Kindertjes slaan?

[Yamyam]

Vinden jullie dat je als ouder je kind mag slaan?

Ikke niet, er zijn veel mensen die zeggen dat ze er nooit last van hebben ondervonden, maar dat geloof ik niet, en zelf heb ik er nog steeds last van.

Ik ben nie ech gelsagen. Heb meer vaak harde tikken gekregen zeg maar. Mijn zus heeft er wel een beetje iets aan overgehouden. En waarschijnlijk oa. door dit ben ik mezelf gaan snijden. Als je iets verkeerd wordt , moet je gestrafd worden zeg maar, Nee ik vidn zeer zeker niet dat je je kinder mag slaan. Om wat voor reden dan ook!!!

[Ilona1]

Ben vrijdag nog geslagen . Blauwe plekken, gekneusde neus..
Mijn vader kan zn gevoelens slecht uiten en dan doet hij het zo. Als hij boos is, kan hij dat meestal alleen op die manier uiten.

[Quiana]

Mishandelen is hartstikke fout, redenen
waarom lijken me vrij logisch eigenlijk.
Een tikje uit irritatie (na 100x gezegd te hebben
dat Pietje niet aan het tafelkleed mag zitten,
het toch doet, en vervolgens alles omver trekt),
moet kunnen, maar niet te vaak, en dan ook
echt een tikje..

[Martijngr]

Ilona1 schreef op 24-03-2003 @ 16:34:
Ben vrijdag nog geslagen . Blauwe plekken, gekneusde neus..
Mijn vader kan zn gevoelens slecht uiten en dan doet hij het zo. Als hij boos is, kan hij dat meestal alleen op die manier uiten.

Das niet echt goed van je pa vind ik.....En ook niet echt gezond voor jou....gekneusde neus Kan je er niets tegen doen ofzo..?

Ik ben nooit/werd nooit geslagen thuis. Kreeg alleen straffen zoals niet buiten spelen enzo..Maar nu krijg ik nooit meer straf of wat...

[CoveredEyes]

Yamyam schreef op 24-03-2003 @ 15:59:
Vinden jullie dat je als ouder je kind mag slaan?

Ikke niet, er zijn veel mensen die zeggen dat ze er nooit last van hebben ondervonden, maar dat geloof ik niet, en zelf heb ik er nog steeds last van.

Neej never!
Het is denk ik het slechste wat een ouder in een opvoeding kan doen....Af en toe een tik is niet zo erg denk ik....Als je er maar niet in doordraait....Zoals Betamethason al zei....Af en toe een tik omdat een kind niet luisteren wil is nie fout...Wie nie luisteren wil moet maar voelen heb ik geleerd...
Als ik ruzie heb thuis en een grote mond geef krijg ik wel es een draai om mn oren van mn moeder omdat ze me toch wil straffen maar me nooit zal slaan....

Ilona1, Als ik te veel vraag moet je het zeggen maar doet je moeder er wat tegen?
Zo ja wat precies en zo nee waarom niet denk je?
Heb je hulp van iemand?Een vriendin of een lerares?
Zo niet ga hulp zoeken.Bel voor nood de kinderbescherming
maar dit mag niet zo door gaan!
Ookal heeft je vader moeite met zn gevoel....Hij mag jou daar niet bij bertekken...Het is joun fout niet dat hij dat niet kan.
Sterkte ermee en als je je verhaal liever niet op t forum doet zou je me dan een prive-bericht willen sturen?
xxx Suzan

[Isa]

Beetje dubbele gevoelens erover. Hoewel ik wel vind dat een kind dat bijvoorbeeld steelt van mij wel gestraft mag worden door een flinke dreun vind ik slaan tegelijkertijd niet mogen en wettelijk verboden moeten worden, in een Scandinavisch land is het al verboden en daar is minder kindermishandleing dan ooit!
Daar krijgen de ouders echter wel altijd verplicht een opvoedcursus en dat zpou hier ook moeten.

NOOIT. En al helemaal niet als ze al ouder zijn. Wat voor een ontzettend slecht voorbeeld geef je als je slaat Ik kan me er zo boos over maken. Het maakt heel veel kapot. Ik ontloop discussies, kan mijn woede niet anders uiten dan in zelfhaat (hoewel ik gelukkig niet meer snijd, maar het nog wel heel vaak wil doen). De ergste vond/vind ik dat ik nooit wist waarom ik geslagen werd. Dan pakte ik uit mezelf theekopjes en zette ik thee, dan kwam mn vader beneden en kreeg ik een preek (+daarna een mep, omdat ik niets terug zei, omdat ik dacht dat het dan het snelst over was) omdat ik de theekopjes niet op de schoteltjes had gezet... En nee, dit was niet toen ik 10 was, het gebeurt nog steeds.

Slaan is onmacht. Het niet goed omgaan met woede.

[Daantje_0705]

Ik vind dat het soms wel moet kunnen, als een kind je als ouder heel de tijd zit uit te dagen en niet meer weet waar grenzen liggen kan ik het niet verwonderlijk vinden dat ouders hun kind een keer een tik geven. Ze moeten wel weten dat het geen goede oplossing is om conflicten op te lossen en dat uitpraten een veel betere manier is. Maar soms zijn er situaties waarin ik het toelaatbaar vind.

