ik kreeg ongeveer 2 jaar geleden verkering met een jongen. eerst vond ik het niks maar na een paar weken draaide dat helemaal om! hij was zo lief en zo helemaal geweldig! ik was helemaal stapel verliefd, en hij ook. ik vond namelijk eens een briefje in zijn schrift waar heel groot op stond I LOVE ... en dan mijn naam. hierop zei hij, 'ja ik verveelde me onder wiskunde'
het was dus helemaal geweldig. tot op die ene dag, hier spreek ik liever niet over want het valt me gewoon veel te zwaar en kheb hem ook beloofd hier nooit over te spreken met anderen. het moest toen dus wel uit gaan! na 9 maanden ging et dus ook uit. ik was er kapot van! we zaten net in onze examens en zomaar ineens was ik hem kwijt. we hebben na die tijd nog wel een aantal keren gehad. verspreid over het hele jaar.
nu is het sinds december weer uit en nu is het ook niet meer terug aan gegaan. het is nu echt voorbij zegt hij, volgens hem passen we gewoon niet bij elkaar en kan het zo niet langer door gaan. ooit komt er eens grote ruzie van volgens hem en dat wil hij voorkomen (dat vind ik ook wel)
sinds een paar weken zijn we ook helemaal gestopt met het contact, we smsen niet meer, bellen niet meer, zien mekaar niet meer en ga zo maar door. dit besluit (van hem) viel mij heel erg zwaar en ik heb het er nog steeds heel erg moeilijk mee dat het toen is uitgegaan en dat het nooit meer goed kan komen.
ik hou gewoon nog ontzettend veel van 'em hij was mijn eerste echte vriendje en hij was geweldig.
nu was er dit weekend een feest bij ons in de buurt en hij ging er naar toe, hij had liever dat ik niet kwam omdat het te moeilijk zou zijn. nu krijg ik gister te horen dat hij met mijn beste vriendin heeft staan zoenen. (daar had hij in de tijd dat hij met mij was een hele grote hekel aan) ik kan het nog steeds niet bevatten, hij heeft al 10 keer gezegd dat het hem spijt en dat het niet zijn bedoeling was. ik hoor van iedereen andere verhalen en ik weet dus niet wat er echt gebeurd is. hij wil het niet zeggen omdat hij zich zo schaamt.
vandaag hebben we ruzie! met mijn beste vriendin breek ik ook!
maar wat nu het hele verhaal is. ik ben nog zo aan hem gehecht en ik kan er niks aan doen, het lijkt ook wel of ik steeds meer van hem ga houden, voor mij is hij gewoon de ware!!
wat moet ik nou doen, ik zit er enorm mee, ik zit er al het hele jaar mee, op school gaat het niet goed, 's avonds lig ik te huilen in bed en ga zo maar door. heeft er iemand tips hoe ik hem of kan vergeten of terug kan krijgen??? zeg maar wat je erover denkt...
kus