Praten...

Tussen mijn vriendje en mij is alles goed...

Alleen soms weet ik niet zo goed hoe ik moet omgaan met hem... klinkt wel een beetje gek maar soms dan, vooral als hij ergens mee zit, een probleem oid heeft is dat heel goed te merken; alleen hij kan daar dan niet over praten . Mwah ik probeer er dan met hem over te praten, maar dan is er echt niks uit te krijgen Het enige wat ik daar mee bereik is dat hij helemaal dichtslaat en alleen maar verdrietig gaan kijken terwijl mijn bedoeling dan wel heel goed is zeg maar...
Het is niet zo dat we nergens over kunnen praten hoor! We kunnen over alles eigenlijk praten; behalve dan over zijn ''problemen''... en die keer dat we ruzie hadden toen ging ik ook redelijk tekeer en dan zegt hij ook niks terug en kijkt alleen maar heel zielig...

Mwah iemand een tip hoe ik daar mee om kan gaan?

[Thomas]

Jouw vriendje wil dus klaarblijkelijk niet open over zijn gevoelens praten en misschien moet je dat wel gewoon accepteren. Als hij wat dat betreft echt een binnenvetter is dan valt er voor jou ook echt niets uit te krijgen.

Je kan natuurlijk wel gewoon vragen waarom hij niet over die dingen wil praten, maar waarschijnlijk zul je geen eenduidig antwoord krijgen. Vraag het toch maar eens en wacht zijn reactie af, daarna wil hij misschien wel met je praten. Hij houdt dat soort dingen gewoon liever voor zichzelf, maar dat heeft waarschijnlijk niets met jou te maken.

[Inga]

MevrouwM schreef op 15-05-2003 @ 12:00:
soms weet ik niet zo goed hoe ik moet omgaan met hem... klinkt wel een beetje gek maar soms dan, vooral als hij ergens mee zit, een probleem oid heeft is dat heel goed te merken; alleen hij kan daar dan niet over praten

Mijn vriendje kan ook niet zo goed over z'n gevoelens praten, it's a boys thing denk ik... Maar je hoeft niks te zeggen of te doen hoor, als je ziet dat hij ergens mee zit moet je hem gewoon knuffelen. Misschien komt ie vanzelf los, maar je moet niet denken dat het aan jou ligt ofzo...

Njah, kep niet echt tips, maar dat wou ik ff zeggen.

*knff* inge

Mijn vriend kan dat ook niet hoor..
Geef hem een knuf en laat weten dat je er voor hem bent. Dwing hem zeker niet tot praten! Dat werkt alleen maar tegen je.
Vertel hem vaak (niet alleen dan) dat je er altijd voor m bent wat er ook is...
Mijn vriend zit op t moment klein beetje in de knoop met zichzelf en hij wil ook niet met mij praten.. vind ik best wel moeilijk, maar nu komt hij zelf met dingen naar boven.. Dat vind ik heel knap en dat laat ik m weten.
Ik had tegen m gezegd dat ie misschien maar moest schrijven. Dat heeft ie gedaan. Hij vind het heel moeilijk, maar ik heb ook tegen m gezegd dat ie m alleen moet laten lezen als hij dat wilt en dat wilt ie niet dus dan laat ik het maar zo. Het kan heel goed helpen voor hem en ik wil het beste voor hem..
Ik heb t er soms wel moeilijk mee, omdat ik hem zo heel graag wil helpen, maar ik weet dat ik dat alleen kan als hij me toelaat en zijn gevoelens wil delen (hij heeft altijd alles alleen gedaan en nooit gepraat).. Het gaat al veel beter. gelukkig. Ik hoop dat hij het ook ooit kan.
Naja, beetje onzin reply, maar maak nie uit
Succes..
Kus

[kleine wicca]

Jij hebt et dus wel door als je vriend ergens mee zit ?
Nou ik denk dat hij het dan op prijs stelt als je dat laat blijken, maar niet doormiddel van vragen, maar opmerkingen. zovan Echt rot joh dat dat gebeurt is, of whatever.....jongens praten nou eenmaal niet zo makkelijk (heel cliché, maar et is zo)
Gwoon lief voor em zijn, als je gaat vragn klapt ie alleen maar sneller dicht denk. (k spreek uit ervaring )

Wawl schreef op 15-05-2003 @ 12:31:
Jouw vriendje wil dus klaarblijkelijk niet open over zijn gevoelens praten en misschien moet je dat wel gewoon accepteren. Als hij wat dat betreft echt een binnenvetter is dan valt er voor jou ook echt niets uit te krijgen.

Je kan natuurlijk wel gewoon vragen waarom hij niet over die dingen wil praten, maar waarschijnlijk zul je geen eenduidig antwoord krijgen. Vraag het toch maar eens en wacht zijn reactie af, daarna wil hij misschien wel met je praten. Hij houdt dat soort dingen gewoon liever voor zichzelf, maar dat heeft waarschijnlijk niets met jou te maken.

Ja hij is een binnenvetter ja... maar das soms helemaal niet handig in het leven
En tsjaa als hij zelf wist waarom dit gebeurde, gebeurde het waarschijnlijk niet...
Het heeft idd niet met mij te maken, alleen als hij verdrietig doet en hij kan/ wil mij niet vertellen waarom lijkt het er wel op ... maar goed dat is het dus niet hoor!
Alleen ik denk dat hij er ooit problemen mee krijgt; ik bedoel over simpele dingen ''durft''/ kan hij niet praten; stel dat hij het een keertje niet meer ziet zitten tussen ons; dan durft hij het dus ook niet uit te maken ... zulke dingen lijken me, vooral voor hem, niet echt handig. Maar ja als ik over zoiets begin zegt hij alleen maar in die situatie kom ik nooit

[Snow]

Veel jongens hebben als automatische reactie op een probleem dat ze enigszins in zichzelf gekeerd raken. Het geeft ze tijd om na te denken over het probleem en het op te lossen.