[lady*jessica]

der zit een groot verschil tussen mishandelen en een tik ik vind dat ouders hun kind best een goeie tik mogen geven als ze vervelend zijn. als het maar gene mishandelen word. Heb vroeger ook genoeg goeie tikken gehad.... En tja vind dat het moet kunnnem had het ook wel verdiend Maa ja als het echt slaan word oke daar ben ik wel op tegen.

xxxx jessica

[Nona]

Als ik soms op straat loop, en een kind van acht begint naar me te roepen van "He lekker wijf, wil je neuken baby?", dan vind ik dat een tikkie te ver gaan (en het gebeurt echt hoor !). Dan denk ik dat die ouders wel ietsje strenger hadden mogen zijn, desnoods door die kinderen eens een flinke mep te geven.

Maar echt slaan is niet leuk meer, als je geen andere straf weet dan slaan kan je niet opvoeden. Ook moet het inderdaad duidelijk zijn waarom een kind (of tiener in sommige gevallen blijkbaar) een klap krijgt, anders heeft het geen enkele nut.

Mijn vriend is vaak geslagen, en hij is soms echt bang voor zijn vader . En ik snap echt niet waarom die situaties zich dan voordoen, want zijn vader is echt heel intelligent en hij weet voor vrijwel alles een redelijke oplossing.

Vreemd gewoon...

[Toet0r]

Nee ik vind niet dat je kinderen mag slaan. Je mag ze wel een tik geven op hun vingers als ze ergens afmoeten blijven, als het maar geen pijn doet. Dat wordt een kind alleen maar ongelukkig van. Als je niet wil dat je kinderen Stout zijn moe je ze maar gewoon goe dop voeden of los het op een andere manier op, maar slaan is niet de beste uitweg

[Dark Psycho]

wat andere ook al zeggen, vind ik dat als je als ouder je kind niet mag slaan, maar hoogstens een tik geven, dat hoort gwoon bij de opvoeding

[poesiefox]

Mijn vader is vreselijk mishandeld als kind, opa heeft hem bijna vermoord. Mijn vader sloeg dus nooit. Hij preekte.
Van mijn moeder kreeg ik nog wel eens op heterdaad een draai om mijn oren. Dat had ik liever dan die ellenlange preek uren later.

Mijn vader was meer van de psychische terreur. Het was bij hem alles of niets. Als ik iets deed waar hij het niet mee eens was, dan dreigde hij om me in een weeshuis te stoppen, met onterven of gewoon alle contact te verbreken.

Dat laatste heb ik uiteindelijk zelf maar gedaan. En toen voelde ik me nog schuldig ook. Over psychische mishandeling gesproken...

[Mariebel]

Ik vind dat een corrigerende tik op de vingers moet kunnen, maar echt slaan zodat je er blauwe plekken van krijgt natuurlijk niet. Wat ik veel erger vind dan slaan, is wat mijn buurman bij zn kinderen doet. Wanneer ze lastig zijn stopt ie een lepel met sambal in de mond van zn kinderen

[Ceiridwen]

Mariebel schreef op 24-03-2003 @ 19:49:
Ik vind dat een corrigerende tik op de vingers moet kunnen, maar echt slaan zodat je er blauwe plekken van krijgt natuurlijk niet. Wat ik veel erger vind dan slaan, is wat mijn buurman bij zn kinderen doet. Wanneer ze lastig zijn stopt ie een lepel met sambal in de mond van zn kinderen

Dat laatste gebeurde bij ons ook heel vaak! Haha, ik heb het zelf nooit meegemaakt, maar me nichtjes enzo wel. Ik was redelijk braaf, zodra ik iets "stouts" deed kreeg ik een klap of moest ik "in de hoek pompa doen" (met je gezicht naar de hoek gericht in een hoek staan, met je handen je oorlellen vasthouden en dan door je knieën zakken, op en neer. Echt een lompe straf maar toen vonden we dat echt vreselijk)!
Tegenwoordig ben ik superbraaf, ik doe niets meer fout en ben sinds 9 jaar niet meer geslagen .
Maar als ouders hun kinderen zonder reden slaan is het echt

[BBEM]

Yamyam schreef op 24-03-2003 @ 15:59:
Vinden jullie dat je als ouder je kind mag slaan?

Ikke niet, er zijn veel mensen die zeggen dat ze er nooit last van hebben ondervonden, maar dat geloof ik niet, en zelf heb ik er nog steeds last van.

meppen kan niet, een tik uitdelen wel maar ik denk dat het beter is een straf voor kinderen te verzinnen waardoor ze nooit meer iets 'stouts' doen uit angst voor de gevolgen.

