jezelf zoeken

[fruitvliegje]

klinkt het raar als je op zoek wilt naar jezelf?
wat je zelf echt wil en zo, wat belangrijk is, en wat maar belangrijk lijkt...
en dat dat best kan als je ergens weg bent van alles? (wat mij op het moment wel niet lukt)
ben nochtans even alleen thuis en voel mij nogal eenzaam (vrienden niet in de buurt en "hij" in de sneeuw in frankrijk met vrienden)

[Quiana]

fruitvliegje schreef:
klinkt het raar als je op zoek wilt naar jezelf?

Nee, vind van niet.

[CoveredEyes]

Betamethason schreef:
Nee, vind van niet.

[fruitvliegje]

en hoe doen jullie dat dan?

[Quiana]

fruitvliegje schreef:
en hoe doen jullie dat dan?

Nadenken...
Praten met m'n psych,
kan dan beter ordenen zeg maar.
Soms opschrijven.

Dat is absoluut niet raar.. en ook niet dat je daarvoor even weg wil. Vaak heb je in het dagelijks leven zoveel te doen dat je niet echt tijd hebt om nieuwe dingen uit te proberen, even weg zijn waar dit wel kan, is daarom een uitstekende manier.

Hoe ik het doe, is dus inderdaad echt tijd voor mezelf nemen en nieuwe dingen uitproberen. Volgend jaar ben ik geslaagd en ga ik een jaar lang me bezig houden met van alles uit proberen, misschien zelfs 2 jaar.

Ik denk dat je er vooral de tijd voor moet nemen, en je hart moet volgen

[gothicje]

heej ik vindt het absoluut niet raar...
ik geloof dat de meeste mensen wel ooit opzoek zijn geweest naar zichzelf of nog zijn...
kiezen welke weg je wilt nemen in je leven
ik heb mezelf ook nog niet echt gevonden soms denk ik van wel maar blijkt toch weer van niet..
hoe ik het doe, kweet het niet echt gebeurd vanzelf
maar denk ook wel dat ik gewoon alles uit probeer, mensen af ga om te kijken waar ik me fijn bij voel...
alles afwegen, praten schrijven en dan alles ordenen
maar kijk heel veel naar mijn omgeving om te kijken hoe ik niet wil worden en wat juist wel en daar dan een weg tussen vinden
ik vindt dat het gewoon een deel van je leven is en in de puberteit verander je lichamelijk en geestelijk daardoor ga je zoeken

[KissMyJackass]

onee dat is zeker niet raar

ik ben t nou zelf ook aan t doen, t wil alleen nog niet echt lukken
ik heb gewoon t idee dat dr 2, of zelfs meer, mij-en zijn... komt dat iemand bekend voor??
en dan weet ik dus gewoon niet welke van de heleboel ik nou ben..

[fruitvliegje]

KissMyJackass schreef:
onee dat is zeker niet raar

ik ben t nou zelf ook aan t doen, t wil alleen nog niet echt lukken
ik heb gewoon t idee dat dr 2, of zelfs meer, mij-en zijn... komt dat iemand bekend voor??
en dan weet ik dus gewoon niet welke van de heleboel ik nou ben..

jep ,ken ik.
hangt af van het gezelschap bij mij

[Horror Kitty]

Heb ik ook nogal last van de laatste tijd.
Ik weet gewoon helemaal niet meer wat ik wil en verander tig keer per dag van mening. Voel me ook gigantisch onzeker en eenzaam daardoor. Maarjah, ik doe er nu alles aan om niet weer in een vicieuze cirkel te raken zoals vorig jaar..

[KissMyJackass]

fruitvliegje schreef:
jep ,ken ik.
hangt af van het gezelschap bij mij

Ja... das irritant!!
Als ik op school ben ofzo, weet ik meestal wel ongeveer wie ik ben zegmaar... maar dan kom ik ergens anders, bij andere vrienden, en gedraag ik me weer heel anders, en dan voelt t ook gewoon als mezelf... ben ik nou allebei ofzo??

raar??? echt niet!
ik ben nou al een aantal jaar opzoek naar mezelf, en ik denk dat je dat je leven blijft doen! altijd maar kijken, wat is mijn mening, hoe wil ik eruit zien, is het goed zoals het gaat nu, wat kan er beter.
ik denk dat het raar is als je dat neit doet! je blijft je alsmaar ontwikkelen.

