Onverklaarbare vermoeidheid

[GeritoDM]

Ik heb nu meer dan een half jaar (sinds begin december '02) last van constante vermoeidheid, en ik weet nog steeds niet wat het is. Ben bij de huisarts geweest, bloedonderzoek dit, bloedonderzoek dat, maar daar kwam niets uit. Ik ben momenteel bezig met een "kuur" bij een homeopaat, het gaat wel wat beter, maar ik heb geen idee of dat door die medicijnen komt of dat het "vanzelf" gaat. Ik loop nog erg achter met school, maar gelukkig werken een hoop leraren wel mee, en kan ik waarschijnlijk over, met achterstand. En nu vroeg ik me af, of hier nog meer mensen zijn die hetzelfde hebben. Gewoon, nieuwsgierig hoe zij ermee omgaan enzo.

Voedselovergevoeligheid al eens onderzocht...? 'k zeg niet dat het dat is, maar 't kan wel. Verder heb je nog allerlei ziektes die niet door bloedonderzoek ed zijn vast te stellen (me, fm (vermoeidheid is daar 'maar' een 'bijklacht').

Ik heb fm en voedselintolerantie en ben altijd moe, soms heel extreem, soms 'gewoon'. Vandaag zei een klasgenootje nog tegen me 'jij ben ook altijd moe, hè?' Ik 'ja'. Zij 'lui moe of echt moe?' Ik 'echt moe, was het maar lui moe, dan kon ik mezelf gewoon een trap onder m'n kont geven'.

Hoe ik er mee omga...? Mjah...'k weet eigenlijk niet...'k ben al zo lang ik me kan herinneren moe, moe, moe en nog eens moe. Als het echt niet gaat, dan slaap ik tussen de middag een paar uur of twee keer op de dag een paar uurtjes. Verder doe ik gewoon de dingen die ik moet doen (school, hw, enz.), met niks doen schiet ik ook niks op, toch?

[GeritoDM]

Leonoor schreef op 21-05-2003 @ 20:48:
Voedselovergevoeligheid al eens onderzocht...? 'k zeg niet dat het dat is, maar 't kan wel. Verder heb je nog allerlei ziektes die niet door bloedonderzoek ed zijn vast te stellen (me, fm (vermoeidheid is daar 'maar' een 'bijklacht').

Nee, nog nooit daarnaar gezocht. Maar bij voedselintoleranties en -allergiën is het toch vaak zo dat wat meer klachten krijgt dan "alleen" vermoeidheid en koppijn en concentratieproblemen?
Ow en trouwens, nog vergeten erbij te zetten: ik heb toen ik veertien was ook een virusinfectie gehad, wat voor virus precies is niet onderzocht, en sindsdien ben ik een paar keer per jaar ongeveer een tweetal weken erg moe geweest, zonder verder verklaarbare reden. Daar leek dit in het begin ook op, alleen nu duurt het dus al een half jaar.

Leonoor schreef op 21-05-2003 @ 20:48:

Ik heb fm en voedselintolerantie en ben altijd moe, soms heel extreem, soms 'gewoon'. Vandaag zei een klasgenootje nog tegen me 'jij ben ook altijd moe, hè?' Ik 'ja'. Zij 'lui moe of echt moe?' Ik 'echt moe, was het maar lui moe, dan kon ik mezelf gewoon een trap onder m'n kont geven'.

Wat is fm? Fibromyalgie oid? (Heel toevallig vandaag wat over gehoord...) Dat is toch een chronische aandoening aan je spieren?

Bij mij vragen ze zo af en toe af ik nog steeds niet weet wat het is, en mensen die mij niet elke dag zien vragen altijd hoe het gaat. Daar word je nog es moe van. Niet dat ik het niet op prijs stel dat ze belangstelling tonen, maar op een gegeven moment ben ik het gewoon zat om het telkens over mijn vermoeidheid te hebben.

Leonoor schreef op 21-05-2003 @ 20:48:

Hoe ik er mee omga...? Mjah...'k weet eigenlijk niet...'k ben al zo lang ik me kan herinneren moe, moe, moe en nog eens moe. Als het echt niet gaat, dan slaap ik tussen de middag een paar uur of twee keer op de dag een paar uurtjes. Verder doe ik gewoon de dingen die ik moet doen (school, hw, enz.), met niks doen schiet ik ook niks op, toch?