Mariebel schreef op 24-03-2003 @ 19:49:
Ik vind dat een corrigerende tik op de vingers moet kunnen, maar echt slaan zodat je er blauwe plekken van krijgt natuurlijk niet. Wat ik veel erger vind dan slaan, is wat mijn buurman bij zn kinderen doet. Wanneer ze lastig zijn stopt ie een lepel met sambal in de mond van zn kinderen

heb ik ook gehad. alleen dan met een soort zwarte marmelade ofzo die waarschijnlijk ook bedorven was.. maar ik luste dat spul echt totaal niet, ik moest echt bijna kotsen bij elke hap.. k deed dr echt uren ovcer om 1 lepel met dat spul weg te krijgen, en die smaak drna.. gelukkig hebben we maar 1 keer zo n pot in huis gehad, en kwamer dr dnra wat minder erge straffen..

k ben btw wel tegen slaan alleen een tikje af en toe vind ik best kunnen.. ja wel met goede reden natuurlijk.. maar gewoon een tikje zodat je kinderen weten waar de grens ligt mag op zn tijd best.. niet te vaak natuurlijk maar gewoon eens in de zoveel tijd heb ik niks op tegen

[Fantôme]

Blueeyez03 schreef op 24-03-2003 @ 16:50:
Neej never!
Het is denk ik het slechste wat een ouder in een opvoeding kan doen....Af en toe een tik is niet zo erg denk ik....Als je er maar niet in doordraait....Zoals Betamethason al zei....Af en toe een tik omdat een kind niet luisteren wil is nie fout...Wie nie luisteren wil moet maar voelen heb ik geleerd...
Als ik ruzie heb thuis en een grote mond geef krijg ik wel es een draai om mn oren van mn moeder omdat ze me toch wil straffen maar me nooit zal slaan....

Ilona1, Als ik te veel vraag moet je het zeggen maar doet je moeder er wat tegen?
Zo ja wat precies en zo nee waarom niet denk je?
Heb je hulp van iemand?Een vriendin of een lerares?
Zo niet ga hulp zoeken.Bel voor nood de kinderbescherming
maar dit mag niet zo door gaan!
Ookal heeft je vader moeite met zn gevoel....Hij mag jou daar niet bij bertekken...Het is joun fout niet dat hij dat niet kan.
Sterkte ermee en als je je verhaal liever niet op t forum doet zou je me dan een prive-bericht willen sturen?
xxx Suzan

niks aan toe te voegen
ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen, en denk over het advies van suus (blueeyz03) na...

[shaya]

kinderen zonder aanleiding slaan is altijd fout
ik ben vroeger wel eens geslagen,maar dan had ik het ook echt te bont gemaakt en dan wist ik het ook. ik heb daar geen emotionele schade aan overgehouden ofzo.
op die manier is het ook niet echt erg, maar als je je kind slaat omdat jij gefrustreerd ben door iets of iemand is gewoon slecht. maar dan is het ook echt mishandeling. zomaar eens een pak slaag als je echt te ver ben gegaan is niet echt mishandeling. (dan moet het ook wel heel erg zijn en niet bijv prongelijk een glas kapot laten vallen ofzo)

[poesiefox]

Ilona 1, bij het volgende pak slaag met blauwe plekken ga je naar de politie, en je doet AANGIFTE! Ze maken foto's van je blauwe plekken, en er wordt hulp ingeschakeld. Je zult heus niet uithuis geplaatst worden, je vader wordt niet uit de ouderlijke macht ontzet, maar er komt wel hulp en toezicht. Er komt gewoon af en toe iemand langs die een vinger aan de pols houdt. Jij kunt over een paar jaar de deur(voorgoed) achter je dichttrekken, maar heb je nog jongere broertjes en zusjes? Zoals je al zei, hij slaat uit onmacht. Met die onmacht leert hij dan omgaan.

Een tik uit woede is niet goed maar ik kan er nog inkomen, maar als je er blauwe plekken of een bloedneus aan over houdt, is echt de grens van het toelaatbare overschreden.

Mijn vader is erg mishandeld, en die is op een gegeven ogenblik op judo en jiu jitsu gegaan, zodat hij zijn vader fysiek aankon. Toen hield het op. Ik raad jou hetzelfde aan. Als hij bang van je is, kijkt hij wel uit.

Ja hoor, je mag best terugslaan, ook al is het je vader. Hij slaat jou toch ook, ook al ben je zijn kind? Hij is een grote volwassen sterke kerel, jij een klein meidje. Wie is er nou slechter?

Wordt maar een beetje assertiever. Hij heeft het recht niet om jou te verwonden! Het is jouw schuld niet, jij hebt het niet verdiend. Zelfs al was je "stout", dan nog gaat hij te ver.

Je kunt misschien proberen om er, als hij rustig is, met hem over te praten. Zeg dat je best snapt dat hij vindt dat je straf verdiend, maar dat zo hard geslagen worden niet acceptabel is. En dat je echt overweegt om stappen te ondernemen als het blijft gebeuren. (het woord politie hoef je niet in de mond te nemen, dat begrijpt hij best).

Als je niet naar de politie wilt, begrijp ik dat best. Het is verraad, dat doe je niet. Zo denken alle mishandelde kinderen erover. Maar het is wel de ultieme stok achter de deur voor hem om het nooooit meer te doen. En hij krijgt hulp. Jullie hele gezin krijgt hulp.

Zoals het nu gaat, gaat het niet langer. Je hoeft toch verdorie niet bang te zijn van je eigen vader? Dat zou jouw rots in de branding moeten zijn, degene die je beschermt tegen het kwaad in de wereld!

Ik ben trouwens bang van hem geweest tot een paar jaar nadat hij al dood was. Gewoon omdat ik er toen niets tegen deed. Ik heb me nooit verzet, dus kreeg ik nachtmerries toen hij er niet meer was. Hij heeft me zo vaak vermoord, gestikt, verkracht in mijn dromen. Al die keren dat ik wakker werd en doodsbang dacht dat ik nog in dat huis woonde. En dan die opluchting als ik mijn eigen kamer in dit huis herkende.

