leven

Ik moet het ergens kwijt dus maar ff hier. Ik weet niet wat ik moet leven of niet. Ik leef niet eens en ik ben ook niet dood. Dood is niet het ergste wat er kan gebeuren leegte is erger, leegte in je verleden, leegte in je toekomst en leegte in je leegte overal. Ik voel niet meer. Ik heb zoveel pijn dat ik er voor weg ren weg van al die pijn omdat ik het niet meer aan kan. Ik sta nu dus tussen leven en dood. Ik voel ook geen geluk meer omdat ik weg ren voor mijn pijn en dan ren ik automatisch ook weg voor de rest van mijn gevoel. Nou niet dat ik echt geluk had altijd een heel klein laagje over de pijn ik ben gewoon gevuld met pijn al mijn hele leven. Ik weet dat ik niet alleen ben maar ik wou misschien wel liever dat ik alleen was dan hoefde niemand het zelfde door te maken. Nou niet dat ik verw8 dat iemand hierop reageert maar soms moet je iets kwijt. Ik weet heel goed wat ik moet doen dat weet ik bijna altijd. En ik kan zo ook nog mijn hele leven door gaan tussen dood en leven maar dat wil ik niet meer ik wil kiezen, maar ik ben bang voor het leven want dan komt al die pijn en dood kiezen kan ik ook niet want als ik dat kies voel ik weer en dan voel ik dat hele kleine beetje geluk dat er zit en dan kan ik niet meer dood kiezen. Ik leef niet voor mezelf maar voor mijn gezin altijd al en voor een of ander stom geloof: reincarnatie.
Ik geef niet op. Ik weet wat ik moet doen. Zoals een x in een boek stond keer om en achtervolg je eigen gevaar wordt jager en geen gejaagde. Dat klopt alleen het kost heel veel energie om om te draaien en je eigen angsten te bevechten al helemaal als het er heel veel zijn. Ik kom er wel uit dat geloof ik wel maar ik moest het ff ergens kwijt.

[SuperSanne]

Moet je ook blijven doen. Schrijven bedoel ik. Dat lucht hartstikke op. Probeer ondanks je angst toch eens te praten met iemand. wat is het ergste wat je kan gebeuren? volgens jou is het "leegte", en daar zit ju nu al in. probeer eens naar je huisarts te gaan, die heeft beroepsgeheim dus verteld 'ie het niet aan je ouders (als je dat niet wilt), en misschien kan 'ie je helpen. Ik heb zelf ook wel eens een depressie gehad (gelukkig geen hele zware) en ik kreeg medicijnen. Nu voel ik me geweldig, maar als ik het niet had gedaan had ik hier waarschijnlijk niet meer gezeten...
Doen hoor!

ga nu maar weer verder met slipknot luisteren.

dmtdmt schreef:
ga nu maar weer verder met slipknot luisteren.

[Horror Kitty]

Je zit helemaa niet tussen leven en dood.
En je voelt wel.
Ander zou je je toch ook niet kut voelen?

Volgens mij.

dmtdmt schreef:
ga nu maar weer verder met slipknot luisteren.

Luister ik die????

wallflower schreef:
Je zit helemaa niet tussen leven en dood.
En je voelt wel.
Ander zou je je toch ook niet kut voelen?

Volgens mij.

Ik heb momenten dat ik wel voel en momenten dat ik niet voel. Soms is er bijna nx van gevoel en dan denk ik alleen maar na over gevoel omdat ik het niet kan voelen. Maar (de laatste tijd wel vaker gelukkig) soms voel ik wel en dan voel ik me eigenlijk kut. En ik weet dat als ik zou voelen ik met kut voel. En zelfs als je niet kan voelen (je kan het wel maar je rent er van weg) bezef je dat (ik tenminste) en weet je dat dat vervelend is want het is een vlucht voor iets en dat is niet goed. En daarom kan ik zeggen ik voel me kut, ookal is het misschien niet voelen.

[Miss Mols]

Ik weet hoe je je voelt want zo voel ik me ook... Ik denk ook dat je er misschien over moet praten... Als je wil ben ik er voor je en ik weet dat er meer mensen zijn met wie dat zou kunnen... probeer niet alles alleen te doen, dat deed ik ook en kijk hoe diep ik ben gezonken.. nu heb ik 3 mensen met wie ik kan praten en dat lucht echt enorm op... ik stel voor dat jij het ook probeert en als je niet weet wie je kan vertrouwen en aan wie je het kan vertellen... dan sta ik klaar voor je...

Miss Mols schreef:
Ik weet hoe je je voelt want zo voel ik me ook... Ik denk ook dat je er misschien over moet praten... Als je wil ben ik er voor je en ik weet dat er meer mensen zijn met wie dat zou kunnen... probeer niet alles alleen te doen, dat deed ik ook en kijk hoe diep ik ben gezonken.. nu heb ik 3 mensen met wie ik kan praten en dat lucht echt enorm op... ik stel voor dat jij het ook probeert en als je niet weet wie je kan vertrouwen en aan wie je het kan vertellen... dan sta ik klaar voor je...

