durf face to face niet te vragen/zeggen waar het op staat, moe van knagende gedachtes

Mef · **26-01-2002, 21:48**

ik wordt echt moe van mezelf. ik blijf met mijn gedachten zitten, wat ik nou van een persoon moet verwachten, of ik niet te veel van m verwacht, het knaagt en ik durf geen duidelijkheid te vragen, tenminste, niet recht in zn gezicht... ik hou het even algemeen, ik heb ff geen zin het hele verhaal uit te leggen. maar ik wou dat ik eens het lef had stappen te ondernemen, mensen te zeggen of vragen waar het op staat, face to face...

M@rco · **26-01-2002, 22:12**

Tja, uiteindeljk is het toch een drempel waar je jezelf overheen zult moeten tillen. Vraag jezelf eens af, waarom durf ik niet iemand recht aan te kijken en om duidelijkheid te vragen? Waar ben je bang voor? Wat is het ergste wat er zou kunnen gebeuren wanneer je wel gewoon iemand zou vragen waar het op staat? Als je ermee rond blijft lopen wordt het er ook niet beter op. Soms moet je dingen gewoon doen zonder er al te veel bij stil te blijven staan..

[Dit bericht is aangepast door M@rco (26-01-2002).]

Droomvlucht · **26-01-2002, 23:12**

Citaat:

M@rco schreef:
Tja, uiteindeljk is het toch een drempel waar je jezelf overheen zult moeten tillen. Vraag jezelf eens af, waarom durf ik niet iemand recht aan te kijken en om duidelijkheid te vragen? Waar ben je bang voor? Wat is het ergste wat er zou kunnen gebeuren wanneer je wel gewoon iemand zou vragen waar het op staat? Als je ermee rond blijft lopen wordt het er ook niet beter op. Soms moet je dingen gewoon doen zonder er al te veel bij stil te blijven staan..

[Dit bericht is aangepast door M@rco (26-01-2002).]

Ik ben geen papegaai, dus heb ik het bericht maar even gekopieerd.. ik denk er namelijk precies hetzelfde over.

kuzzie,

Lau

Mef · **27-01-2002, 13:27**

Citaat:

M@rco schreef:
Soms moet je dingen gewoon doen zonder er al te veel bij stil te blijven staan..

dat lukt me dus gewoonweg niet. voor ik iets (serieus/wezenlijks) doe of zeg, heb ik er al zo lang mee zitten worstelen. ik kan gewoon niet iets zeggen/doen zonder er al te veel bij stil te staan, behalve dan als ik gedronken heb, dan heb ik daar een stuk minder moeite mee.

al is dat natuurlijk ook niet de oplossing, al voel ik mij wel eens geneigd om voor ik iets belangrijks moet zeggen mijzelf even een glas in te schenken... toen ik het laatst met mijn vriendje uit maakte, heb ik ook eerst mijzelf een beetje moed ingedronken, terwijl ik toch voor de volle 100% achter mijn beslissing stond

[Dit bericht is aangepast door Mef (27-01-2002).]

John Sickbock · **27-01-2002, 20:24**

Hee, dit herken ik heeeeel sterk!! Das erg minder ja...

Het enige misschien nuttige dat ik kan zeggen is: probeer je niet al te erg op een gedachte te concentreren, bijv hoe moet ik dat nou tegen m zeggen..., maar denk ook aan andere vragen, zoals misschien wat wil ik hem eigenlijk wel en wat niet zeggen, of kan ik het misschien op een andere manier (niet direct zeggen) ook duidelijk maken... Sterkte iig!

Mef · **27-01-2002, 21:04**

Citaat:

John Sickbock schreef:
Hee, dit herken ik heeeeel sterk!! Das erg minder ja...

Het enige misschien nuttige dat ik kan zeggen is: probeer je niet al te erg op een gedachte te concentreren, bijv hoe moet ik dat nou tegen m zeggen..., maar denk ook aan andere vragen, zoals misschien wat wil ik hem eigenlijk wel en wat niet zeggen, of kan ik het misschien op een andere manier (niet direct zeggen) ook duidelijk maken... Sterkte iig!

dankje. kijk, op andere manieren (mailen, sms) kan ik dingen wel duidelijk maken, dat doe ik dan ook wel, maar ik vind dat laf van mezelf, dat ik de echte confrontatie eigenlijk niet aandurf.
ik zie dus het probleem, maar ik heb het lef niet de dingen te veranderen... denk ik

Advertentie