Het ging pas over toen ik hem in mijn dromen ging vermoorden. Ik moest die woede blijkbaar kwijt.

Meissie, die tijd gun ik jou niet. Doe er nu wat aan.


Edit: vandaar dus dat ik liever geen kinderen wil/durf.

[CoveredEyes]

poesiefox schreef op 26-03-2003 @ 14:37:
Ilona 1, bij het volgende pak slaag met blauwe plekken ga je naar de politie, en je doet AANGIFTE! Ze maken foto's van je blauwe plekken, en er wordt hulp ingeschakeld. Je zult heus niet uithuis geplaatst worden, je vader wordt niet uit de ouderlijke macht ontzet, maar er komt wel hulp en toezicht. Er komt gewoon af en toe iemand langs die een vinger aan de pols houdt. Jij kunt over een paar jaar de deur(voorgoed) achter je dichttrekken, maar heb je nog jongere broertjes en zusjes? Zoals je al zei, hij slaat uit onmacht. Met die onmacht leert hij dan omgaan.

Een tik uit woede is niet goed maar ik kan er nog inkomen, maar als je er blauwe plekken of een bloedneus aan over houdt, is echt de grens van het toelaatbare overschreden.

Mijn vader is erg mishandeld, en die is op een gegeven ogenblik op judo en jiu jitsu gegaan, zodat hij zijn vader fysiek aankon. Toen hield het op. Ik raad jou hetzelfde aan. Als hij bang van je is, kijkt hij wel uit.

Ja hoor, je mag best terugslaan, ook al is het je vader. Hij slaat jou toch ook, ook al ben je zijn kind? Hij is een grote volwassen sterke kerel, jij een klein meidje. Wie is er nou slechter?

Wordt maar een beetje assertiever. Hij heeft het recht niet om jou te verwonden! Het is jouw schuld niet, jij hebt het niet verdiend. Zelfs al was je "stout", dan nog gaat hij te ver.

Je kunt misschien proberen om er, als hij rustig is, met hem over te praten. Zeg dat je best snapt dat hij vindt dat je straf verdiend, maar dat zo hard geslagen worden niet acceptabel is. En dat je echt overweegt om stappen te ondernemen als het blijft gebeuren. (het woord politie hoef je niet in de mond te nemen, dat begrijpt hij best).

Als je niet naar de politie wilt, begrijp ik dat best. Het is verraad, dat doe je niet. Zo denken alle mishandelde kinderen erover. Maar het is wel de ultieme stok achter de deur voor hem om het nooooit meer te doen. En hij krijgt hulp. Jullie hele gezin krijgt hulp.

Zoals het nu gaat, gaat het niet langer. Je hoeft toch verdorie niet bang te zijn van je eigen vader? Dat zou jouw rots in de branding moeten zijn, degene die je beschermt tegen het kwaad in de wereld!

Ik ben trouwens bang van hem geweest tot een paar jaar nadat hij al dood was. Gewoon omdat ik er toen niets tegen deed. Ik heb me nooit verzet, dus kreeg ik nachtmerries toen hij er niet meer was. Hij heeft me zo vaak vermoord, gestikt, verkracht in mijn dromen. Al die keren dat ik wakker werd en doodsbang dacht dat ik nog in dat huis woonde. En dan die opluchting als ik mijn eigen kamer in dit huis herkende.

Het ging pas over toen ik hem in mijn dromen ging vermoorden. Ik moest die woede blijkbaar kwijt.

Meissie, die tijd gun ik jou niet. Doe er nu wat aan.


Edit: vandaar dus dat ik liever geen kinderen wil/durf.

Wauw, piesiefox!Wat een goed stuk!Dit had ik niet kunne typen denk ik !!Heel veel strekte....Uit joun verhaal op te merken droom je nu niet meer....Gelukkig!
Ilona1, volg het advies zo goed mogelijk op... ({)

poesiefox schreef op 26-03-2003 @ 14:37:

Mijn vader is erg mishandeld, en die is op een gegeven ogenblik op judo en jiu jitsu gegaan, zodat hij zijn vader fysiek aankon. Toen hield het op. Ik raad jou hetzelfde aan. Als hij bang van je is, kijkt hij wel uit.

Ja hoor, je mag best terugslaan, ook al is het je vader. Hij slaat jou toch ook, ook al ben je zijn kind? Hij is een grote volwassen sterke kerel, jij een klein meidje. Wie is er nou slechter?

dat maakt het vaak alleen maar erger.. bont en blauw geslagen worden overleef je, het ziekenhuis in worden geslagen al wat moeilijker, en vermoord worden is al helemaal moeilijk om te overleven.. Als je je verzet terwijl je geslagen word, word je alleen maar harder geslagen.. ja als je het volhoud en hem in elkaar slaat ben je voor altijd van je problemen af maar als het niet lukt is je probleem opeens 10 keer zo erg geworden

[poesiefox]

******** schreef op 26-03-2003 @ 16:52:
dat maakt het vaak alleen maar erger.. bont en blauw geslagen worden overleef je, het ziekenhuis in worden geslagen al wat moeilijker, en vermoord worden is al helemaal moeilijk om te overleven.. Als je je verzet terwijl je geslagen word, word je alleen maar harder geslagen.. ja als je het volhoud en hem in elkaar slaat ben je voor altijd van je problemen af maar als het niet lukt is je probleem opeens 10 keer zo erg geworden

Inderdaad, toen opa het van papa verloor, heeft hij geprobeerd om hem met zijn dienstrevolver neer te schieten.(ja, pikant detail, opa was politieagent). Na die confrontatie is papa definitief daar weggegaan. Maar hij was toen al 20 ofzo.