Zolang je je kan herinneren? Heb je fm dan al je hele leven? (Zoja dan mag ik eigenlijk niet zeuren met mn zes maandjes...)
Ik heb wel es geprobeerd tussen de middag te slapen, maar dat lukt mij sowieso slecht, en als ik eenmaal slaap, slaap ik veels te lang en kan ik 's avonds niet meer slapen zodat ik de volgende dag nog veel vermoeider ben. Ik probeer meestal m'n schooldag vol te maken, zolang ik me nog een beetje kan concentreren en thuis zie ik dan wel weer hoe het gaat. Meestal ben ik thuis dan niet meer tot heel veel toe in staat.

[someone]

hoi

ik ben ook altijd moe, kan me nog een beetje herinneren wanneer het begon en het gevoel van toen weet ik ook nog goed.
toe had ik zomaar ineens een paar seconden een gevoel dat ik helemaal opklaarde, niet moe meer was. Dat is een paar keer voorgekomen toen en verder nooit meer.
ik was toen ongeveer 6 jaar oud, maar dat weet ik nog heel goed.
nu ik erover nadenk weet ik dat dat het begin was van mn vermoeidheid en het niet meer over is gegaan..

ik heb bloed onderzoeken gehad, sporten om gezond moe te worden, rusten om te kijken of het over ging, psycholoog om te kijken of het psygisch was..... maar nee niks van dit alles.

als ik op mn gevoel af ga is het alsof een bepaalde stof niet word aangemaakt in mn hersenen. (is natuurlijk niet zo, maar om even te beschrijven hoe ik het ongeveer voel of meemaak of wat dan ook, misschien komt iemand dit net zo voor)

ik hoop dat iemand wel een oplossing heeft.

smiddags als ik uit school kom slaap ik vaak even, maar nooit het gevoel dat ik ECHT wakker word..
blijf altijd moe..

GeritoDM schreef op 21-05-2003 @ 21:26:
Nee, nog nooit daarnaar gezocht. Maar bij voedselintoleranties en -allergiën is het toch vaak zo dat wat meer klachten krijgt dan "alleen" vermoeidheid en koppijn en concentratieproblemen?
Ow en trouwens, nog vergeten erbij te zetten: ik heb toen ik veertien was ook een virusinfectie gehad, wat voor virus precies is niet onderzocht, en sindsdien ben ik een paar keer per jaar ongeveer een tweetal weken erg moe geweest, zonder verder verklaarbare reden. Daar leek dit in het begin ook op, alleen nu duurt het dus al een half jaar.

Hoeft niet, volgens mij...ligt er maar net aan hoe je er op reageert ed... Maar misschien idd iets met die virusinfectie, is dat al eens onderzocht oid?

Wat is fm? Fibromyalgie oid? (Heel toevallig vandaag wat over gehoord...) Dat is toch een chronische aandoening aan je spieren?

Fibromyalgie idd, maar das zo lang typen. Maar is idd een chronische aandoening, hoe, wie en wat precies weten ze (nog) niet. 't wordt vaak 'weke-delen-reuma' genoemd.

Bij mij vragen ze zo af en toe af ik nog steeds niet weet wat het is, en mensen die mij niet elke dag zien vragen altijd hoe het gaat. Daar word je nog es moe van. Niet dat ik het niet op prijs stel dat ze belangstelling tonen, maar op een gegeven moment ben ik het gewoon zat om het telkens over mijn vermoeidheid te hebben.

Ik ken het...meestal wimpel ik het 'netjes' af. Veel mensen weten het (gelukkig) ook niet, ik zou er echt niet tegen kunnen als mensen er elke dag ofzo over begonnen...ik ben ook gewoon een mens en zo wil ik ook behandeld worden.

Zolang je je kan herinneren? Heb je fm dan al je hele leven? (Zoja dan mag ik eigenlijk niet zeuren met mn zes maandjes...)
Ik heb wel es geprobeerd tussen de middag te slapen, maar dat lukt mij sowieso slecht, en als ik eenmaal slaap, slaap ik veels te lang en kan ik 's avonds niet meer slapen zodat ik de volgende dag nog veel vermoeider ben. Ik probeer meestal m'n schooldag vol te maken, zolang ik me nog een beetje kan concentreren en thuis zie ik dan wel weer hoe het gaat. Meestal ben ik thuis dan niet meer tot heel veel toe in staat.

