Wat moet ik doen kweet het niet meer

[diane]

Het denken blijft door gaan het gevoel ook het wordt niet minder.
Wat ik ook doe fietsen in het zonnetje knutselen of knuffelen met he hond of naar de paarden gaan het helpt niet.Ik wordt er gewoon wanhopig van de hele dag denken waarom ben ik er nog.Ik kan niet meer en ben nu alweer dood moe.Mijn nieuwe psycholoog is wel oke maar ik heb dr niks aan zijn advies ga in het zonnetje fietsen ga je leven weer oppakken en ik probeer ht ook echt maar alles is zo eng.Na het ontslag in het ziekenhuis vindt ik het buiten gewoon eng.Ik vindt het zelfs op mijn kamer eng en dan niet eens voor anderen maar voor mezelf.Ik weet waar de asprines liggen ik weet waar mijn scherven liggen en het is zo moeilijk eraf te blijven vorige week woensdag 12 asprines op en me die dag ook were gekrast.Ik weet niet wat ik moet waar ik heen kan met wie ik kan praten

Sorry voor het gezeur als jullie het erg vinden forumbazen mag
je hem wel verwijderen

Groetjes Diane

[Wiltine]

hey

ik begrijp het ff niet, je zit niet lekker in je vel, je hebt een psychoog en dat helpt niet. Maar eh, kun je dat niet ff wat duidelijker uitleggen? hoe het komt enzo... want ik snap je verhaal niet zo goed
(sorry voor deze zinloze replay)
-x- Wiltine

[Fantôme]

eejj meissie,
als het niet bevalt bij je nieuwe psych, is het dan geen optie naar je andere terug te gaan.
zo kan het natuurlijk niet doorgaan he?!! Dat weet je zelf ook wel. Ik begrijp dat de drang om de asperines en scherven te gebruiken, maar je moet je er hoe dan ook tegen verzetten.
Ik weet niet of je ouders ook weten dat je snijd. Als ze dat weten, zou je hen misschien kunnen vragen die scherven op te bergen?

Ik wilde het eigenlijk nooit op het forum vertellen, maar ik stuur nou toch al een aantal mensen, met snij/kras problemen, pm's dat net zo goed het hele forum het kan weten, niemand kent me toch echt. Maargoed, ik heb het zelf ook gedaan. Heb een paar keer geprobeerd te stoppen, mislukt... nu ben ik weer met een poging bezig. Het verschil is, nu doe ik het behalve voor mezelf, ook voor mn moeder, die er achter is gekomen dat ik het deed. Toen deed ik het alleen voor mezelf. Niemand wist dat ik het deed, en ik zag het alleen zelf, de sneden... dus greep ik eerder weer naar een mes... Nu weet mn moeder het, en ze houd me in de gate, mhaw, niet zo opvallend, maar ik weet dat ze het doet.

Ik weet ook dat ik haar teleurgesteld heb in mij, en wil het een beetje goedmaken ook, door het niet meer te doen.

mhaw, weet niet of je hier wat aan hebt...

kuszies wendy

[AlopiA]

Ik begrijp niet precies wat er is gebeurd dat je je zo voelt, maar zelfmoord lost in elk geval niets op. In feite, maak je het daar erger mee, je lost je eigen problemen er wel mee op (nou ja, je begrijpt wat ik bedoel) maar je geeft je vrienden en familie wel een hele moeilijke situatie.
Als ik jou was zou ik dingen gaan doen de je leuk vind, waar je vrolijk van word. Tenminste, als dat niet de dingen zijn die in je post staan. Probeer in elk geval de kleine dingen te waarderen.
Ik heb ook hele moelijke tijden doorgemaakt, waarbij ik telkens zoiets had van ik neem gewoon een overdosis van het 1 of ander, maar dat heb ik niet gedaan. En nu ben ik zo vrolijk en blij als wat!
Succes ermee!

[diane]

Tja hoe het komt een duidelijk reden heb niet echt.
Thuis de hele tijd ruzie tussen mijn broer en mijn ouders.
De hele dag het gevoel dat ik alles verkeerd doe.
Het idee dat ik overal in de weg loop.
Op dit moment komt het missen van school er ook bij.