Advies dat ik je kan geven is dat je hem (hoe moeilijk ook) in zichzelf moeten laten wezen en vooral niet moet gaan mokken als hij in zo'n bui is of doorvragen wat er met hem aan de hand is. Als hij het probleem zelf heeft opgelost dan stelt hij zich weer voor je open en wellicht dat hij je dan verteld wat er aan de hand was. Als hij er niet uitkomt, maar je hebt hem wel de kans/tijd gegeven om er zelf over na te denken, dan wordt dat gerespecteerd en zal hij je (ook in de toekomst) sneller vertellen wat er aan de hand is. Geef hem wel het gevoel dat als hij klaar is, hij het je ook kan vertellen, niet door hem dat te zeggen, maar gewoon door er voor hem te zijn en je liefde te blijven tonen
Belangrijk: vooral niet gaan doorvragen dus, als hij er klaar voor is dan vertelt hij het je. Het is niets persoonlijks.

En hoewel ik niet mag generaliseren, doe ik het toch maar even: "it's a guy-thing, alright".

[Loezzel]

Alle goeie adviezen zijn al gegeven, veel meer kun je er niet aan doen denk ik. Snow heeft het wel heel mooi en goed verwoord

[Gerard SnEl]

Snow schreef op 24-05-2003 @ 16:00:
Veel jongens hebben als automatische reactie op een probleem dat ze enigszins in zichzelf gekeerd raken. Het geeft ze tijd om na te denken over het probleem en het op te lossen.

Advies dat ik je kan geven is dat je hem (hoe moeilijk ook) in zichzelf moeten laten wezen en vooral niet moet gaan mokken als hij in zo'n bui is of doorvragen wat er met hem aan de hand is. Als hij het probleem zelf heeft opgelost dan stelt hij zich weer voor je open en wellicht dat hij je dan verteld wat er aan de hand was. Als hij er niet uitkomt, maar je hebt hem wel de kans/tijd gegeven om er zelf over na te denken, dan wordt dat gerespecteerd en zal hij je (ook in de toekomst) sneller vertellen wat er aan de hand is. Geef hem wel het gevoel dat als hij klaar is, hij het je ook kan vertellen, niet door hem dat te zeggen, maar gewoon door er voor hem te zijn en je liefde te blijven tonen
Belangrijk: vooral niet gaan doorvragen dus, als hij er klaar voor is dan vertelt hij het je. Het is niets persoonlijks.

En hoewel ik niet mag generaliseren, doe ik het toch maar even: "it's a guy-thing, alright".

Dan ga ik het nu ff moeilijker maken: ik heb ook wel 's van die buien en de ene keer zeg ik tegen me vriendin dat ik niet wil praten en dan wil ik dat ze dat gewoon accepteerd. Zo ben ik nou eenmaal. Maar af en toe heb ik een bui waarin ik graag WIL dat ze doorvraagt...dit is raar, maar: dat moet ze dan net zolang doen totdat ik voor mezelf het gevoel heb dat ik het kan vertellen...
Ik snap het zelf ook niet...(kerels...wat moet je ermee he?! )

Gerard SnEl schreef op 24-05-2003 @ 16:39:
(kerels...wat moet je ermee he?! )

Poeh idd

ik denk dat je t al helemaal nie makkelijker maakt om maar gewoon te zeggen: ja zo zijn jongensdat zal t voor mij alleen maar moeilijker maken als een vriendin zo zou denken. ik ben persoonlijk hel open, maar heb alleen niet altijd de mensen om tegen te praten, wat dan egt supuhr goed helpt is dichten....
ook heb ik een sene brief aan God geschreven en een tijdje een dagboek bijgehouden....t helpt allemaal egt vet goed, maybe advies voor je vriend en de rest van alle jongens...

[memory]

Je kan misschien proberen het te laten rusten op het moment dat hij depressed is, en er later op terugkomen. Als hij tijd heeft om alles wat te laten bezinken en wat afstand te nemen van zijn probleem, kan hij het wat helderder formuleren.
Tenminste, zo werkt het bij mij. Ik heb het ook moeilijk om me open te stellen wanneer ik verdrietig ben, maar als ik als rustig alles op een rijtje kan zetten lukt het al wat beter. Het is een soort reflex om je af te schermen denk ik. In ieder geval moet je laten blijken dat je er altijd voor hem bent, ook al is dat niet altijd makkelijk als hij zich afsluit.

Gerard SnEl schreef op 24-05-2003 @ 16:39:
Maar af en toe heb ik een bui waarin ik graag WIL dat ze doorvraagt...dit is raar, maar: dat moet ze dan net zolang doen totdat ik voor mezelf het gevoel heb dat ik het kan vertellen...
Ik snap het zelf ook niet...(kerels...wat moet je ermee he?! )

dat is niet alleen een guys thing.. ik heb dat en ik ben een meisje
Mijn vriend moet ook vaak aan mij doorvragen of er echt niks is en na een tijdje kan ik het eindelijk vertellen.. maar dat betekend dan niet dat ik het niet WIL vertellen want dat wil ik dan juist wel.. (moeilijk.. ) dat probeer ik nu te veranderen door het gewoon te vertellen.. maar dat is dus best moeilijk.