Een origineel gedicht! Goed!
Alleen deze passage vond ik niet zo vlot:
De geluidsloze doodschreeuw van de natuur
Verscheurde ruw de stilte
Het idee is poëtisch, maar 'geluidloos', wat een woord...
Het probleem is natuurlijk dat als je zet 'de stille doodschreeuw' dat je dan twee keer 'stil' hebt, maar dat hoeft niet noodzakelijk slecht te zijn. Je kan het ook voorstellen met een chiasme (=kruisstelling) want dan heb je 'stil' links en eronder stil rechts, terwijl het de eerste keer een adjectief is en de tweede keer een substantief. (waar ook weer een ingewikkeld woord voor bestaat dat me nu even ontglipt).
En als die herhaling je niet bevalt, kun je nog altijd kiezen voor 'doffe doodschreeuw', dan heb je meteen een aliteratie op de 'd' die dan drie keer voorkomt na elkaar, en dat kan de wanhoop van die schreeuw benadrukken.
Ok, ik sloeg even op hol maar ik vond het een beetje flauw om te zeggen wat ik niet goed vond zonder een alternatief voor te stellen.
Ach, het is slechts een klein detail op een verder goed gedicht...