ik kan beter dood zijn

[dolores_temp]

lieve iedereen,
zoals nu ben ik bezig met een werkstuk te maken voor geschiedenis, althans dat probeer ik, maar ik heb echter nog niks staan op papier, waarom zou ik ook? ik haat het allemaal, en ik ben zo lui, maar ook al wil ik, ik kan het echt niet.
ik heb al zo lang niet gelachen (2 jaar) en ik haat alles gewoon. op school moet ik altijd janken dus vlucht ik vaak de wc in, ik kan met niemand praten want niemand begrijpt mij, ik haat mezelf, ik haat m'n ouders, ik heb altijd ruzie thuis, ik denk dat ik school ga opgeven, die leraren smijten altijd naar m'n hoofd dat ik gewoon niet zo fucking lui moet zijn, omdat ik het wel zou kunnen, maar ik kan het niet, ik kan me niet concentreren, dit leven waar slaat het in godsnaam op.
ok sommige mensen lijden een gelukkig leven, maar de volgende dag komen ze onder een auto of worden ze neer gestoken, de ander snijdt zich zelf in z'n kamertje, het heeft gewoon allemaal geen zin, voor de gelovigen onder ons, sorry, maar ik geloof niet, maar er is 1 persoon in m'n leven die ik niet wil achter laten, en niet achter kan laten, en zij begrijpt me misschien wel, maar zij kan er ook niks aan doen. en met een psycholoog praten helpt ook neit, want ik blijf er gewoon bij dat het leven nergens maar dan ook nergens op slaat...
ik weet dat er hier mensen zijn die zich net zoals mij voelen, misschien willen die reageren, want de gene die gaan zeggen dat ik toch maar hulp moet zoeken heb ik toch niks aan... sorry

[NaSgIrL]

hey, ik kan me ook nooit concentreren en ik ben dus ook dit jaar gekapt met school, misschien niet hte slimste maar nu hoef ik dus niet meer heel de tijd aan die kutcijfers te denken. Ik had het wel naar m'n zin op school dus dat vind ik wel jammer dat ik iedereen nu mis. Maar misschien is het voor jou ook een oplosing om gewoon iets te gaan doen wat je leuk vind. mijn ouders vonden het eerst ook raar dat ik stopte met school maar ze zien nu ook wel dat ik het beter naar me zin heb. kijk je gaat overdag werken of savonds dus je hebt of overdag of savonds vrij dus je kan nog genoeg leuke dingen doen. En je kan altijd als je er spijt van hebt dat je van school bent gegaan een opleiding gaan doen. Nu is het gewoon belangrijk dat je iets gaat doen dat je leuk vind. xx

[Kazanka]

dat probleem heb ik ook wel. Zit nu in de examenklas, 6 vwo dus, en heb de eerste 4 maanden van het schooljaar als een zombie door de school gelopen. Zei nooit wat, toetsen tentamens en al die shit boeide me niet, ik ga het dit jaar ook niet meer halen. Heb sowieso al 3 onvoldoendes voor schoolexamen dus kan niet eens meer slagen voor me eindexamen. Voor de rest wil ik ook alleen slapen, da's hetzelfde als dood zijn voor mij. Niks boeit meer, elke dag is het zelfde, verloopt hetzelfde en eindigt hetzelfde. Het leven is totaal nutteloos, maar toch blijft er klein beetjuh hoop. Als school eindelijk voorbij is zal niemand meer aan me kop zeuren over al die dingen die niemand ene pizza boeit. Als school over is ga'k elke dag 4 uur lang skateboarden. Gewoon het doen en niet nadenken over het leven, over ouders vrienden school en al die teringzooi, gewoon het doen zonder te denken, misschien wordt 't dan wel beter...