Ik weet niet beter. Juist als je het nooit gehad hebt is het moeilijker, denk ik...of naja, iig dan moet je ineens anders gaan leven ed...en je weet hoe het ook kan zijn enzo...je moet dingen opgeven enz... Ik heb in de loop der jaren ook wel dingen op moeten geven en op slechte dagen is het moeilijker dan op goede dagen natuurlijk...maar 'k weenie...ik heb ondertussen al wel genoeg tijd gehad om het (min of meer) te accepteren.

Ik heb gelukkig vaak maar een paar uurtjes school...stage is veel vermoeiender...maar hopelijk mag ik bij de volgende fulltime stageweken tussendoor een dagje 'vrij' nemen, om bij te komen. Tussen de middag slapen vind ik zo lekker...en kan ook niet anders soms...helpt een wekker zetten niet?

[TIGEK]

GeritoDM schreef op 21-05-2003 @ 20:35:
Ik heb nu meer dan een half jaar (sinds begin december '02) last van constante vermoeidheid, en ik weet nog steeds niet wat het is. Ben bij de huisarts geweest, bloedonderzoek dit, bloedonderzoek dat, maar daar kwam niets uit. Ik ben momenteel bezig met een "kuur" bij een homeopaat, het gaat wel wat beter, maar ik heb geen idee of dat door die medicijnen komt of dat het "vanzelf" gaat. Ik loop nog erg achter met school, maar gelukkig werken een hoop leraren wel mee, en kan ik waarschijnlijk over, met achterstand. En nu vroeg ik me af, of hier nog meer mensen zijn die hetzelfde hebben. Gewoon, nieuwsgierig hoe zij ermee omgaan enzo.

Het klinkt als ME/CVS (Chronische Vermoeidheid Syndroom) Het is te vergeleiken met Chroninsche vermoeidheid en Concentratie problemen. Er goed mee te leven. (Ik ken verschillende personen die het hebben) Het heeft een groot nadeel dat het niet bewezen kan zijn en daardoor worden de meeste mensen gewoon verweten dat ze te laat naar bed gaan enz... Bij een grote groep mensen gaat het niet over.

Bij mij op school volgen de leerlingen die het hebben een compleet ander programma, Ze spreiden hun examens over meerder jaren en hebben recht op pauzes tijdens hun examens. Ze kunnen dat gewoon de examen lokaal uit lopen met begeleiding natuurlijk en dan wordt hun tijd stil gezet en zijn kunnen dan net zolang rusten als ze willen. Ook zijn hun lessen zodanig aan gepast dat ze instaat zijn om alle lesen te volgen.
Bij ons gaan ze zeer begripvol mee om maar dat komt omdat het speciaal onderwijs is en daardoor meer mogelijkheden zijn dan in het regulier onderwijs.

[GeritoDM]

TIGEK schreef op 21-05-2003 @ 23:16:
Het klinkt als ME/CVS (Chronische Vermoeidheid Syndroom) Het is te vergeleiken met Chroninsche vermoeidheid en Concentratie problemen. Er goed mee te leven. (Ik ken verschillende personen die het hebben) Het heeft een groot nadeel dat het niet bewezen kan zijn en daardoor worden de meeste mensen gewoon verweten dat ze te laat naar bed gaan enz... Bij een grote groep mensen gaat het niet over.

Bij mij op school volgen de leerlingen die het hebben een compleet ander programma, Ze spreiden hun examens over meerder jaren en hebben recht op pauzes tijdens hun examens. Ze kunnen dat gewoon de examen lokaal uit lopen met begeleiding natuurlijk en dan wordt hun tijd stil gezet en zijn kunnen dan net zolang rusten als ze willen. Ook zijn hun lessen zodanig aan gepast dat ze instaat zijn om alle lesen te volgen.
Bij ons gaan ze zeer begripvol mee om maar dat komt omdat het speciaal onderwijs is en daardoor meer mogelijkheden zijn dan in het regulier onderwijs.

