jezelf haten

[hagelslag]

ik haat mezelf soms echt extremely.. (tot zelfmoordneigingen aan toe)
meestal in situaties waarin ik me niet begrepen voel, waarna ik mezelf vaak meteen nogmeer ga haten omdat ik mezelf niet goed kan verwoorden.

t probleem met t uiten van mezelf is voor n -heel- groot deel op te lossen door (veel) minder te blowen, maar ook dat lukt al heel lang niet (waarom ik mezelf ook weer enorm kan haten; ik wil opzich vanalles maar er komt allemaal nix van).
uiteindelijk is dat blowen natuurlijk ook een kwestie van "niet meer doen", maar t hatelijke is dat ik er zo aan vast zit, dat ik steeds weer (meer) ga blowen als ik me onzeker en onbegrepen voel en omdat ik steeds weer niets opschiet met de dingen die ik wil, voornamelijk met de dingen die ik (elke dag weer, maar elke dag anders) zou willen opschrijven of tegen iemand zou willen zeggen.
ik probeer dit probleem als t ware weg te werken door meer van de oorzaak op te zoeken. (note to self: GET THE FUCK OVER IT BOY!)

de cirkel is rond, kga mezelf steeds erger haten om dingen waar ik zelf iets aan kan veranderen...
(en dat ga ik nu ook doen door die stomme dingen gewoon eens op te schrijven... *ik ben al bezig* )

haat jij jezelf?

[Quiana]

hagelslag schreef op 16-05-2003 @ 15:00:
de cirkel is rond, kga mezelf steeds erger haten om dingen waar ik zelf iets aan kan veranderen...

Verander dan ook iets aan de dingen diè je kan veranderen.
Blijf niet in de cirkel, neem stappen, zodat je eruit komt.

hagelslag schreef op 16-05-2003 @ 15:00:
haat jij jezelf?

Ja. Meer dan ik laat blijken, of dat mensen weten/denken.
Om dingen die ik niet kòn voorkomen, (maar wel moest),
dingen die ik wel of juist niet moest doen,
over dingen die anderen naar mij toe hebben gedaan.
Om mijn verschrikkelijke kutlichaam, mijn domme
kop, om het feit dat ik 16 ben, en amper de tweede
heb gedaan, omdat overal waar ik ben wel ruzie komt,
de dingen die ik doe misgaan..
Omdat ik geen controle kan houden. Omdat ik wèl vrienden
wil, maar niet met mensen om kan gaan.
Omdat mijn hele leven er allerlei dingen zijn gebeurt, die ik allemaal had kunnen voorkomen.

Omdat ik leef. En mijn moeder niet.

En zo kan ik nog uren doorgaan, maar goed, het is
mijn topic niet. Sorry. :\

nee, ik haat mezelf niet eigenlijk.. soms wel..... ik heb laatst verteld aan een vriend en een vriendin waar ik allemaal mee zat.. en toen ik dat gedaan had, haatte ik mezelf echt.. ik snapte niet waarom ik het gdaan had *en nog steeds niet* maargoed.. in het algemeen haat ik mezelf niet

[poesiefox]

Neuh, lijkt mij vrij zinloos. Ik ben allesbehalve perfect, maar wie zegt dat dat perse moet? Hij die zonder zonde is werpe de eerste steen hoor, dus ze moeten niet zeuren. En waarom zou ik beter moeten zijn dan de rest? Ik heb het recht om imperfect te zijn, om vreselijk slecht te zijn zelfs, zolang ik anderen maar geen kwaad doe.

[SaGA]

Ik ben afentoe niet blij met de persoon die ik ben. Soms wou ik dat ik wat meer mensenkennis had, en wat minder naief was. Soms vind ik mezelf niet interessant genoeg, of heb ik het gevoel dat niemand mij begrijpt, of dat het niemand wat kan schelen.

Ik was vroeger te veel in mezelf, en te veel bezig met mijn computer en hield me niet zo bezig met sociale contacten, maar kom er nu achter dat ik dat eigenlijk wel nodig heb, mensen om me heen.

Ik heb last van wisselende stemming, en ben vaak MEGA chaotisch en in de war. En als ik moet werken is dat best lastig want dan ben ik fucking wired en laat alles uit mijn handen vallen en lijk wel alles verkeerd te doen. Ik ben verder heel 'braaf' wat drugs en alcohol betreft. Ik gebruik helemaal niets om dit shit gevoel te onderdrukken (al eet ik ontzettende hoeveelheden chocola, op de een of ander manier voel ik me goed daardoor). Ja soms haat ik mezelf om wie ik ben, maar ik blijf me wel altijd bewust van het feit dat dat gevoel mijn eigen schuld is. Het is niet goed om jezelf te haten, je schiet er niets mee op. Soms heb ik ook dagen dat ik super vrolijk ben, en dat ik vrede heb met alles, en dat gevoel is gewoon zoveel keer beter... dus als ik me down voel, en echt geen zin meer heb in het leven dan probeer ik te herinneren hoe het voeld om blij te zijn met de persoon die ik ben. En soms werkt dat...

