de geurpsychose deel 3 ;)

[edgaar5000]

even voor de duidelijkheid: dit is de volgorde waarin het verhaal gelezen hoort te worden; begin verhaal-vervolg-deel3

----------------------------------------------------------------------------

'Je kan ook verschrikkelijk zeuren maar dat weet ik ook al langer', zegt Volton en hij pleurt zijn sigaret uit het raam; 'we gaan een bezoekje brengen aan je oude schoolvriend Bastiaan, je weet wel, die met z'n vieze auto; Hektor Vlaplan.'

Hektor woont sinds enkele jaren in een boerderij net buiten een van de grote steden van het land. Nadat hij de boerderij wat heeft opgeknapt doet hij tegenwoordig de hele dag niets. Zijn vriendin, hoe heet ze ook al weer? werkt bij een redelijk succesvol platenlabel; ze zit tegen een promotie aan, ze gaat er voor en heeft plezier in het werken. Bovendien, en dat is het belangrijkste volgens Hektor, vind ze het geen enkel probleem dat Hektor de hele dag een beetje door het huis slentert of op de bank ligt.
De afspraak is dat er, als ze ’s avonds thuiskomt, wat te eten is en dat Hektor, mocht zij daar zin in hebben en dat is meestal wel het geval, in staat is tot een fijne prestatie in bed.
Hektor is een tevreden gast, ja hij komt gelukkig en rustig over.

Bastiaan en Volton rijden met de tijd voor avondeten het erf op. De zon hangt laag en loom, stralende zomerpracht over de weilanden. De kippen lopen los en stuiven aan de kant als de oude peugeot van Volton nadert. Bij het uitstappen komt er een goedzak van een hond hen begroeten met een natte neus, vrolijk kwispelend met dit onverwachte bezoek. Verderop is een hangmat gespannen tussen een boom en de schuur, aan de vorm te zien ligt er iemand in te suffen en af en toe verschijnt er een rookwolkje. ‘Dat zal Vlaplan zijn’, Volton stapt erop af, Bastiaan volgt.

‘Zo zo, waaraan heb ik dit onverwachte gezelschap te danken?’, vraagt Hektor ‘zoals jullie zien ben ik op het moment erg druk bezig, het lijkt me beter als we dit onderhoud een ander keertje plannen’.
Daarop stapt hij grinnikend uit de hangmat en geeft zijn oude vrienden een welgemeende hand. ‘Kom op jongens, aan de wijn!’.
Terwijl ze richting de keuken lopen rijdt verderop Nadine het erf op. Ze toetert.
Hektor wuift en loopt de keuken in, op de voet gevolgd door Bastiaan en Volton.
‘Ik moet ondertussen wel koken jongens, dat weten jullie. Maar maak het jezelf gemakkelijk aan de keukentafel, ik pak even een fles wijn uit de kelder; trouwens Bastiaan, hoe gaat het met je duim?’.
Vlaplan knipoogt lachend naar Volton en loopt de trap af naar de kelder/

Geschrokken buigt Bastiaan zich naar Volton en fluistert; ‘Hoe weet hij dat Volton? Jij bent de enige aan wie ik dat verteld heb, dat kan niet..’
De korstjesgeur begint weer op te zetten, net nu ik het even vergeten was, denkt de korstjesman. Ondertussen wrijft hij over zijn linkerduim; er zit een klein litteken; een rondje.
‘Bastiaan sommige dingen daar moet jij niet te veel over nadenken, probeer nu eens te genieten, bovendien Hektor kent jou ook al langer dan vandaag. Je moet niet zo’n argwaan hebben, we willen niets dan goeds voor jou mijn beste’.
Op dat moment komt Nadine binnen, ‘hé Bastiaan! Wat een verrasing, hoe is het met jou? En wie is dit?’. Bastiaan is wat verward, zoveel vragen tegelijk dat vind hij moeilijk af en toe; ‘Ehm Nadine ik weet niet zo goed hoe het gaat met mij, ik kan me ook niet zo veel herinneren eigenlijk over de afgelopen tijd.. maar Volton, die zegt dat ik moet genieten van de dingen dus dat probeer ik. Oja dit is dus Volton; Volton, Nadine.’
‘Aangenaam’, bromt Volton, ‘sigaret?’. Nadine neemt een sigaretje van hem aan en gaat bij de heren aan tafel zitten. Ze ziet er wat afgepeigerd uit, maar een mooie vrouw als zij kan dat hebben, het siert haar zelfs wel een beetje. Hektor komt naar boven, kust Nadine op haar hoofd ‘dag Dina’, ‘dag schat’. Al snel heeft iedereen een lekker glas wijn en Hektor begint met koken. ‘Ik neem aan dat jullie mee-eten?’.

Na een uurtje of wat gaat de tweede fles wijn open, Nadine staat op en zegt dat ze even een cd-speler gaat pakken; ze heeft een cd van een veelbelovend nieuw jazz-bandje bij zich.
Als ze terugkomt in de keuken zitten alleen Hektor en Volton nog aan tafel, de asbak puilt uit en Volton verteld lachend over een date die hij laatst had. Nadine plugt de cd-speler in en al snel wordt de keuken gevuld met de warme drukke klanken van de jazz. Waar blijft Bastiaan nou denkt Nadine bij zichzelf. Nadine vind Bastiaan een appart typ, ze snapt echt niets van zijn handelen en dat intigreert haar.
‘Hektor, waar is Bastiaan nou heen?’. Hektor kijkt in de richting waar Bastiaan zat, ‘oh ehm Bastiaan die liep geloof ik even naar buiten ofzo’.
‘Nou goed, ik laat jullie even alleen dan kan jij naar de spannende verhalen van je vriend hier luisteren, ik ga even Bastiaan zoeken.’
Nadine loopt naar buiten, al snelt ontwaart ze Bastiaan; hij zit in een auto, de auto van Hektor, aan de kant van de bijrijder.