Ik weet dat het lijkt op ME/CVS, maar officieel moet je dan een jaar lang dezelfde klachten hebben.
Ik mag mijn achterstand ook in de zomervakantie inhalen, en voor sommige vakken hoef ik niet alles te doen. Van twee vergelijkbare toetsen hoef ik er maar één te doen bijv. en m'n toetsen voor scheikunde zijn zodanig aangepast, dat ik eigenlijk alleen de basis moet weten en kunnen toepassen, met wat inzicht dr bij natuurlijk, maar geen dingen die ik volgend jaar nog ga behandelen. Dus dat is opzich ook goed geregeld allemaal.
Alleen kan ik niet alle lessen volgen, vooral omdat ik veel slaap nodig heb, en niet zo vroeg uit bed kan komen. En ze kunnen natuurlijk niet voor mij alle lessen een uur later laten beginnen.

Wat is er dan speciaal aan dat onderwijs dat jij volgt?

[GeritoDM]

Leonoor schreef op 21-05-2003 @ 22:36:
Hoeft niet, volgens mij...ligt er maar net aan hoe je er op reageert ed... Maar misschien idd iets met die virusinfectie, is dat al eens onderzocht oid?

Ik heb niet zo heel veel onderzoeken ondergaan, alleen dus een hoop bloedonderzoeken en wat röntgenfoto's, maar daar konden ze dus niets afwijkends op vinden. De dokter kwam toen met een paar mogelijkheden, dat het lichamelijk is en wel te vinden, dat het lichamelijk is en niet te vinden en dat het psychisch is. Ik heb opzich wel psychische klachten af en toe, maar dat is meer een gevolg dan een oorzaak. Wie wordt er nou wel vrolijk van altijd moe zijn? En als het een vindbare lichamelijke oorzaak heeft, dan zou ik door allerlei specialisten moeten worden onderzocht, en hij dacht niet dat de kans groot was dat ze dan nog iets zouden vinden, temeer omdat mijn klachten zo vaag zijn. Dus hebben we het maar geprobeerd bij de homeopaat. En daar ben ik nu mee bezig, dus ik zie wel wat ik daarna ga proberen als dat ook niets wordt. (Zoals ik al zei, het gaat nu wel beter, alleen weet ik niet of dat nou door die homeopat(h?)ische middelen komt of niet.)

Leonoor schreef op 21-05-2003 @ 22:36:

Fibromyalgie idd, maar das zo lang typen.

Lui hoor.

Leonoor schreef op 21-05-2003 @ 22:36:

Ik ken het...meestal wimpel ik het 'netjes' af. Veel mensen weten het (gelukkig) ook niet, ik zou er echt niet tegen kunnen als mensen er elke dag ofzo over begonnen...ik ben ook gewoon een mens en zo wil ik ook behandeld worden.

Precies, vind ik ook. Anders voel ik me alleen maar een patiënt, een zielig object dat ziek is, en ben ik geen persoon meer. Ik zeg nu ook steeds vaker dat het "wel goed gaat", of "het gaat beter dan eerst". Niet zoveel zeggende uitspraken dus.

Leonoor schreef op 21-05-2003 @ 22:36:

Ik weet niet beter. Juist als je het nooit gehad hebt is het moeilijker, denk ik...of naja, iig dan moet je ineens anders gaan leven ed...en je weet hoe het ook kan zijn enzo...je moet dingen opgeven enz... Ik heb in de loop der jaren ook wel dingen op moeten geven en op slechte dagen is het moeilijker dan op goede dagen natuurlijk...maar 'k weenie...ik heb ondertussen al wel genoeg tijd gehad om het (min of meer) te accepteren.

Jij hebt natuurlijk ook geen "vergelijksmateriaal" van jezelf. Dan heb je niet zo veel last van dat je iets vroeger wel altijd kon, en nu niet meer. Ik zit namelijk ook nogal te balen dat ik niet meer kan sporten. Ik fietste eerst altijd naar school, en dat was een kilometer of 23, en nu ga ik met de bus en trein en ben ik al moe als ik naar de bushalte toe fiets. Maar opzich heb ik ook wel weer hoop dat ik beter word, omdat ik eerst ook gezond was. Jij hebt de hoop op genezing zeker al laten varen?

Leonoor schreef op 21-05-2003 @ 22:36:

Ik heb gelukkig vaak maar een paar uurtjes school...stage is veel vermoeiender...maar hopelijk mag ik bij de volgende fulltime stageweken tussendoor een dagje 'vrij' nemen, om bij te komen. Tussen de middag slapen vind ik zo lekker...en kan ook niet anders soms...helpt een wekker zetten niet?