Kweet niet het is van alles vooral die rommel in mijn hoofd

[AlopiA]

Je moet nu dan inderdaad de dingen gaan doen die je
waardeerd(e), en je moet inzien dat je helemaal niet in de weg loopt. Wat ook wel eens kan helpen, is het gewoon eruit gooien tegen je ouders. Vertellen dat je er onderdoor gaat.
Ik weet ook zo snel niet wat ik moet zeggen
Succes meid!
*knuf*

diane schreef op 25-04-2003 @ 18:48:
Tja hoe het komt een duidelijk reden heb niet echt.
Thuis de hele tijd ruzie tussen mijn broer en mijn ouders.
De hele dag het gevoel dat ik alles verkeerd doe.
Het idee dat ik overal in de weg loop.
Op dit moment komt het missen van school er ook bij.

Kweet niet het is van alles vooral die rommel in mijn hoofd

Mag je huiswerk maken? Dan heb je misschien iig het gevoel dat je iets nuttigs doet...? Probeer met je ouders + broer te praten, dingen uit te leggen of te vragen je een beetje met rust te laten (of juist niet)...? En praat met die psych en als dat niet helpt, idd zoek een andere, want aan iets dat niet helpt heb je ook niets.

Misschien helpt het om te schrijven, gewoon alles wat er in je opkomt, niet nadenken, alleen maar schrijven. De rommel uit je hoofd schrijven. Het daarna eventueel doorlezen om het te ordenen. Dit werkt soms heel goed. 'k weet niet of je het al wel eens geprobeerd hebt?

Sterkte, succes en doe geen rare dingen, daar ga je je ook niet beter van voelen.

[diane]

Schoolwerk is af heb 16 of 19 mei mijn exames.
Met hun praten het werkt niet wat ik ook zeg ze snappen het niet dat was ook zo toen de psychiater uit het ziekenhuis het hun uitlegde.
Dit is de laatste bij het riagg ofzo van de jongeren afdeling met wie ik kan praten ofzo dus dat houd beetje op.
Schrijven doe ik vaak maar t helpt niet zodra ik schrijf vindt ik het weer onzin en vindt ik mezelf dom enzo.
Het houd gewoon niet op het liefste zou ik weer in het ziekenhuis zijn op afdeling gewoon muren om je hen wara ik veilig ben ik mis het en ben ik er maar 4 dagen geweest

diane schreef op 25-04-2003 @ 19:03:
Schoolwerk is af heb 16 of 19 mei mijn exames.
Met hun praten het werkt niet wat ik ook zeg ze snappen het niet dat was ook zo toen de psychiater uit het ziekenhuis het hun uitlegde.
Dit is de laatste bij het riagg ofzo van de jongeren afdeling met wie ik kan praten ofzo dus dat houd beetje op.
Schrijven doe ik vaak maar t helpt niet zodra ik schrijf vindt ik het weer onzin en vindt ik mezelf dom enzo.
Het houd gewoon niet op het liefste zou ik weer in het ziekenhuis zijn op afdeling gewoon muren om je hen wara ik veilig ben ik mis het en ben ik er maar 4 dagen geweest

Er lopen meer hulpverleners rond dan de mensen bij het riagg. Zoek dan ergens anders hulp.

Over dat onzin vinden ed...tja, misschien moet dat dan maar. Dan maar domme dingen schrijven, als je hoofd er leeg van wordt...? Dan verbrand je het daarna ofzo, is alles weg. Wie weet lucht het wel erg op.

[idmind]

Hoi Diane,

Ik heb je een PM gestuurd.
Wel wil ik nog zeggen dat de reden dat jij denkt dat je alles verkeerd doet wel eens te maken kan hebben met je eigen zelfbeeld. Probeer eens te kijken naar de dingen die je WEL goed doet. De dingen waar je kracht uit kunt putten. Zet die famillie maar even aan de kant (gevoelsmatig) als die je alleen maar negatieve energie geven. Probeer vooral die liefde in jezelf weer terug te vinden. Liefde is iets wat van binnen uit komt. Niet iets wat je bij een ander kunt halen...

diane schreef op 25-04-2003 @ 18:48:
Tja hoe het komt een duidelijk reden heb niet echt.
Thuis de hele tijd ruzie tussen mijn broer en mijn ouders.
De hele dag het gevoel dat ik alles verkeerd doe.
Het idee dat ik overal in de weg loop.
Op dit moment komt het missen van school er ook bij.