[fruitvliegje]

ik weet alleen niet achter wat ik juist moet zoeken...

[dromerig elfje]

Het is helemaal niet raar joh...,
Ik bne ook opzoek naar mijn echt zelf, naar wat ik nou echt wil,en wie ik nou echt ben...En waarom ik ben zoals ik ben. Het is nog nie gelukt om "mezelf te vinden"
Maar dat komt nog wel..., en bij jou ook!

Het is denk ik wel goed, om een tijdje weg te gaan, om alle gedachten op orde te brengen, als je daar de mogelijkheid voor hebt tenminste...
opschrijven helpt ook idd....

fruitvliegje schreef:
klinkt het raar als je op zoek wilt naar jezelf?
wat je zelf echt wil en zo, wat belangrijk is, en wat maar belangrijk lijkt...
en dat dat best kan als je ergens weg bent van alles? (wat mij op het moment wel niet lukt)
ben nochtans even alleen thuis en voel mij nogal eenzaam (vrienden niet in de buurt en "hij" in de sneeuw in frankrijk met vrienden)

nou simpel klinkt raar maar waar he rinmt ook nog

maare...als ik mezelf wil opzoeken dan kijk ik gewoon in de spiegel

[iamcj]

Op zoek naar jezelf, wie ben ik nu eigenlijk.
Je bent zo complex, dat ik denk dat niemand ooit een moment zal kennen waarin hij compleet beseft wie hij is. Wel kom je gedurende je leven steeds momenten tegen, van he, dit is een deel van mij, zo gedraag ik mij. Meestal merk je dat niet eens. Je leert te reageren op zaken zonder na te denken, vanuit je gevoel.

Eigenlijk leer je jezelf gewoon langzaam kennen, maar op het moment zelf heb je het niet door, dus blijf je altijd met die vraag zitten, totdat je beseft dat het een leerproces is wat nooit ophoudt. Pas als je vandaag jezelf beschrijft en dat over een jaar terugleest, kan je een beetje beseffen hoeveel je verandert bent.

Eigenlijk leer je jezelf niet kennen, maar word je jezelf, je verandert constant, heel je leven lang.

Op zoek gaan naar jezelf onstaat denk meestal als je het gevoel hebt dat je zoveel wilt, maar zo weinig doet. Lusteloos, nergens zin in, beetje computeren en opeens ben je dat zat. Wie ben ik nu eigenlijk. Een groot blok in je hoofd dat er niet uit wil.

Als je wilt weten waarom je de dingen doet die je doet, zal je er over na moeten denken en de verklaring in het verleden zoeken, dat heeft je namelijk gevormd.

Als je op het moment zelf beseft waarom je iets doet of er daarna over nadenkt. En vervolgens de volgende keer begrijpt wat er aan de hand is op het moment zelf, dan ben je weer een stapje verder.

Voorbeeld:
Je bent bang om in het openbaar te praten.
Je denkt waarom, je staat daar voor de klas en het lukt je niet, is het de leraar? zijn het teveel mensen? zitten je vrienden in de klas, zijn het er te veel?

Kan allemaal meespelen, maar als je echt diep graaft, kom je er bijvoorbeeld achter dat je een keer verschikkelijk voor paal hebt gestaan voor een grote groep.

Als je je dat bedenkt, besef je, he ik ben nu nog steeds bang dat dat weer gebeurt.

Dan bedenk je je, waarom gebeurde dat toen? Je had bijvoorbeeld je spreekbeurt niet uit je hoofd geleert, of je vergat als enige je tekst tijdens de musical omdat je niet had geleerd.

Dus je kan misschien voorkomen voor paal te staan door je super goed voor te bereiden. Dat breng je in praktijk, je leert je volgende spreekbeurt supergoed, wat je meestal achterwege laat omdat het toch niet gaat. Je bent ontzettend zenuwachtig, je begint, briefje achter de hand, het gaat, je weet je tekst en het gaat vanzelf, enorme opluchting en je hebt wat over jezelf geleerd.

Dit is een simpel voorbeeld, vaak ligt het veel complexer en kan je niet even zeggen ik bereid me goed voor.

