lat relatie, ja of nee?

Hallo,

ik heb door de zoekmachine gezocht maar niets over dit onderwerp gevonden... Ik heb sinds ruim 4 maanden een Koreaanse vriend, ben zelf Nederlandse en woon in Singapore. Hij heeft dit jaar eindexamen gedaan, maar ik moet nog een jaar. Volgend schooljaar gaat hij waarschijnlijk studeren in Leeds,UK of ergens in Australie, terwijl ik dan nog in Singapore zit. Veel mensen raden ons af om de relatie in stand te houden, hoewel we er beiden van overtuigd zijn dat het wel goed zal lukken. Heeft iemand ervaring met zo'n lange afstand of denkt er een mening over te hebben?
Ik zou graag willen horen waarom ja of nee, om te kijken of ik me er in kan vinden...

Liefs Lieke

kijk, t is wat je onder lat verstaat..
ik heb ook een lat-relatie, maar hij woont dus zo'n 30 min met de trein vandaan en dan nog iets meer dan een half uur met de metro, maar dat vind ik persoonlijk al ver.
Weet niet of ik het met een verdere afstand zou kunnen.
Maar als je elkaar vertrouwt en van elkaar houdt denk ik wel dat het kan werken, maar je moet wel op andere manieren je relatie dan goed onderhouden denk ik.
succes.
kus

[WispereR]

tsja, jullie kennen elkaar al een redelijke tijd. Als jij voelt dat je zeker met hem verder wilt en hij vindt dat ook dan weet ik zeker dat het kan. Oke, hij woont ver weg en je zal hem weinig zien, maar als hij voor jou toch 'de ware' is? Dan kan je het wel uitmaken maar dat zal waarschijnlijk niet veel aan de situatie veranderen, je zal hem toch missen, je zal hem toch willen zien,...
Maar twijfel je (b.v.)of je jezelf over tien jaar nog wel met hem ziet en denk je dat je met iemand anders ook wel gelukkig kan worden? dan zou ik het idd uitmaken. Anders ga je jezelf (én hem) alleen maar kwellen met het feit dat jullie een relatie hebben en elkaar zo weinig zien.
Als jij ervan overtuigd bent dat het kan en hij óók en jullie willen het ook, dan zou ik er voor gaan; zeker!!
succes met je beslissing!

Een relatie binnen Nederland vind ik dus echt geen LAT-relatie. Zeker als één van de twee (of beiden) een OV-studentenkaart heeft of een auto plus rijbewijs is het makkelijk te overkomen.

Als er een compleet werelddeel tussenzit wordt het een ander verhaal...dat zou ik persoonlijk niet kunnen volhouden. Het hangt helemaal van de invulling af die jíj aan de relatie wilt geven. Als jij tevreden bent met éénmaal per drie maanden contact en jij vindt dat een bevredigende situatie, dan is er geen reden om ermee op te houden. Als je echter constant merkt dat je hem mist, dat jij gewoon méér wilt dan met deze afstand mogelijk is, dan is dat misschien toch grond om het eens goed te heroverwegen.

[G.T.C.]

nare man schreef op 31-05-2003 @ 16:28:
dat zou ik persoonlijk niet kunnen volhouden. Het hangt helemaal van de invulling af die jíj aan de relatie wilt geven. Als jij tevreden bent met éénmaal per drie maanden contact en jij vindt dat een bevredigende situatie, dan is er geen reden om ermee op te houden. Als je echter constant merkt dat je hem mist, dat jij gewoon méér wilt dan met deze afstand mogelijk is, dan is dat misschien toch grond om het eens goed te heroverwegen.

Dat komt wel overeen met wat ik wilde zeggen. Maar ik kan me eigenlijk moeilijk voorstellen dat als je echt verliefd ben , dat je daar mee kan leven als ie zo ver weg is.


Off topic:
Hoe komt een 17 jarig meisje op een school in singapore? Ik ben echt ongelooflijk nieuwschierig naar jou verhaal

[WelcomeHome]

Zuugaarsche schreef op 31-05-2003 @ 14:32:
Lat. Ik zeg nee
Doe ik nooit weer, niet te vertrouwen, vind ik
Maar, Trouwe lieve meisjes bestaan vast ook wel

jij hebt volgens mij hetzelfde meegemaakt als ik

[SlackerBitch]

alleen als je ECHT zeker van elkaar., maar ook van jezelf bent...kun je het zelf wel volhouden, dat moet je je ook echt afvragen. een lat relatie vergt veel, heel veel van jezelf, omdat je een bepaald verlangen moet inperken...en spontane acties zijn ook onmogelijk.
ik wens je veel sterke, en hoop dat je de juiste beslissing neemt!!