Mind you, mijn vader heeft me nooit met een vinger aangeraakt, die dromen waren symbolisch voor de psychische terreur die hij uitoefende.

[CoveredEyes]

poesiefox schreef op 26-03-2003 @ 16:57:
I
Mind you, mijn vader heeft me nooit met een vinger aangeraakt, die dromen waren symbolisch voor de psychische terreur die hij uitoefende.

Sorry, dan begreep ik het verkeerd......

[Isa]

Myself! schreef op 24-03-2003 @ 17:02:
NOOIT. En al helemaal niet als ze al ouder zijn. Wat voor een ontzettend slecht voorbeeld geef je als je slaat Ik kan me er zo boos over maken. Het maakt heel veel kapot. Ik ontloop discussies, kan mijn woede niet anders uiten dan in zelfhaat (hoewel ik gelukkig niet meer snijd, maar het nog wel heel vaak wil doen). De ergste vond/vind ik dat ik nooit wist waarom ik geslagen werd. Dan pakte ik uit mezelf theekopjes en zette ik thee, dan kwam mn vader beneden en kreeg ik een preek (+daarna een mep, omdat ik niets terug zei, omdat ik dacht dat het dan het snelst over was) omdat ik de theekopjes niet op de schoteltjes had gezet... En nee, dit was niet toen ik 10 was, het gebeurt nog steeds.
Slaan is onmacht. Het niet goed omgaan met woede.

De mate waarin jij geslagen werd is dan ook erg overdreven en ik denk dat iedereen hier wel vind dat dat slecht is.

Als ik soms op straat loop, en een kind van acht begint naar me te roepen van "He lekker wijf, wil je neuken baby?", dan vind ik dat een tikkie te ver gaan (en het gebeurt echt hoor !). Dan denk ik dat die ouders wel ietsje strenger hadden mogen zijn, desnoods door die kinderen eens een flinke mep te geven.

Wie weet zegt dat kind dat wel om zijn frustratie te uiten omdat zijn ouders hem juist teveel fysieke of psychische klappen geven.

Mijn vader is vreselijk mishandeld als kind, opa heeft hem bijna vermoord. Mijn vader sloeg dus nooit. Hij preekte.
Van mijn moeder kreeg ik nog wel eens op heterdaad een draai om mijn oren. Dat had ik liever dan die ellenlange preek uren later.

Je snapt toch hopelijk wel dat zijn vader expres helemaal NOOIT sloeg omdat hij er zo'n emotionele weerstand tegen ontwikkeld heeft, en niet om jouw te pesten.

Mijn vader was meer van de psychische terreur. Het was bij hem alles of niets. Als ik iets deed waar hij het niet mee eens was, dan dreigde hij om me in een weeshuis te stoppen, met onterven of gewoon alle contact te verbreken.
Dat laatste heb ik uiteindelijk zelf maar gedaan. En toen voelde ik me nog schuldig ook. Over psychische mishandeling gesproken...

Dat (contact verbreken) vind ik een slechte zaak. Wees blij dat hij je niet fysiek sloeg. Als wat je zegt waar is dan is het logisch dan zo'n man zijn mankementen heeft in het vader-zijn.
Als ik jouw was zou ik iets meer moeite doen je inleven in hem en het contact gewoon weer opvatten, je leeft schijnbaar toch niet meer met hem ds hij kan je verder niks meer doen zonder jouw toestemming.

[Nona]

Kenny McCormick schreef op 26-03-2003 @ 18:10:
Wie weet zegt dat kind dat wel om zijn frustratie te uiten omdat zijn ouders hem juist teveel fysieke of psychische klappen geven.

Je hebt gelijk, daar had ik nog niet over nagedacht. Dan komen die kinderen misschien wel liefde ofzo tekort, en kan een goed gesprek wellicht helpen.
Maar daarom is het ook belangrijk om duidelijke regels te stellen, dan kunnen kinderen zich er makkelijker aan houden, als ze weten hoe het moet. Als een kind heel goed weet wanneer hij fout zit, en je laat merken dat dit erg is, dan heeft een kind die klappen echt niet nodig.

[Maresa]

Ok... situatie:

Laatst pakte ik een koek uit de kast en op het moment dat ik de verpakking open wilde maken kwam mn moeder binnen:
'Hey, niet nu nog een koek!'
Ik: 'Waarom niet?'
'We gaan zo eten'
'De friteuze staat nog niet eens aan'
'Maakt niet uit, je mag geen koek meer!'

