Hmm, kan maar beter kort ff iets vertellen. Khep zelf een lichte vorm van anorexia gehad. Niet om het schoonheidsideaal eigenlijk, maar meer om de controle. Het was in de periode waarin ik me erg klote voelde de hele tijd, geen vrienden, geen sociaal leven. Ik had het idee dat niemand om me gaf (en waarom zouden ze ook). Ja, bijv. mn ouders wel, maar ook aleen maar omdat ik toevallig hun kind was en niet echt om MIJ of zo. Het enige waar ik goed in was, was school, maar wat wil je als je de hele dag alleen maar huiswerk maakt en leert? Iig besloot ik op een dag, toen mn moeder aan het zeuren was dat ik niet zoveel koekjes moest eten, want ik had al zo'n 'stevige'kont, dat er iig één ding zou gaan lukken. Ik besloot een perfect figuur te creeeren, dan kon niemand daar meer over zeuren. Vanaf die dag heb ik geen koekje meer aangeraakt. Alleen werd het een beetje té; ik wilde ook niet meer ontbijten. Of lunchen. Of iets anders drinken dan water. De volharding gaf voldoening. Ik kon iets laten slagen. Als ik niks at zag ik het vet verdwijnen. Ik kocht uitdagender kleding. Ik voelde me niet beter, maar vond het fijn dat ik tenminste ergens controle over had.Als mensen bezorgd zeiden dat ik wel goed moest eten werd ik kwaad: wilden ze het enige dat ik kon ook nog van me afnemen? Jaloers dat ze zelf niet zo dun waren! Dat moest ik toch zeker zelf weten. Dat zij nou zoveel aten en daardoor vetrolletjes kweekten...stom dat ze mij dit niet gunden. Niet dat ik geloofde dat ik écht zo dun waS. Of dat ze me aardig vonden.
Ik denk niet dat je veel kunt doen. Zorg ervoor dat je vriendin je vertrouwt en probeer haar wat meer zelfvertrouwen te geven (maar niet te overdreven ,dan wordt ze alleen maar achterdochtig). Vaak ontstaat anorexia door gebrek aan zelfvertrouwen, dat moet je vriendin toch op de een of andere manier zien terug te vinden. Maar hoe doe je dat? Veel complimentjes geven werkt niet, dat komt niet geloofwaardig over. Dus als je het doet, dan alleen bij dingen die echt bijzonder zijn en vertel maar uitghereid waarom je het zo goed vindt, dat kan helpen. Verder weet ik niet waardoor jouw vriendin anorexia heeft, het kan door iets zijn uit haar verleden of zo. Het scheelt als je weet waarom het zover gekomen is, dan kun je haar misschien helpen daar overheen te komen. Want het niet eten op zich is niet het probleem, het probleem uit zich alleen op die manier. Komt ze er trouwens ook voor uit dat ze anorexia heeft? Toen ik het had bleef ikk hardnekkig ontkennen dat ik niet at, ik had gewoon niet zoveel nodig (zei ik). Die boterhammen had ik toevallig net op toen de rest eraan kwam...(jaja...). Misschien kun je wat meer vertellen? Iig heel veel sterkte!
__________________
Sophos in de gloria
|