Je komt er bijvoorbeeld achter dat je op een bepaalde manier reageert (je vind bijvoorbeeld dat je alles fout doet) omdat je ouders zijn gescheiden, wat kan je daar dan aan doen om te voorkomen. Niets wat er komt geen 2e kans, je ouders zijn uit elkaar. Het komt er dan op neer dat je zal moeten toegeven dat het jouw schuld niet is, anders draag je het altijd bij je. En dat is erg lastig en lukt de meeste mensen nooit, omdat ze altijd te druk zijn met andere dingen en gewoon gaan.

Bij het zoeken naar jezelf moet je vaak een stapje terug doen om weer verder te kunnen. Even verdrietig zijn om gelukkiger te worden.

En na dit stukje ben ik zelf ook weer wat wijzer, want ik weet nu hoe ik zelf over dit onderwerp denk en ken ik mijzelf weer een stukje beter.

"dit is alleen maar wat ik er van denk he."

[Droomvlucht]

Natuurlijk is dat niet raar, net als jezelf kwijt zijn ook niet raar is.

En tja, hoe doe je dat?..

Ik doe (of althans probeer) dat door vaak terug te kijken op dingen, kijken of het anders kon, kijken of ik mn eigen ik misschien toch in dingen herken etc..

klinkt waarschijnlijk heel moeilijk.. maar toch...

[Morphia]

Ehmm.. Wat ik heb bedacht:

Je maakt een lijst van al de positieve en negatieve eigenschappen. Dan bedenk je bij alle negatieve een manier om ze positief op te vatten, en bij alle positieve een manier om ze negatief op te vatten.

Bijvoorbeeld:

Kritisch - Zeurderig
Precies - Pietluttig
Lief - Slijmerig

Etc.

Dan krijg je een volledige lijst, van.. Jou? Zonder al te veel kritiek. Misschien kun je er wat mee. Je kunt de lijst natuurlijk steeds langer maken, aanpassen, etc. En dingen die je niet bevallen, kun je proberen te verbeteren. Bla.


En.. Ik denk dat iedereen op zoek is naar zichzelf. Min of meer. Je kunt alleen besluiten om het actief te doen. Wat ik heb gedaan is een kunstboek pakken en uitzoeken wat ik wel en niet mooi vind. En dan bedenken waaróm iets je aanspreekt, of niet. Hetzelfde geldt voor muziek, filosofen, kleuren, enz.

..

[CoolJessy]

het is niet raar om jezelf te 'zoeken', ik denk dat iedereen dat wel eens doet maar waarom jezelf zoeken?
Als je gewoon doet waar jij zin in hebt (en je niet schaamt omdat je denkt dat is kinderachtig en dan lacht iedereen me uit enzo, gewoon doen) dan ben je voor een groot deel al jezelf, lijkt mij.
Je veranderd altijd, al is het maar van mening of misschien je hele persoonlijkheid, maakt niet uit je blijft niet zoals je bent of was. daarom heeft het lijkt mij ook geen zin jezelf te zoeken, want als je jezelf gevonden hebt dan zou je je aan een standaart-jou vasthouden, altijd dezelfde dingen blijven doen en zeggen...niet goed.
ik denk ook dat iedereen wel anders doet tegen andere mensen (nou ik zou echt niet tegen mijn vriendinnen zo doen als tegen mijn broertje en tegen mijn broertje zou ik ook nooit zo doen als tegen mijn moeder... de ene vriendin kan je veel lol me hebben terwijl de andere vriendin juist helemaal niet zo is, maar toch je vriendin, nogal logisch dat je dan anders doet!)
Nieuwe dingen uitproberen en terugkijken naar oude dingen kan goed zijn, je leert dan inderdaad dingen over jezelf, maar of je jezelf daarmee 'vindt' denk het niet.. je leert er misschien mee hoe je op een situatie kan reageren, of hoe je dat juist niet moet doen maar ik denk niet dat als je dat voor langere tijd doet zo je ineens precies weet wie jij zelf bent...
mja.. zo denk ik er dus ongeveer over ofzo...

[damaetas]

fruitvliegje schreef:
en hoe doen jullie dat dan?

ik ga deze zomer een maandenhalf trekken, alleentjes, en daar hoop ik 'mezelf tegen te komen' zoals dat zo mooi heet. niet dat ik weet wat dat dan betekent hoor.

ik denk dat je jezelf leert kennen door ervaringen en door gesprekken/gedachtes/...