Er volgt een hele discussie en uiteindelijk stonden we allebei aan 1 kant van de tafel terwijl zij schreeuwde dat ik haar de koek moest geven. Die ik na een tijdje door de kamer smeet. Ik ging op de bank zitten met mn armen over elkaar en mn moeder kwam op me af, woedend. Ze had nog zo'n snoeischaar in dr handen van het tuinieren, achteraf weet ik niet of ze die nou weg had gelegd of niet, maar ze begon dus op me in te slaan. Uit frustratie waarschijnlijk, maar mn zij deed behoorlijk pijn dus ik werd pissig, ook al was ik bang voor wat ze zou doen. Ze pakte me bij mn arm en sleurde me mee naar waar de koek lag.

'Pak die koek op!'
'Wil ik niet!'

Enz, na drie keer pakte ik de koek op en gaf hem aan mn moeder.

'Stik erin'

Toen ik dat gezegd had wilde ik naar mn kamer lopen, maar mn moeder was woest om wat ik gezegd had en begon me tegen mn hoofd te slaan en te schelden. Daarna werd ik de kamer uit geduwd met een 'Wat ben je ook een KRENG!' en ik ging naar boven.

Nou ja, daarna was er nog vanalles aan de hand, maar dit was denk ik eenmalig. Ik weet niet wat ik hiermee moet, want volgens mij stel ik me aan als ik zeg dat dit mishandelin is, want het is nog niet eerder zo erg voorgekomen. Wel scheldpartijen ed, maar nooit zo hard geslagen.

edit: mss had ik dit ergens anders neer moeten zetten

[poesiefox]

Kenny McCormick schreef op 26-03-2003 @ 18:10:
Je snapt toch hopelijk wel dat zijn vader expres helemaal NOOIT sloeg omdat hij er zo'n emotionele weerstand tegen ontwikkeld heeft, en niet om jouw te pesten.

Dat (contact verbreken) vind ik een slechte zaak. Wees blij dat hij je niet fysiek sloeg. Als wat je zegt waar is dan is het logisch dan zo'n man zijn mankementen heeft in het vader-zijn.
Als ik jouw was zou ik iets meer moeite doen je inleven in hem en het contact gewoon weer opvatten, je leeft schijnbaar toch niet meer met hem ds hij kan je verder niks meer doen zonder jouw toestemming.

Hij sloeg mij inderdaaad nooit, juist omdat hij dat het laagste van het laagste vond. Maar verknipt was-ie wel. Ga jij net doen of je zelfmoord pleegt voor je kind haar ogen? Vraag jij aan een zesjarige van wie ze meer houdt, papa of mama, en maar doorvragen, geen genoegen nemen met: van jullie allebei evenveel. Drink jij een liter jenever per dag? Ga jij proberen om het vriendje van je dochter te laten ontslaan, als stoken niet helpt? Gedraag jij je als een jaloerse afgewezen minnaar? Bedreig jij potentiele vriendjes? Beschouw jij je dochter als plaatsvervanger van haar moeder, als die eenmaal van je gescheiden is? Hoe vaak zit je aan de telefoon nog haar de huid vol te schelden, terwijl ze zit te huilen en het gore lef niet heeft om neer te leggen? Hoe vaak gooi je haar zelf het huis uit? Hoe vaak dreig je haar van school te halen als ze voor haar eindexamen VWO zit? Hoe vaak stuur je mensen van buiten weg, omdat je haar niet wilt delen?

Mijn vader is dood, en toen hij ziek werd heb ik het contact weer hersteld. Ik was bij hem toen hij stierf. En het was een hele opluchting.

[Mariebel]

Ceiridwen schreef op 24-03-2003 @ 20:21:
Maar als ouders hun kinderen zonder reden slaan is het echt

Zonder reden is inderdaad erg fout, maar ik heb wel es een klap in mn gezicht gehad of een schop onder mn kont. En daar ben ik echt niet minder van geworden. Mijn moeder deed dat ook alleen als ik echt te ver ging. Mn moeder uitschelden enzo.

[tacidvs]

Als je emotioneel betrokken bent in deze materie raad ik je aan niet verder te lezen.

De vraagstelling hier was misschien niet erg helder, maar de reacties hier zijn een beetje ongenuanceerd vind ik. Ik denk dat er hier bovengemiddeld mishandelde mensen aanwezig zijn en dat die een vertekend beeld hebben van slaan door ouders. Het lijkt me sterk dat er netzoveel gevallen als hier in reacties staat mishandeling zijn namelijk. Pijn is gewoon een correctiemiddel, aangezien kinderen veel leren door 'trial-and-error'. Ook denk ik dat slaan soms veel beter is dan 'psychische mishandeling', die term moet overigens voorzichtig gebruikt worden.

Het is aan de ouders om te bepalen hoe ze een kind opvoeden en om slaan in alle gevallen af te keuren keur ik dan ook pertinent af. Vooral omdat mensen zo gevoelig zijn voor het 'welzijn van kinderen' en dergelijke zaken moet je uitkijken niet bevooroordeeld of slecht geïnformeerd aan de discussies erover deel te nemen. 'Ervaringsdeskundige' is een veelmisbruikte term.

tacidvs schreef op 26-03-2003 @ 22:58:
Als je emotioneel betrokken bent in deze materie raad ik je aan niet verder te lezen.