Offtopic:
PS: Voordat ik weer geflamed wordt om mijn manier van schrijven: Ik ben nou eenmaal niet zo goed in het uitdrukken van mijn gevoelens, en dit verhaal is absoluut niet bedoel om proffessioneel over te komen ofzo

[hajo]

Ik heb het tegendeel: ik heb een vicieuse positieve cirkel. Alles waarbij ik vroeger zei dat ik het niet kon, zeg ik nu dat ik het wel kan. En waar ik vroeger zei dat ik mezelf niet mocht denk ik nu : tjezus wat een kanjer.

If you think the Mona Lisa is pretty, look in the mirror to see my masterpiece. --God--

[°Mel°]

hagelslag schreef op 16-05-2003 @ 15:00:
ik haat mezelf soms echt extremely.. (tot zelfmoordneigingen aan toe)
meestal in situaties waarin ik me niet begrepen voel, waarna ik mezelf vaak meteen nogmeer ga haten omdat ik mezelf niet goed kan verwoorden.

t probleem met t uiten van mezelf is voor n -heel- groot deel op te lossen door (veel) minder te blowen, maar ook dat lukt al heel lang niet (waarom ik mezelf ook weer enorm kan haten; ik wil opzich vanalles maar er komt allemaal nix van).
uiteindelijk is dat blowen natuurlijk ook een kwestie van "niet meer doen", maar t hatelijke is dat ik er zo aan vast zit, dat ik steeds weer (meer) ga blowen als ik me onzeker en onbegrepen voel en omdat ik steeds weer niets opschiet met de dingen die ik wil, voornamelijk met de dingen die ik (elke dag weer, maar elke dag anders) zou willen opschrijven of tegen iemand zou willen zeggen.
ik probeer dit probleem als t ware weg te werken door meer van de oorzaak op te zoeken. (note to self: GET THE FUCK OVER IT BOY!)

de cirkel is rond, kga mezelf steeds erger haten om dingen waar ik zelf iets aan kan veranderen...
(en dat ga ik nu ook doen door die stomme dingen gewoon eens op te schrijven... *ik ben al bezig* )

haat jij jezelf?

Mja, ken dat gevoel...
En de mensen maar zeggen: "leer toch eens positief denken"
Zij hebben makkelijk praten, hoewel het me heel soms toch lukt. bv door gezelschap van goede vrienden gaan op te zoeken, die kunnen mij helemaal over die moeilijke momenten helpen, men ouders kunnen dat ook en nog een paar mensen.
Maar met blowen los je niks op hoor ventje, je vergeet het voor een paar uur maar daarna is alles nog erger dan daarvoor.
Als je eens wil praten, je mag me altijd ens mailen of toevoegen op msn, wil altijd proberen te helpen als ik kan.

*knuuuffff*

[Horror Kitty]

ja, ik haat mezelf.
ach, je leert ermee leven.

[Anouk4life]

Ik haat mezelf, zo erg dat ik niet meer in spiegel wil kijken. Mensen om me heen worden er helemaal gek van, dan heb ik een trui aan en zeggen ze dat ie leuk is, dan zeg ik van ja alleen jammer van die lelijke kut kop erboven.
Of zoals vandaag had ik zon piratendoekie op mn kop en zegt mn leraar dat t leuk is en of t is omdat ik mn haar anders heb. Dan zeg ik van nou tis niet meer mislukt als anders.
Voor hun ist niet leuk om dan comlimenten te maken, leraren en medeleerlingen vinden het raar dat ik dat soort dingen zeg en begrijpen me niet.
Maar ze zien niet hoe verrot ik eigenlijk wel ben.....