Morphia schreef:
Ehmm.. Wat ik heb bedacht:

Je maakt een lijst van al de positieve en negatieve eigenschappen. Dan bedenk je bij alle negatieve een manier om ze positief op te vatten, en bij alle positieve een manier om ze negatief op te vatten.

Bijvoorbeeld:

Kritisch - Zeurderig
Precies - Pietluttig
Lief - Slijmerig

Etc.

Dan krijg je een volledige lijst, van.. Jou? Zonder al te veel kritiek. Misschien kun je er wat mee. Je kunt de lijst natuurlijk steeds langer maken, aanpassen, etc. En dingen die je niet bevallen, kun je proberen te verbeteren. Bla.

misschien ook en goed idee: laat dat ook over jou door een goede vriend(in) doen, zo weet je hoe je overkomt.

[fruitvliegje]

ik denk dat ik mezelf ga zoeken in m'n dromen. ik bedoel daarmee, m'n onderbewustzijn een beetje ontrafelen en zo te weten kom wat ik wil en niet wil.

Want denken, ik wéét niet waar ik over moet denken, en ik wil het niet, omdat ik het denken zo beu ben,het is verwarrend en ik word er vaak verdrietig van.

goed idee?

[Snippie]

Is echt niet raar hoor. Ik denk dat we allemaal wel op zoek zijn naar ons zelf maar de een wat meer en bewuster dan de ander..

Ik ben ook op zoek naar mezelf en doe dat door veel energie in school te stoppen. Hier word erg gelet op je houding en word er ook op getoetst. Wanneer ik leerpunten krijg (punten die moeten worden verbeterd voordat je het werkveld in gaat) dan ga ik daar keihard aan werken.

[fruitvliegje]

schrijven was idd ook een goede oplossing.
ik ga zo tewerk; ik stel een vraag (schrijf ze dus op) en antwoord daarachter.
klinkt simpel,maar je komt een pak verder dan als je het alleen maar denkt!

fruitvliegje schreef:
je komt een pak verder dan als je het alleen maar denkt!

Met schrijven kom je zeker verder (is mijn mening ), ook omdat je het allemaal nog eens terug kan lezen en het je dan soms nog wat duidelijk wordt. Ook door hier op het forum te posten, zoek je jezelf, denk ik. En zo zijn er meer van dat soort dingen. Ik denk dat het negen van de tien keer onbewust gaat. Ik denk ook dat het heel normaal is dat je nadenkt over wie je nou eigenlijk bent, hoort ook bij het 'volwassen' worden.

[karamba]

Ik ben ook opzoek naar mezelf!!! Ik ben altijd heel stil enzo... ik vertel zelden iets. Tenzij ik iemand wel HEEEEEEEEL goed moet vertrouwen. Ik ben onzeker over mezelf. Mijn karakter stoort me omdat ik mensen om me heen uitbundig zie doen. Ik wil ook meer leren van mezelf. Uitbundiger worden. Ik ga nu een training doen voor Assertiviteit. Dan hoop ik wat spraakzamer te worden. Op zoek gaan naar mezelf doe ik ook door dingen van anderen over te nemen, maar dan moet je wel weer jezelf blijven...
Ik ben ook pas 16, ik ben nog nooit ver weg geweest. Ik wil nog heel veel zien, nog heel veel levenservaring opdoen. Misschien weet ik dan wie ik ben, waar ik sta, wat ik leuk vindt en dat soort dingen.

[Outrageous]

fruitvliegje schreef:
klinkt het raar als je op zoek wilt naar jezelf?
wat je zelf echt wil en zo, wat belangrijk is, en wat maar belangrijk lijkt...
en dat dat best kan als je ergens weg bent van alles? (wat mij op het moment wel niet lukt)
ben nochtans even alleen thuis en voel mij nogal eenzaam (vrienden niet in de buurt en "hij" in de sneeuw in frankrijk met vrienden)

Nee vind het niet raar om het zo te noemen of om er mee bezig te zijn. Denk dat het heel belangrijk is juist om er mee bezig te zijn. Dat maakt je een persoon en het is heel logisch in deze levensfase.