De vraagstelling hier was misschien niet erg helder, maar de reacties hier zijn een beetje ongenuanceerd vind ik. Ik denk dat er hier bovengemiddeld mishandelde mensen aanwezig zijn en dat die een vertekend beeld hebben van slaan door ouders. Het lijkt me sterk dat er netzoveel gevallen als hier in reacties staat mishandeling zijn namelijk. Pijn is gewoon een correctiemiddel, aangezien kinderen veel leren door 'trial-and-error'. Ook denk ik dat slaan soms veel beter is dan 'psychische mishandeling', die term moet overigens voorzichtig gebruikt worden.

ja ben ik het wel mee eens, alleen alles met mate.. pijn als correctiemiddel kan best, alleen sommige ouders vatten dat verkeerd op en slaan hun kind bont en blauw als correctiemiddel.. je moet een kind ook een beetje een kind laten zijn..

ouders hebben het recht om hun kinderen te slaan het zijn nix voor nix ouders:

deze zin kreeg ik te horen van mijn pa toen ie zich weer niet in hqad kunnen houden en me van de trap geduwd had. ouders zijn raar

zelf denk ik er behoorlijk anders over: ik vind dat slaan een teken van zwakte/onmacht is en dat je je kind op moet voeden met liefde en niet met psychisch/ fysiek geweld omdat je "daar hard van word''

[Posh_Girl]

DOGGONE schreef op 27-03-2003 @ 09:39:
ouders hebben het recht om hun kinderen te slaan het zijn nix voor nix ouders:

deze zin kreeg ik te horen van mijn pa toen ie zich weer niet in hqad kunnen houden en me van de trap geduwd had. ouders zijn raar

zelf denk ik er behoorlijk anders over: ik vind dat slaan een teken van zwakte/onmacht is en dat je je kind op moet voeden met liefde en niet met psychisch/ fysiek geweld omdat je "daar hard van word''

ben ik het mee eens maar het kan ook aan je ouders liggen omdat die niet beter weten misschien werden hun vroeger ook gestraft maar nog geen reden om je kind te slaan ik vind dat echt niet kunnen....

[passenger_temp]

er is een groot verschil tussen slaan en een corrigerend tikje. ik ben absoluut tegen slaan, maar een corrigerend tikje mag soms wel (bijvoorbeeld kind van drie die iemand slaat, een klein tikje op de hand geven (zacht))

[Posh_Girl]

passenger schreef op 27-03-2003 @ 12:26:
er is een groot verschil tussen slaan en een corrigerend tikje. ik ben absoluut tegen slaan, maar een corrigerend tikje mag soms wel (bijvoorbeeld kind van drie die iemand slaat, een klein tikje op de hand geven (zacht))

ja ben ik helemaal mee eens

Wat corrigerende tikjes betreft, daarbij ondervinden alleen kinderen van 4 tot 6 er meer voordeel dan nadeel van, als je alle onderzoeken erover bij elkaar legt. Ik denk dat echt slaan nooit goed en meestal slecht is.

Ik ben 1 keer echt geslagen, mijn moeder schrok er zelf van.. Mijn zus en ik hadden een beetje ruzie en mijn moeder was het zat, ik stond voor d'r en klats, kreeg haar vlakke hand recht in m'n gezicht. We stonden ineens helemaal stil, omdat we allemaal geschrokken waren...

Maar goed, verder heb ik alleen corrigerende tikken gehad, en daar zit ik helemaal niet mee

Dus corrigerende tikken oké, maar tegen slaan zeg ik; 'Nee!'.

[Qamra]

Corrigerende tik vind ik wel mogen. Soms ben je als ouder zo hopeloos en boos en als je kindje ÉCHT niet wil stoppen.
Ik weet nog wel dat ik een tik heb gehad van me moeder en een harde ook.. Maar ik snap waarom ze het moest doen.. (ik had trouwens wel de irritante eigenschap volgens me moeder dat als ze me in de gang zette voor straf dat ik tegen de (houten) trap aan ging staan schoppen en gilde "Nee mamma niet doen!!"... Vond ze ook niet zo leuk, want ze houdt helemaal niet van slaan, laat staan mishandelen.. En dan gaat je kindje doen alsof )

Maar echt mishandelen of systematisch slaan mag gewoon niet.

[CoveredEyes]

Evil-Cherry schreef op 27-03-2003 @ 12:46:
Maar echt mishandelen of systematisch slaan mag gewoon niet.

Denk dat we daar nu wel over eens zijn.......

[ShoarmaSchaap]

JA je mag je kinderen helemaal verrot rammen

[Fantôme]

ShoarmaSchaap schreef op 27-03-2003 @ 14:34:
JA je mag je kinderen helemaal verrot rammen

neem aan dat je dit niet meent?

@M@R

hmm, wel rot dat het is gebeurd inderdaad. Ik heb ook wel eens van die stomme ruzies met mn ouders, inderdaad, om diezelfde kleine dingen als wat jij beschrijft (een koek dusz..)
Als het niet vaker voorkomt zou ik het denk geen mishandeling noemend. mijn moeder heeft mij ook wel eens heel hard geknepen dat ik er een fikse blauwe plek aan over hebt gehouden.... maar ook dat was eenmalig. In ieder geval is het rot, en om te voorkomen dat het vaker gebeurd zou ik er met je moeder over praten.
verder weet ik ook nix zinnigs te zeggen.

dikke kus en knuffel
wendy

ShoarmaSchaap schreef op 27-03-2003 @ 14:34:
JA je mag je kinderen helemaal verrot rammen

[m'neer]

Nee, ik ben er op tegen. Ik geloof oprecht dat een opvoeding met veel liefde dient te geschieden. Het is tevens bewezen dat een kind wat veel liefde ontvangt zich beter ontwikkeld dan een kind dat zonder, of met weinig liefde is opgevoed.
Uiteraard mag je 'n kind wel een zachte tik op de vingers geven om 'm te corrigeren, maar, zoals eerder gezegd, het mag niet uitlopen op harde tikken of systematische mishandeling.