[wiebenik]

Persoonlijk zou ik er niet snel aan beginnen, ik merk namelijk ook dat bij een paar vriendinnen het contact verloren is gegaan, omdat zij ineens heel ver weg woonde.

Maar als je echt ontzettend zeker van jullie relatie bent en je wilt de rest van je leven met hem doorbrengen, dan zou ik het wel proberen. Als het niet lukt kan je altijd nog zeggen dat het niet gaat.

Heel erg bedankt iig voor alle reacties! Het gene waar ik bang voor ben, wat jullie ook al suggereerden, is dat we het elkaar alleen maar moeilijk maken en er geen plezier meer aan beleven... Ik zal hem in elke vakantie die we hebben zien, hij heeft genoeg geld om over te vliegen, ik kan goedkoop naar Engeland bellen... Voor mij is dat denk ik genoeg, voor hem ook... maar dat is alleen maar praten, we weten allebei niet hoe het echt zal zijn. Ik zie zeker een verdere toekomst met hem, maar het zal zwaar worden... Heb gisteren een geweldige dag met hem gehad, in de botanical gardens gepicknicked, naar 'finding Nemo' geweest, uren in Starbucks gezeten... Het gevoel dat ik heb als we bij elkaar zijn heb ik nog nooit gehad, dat wil ik niet zomaar weggooien, daar wil ik wel een jaar voor door het vuur gaan... Engeland-Nederland zal een stuk makkelijker zijn, tot dat punt durf ik in ieder geval te zeggen dat ik alles wil proberen en alles wil geven om de relatie in stand te houden...

School in Singapore: heb een beurs gekregen van United World Colleges, een organisatie die het jongeren over de hele wereld mogelijk maakt om met elkaar te wonen, werken, leren, etc. aan een van hun 10 colleges die over de hele wereld verspreid zijn. Hier zitten dan ook mensen van meer dan 60 verschillende nationaliteiten! Ik volg het International Bachelauriate (kan het nog steeds niet spellen) staat ongeveer gelijk aan 5/6 vwo... programma met hard leren, creativiteit, sociaal werk, actie,etc.

Heel erg bedankt voor de reacties, ik vroeg me ook nog af: de mensen die er een minder fijne ervaring mee hadden, wat gebeurde er precies? Hoe waren de 'verleidingen', hoe was het over het algemeen?

Liefs Lieke

[Another Way]

de_lieke schreef op 01-06-2003 @ 05:47:
School in Singapore: heb een beurs gekregen van United World Colleges, een organisatie die het jongeren over de hele wereld mogelijk maakt om met elkaar te wonen, werken, leren, etc. aan een van hun 10 colleges die over de hele wereld verspreid zijn. Hier zitten dan ook mensen van meer dan 60 verschillende nationaliteiten! Ik volg het International Bachelauriate (kan het nog steeds niet spellen) staat ongeveer gelijk aan 5/6 vwo... programma met hard leren, creativiteit, sociaal werk, actie,etc.

hahaha, hbe je daar zelf voor gekozen ik namelijk niet

Maar goed LAT werken vaak niet echt. Zoals een meisje in mn klas, die heeft een vriend in de UK, maar intussen neukt ze rond met echt iedereen hier in NL. Best wel lullig vind ik dat.

[SlackerBitch]

de_lieke schreef op 01-06-2003 @ 05:47:
Heel erg bedankt voor de reacties, ik vroeg me ook nog af: de mensen die er een minder fijne ervaring mee hadden, wat gebeurde er precies? Hoe waren de 'verleidingen', hoe was het over het algemeen?

Liefs Lieke

ik kon er niet tegen omdat het een sleur begon te worden...steeds maar weer op hetzelfde tijdstip afspreken, dezelfde dingen doen, op hetzelfde tijdstip weer wegmoeten...in mijn beleving hoort een relatie spontaan te zijn. nu wassie wel spontaan ontstaan, maar bloedde ie langzaam dood, en dat was vast niet of iig minder snel gebeurd als we niet ver uit elkaar hadden gewoond...
maarja, ik was 15 toen, jij bent ouder, dat scheelt ook wel veel denk ik. ik heb er wel vertrouwen in dat het in jouw geval wel goed gaat. niet geschoten is altijd mis