Kweet niet het is van alles vooral die rommel in mijn hoofd

[ShoarmaSchaap]

Wat jij moet doen is kijken wat je nog wilt met je leven. Je bent pas 18. Als ik jou was zou ik naar een stille plek toegaan waar je je goed voelt, en je dromen beleven om ze vervolgens uit te voeren.
De kunst van het leven is om de moeilijke en nare dingen te doorstaan, om vervolgens van het mooie te genieten.

ShoarmaSchaap schreef op 26-04-2003 @ 15:32:
Wat jij moet doen is kijken wat je nog wilt met je leven. Je bent pas 18. Als ik jou was zou ik naar een stille plek toegaan waar je je goed voelt, en je dromen beleven om ze vervolgens uit te voeren.
De kunst van het leven is om de moeilijke en nare dingen te doorstaan, om vervolgens van het mooie te genieten.

Hier kan ik het alleen maar mee eens zijn.

[AtHell]

ShoarmaSchaap schreef op 26-04-2003 @ 15:32:
Wat jij moet doen is kijken wat je nog wilt met je leven. Je bent pas 18. Als ik jou was zou ik naar een stille plek toegaan waar je je goed voelt, en je dromen beleven om ze vervolgens uit te voeren.
De kunst van het leven is om de moeilijke en nare dingen te doorstaan, om vervolgens van het mooie te genieten.

Precies . Je gewoon niet zo aanstellen dus.

diane schreef op 25-04-2003 @ 18:25:
ik weet waar mijn scherven liggen en het is zo moeilijk eraf te blijven

hmm, mnisschien wel heel simpel: scherven weggooien?
Vraag aan je ouders, broer, zus of wie dan ook om de medicijnen achter slot en grendel te doen. En alleen een aspirirne geven als je echt hoofdpijn, buikpijn etc hebt.

Sterkte

[Rugbuksnuffer]

AtHell schreef op 26-04-2003 @ 17:54:
Precies . Je gewoon niet zo aanstellen dus.

Zelf zeker nog nooit een psychisch slechte periode meegemaakt.
Dit is wel de meest domme opmerking die ik hier ooit heb gelezen.
Mensen die psychisch in de knoei zitten stellen zich nooit aan. De dingen die ze doen of juist niet doen komen voort uit angst, agressie, gebeurtenissen enz.
Zoals jij dit verwoord zijn we terug bij de vijftiger jaren waar iedereen die psychische problemen had voor gek werd versleten en beter opgesloten kon worden.
Gellukkig is dat tegenwoordig wel anders. Met de juiste hulp, motivatie en eventueel medicijnen zijn mensen te helpen om hun problemen te overwinnen.
Jou opmerking doet meer slecht dan goed.
Mensen hebben tijdens hun slechte periode al zo'n slecht zelfbeeld en jij helpt met dit soort opmerkingen mee om dit beeld nog alleen maar slechter te maken.
Als je er dan geen fluit van begrijpt hou dan liever je mond.

[Rugbuksnuffer]

Waarom je jezelf zo slecht voelt komt hier niet uit naar voren.
Je moet alleen weten dat het niet iets als een griepje is waar je een week ziek van bent.
Het lijkt nu misschien zinloos om je aan de voorstellen van je psych te houden maar waar het nu om gaat is dat je structuur in je leven houd dus op tijd naar bed en normaal opstaan.
Overdag de dingen doen die je voorheen wel leuk vondt.
Dat je nu even liever in het ziekenhuis bent komt omdat het daar veilig voor je voelt en je even geen prikkels van buitenaf kreeg. Dat was blijkbaar nodig om je even rust te geven.
Het is beter om zo kort mogelijk opgenomen te zijn omdat je anders die plek in het ziekenhuis alleen maar veiliger gaat vinden en dan helemaal moeite mee zou hebben om er weer buiten te zijn.
Heb geduld met jezelf en probeer te accepteren dat je momenteel een kloteperiode doormaakt.
Probeer plannen te maken voor de toekomst. Begin met kleine en haalbare dingen.
Met jou problemen is het vaak 2 stappen vooruit en weer 1 achteruit.
Uitenidelijk zul je komen waar je zijn wilt en je weer happy voelen.
Als laatste.
Als je het op kunt brengen om te gaan hardlopen zou dat heel goed zijn. Hierbij komt namelijk in de hersenen een stof vrij waardoor je je beter gaat voelen.