Edit: met 'veel liefde' bedoel ik niet dat je elke dag drie keer tegen je kinderen hoeft te zeggen dat je immens van ze houdt, maar ze moeten wel duidelijk merken dat je voor ze klaarstaat. En 'n ruzie'tje is op z'n tijd ook best gezond

[Severus]

Yamyam schreef op 24-03-2003 @ 15:59:
Ikke niet, er zijn veel mensen die zeggen dat ze er nooit last van hebben ondervonden, maar dat geloof ik niet, en zelf heb ik er nog steeds last van.

Idem bij mij.

Ripper

[Maresa]

... schreef op 27-03-2003 @ 17:58:
neem aan dat je dit niet meent?

@M@R

hmm, wel rot dat het is gebeurd inderdaad. Ik heb ook wel eens van die stomme ruzies met mn ouders, inderdaad, om diezelfde kleine dingen als wat jij beschrijft (een koek dusz..)
Als het niet vaker voorkomt zou ik het denk geen mishandeling noemend. mijn moeder heeft mij ook wel eens heel hard geknepen dat ik er een fikse blauwe plek aan over hebt gehouden.... maar ook dat was eenmalig. In ieder geval is het rot, en om te voorkomen dat het vaker gebeurd zou ik er met je moeder over praten.
verder weet ik ook nix zinnigs te zeggen.

dikke kus en knuffel
wendy

*is blij dat er toch iemand reageert*

Jah ik heb wel eens van die dingen dat mn vader me uitscheldt en mn moeder me probeert te manipuleren door zielig te doen enzow, maar ik had dit nog nooit eerder zo erg gehad...

maar ja, over de stelling: slaan mag, zolang je het niet doet uit frustratie maar uit liefde...

[Fantôme]

M@R schreef op 27-03-2003 @ 22:43:
*is blij dat er toch iemand reageert*

Jah ik heb wel eens van die dingen dat mn vader me uitscheldt en mn moeder me probeert te manipuleren door zielig te doen enzow, maar ik had dit nog nooit eerder zo erg gehad...

hmm, heb je met je moeder hierover gepraat, dit moet niet vaker voorkomen natuurlijk!!

maar ja, over de stelling: slaan mag, zolang je het niet doet uit frustratie maar uit liefde...

ja, wel beetje mee eens. niet helemaal. Als jij uit 'liefde' je kind slaat, van 'dag mag je niet meer doen' raakt het kind eraan gewend dat mama/papa hem of haar slaat. je hebt dan waarschijnlijk je doel bereikt, dat het kind het niet meer zal doen, maarr, het kind wordt wel bang van je denk... dat is ook niet de bedoeling (toch?!!)

[vievo]

vroeger sloeg mijn moeder wel eens. mijn vader heeft ons toen naar de kinderbescherming gebracht. nu heb ik er nog steeds last van. ik vind dus dat ouders niet mogen slaan.

[LoeLoe]

Slaan mag niet ...simpel.

Benm zelf ook jarenlang het slachtoffer geweest (of ben het soms nog weleens) van gewoon zware kindermishandeling.

En dat was niet van even een dreun omdat je iets had gedaan, dat was gewoon 10 slagen met de riem omdat je vader vond dat dat nodig was, dat dat een gepaste straf was. Of ik moest van me moeder een keer me vingers tussen de deur plaatsen, en deze gooide ze dan een aantal keren dicht. Gevolg was dus dat ik me hand zo'n beetje had gebroken.

Nog steeds gebeuren dit soort dingen, wel in mindere mate omdat ik sterker ben en meer voor mezelf opkom. Nou jah dan kan je naar de politie gaan maar het is me ouders tegen mij. In het ziekenhuis ligt een grote stapel vol foto;s, maar je kan niet bewijzen dat het komt van slaan. Het is hun woord tegen het mijne en ik heb al te vaak meegemaakt dat de politie mijn ouders geloofden, oimdat zij zich der uit konden lullen.

Daarom heb ik geen vertrouwen meer in de politie. Ik ben op mijn 13e begonnen om het probleem zelf aan te kaarten bij het SPD. Ik zit er nu nog steeds, ben nu 18 en voor de rest van me leven ben ik verneukt. Ik vertrouw niemand, kan geen knuffel waarderen...ik ben gewoon vernield.

Maar ook al schakel je hulp in van iemand, zij zullen alleen een oogje in het zeil kunnen houden. Maar ze kunnen niet tegenhouden dat je ouders doorgaan met slaan.

Ik ben het vertrouwen in de politie en het SPD kwijt na al die jaren en ik voel der ook niks meer voor om telkens weer bij hen aan te kloppen want ze doen toch niks voor me.

Ooit sta ik op eigen benen, en kan ik dit hoofdstuk sluiten. En hopelijk komt dat moment gauw.

[Fantôme]

@ loeloe

ik stuur je zo ff een privebericht