Thanx!!! Ik weet dat ik niet alles alleen moet doen, dat heb ik wel geleerd naar dat ik echt geen uitweg meer had vorig jaar. Maar soms voel ik me meer op me gemak als ik het zelf doe en ik weet nu dat er altijd mensen voor mij klaar staan die me begrijpen hoe weinig het er ook zijn. Ik kom er wel over en jij ook .
xxx

is er iemand die dit ook zo'n beetje heeft meegmaakt/meemaakt?

[Diddl'tje]

Ik weet dat het simpel gezegd is, maar geniet van het leven. Er zijn zoveel mensen die gewoon niet inzien hoe kostbaar dat eigenlijk is, onbegrijpelijk. Het kan zomaar afgelopen zijn, terwijl het zoiets moois is. En dan zijn we er nog niet dankbaar voor....

Dit is geen aanval op wie dan ook en ook helemaal niet slecht bedoeld, wilde het gewoon even kwijt

Diddl'tje schreef:
Ik weet dat het simpel gezegd is, maar geniet van het leven. Er zijn zoveel mensen die gewoon niet inzien hoe kostbaar dat eigenlijk is, onbegrijpelijk. Het kan zomaar afgelopen zijn, terwijl het zoiets moois is. En dan zijn we er nog niet dankbaar voor....

Dit is geen aanval op wie dan ook en ook helemaal niet slecht bedoeld, wilde het gewoon even kwijt

Dit is ook geen aanval : maar voor mij is het leven niet zo mooi want ik zie meer de negatieve kanten dan de positieve. Of beter gezegd ik zie ze allebei maar laat de negatieve heersen (als je dat zo kan zeggen ). Daarom kan ik er ook niet van genieten. Het is niet dat ik dood wil maar het is dat ik anders wil leven dan dat ik nu leef. Want dit is bijna ondraaglijk.

[Diddl'tje]

moonchild schreef:
Dit is ook geen aanval : maar voor mij is het leven niet zo mooi want ik zie meer de negatieve kanten dan de positieve. Of beter gezegd ik zie ze allebei maar laat de negatieve heersen (als je dat zo kan zeggen ). Daarom kan ik er ook niet van genieten. Het is niet dat ik dood wil maar het is dat ik anders wil leven dan dat ik nu leef. Want dit is bijna ondraaglijk.

Verander het dan.. Probeer hoofdzaken van bijzaken te scheiden. Vraag je eens af of je je over een jaar nog druk maakt over dingen waar je je nu druk over maakt.. Er zijn mensen die worden geen 22, die vanaf hun 19e op hun dood liggen te wachten. Er zijn mensen van onder de 10 die doodgereden worden. Die mensen hebben de kans niet eens om te leven. En dan zeuren wij hier omdat het allemaal niet zo gaat zoals wij het willen? Omdat het niet eerlijk is? Wake up; het leven is niet eerlijk, niemand heeft ooit gezegd dat het dat zou zijn.

NB: weer geen aanval, al klinkt het misschien wel zo

Diddl'tje schreef:
Verander het dan.. Probeer hoofdzaken van bijzaken te scheiden. Vraag je eens af of je je over een jaar nog druk maakt over dingen waar je je nu druk over maakt.. Er zijn mensen die worden geen 22, die vanaf hun 19e op hun dood liggen te wachten. Er zijn mensen van onder de 10 die doodgereden worden. Die mensen hebben de kans niet eens om te leven. En dan zeuren wij hier omdat het allemaal niet zo gaat zoals wij het willen? Omdat het niet eerlijk is? Wake up; het leven is niet eerlijk, niemand heeft ooit gezegd dat het dat zou zijn.

NB: weer geen aanval, al klinkt het misschien wel zo

klopt, niemand heeft ooit gezegd dat het leven eerlijk is en niemand heeft mij ooit de keuze gegeven wel of niet leven (kan misschien ook helemaal niet). Maar nu kan ik die keuze best zelf nemen maar weet ik niet wat ik moet doen. Het is niet eerlijk en dat zal het ook nooit worden. Maar de een ziet het op een andere manier dan de ander. Ik ervaar heel veel als oneerlijk (ik kan niet zeggen dat dat ook zo is want andere geven er misschien nx om) terwijl andere er gwoon niet mee zitten of het niet zo ervaren. Dat maakt het zo moeilijk voor sommige mensen. Het is niet wat er gebeurt maar de manier hoe je er mee omgaat. En je gaat er mee om op de manier hoe jij bent en die kan je niet zomaar veranderen want hoe ik reageer doe ik van uit mezelf, van uit hoe ik ben. Dat kan ik niet even aanpassen. En je hebt gelijk sommige worden al voor hun 10 overreden terwijl ze wel wouden leven. Maar ik bedoel ook niet zo zeer dat ik niet wil leven ik bedoel alleen dat het zo niet gaat en daar kom ik wel uit, maar soms moet je het ff kwijt.

Heel lul verhaal