Deze zin leest niet lekker, loopt niet goed en is te lang.
Ook vogel je weer met zou/zal.

"Ik voldoe niet aan de eisen om een huisje- boompje- beestje- saaie- brave- burgertjes- bestaan op te bouwen en liefdevol te worden opgenomen in de buurtwacht die hun tijd verdoen met het loeren naar onschuldige buitenlanders, die toch zeker niets misdaan hebben, maar waar zij zich toch in die mate aan ergeren dat zij voor de zoveelste keer de politie opbellen."
Lange zinnen lezen meer dan beroerd, maak ze korter. En let op hinderlijke herhaling van woorden, zelfde woorden mogen niet achter elkaar staan. Dat leest niet prettig.

"Dus word ik vanwege mijn maatschappelijke mankementen maar in een hoekje geduwd"
"Dus word ik, vanwege mijn maatschappelijke mankementen, maar in"

"zijn vrouw een zoen zou geven op de wang"
zijn vrouw op haar wang een zoen zou geven

"mini rokje"
minirokje, aan elkaar.

"homo bar"
Aan elkaar.

[Ieke]

Ik vind het een leuk verhaal.
Commentaar:
Je hebt zoms te lange zinnen. Je plakt kleine, korte zinnen door middel van komma's en "en" maar aan elkaar. Het leest makkelijker als je soms gewoon met een nieuwe zin begint.
Verder hoef je niet zoveel tussen haakjes te zetten. Soms als je het haakje hebt gesloten komt er een soort conclusie die ook gedeeltelijk op het stuk binnen de haakjes slaat. Stukjes tussen haakjes kunnen natuurlijk wel, maar er zijn stukjes die niet hoeven, zeker als je een column schrijft. (waar dit verhaal het meeste op lijkt)
Kom iets beter binnen. Maak een soort inleiding, nu val je echt zo in het verhaal.

[Diluted]

is goei. thanx voor advies ga d'r ff aan werken. moet toch gaan lukken vind ik...