Een paar uurtjes school, dat is wel handig zeg.
Als ik een wekker zet, word ik middenin m'n slaap wakker, en dan moet ik me eerst door die slaperigheid heen vechten en ben ik soms nog vermoeider dan ik was voordat ik ging slapen. Dat schiet ook niet op. En ach, meestal hou ik het wel min of meer uit totdat ik naar bed ga. En dan slaap ik 's avonds ook wel snel in.

[TIGEK]

GeritoDM schreef op 22-05-2003 @ 09:27:
Ik weet dat het lijkt op ME/CVS, maar officieel moet je dan een jaar lang dezelfde klachten hebben.
Ik mag mijn achterstand ook in de zomervakantie inhalen, en voor sommige vakken hoef ik niet alles te doen. Van twee vergelijkbare toetsen hoef ik er maar één te doen bijv. en m'n toetsen voor scheikunde zijn zodanig aangepast, dat ik eigenlijk alleen de basis moet weten en kunnen toepassen, met wat inzicht dr bij natuurlijk, maar geen dingen die ik volgend jaar nog ga behandelen. Dus dat is opzich ook goed geregeld allemaal.
Alleen kan ik niet alle lessen volgen, vooral omdat ik veel slaap nodig heb, en niet zo vroeg uit bed kan komen. En ze kunnen natuurlijk niet voor mij alle lessen een uur later laten beginnen.

Wat is er dan speciaal aan dat onderwijs dat jij volgt?

Dan moet je nog een halfjaartje wachten voor je ME/CVS hebt . Bij ons op shool is het wel zo geregeld of dat ze maxiamaal tot 4,5 uur les hebben. met lessen van 1,5 dus. De school waar ik op zit is een Havo VWO die speciaal is voor gehandicapten en chronische zieketen. Daardoor kunen zij wel extra dingen bieden. Dat heeft soms een voordeel. Maar ook nadelen, Kijk maar even op hun super slechte website http://www.monnikskap.nl

Een klasgenoot heeft het ook incombinatie met Reuma en heeft daardoor een aangepast rooster. Ook gaat ze heel weinig uit en gaat altijd vroeg naar bed. Ook rust zij verschillende momenten op een dag. Ondanks haar handicap doet ze dit jaar halve examen en daarna gaat ze weer naar Havo 4 en doet dan nog over 2 jaar de andere helft. Zij heeft ook Up en downs en er zijn periode dat zij niet meer dan 1,5 uur les kan volgenen of soms helemaal niet. Ondanks dat kan ze niet meer en heeft er mee leren leven.

Het faseren heeft een voordeel dat je minder druk hebt en dat je je laatste jaar rustiger kunt werken en zo beter je achterstand kunt in halen.

Ik weet ook niet of je na je VWO gaat studeren maar daarvoor zouden ook verschillende regels voor zijn. zodat je langer over je Studie kunt doen. Overleg met je Decaan hee

Veel Sterkte er mee,

[MoonWolf]

GeritoDM schreef op 22-05-2003 @ 09:27:
Ik weet dat het lijkt op ME/CVS, maar officieel moet je dan een jaar lang dezelfde klachten hebben.

Nee dat klopt niet zover ik weet. Je moet 6 maanden die zware vermoeidheid en andere klachten houden.
Stond in de informatie folder van de ME-stichting.

Maar heb je behalve de vermoeidheid ook nog klachten? (het kan zijn dat je dat geschreven hebt maar ik er overheen heb gelezen, mijn excuses dan.

[GeritoDM]

Tzzzmyl schreef op 22-05-2003 @ 13:55:
Nee dat klopt niet zover ik weet. Je moet 6 maanden die zware vermoeidheid en andere klachten houden.
Stond in de informatie folder van de ME-stichting.

Ow, ik had laatst een serie artikelen gelezen in de krant over ME en daar zeiden ze een jaar. Mgoed, is eigenlijk helemaal niet boeiend.

Tzzzmyl schreef op 22-05-2003 @ 13:55:

Maar heb je behalve de vermoeidheid ook nog klachten? (het kan zijn dat je dat geschreven hebt maar ik er overheen heb gelezen, mijn excuses dan.

Ja, hoofdpijn, concentratieproblemen en als ik erg moe ben, spierpijn.