herinneringen (kort stukje tekst)

[wondersbestaan]

Herinneringen. Mooie herinneringen. Verdrietige en vervelende herinneringen. Herinneringen zijn niet altijd even fijn, maar er zitten ook hele mooi tussen. Af en toe flitst er zomaar een herinnering voorbij. Buiten, op school of gewoon thuis. Soms ga ik ook heel bewust op zoek naar een herinnering. Door naar bepaalde liedjes te luisteren of naar een bepaalde plek te gaan. En dan probeer ik dat ene moment weer opnieuw te beleven. Ik haal het beeld in mijn hoofd en ga op zoek naar de sfeer, de geur en mijn gevoel op dat moment. En hoe hard ik ook mijn best doen, soms lukt het niet helemaal. Dan is daar alleen dat beeld en verder niks. En eigenlijk kan ik ook niet meer verwachten. Want ieder moment is anders. En een herinnering is nooit helemaal objectief, want onbewust (of bewust) voeg je wat toe aan die herinnering of laat je juist wat weg. Maar dat geeft niet. Want ook al beleef ik dat ene moment niet meer precies zoals het was, ik weet wat ik op dat moment dacht en voelde. En juist dat besef maakt een herinnering tot een herinnering.

[Vlooienband]

Lief, mooi stukje. Waren het gedachten of heb je dit echt geschreven, met je hoofd er volledig bij? Het lijkt namelijk op een half-dromend stukje.
Leuk, maar wat is het doel? Het gaat niet echt duidelijk ergens heen, 't is eerder een column te noemen dan een verhaal.

Let op hinderlijke herhaling wat betreft woorden. Je schrijft in enkele zinnen het woord "herinneringen" erg vaak, hier past dat bij, maar bij andere woorden niet. Let hier op.

"hele mooi tussen"
Het is: mooie.

"En hoe hard ik ook mijn best doen"
Het is hier doe, zonder 'n'.

"En eigenlijk kan ik ook niet meer verwachten. Want ieder moment is anders"
Zinnen samenvoegen.

"Maar dat geeft niet. Want ook al beleef ik dat"
Zinnen samenvoegen.

[wondersbestaan]

Ik heb dit stukje bewust geschreven en echt vanuit mijn gevoel. Het klopt ook allemaal in de zin van dat ik echt op zoek ga naar herinneringen. En het lijkt allemaal wel een beetje idylisch, maar zo voelde het ook op het moment dat ik het schreef.

En wat betreft die spelfoutjes, die zijn er gewoon ingeslopen tijdens het typen. En omdat ik zelf weet wat ik geschreven heb, lees je over die spelfoutjes heen.

[Vlooienband]

Met de boel nalezen kom je een heel eind.
Mooi stukje.

[Ieke]

Ik vind het erg mooi, het is echt uit het gevoel. Het is wel jammer dat je heel vaan "En" aan het begin van de regel grbruikt. Het is gewoon al niet zo mooi, maar je doet het erg vaag.
Misschien kan je verder wat meer struktuur in je tekst brengen door soms wat alinea's te maken. Dat staat beter als een achter elkaar doorgeschreven stuk.