Afstand = km - contactmogelijkheden - aandenkens

[Pletterprater]

Een formule als titel die wel degelijk slaat op een topic gebaseerd op relatie. En wel, hoe maak jij de afstand tussen jou en je vriendin/ vriend kleiner.

Zelf maken we de afstand kleiner, door veel te mailen en door codes van telefoon over te laten gaan.

Ook hangt mijn kamer vol met haar tekeningen en heeft ze aardig wat klein prullaria cadeau gedaan waar ik dan ook steeds door aan haar moet denken als ik ze zie.

Ook een ketting, met het halve hart en haar letter en de ketting die zij droeg, maar aan mij heeft gegeven en die armband wederom met haar letter, doen mij beseffen dat wij toch dicht bij elkaar kunnen zijn, ondanks de afstand.

Op welke manier maken jullie de afstand kleiner tussen jou en je lover?
En nee, daarmee bedoel ik dan niet naar elkaar toegaan, want in mijn situatie is het luxe als ik haar kan zien, ze woont in Italië, vandaar.

Graag jullie zicht hierop

[D]

Zoiets heb ik ooit meegemaakt, een vriendin die heel ver weg woonde maar daarmee ben ik gestopt. Waarom? Die afstand zit me dwars om bepaalde redenen. En door bepaalde dingen zoals foto's, tekening van haar etc. kan je het misschien wat kleiner maken maar voor mij persoonlijk telt dat niet. Ik ben iemand die zijn vriendin regelmatig wil zien. Het moeilijkste en meest lastige vind ik dat je die persoon gewoon soms echt tijden niet kan zien. Je weet niet wat die persoon dagelijks doet, hoe die persoon zich voelt etc. Ja oké je kan bellen, maar voor mij is dat niet genoeg. Ik zou zoiets in ieder geval niet doen.

Er is een groot verschil tussen emotionele en fysieke afstand. Als je je echt verbonden met iemand voelt, boeit de fysieke afstand niet zozeer.

[Optima]

in het begin was ik 150 kilometer verwijderd van mijn vriend
de afstand werd verkleind doordat ik IEDER weekend naar hem toe ging.

Nu is hij verhuist en is het als ik op m'n kamer ben 30 minuten met auto, en trein. Soms komt hij na college even bij mij = extra contact.

we bellen wel, hebben daarom allebei zo'n goedkoop 02 abbonement, maar e-mail is doodgebloed

[Vee]

Tja... dagelijks contact houden helpt inderdaad... Ik bel veel, email, MSN, en we zien elkaar ongeveer 1 of 2 keer per week... meestal blijft hij slapen in het weekend bijvoorbeeld...

Het blijft natuurlijk lastig, omdat je elkaar niet heel makkelijk kan zien als het nodig is, daar kom je helaas niet omheen...

Vooral de herinneringen, foto's en smsjes.
Mijn vriend is nu op vakantie naar Lloret en toen heb ik voor hem foto's van mij gemaakt en andere foto's meegegeven, maar ik ben ook eens op zoek gegaan naar allemaal e-mails enzo en toen heb ik toch zo'n 70 pagina's uitgeprint. En als je dat dan leest dan denk je automatisch weer terug aan dat moment en het gevoel dat je er bij krijgt.
Het mailen is de laatste tijd heel weinig. Msn ook, omdat hij de laatste tijd werkt en geen zin heeft om daarna nog op msn te komen. Naja, een belletje af en toe, maar smsjes zijn ook super. Even om te horen dat ie van me houdt.
Ik heb hem een ketting meegegeven en we gaan binnenkort allebei een ring kopen.
Verder heeft hij een tijdje de ring die ik van mijn vader geerfd had bij zich gehad, maar hij wou dat toch liever niet. Dus die heb ik weer bij me..

Op zijn kamer heeft hij kaartjes van mij, dingetjes die ik gegeven heb, de boxer die ik gegeven heb heeft hij wel ns aan en hij heeft ook foto's van mij etc.
Ik kijk ook vaak naar foto's. Hij vind ze vreselijk, maar ik vind het heerlijk om m ffies te zien.

******** schreef op 09-07-2003 @ 08:07:
Er is een groot verschil tussen emotionele en fysieke afstand. Als je je echt verbonden met iemand voelt, boeit de fysieke afstand niet zozeer.

Het is toch wel schijtvervelend als je meer dan tweeënhalf uur moet treinen om elkaar gewoon te kunnen zien, hoe verbonden je ook bent.

[Pletterprater]

nare man schreef op 09-07-2003 @ 14:33:
Het is toch wel schijtvervelend als je meer dan tweeënhalf uur moet treinen om elkaar gewoon te kunnen zien, hoe verbonden je ook bent.

En het is nog minder leuk om iedere keer echt goede afspraken te moeten maken om haar te kunnen zien en om iedere keer het vliegtuig te moeten nemen, omdat je anders 10 uur aan het reizen bent... maar daarom is het juist goed, dat ik me emotioneel dicht bij haar voel... lukt zoiets je niet, dan is de relatie zo goed als gedoemt te mislukken. Ik heb overigens alweer bijna een jaar met haar.
We schrijven haast elke dag een mail naar elkaar van in ieder geval 1 A4'tje... op mijn computer staan nu in ieder geval 260 van haar mailtjes, maar in totaal hebben we er nog meer geschreven... laten we die nog maar eventjes niet uitprinten

Ow... en tijdens onze eerste ontmoeting, had ze me een T-shirt gegeven met daarop 2002 staan... het jaar om nooit te vergeten, dit T-shirt heb ik dus nog steeds, ook mooi om herinneringen aan op te halen. *zucht*

[teddybeer1983]

Volgens mij zijn aandenkens en contactmogelijkheden altijd leuk en is het niet zo zeer dat daardoor de afstand wordt verkleint.
Als je echt verliefd bent dan is aan de afstand altijd wel een mouw te passen. Als je afstand een probleem vindt om een relatie te beginnen dan ben je volgens mij niet echt verliefd. Het maakt het echter natuurlijk wel moeilijker om elkaar te zien, maar ach de meesten die hier op het forum zitten hebben nog vakanties enzo, dus dan kan je gewoon een weekje bij de ander op vakantie.

[Gwinnie]

hij woont 80 km verderop.

afstand verkleinen door bellen en smsen. foto's op mn kamer van ons saampjes. foto's in mn portommonee etc. etc.
hij is altijd aanwezig. al is het alleen maar in mn hoof.d