[Anouk4life]

Ik zeg et ook niet om aandacht of bewust ofzo, maar meer omdat ik dat er gelijk 8teraan denk, automatisch denk ik t erachteraan en ja dan zeg ik t ook

[king112]

hagelslag schreef op 16-05-2003 @ 15:00:
ik haat mezelf soms echt extremely.. (tot zelfmoordneigingen aan toe)
meestal in situaties waarin ik me niet begrepen voel, waarna ik mezelf vaak meteen nogmeer ga haten omdat ik mezelf niet goed kan verwoorden.

t probleem met t uiten van mezelf is voor n -heel- groot deel op te lossen door (veel) minder te blowen, maar ook dat lukt al heel lang niet (waarom ik mezelf ook weer enorm kan haten; ik wil opzich vanalles maar er komt allemaal nix van).
uiteindelijk is dat blowen natuurlijk ook een kwestie van "niet meer doen", maar t hatelijke is dat ik er zo aan vast zit, dat ik steeds weer (meer) ga blowen als ik me onzeker en onbegrepen voel en omdat ik steeds weer niets opschiet met de dingen die ik wil, voornamelijk met de dingen die ik (elke dag weer, maar elke dag anders) zou willen opschrijven of tegen iemand zou willen zeggen.
ik probeer dit probleem als t ware weg te werken door meer van de oorzaak op te zoeken. (note to self: GET THE FUCK OVER IT BOY!)

de cirkel is rond, kga mezelf steeds erger haten om dingen waar ik zelf iets aan kan veranderen...
(en dat ga ik nu ook doen door die stomme dingen gewoon eens op te schrijven... *ik ben al bezig* )

haat jij jezelf?

Wat ik denk is dat jij eerst moet doen is proberen minder te blowen, want van blowen schijn je sneller depressief te worden dan als je niet blowt.
Het werd mij geadviseerd om juist niet te gaan blowen omdat je er alleen maar erger door gaat voelen.
Wat ik je ook adviseer is dat je gewoon de dingen hier (anoniem, niemand die weet wat jou problemen zijn) op het forum opschrijft waar mee jij zit.
Je krijgt hier goede adviezen van mensen met goed psychologies inzicht.
Je moet gewoon proberen steeds minder te gaan blowen en na verloop van tijd proberen te stoppen(als je dat zelt teminste wilt).
Je bent 18 jaar oud, werk je of zit je nog op school.
Zoja dat laatste adviseer ik je helemaal om te gaan stoppen met blowen, het is puur geld verspilling(als het een verslaving is)en brengt in verloop van tijd je negatieve gedachtes alleen maar omhoog.
Ook gaan je prestatie's flink omlaag en daardoor ga jij misschien het werk doen wat jij verschrikkelijk vindt, omdat jij niet meer zo goed kan functioneerd in de maatschappij zoals je wel zal kunnen.
Zoek desnoods hulp of eerst van de drug af te komen.
Het is zo zinloos om te blowen je kan er alleen dingen mee verliezen.

[01-santiago-01]

Sais-tu l'histoire d'un gars qui tombe d'un immeuble de 50 étages? A chaque étage il se dit: "Jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien..." Mais, finalement, ce n'est pas la chute qui compte, c'est l'atterrissage....


Whatever happens in your life, it's too beautiful to give it all up. Don't fade away, talk about your probs....

[king112]

Anouk4life schreef op 16-05-2003 @ 17:39:
Ik haat mezelf, zo erg dat ik niet meer in spiegel wil kijken. Mensen om me heen worden er helemaal gek van, dan heb ik een trui aan en zeggen ze dat ie leuk is, dan zeg ik van ja alleen jammer van die lelijke kut kop erboven.
Of zoals vandaag had ik zon piratendoekie op mn kop en zegt mn leraar dat t leuk is en of t is omdat ik mn haar anders heb. Dan zeg ik van nou tis niet meer mislukt als anders.
Voor hun ist niet leuk om dan comlimenten te maken, leraren en medeleerlingen vinden het raar dat ik dat soort dingen zeg en begrijpen me niet.
Maar ze zien niet hoe verrot ik eigenlijk wel ben.....

Ik heb geen idee hoe jij eruit ziet dus ik kan niet zeggen wat ik ervan vindt.
Wel geef je aan dat iedereen moet weten en zien dat jij lelijk bent.
Als je vaak genoeg tegen jezelf zegt dat je lelijk bent ga je dat ook uitstrallen dat als gevolg heeft dat mensen je lelijk gaan vinden.
Stel je voor een tweeling die niet van elkaar te onderscheiden waren als je het hebt over uiterlijk(Als ze allebei hetzelfde kijken dan).
De eerste is een heel gezellig persoon ,die bijna altijd vrolijk ,heel aardig, lief en altijd een leuke lach op zijn gezicht heeft.
Terwijl de tweede altijd sip kijkt, je altijd raar zit aan te kijken, alleen praat over dat hij lelijk is en zichzelf enorm haat.
Die niet valt te praten door iemand om te zeggen dat er niks mis met hem is.
Het is begrijppelijk dat mensen opgegeven moment genoeg krijgen van zo een figuur.

