mijn meer

[maantje tuurt]

Bij elke nieuwe zonnestraal,
verdwijnt een dauwdruppel.
Vroege ochtend bij mijn meer.
Maar de eerste zwaluw de lucht al in,
even als de klokjes.

Liggend op het gras.
Bloemen dansen samen met de bijen.
Felle zon, weerkaatst in het water.
Een lucht, trillend in de verte,
is aangeveegd met schapenwol.
Elk moment een gedachte te veel.

Gekleurde bladeren,
ook in het water.
Een miezerige kilte in mij.
Een lompe regenbui.
Herfst.

Ik sta weer voor mijn meer.
Dit keer zonder zorgen.
Het water roerloos, bijna bevroren.
Zorgen weg, gedachten vrij.
Rust in mij.

[de Duif met de Bijl]

bij die laatste regel had ik zelf ook een beetje het gevoel van rust.. well done

[Secreet]

mooi gedicht...op zich niet super maar er zitten zinnetjes in die het helemaal goed maken...en je einde is al een echte climax

goed gedaan...

[eztah]

Heel mooi

[Black Bird]

Ooh mooi..

Eerste strofe vind ik niet mooi...de zinnen lopen niet en ook als geheel loopt het niet (vind ik dan)...tweede strofe vind ik ook nog niet echt zo...daarna vind ik het beter worden, laatste strofe vind ik het best.

[An]

wat een fijn gevoel krijg ik van dit gedicht

[Majesteit]

Lekker.
Heel mooi.

[Anne]

De opbouw is prima! Het gedicht trouwens ook wel

[maantje tuurt]

wauw, dank voor de reacties