[diane]

Hoi allemaal bedankt voor de adviezen.

Ik heb vandaag naar de huisarts gebelt waar ik de assistente aan de telefoon heb gehad.Die gaf me een uitbrande dat ik niet eerder aan de bel heb getrokken en wil dat ik donderdag terug bel omdat de huisarts er dan weer is.Ik ga hem vertellen hoe het zit en kijk wat hij vindt en mishien of ie wat tips heeft

Groetjes Diane

[Miss Helena]

diane schreef op 28-04-2003 @ 18:23:
Hoi allemaal bedankt voor de adviezen.

Ik heb vandaag naar de huisarts gebelt waar ik de assistente aan de telefoon heb gehad.Die gaf me een uitbrande dat ik niet eerder aan de bel heb getrokken en wil dat ik donderdag terug bel omdat de huisarts er dan weer is.Ik ga hem vertellen hoe het zit en kijk wat hij vindt en mishien of ie wat tips heeft

Groetjes Diane

Dat is goed van je Misn kan hij je helpen.. Ik hoop t iig voor je! Heel veel sterkte meisje, xxx Heleen.

[AtHell]

Rugbuksnuffer schreef op 27-04-2003 @ 18:09:
Zelf zeker nog nooit een psychisch slechte periode meegemaakt.

Alsof een sterk inbeeldings vermogen niet genoeg zou zijn om een dergelijke kweste te kunnen analyseren.

Dit is wel de meest domme opmerking die ik hier ooit heb gelezen.

Dan moet je toch echt eens meer topic's doorkijken. Een van de meest kortzichtige en onaardige och misschien, de domste dat lijkt me echt onwaarschijnlijk.

Mensen die psychisch in de knoei zitten stellen zich nooit aan. De dingen die ze doen of juist niet doen komen voort uit angst, agressie, gebeurtenissen enz.

Het is erg onbeleefd om superieur te doen door je schijnbare kennis van zaken ten toon te stellen. Om maar even de zeikerige toon van je post er in te houden . Maar om ook even inhoudelijk te antwoorden, tuurlijk stellen mensen die in de 'knoei' met zichzelf zitten zich wel aan, het percentage echte psychysche aandoeningen hier op het forum zal veel lager ligger dan men doet vermoeden.

Zoals jij dit verwoord zijn we terug bij de vijftiger jaren waar iedereen die psychische problemen had voor gek werd versleten en beter opgesloten kon worden.

Zoals ik dit verwoord, zeker. Ik ben dan ook van mening dat veel psychische 'problemen' onzin zijn, daarmee bedoel ik dat een zeker staat van gedachtengang door degene die er last van heeft voor een groot gedeelte 'bedacht' is als het ware om op die manier een zekere 'vertrouwde' situatie op te bouwen.
Tuurlijk zijn er uitzonderingen maar het lijkt de laatste tijd haast populair te zijn om met 'problemen' te zitten daarom mijn reactie.

Gellukkig is dat tegenwoordig wel anders. Met de juiste hulp, motivatie en eventueel medicijnen zijn mensen te helpen om hun problemen te overwinnen.

Heerlijk, daar ga je weer met dat superieure toontje, sarcasme en cynisme waardeer ik wel maar dit is gewoon p00p. Geschiedenis is verder natuurlijk wel enorm boeiend daar niet van.

Jou opmerking doet meer slecht dan goed.

Discutabel.

Mensen hebben tijdens hun slechte periode al zo'n slecht zelfbeeld en jij helpt met dit soort opmerkingen mee om dit beeld nog alleen maar slechter te maken.

Je normaliseert het wel enorm he ? "Hun slechte periode" alsof het dagelijkse koek is, ik zie een groot gedeelte van alle 'problemen hier nog steeds als verzonnen crap.

Als je er dan geen fluit van begrijpt hou dan liever je mond.

Dat je het niet met me eens bent kan ik me best voorstellen. De fout maak je echter nu je ervan uitgaat dat je meer kaas van de zaak gegeten hebt.

Maar ik zal het hierbij laten, ik ga er voor het gemak maar even vanuit dat men hier ook wel zonder verhelderend sarcasme kan en softe reply's meer op prijs stelt.

[AtHell]

diane schreef op 28-04-2003 @ 18:23:
Hoi allemaal bedankt voor de adviezen.

Graag gedaan meid.