IJskoud
Op de kille vlakten
van mijn geheugen
In de koudste hoek
van mijn gevoel
Tussen waarheid
en een leugen
Zit je stil
en zonder doel
Al het leven
is vergeten
Al jouw vuur
is nu gedoofd
Je bent verbitterd
en verbeten
Niets meer waar je
in gelooft
De stilte daar
is oorverdovend
De kilte gaat
tot op het bot
De voorspellingen
niet veelbelovend
Bevroren blijven
lijkt je lot
Afstandelijk kijk je
in m'n ogen
De kou trekt voelbaar
door me heen
Een redding niet
in mijn vermogen
Dus laat ik je toch
maar weer alleen
Ik laat je zitten
op die vlakte
Laat je stikken
in de kou
Vlucht nu voor
mijn eigen zwakte
Vlucht voor wanhoop
vlucht voor jou
© Sanne
Wat vinden jullie van dit gedicht?
Met dit gedcht heb ik meegedaan aan Doe maar dicht maar, en het komt in de bundel