Maar als iemand dus tegen jou zegt: hey ben je naar de kapper geweest?
Dan, automatisch zeg jij: Ja lelijk toch?
Als je bij iedere opmerking zoiets zegt dan durfen mensen opgegeven moment geen complimentje's meer te maken.
En zal je altijd mensen hebben die zien dat jij onzeker bent en daarvan misbruikt zullen van maken.

Wat ik je absoluut niet adviseer is dat je dit hard op door de school roept.
Want dan heb je een hele grote kans dat er een groep mensen zijn die het nodig zullen vinden je hiermee te confrenteren.
En dat geeft jij alleen maar een negatiever zelfbeeld.

Ik weet niet of je bij het riagg zit of iets degelijks, maar dat vraag ik dus bij deze.
zit je bij het riagg?
Zo ja, lijkt het me een slim idee om eens een foto van jezelf te geven en daar over te praten en te zeggen wat er mis is met jou uiterlijk.

Ik wil wel even zeggen dat het niet zo is dat lelijke mensen niet bestaan ,dat wordt gewoon gezegd om iedereen gelukkig te houden.
En mensen die andere mensen lelijk noemen, dat wordt meestal gezegd om hun rot te laten voelen.
Mensen realiseren meestal niet wat voor gevolg het wel dus niet kan hebben voor zoiets gezegd te hebben.
Het valt me op dat dit soort mensen meestal zelf heel veel met hun uiterlijk bezig zijn en mensen beoordelen op hun uiterlijk.
Meestal zijn dit soort mensen niet de socaailste mensen die dat soort gemeene dingen zeggen.
Het is iets van deze genaratie 'denk ik' dat mensen gewoon zo makkelijk tegen iemand anders zeggen dat hij of zij lelijk is, en daarbij niet eens nadenken over wat zij eigelijk wel niet zeggen.
-onaangenaam om te zien of te horen.-

Er zijn maar weinig mensen die zichzelf knap vinden, maar waar andere van zeggen dat dat niet zo is.
Dit komt ook vaak doordag men zich vergelijk met de knappe mensen.
Als jij als meisje jezelf gaat vergelijken met een meisje, waarvan jij denk 'zag ik er maar zo uit' dan kan je jezelf zo een minderwaardigheid complex aanmaken.

Je uiterlijk zal toch alleen maar boeien voor je partner of niet?
Teminste ik kan geen andere fatsoenlijke rede verzinen.


Maar ik bedoel hiermee niet te zeggen dat je gelijk met zelfvertrouwen achter elke persoon moet gaan aanrennen die jij aantrekkelijk vindt, zekker niet, je moet juist niet wanhopig gaan doen dat schrik mensen af.
Ga er niet te veel naar verlangen, want dat doe ik ook en dat zal alleen maar erger worden.
Wacht rustig af en geniet van de dingen waarbij je uiterlijk niet belangrijk voor zijn!
En dat is eigelijk alles

Ps:Je bent niet de enige die zichzelf lelijk vindt.
Ik ook namelijk

[Anouk4life]

Tsja, ik was wel onder behandeling maar ik vertelde die dingen daar nooit, eigenlijk helemaal de belangrijke dingen niet omdat ik bang was dat ze zou willen dat ik opgenomen word.
En ja nu denkt ze dat t zo goed gaat dat we kunnen stoppen, dus nou ja dat doe ik dan maar...

[king112]

Anouk4life schreef op 18-05-2003 @ 11:58:
Tsja, ik was wel onder behandeling maar ik vertelde die dingen daar nooit, eigenlijk helemaal de belangrijke dingen niet omdat ik bang was dat ze zou willen dat ik opgenomen word.
En ja nu denkt ze dat t zo goed gaat dat we kunnen stoppen, dus nou ja dat doe ik dan maar...

Er is niks mis met hulp!

Anouk4life schreef op 18-05-2003 @ 11:58:
Tsja, ik was wel onder behandeling maar ik vertelde die dingen daar nooit, eigenlijk helemaal de belangrijke dingen niet omdat ik bang was dat ze zou willen dat ik opgenomen word.
En ja nu denkt ze dat t zo goed gaat dat we kunnen stoppen, dus nou ja dat doe ik dan maar...

Je hebt er alleen jezelf mee. Bedenk wat je wilt of je wel hulp wilt, gelukkig wilt worden, met dingen om wilt leren gaan enz. Ze laten je echt niet zomaar opnemen (als je zelf niet wilt zullen ze een rechterlijke machtiging moeten krijgen en die krijgen ze ook echt niet zomaar).

