mijn oma

[tiktoktak]

Het is al een hele lange tijd geleden dat mijn oma is gestorven, al zo'n 7 jaar.

Ik herriner mijn oma nog heel goed.
Ze harkte altijd de grint, daar was ze dan weer een zonnige middag mee bezig. Of ze ging onkruid wieden in de tuin. Of ze zat gewoon in de tuin of voor de voordeur. Wat ze ook deed, het was altijd zonnig, zo herriner ik het me

Ze was altijd een kaartspelletje aan het doen. Ik weet niet hoe het heette maar je legde 7 kaarten op tafel,die deelde je via een speciaal systeem. Ik heb dat spel van haar geleerd.

Als ze op ons pastte gingen we altijd rummicub doen, datzelfde spelletje ligt hier achter me in de kast.

Ze rooktte ook, en had zo'n ding waarmee je shag in een vloetje kan doen. Dat mocht ik altijd doen. Ze heeft het me ook geleerd en ik vondt het leuk om te doen. Niet dat ze mij liet roken maar ik vodnt het gewoon leuk om te doen

En elke zaterdag kwamen we bij haar zitten en dan gingen we samen commesaris rex kijken.

Ze had ook een poedeltje,een echte rashond met stamboom. Ze wastte haar met groene zeep en dat hondje was dus helemaal vet. Mira heette ze, en ze beschermdde mijn oma goed. Ze liet zichzelf uit, je liet haar uit de deur en ze kwam vanzelf weer terug. Ik weet nog wel dat oma toen een keer uit was en mira piepte enorm.


Maar toen werdt oma ziek, ze had longkanker. Vaak ben ik in het ziekenhuis geweest, op bezoek bij haar. En het was nooit heel verdrietig, het was vaak gezellig. Het was net alsof oma helemaal niet ziek was. De rest van de familie was er vaak ook, en dan hadden we een avondje gekletst. Het was dus nooit een rouwstemming

Oma mocht thuis worden verzorgd. Er kwam thuishulp. Ik mocht altijd helpen met de pilletjes klaar te leggen. Ze is wel weer vaker in het ziekenhuis opgenomen.

We wouden wel dat ze beter werdt, maar aan de andere kant.... Ze was oud, opa was al overleden. En die kuren waren ook niet niks. Ze stoptte ook niet met roken, en die keuze accepteerde we. Ze vondt roken lekker en ik denk dat ze al had aangenomen dat het haar tijd begon te worden.

En toen was ze weg. Die ochtend waren er nog grapjes gemaakt over de erfenis en die middag, toen ik pauze had en thuis was, was ze overleden. Ik was nog niet zo oud, dus ik begreep het nog echt. Maar ik wist wel dat ze weg was. Ik vondt het erg dat ze weg was, maar misschien was het toch wel beter zo. Geen nare kuren meer, geen ziekenhuis meer, geen medicijnen meer.
De crematie was mooi, en erna werdt er weer een beetje over gepraat. Hier en daar verschenen wat glimlachjes. Ze had rust en dat was mooi. Ik denk dat iedereen toch blij was dat ze die rust had. En zelf zou ze ook niet willen dat we zo verdrietig om haar waren....

ik weet niet waarom ik er na zo'n lange tijd, nu pas over begin. Maar ik herriner mijn oma nu erg goed. Ik zit in haar slaapkamer,daar staat de computer nu. Haar woonkamer is onze woonkamer nog. Achter mij staat haar klerenkast, haar kast is er ook nog steeds, met dat leuke servethoudertje.
Ook haar eettafel,die in de loop van de tijd errug wankel is geworden. Haar fietst wordt ook nog steeds gebruikt. Haar oude stoel,waar ze altijd in zat. En een kastje dat heel apart is, je moet hem uitklappen. En die rare asbak,gemaakt van een ketting en een hoefijzer. Kleine dingen waarvan ik blij ben dat we ze nog hebben. En ik denk dat ik zo samen met mijn broertje weer eens een spelletje rummicub ga spelen.....

[mathfreak]

tiktoktak schreef:

ik weet niet waarom ik er na zo'n lange tijd, nu pas over begin.

Blijkbaar heb je er op de een of andere manier behoefte aan om de ervaringen die je met je oma hebt gehad met anderen te delen. Ik denk dat dat ook best goed is.

Zelf kan ik me mijn beide oma's ook nog herinneren. Mijn oma van moederskant kwam, toen ik nog heel jong was, regelmatig op zaterdagavond bij ons. Ze overleed in september 1976.
Als mijn oma van vaderskant jarig was (de 24e juli) kwamen alle kinderen en kleinkinderen haar verjaardag bij haar vieren. Het is iets wat ik nu, zoveel jaar na haar dood (ze overleed in oktober 1981) nog af en toe mis.

Ik vond je verhaal heel mooi om te lezen en hoop dat je nog lang dierbare herinneringen aan je oma mag blijven houden.

[DarkCat]

Ik herken dat... soms ga je later weer terug denken aan iemand die overleden is, en dan komen vooral de mooie dingen weer omhoog. Hoe waardevol die persoon was in jou leven, de dingen die je met die persoon hebt meegemaakt, etc...
Hou dat soort dingen in je hart

[X-je]

Ik heb dinsdag mijn opa verloren. Vandaag is het crematie. Ik denk nu ook vaak aan hoe we de konijntjes gingen eten geven, de groenten uit zijn moestuin water gingen geven, de eieren van de kippen gaan rapen, de lange wandelingen in de dreefjes, ...
Mijn opa is ook ziek geworden, op 26 december, hier bij ons. Ik zie hem nog vaak op de grond liggen. Hij heeft 7 weken in het ziekenhuis gelegen en hij is gestorven aan een beroerte. Opa zag af, hij wist niets meer, hij sloeg wartaal uit en kon niets meer. Ondanks ik hem zal missen ben ik 'blij' dat hij nu rust kent. Hij zou zo niet willen geleefd hebben.
De herinneringen aan hem zal ik voor altijd in mijn hartje bewaren.

X-je

[Rabbi Daniel]

X-je schreef:
Ik heb dinsdag mijn opa verloren. Vandaag is het crematie. Ik denk nu ook vaak aan hoe we de konijntjes gingen eten geven, de groenten uit zijn moestuin water gingen geven, de eieren van de kippen gaan rapen, de lange wandelingen in de dreefjes, ...
Mijn opa is ook ziek geworden, op 26 december, hier bij ons. Ik zie hem nog vaak op de grond liggen. Hij heeft 7 weken in het ziekenhuis gelegen en hij is gestorven aan een beroerte. Opa zag af, hij wist niets meer, hij sloeg wartaal uit en kon niets meer. Ondanks ik hem zal missen ben ik 'blij' dat hij nu rust kent. Hij zou zo niet willen geleefd hebben.
De herinneringen aan hem zal ik voor altijd in mijn hartje bewaren.

X-je

Gecondoleerd...

(al kom je daar ook niet verder mee)

Zie m'n sig...

[laydee]

Mooi, erg mooi. heb zelf ook herrinneringen, ik pas op dat ik niet idealiseer en daardoor geniet ik er dubbel van.
Dank voor je verhaal.