[Anouk4life]

neej, maar dr was natuurlijk wel meer dan dit. Oa am, waar ik ook vaak over loog tegen psyg en ouders. En ja, als mn ouders denken dat opname t beste is dan laten ze me wel opnemen en dat wil ik gewoon echt niet, en nu ach t gaat wel met ups en downs...

Anouk4life schreef op 18-05-2003 @ 17:36:
neej, maar dr was natuurlijk wel meer dan dit. Oa am, waar ik ook vaak over loog tegen psyg en ouders. En ja, als mn ouders denken dat opname t beste is dan laten ze me wel opnemen en dat wil ik gewoon echt niet, en nu ach t gaat wel met ups en downs...

Volgens mij heb je er als 16-jarige zelf ook wel wat over te zeggen.

Maar goed, als je denkt dat je het alleen redt, dan is het toch in orde?

[Anouk4life]

Ja, ik weet niet zeker of ik het red. Nu examens en volgend jaar dan havo, ik ben bang dat dat juist weer de spanningen geeft waar ik niet tegen kan, ik weet niet ofdat ik het red. Uiteindelijk hou ik me gewoon tegenover iedereen groot, en doe ik net alsof ik een heel leuk vrolijk iemandje ben terwijl ik me van binnen echt klote voel... En niemand om echt mee te praten, omdat ik niemand (meer) vertrouw

[Kazanka]

Eerst ging het verder dan haat bij mij, maar sinds en paar maanden is het afgenomen tot een haatpercentage van ongeveer 85% over het geheel genomen.

[lelijk_eendje]

hi..
tja.. ik haat mezelf ook.
maar ik ben nooit tot zelfmoord gegaan..
ik wil het wel, maar ik durf het uiteindelijk toch nooit.
ik snij mezelf in me armen.
als ik dat doe lucht het ff op, maar daarna
krijg ik ineens een gigantisch schuldgevoel en voel ik me nog
veel erger, en dan blijf je maar snijden,
zodat je je vrolijk blijft voelen.
ik heb t verder tegen niemand gezegt. want een vriendin van mij doet het ook en heft daardoor veel vrienden verloren
=xxx= my

[Another Way]

king112 schreef op 18-05-2003 @ 12:23:
Er is niks mis met hulp!

Tis alleen wel zo dat sommige mensen je de grond in boren als je toegeeft dat je hulp krijgt

[king112]

Another Way schreef op 18-05-2003 @ 23:24:
Tis alleen wel zo dat sommige mensen je de grond in boren als je toegeeft dat je hulp krijgt

Je moet het ook niet in het openbaar gaan vertelen.
Je hebt toch ook andere prive dingen die andere niks aan gaan!

[poesiefox]

01-santiago-01 schreef op 16-05-2003 @ 21:12:
Sais-tu l'histoire d'un gars qui tombe d'un immeuble de 50 étages? A chaque étage il se dit: "Jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien..." Mais, finalement, ce n'est pas la chute qui compte, c'est l'atterrissage....

La Haine

01-santiago-01 schreef op 16-05-2003 @ 21:12:
Sais-tu l'histoire d'un gars qui tombe d'un immeuble de 50 étages? A chaque étage il se dit: "Jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien..." Mais, finalement, ce n'est pas la chute qui compte, c'est l'atterrissage....

wauw

[Fly-girl]

hai ik ben ook goed in mezelf de grond intrappen wat voor een negatieve cirkel zorgt. ik wil er ook vanaf maar ik weet neit hoe. ik snij niet in mezelf en wil ook niet dood maar voel me wel kut. dan denk ik vaak dat ik een aansteller ben en wordt het nog erger.

[Another Way]

Ik haat mezelf ook, ik mag niet van mezelf

mjah, ik haat mezelf.. heel erg eigenlijk..
had gisterenavond ruzie met mn vader.. heb echt overwogen om het raam open te zetten en eruit te springen.. wegwezen van hier.. en niet dat ik meteen dood wilde ofzo.. ik moest weg.. en zag dat als enige oplossing.. ik was zó kwaad op mezelf, ik heb het niet gedaan.. omdat ik mijn telefoon zag en een smsje van een vriendin had gekregen.. ik dacht na en dacht echt.. ik kan mn vrienden toch niet in de steek laten.. k heb het dus niet gedaan... maar ik wilde het wel.. omdat ik zoo ongelooflijk mezelf haatte...
je zal hier wel niets aan hebben denk ik..