Dear God wat een reden om er een eind aan te maken...

ik heb ook weer eens een puinhoop van m'n school gemaakt, en van m'n liefdesleven.......
ruzie met m'n ouders, m'n vriendjuh die het allemaal eigenlijk nix boeit volgens mij, iedereen op school die me arrogant aankijkt, m'n ouders die dag in dag uit roepen dat ik hun leven kapot maak.....
vorig jaar the same thing....

maar let eens op mijn sig....

ik bedoel ik ben ook lui en alles, ik kan me er soms ook niet toe aanzetten om te gaan vechten en om m'n leven weer op te pakken, en ja soms lijkt het idd makkelijker om weg te kwijnen in je eigen verdriet.....
maar pak jezelf dan eens aan....
en kijk nog vijftig keer naar mijn sig....
desnoods doe je een jaar over op school...
maar eerst ervoor vechten!
kom op, laat dan ook eens een keertje wat zien, als jij nou lekker je best gaat doen en overgaat, of desnoods niet, en blijft zitten, wat dan nog.
Je moet weer lekker in je vel komen te zitten en dat kom je niet op deze manier.
En ik kan het weten.
Er moet een moment komen waarop je denkt....en nu zal ik ze eens laten zien wat ik kan!!
Kom op zeg, lui zijn is nog geen reden om dood te willen, dan heb ík zelf nog meer problemen...

Kijk naar buiten en zie hoe mooi deze wereld is.
Kijk eens om je heen naar wat jij hebt en waar anderen een moord voor zouden doen.

suc6

xxx

Alicia

[dystopia]

Morgan schreef:


Dear God wat een reden om er een eind aan te maken...

Ieder mens heeft andere normen en waarden.

[dolores_temp]

hoi lieve mensen,
thanks voor reageren.
ok het klinkt heel erg stom en nu ik het nog eens over las gaat 't echt nergens over, maar ik was echt heeeeeel wanhopig toen ik dit schreef, er zijn ook wel redenen waarom ik me zo voel, dingen die gebeurd zijn maar die wil ik liever niet hier neer zetten want ik ben bang dat ik dan herkend word.
maar dankjewel voor reageren, en de gene die blijven zitten, mooi kut is dat, en ermee stoppen, ja, ik zou wel willen, maar ik weet dat ik uiteindelijk toch wel weer door wil gaan, echt een studie doen, maar deze saaie kut school, waar je nog verplicht vakken moet kiezen, ik ben er zo moe van!

[Droomvlucht]

Heej.. da kon wel een stukkie tekst van mij zijn seg... K denk dr precies t zelfde over.... *zucht*

Jah ok, bij mij komen er ook nog andere dingen bij kijken, maar in grote lijnen ist t zelfde..

Dat van school enzow..

En ook dat van die ene persoon die ik maar niet in de steek kan laten.....

Soms denk ik wel eens: Had ik maar nooit vrienden gehad, dan kan er teminste ook niemand zijn die je tegenhoudt als je zm wil plegen...
Maar aan de andere kant maakt die persoon mij ook sterk, want omdat ik hem niet in zijn eentje achter wil laten probeer ik toch te blijven vechten, hoe verdomd moeilijk dat ook is......

Bij mij helpt het wel eens, dat als ik er weer echt helemaal doorheen zit, en het niet meer aankan, om te denken aan die ene persoon, en me af te vragen hoe hij zich zou voelen als ik er niet meer zou zijn, en hoe hij dan verder zou moeten.
En om eerlijk te zijn kan ik niet leven met de gedachte dat als ik wegga, hij er ook niet meer tegenkan en me achterna zou komen.... Dus probeer ik te vechten......

Ik snap dat dit erg makkelijk klinkt, en dat je zelf nu vast zoiets hebt van "Ach mens waar heb je het over".. Daar heb je ook wel gelijk in..
Maar ik ben er nog steeds, dus schijnbaar helpt t toch op de een of andere manier................................

Ik ben het overigens ook zeer eens met het stukkie van Alicia Silverstone....
Nooit geschoten is altijd mis hè.........

Maaruh, ik ga eens ff kappen met dit stukkie voor het dalijk wat te lang gaat worden.. maar ik laat nog wel eens wat van me horen...
ennuh, als je wil praten:

vleerwolfje@hotmail.com


Groetjes

x-x-x


Laura

Remember: Life's worth living, or you wouldn't be here at all

[Droyd]

Hey, ik heb NET hetzelfde...why the fuck ik zo denk, weet ik veel...Ondanks dat ik met alles probeer te lachen vind ik alles gewoon kut...Neem soort antidepressiva, hielp in et begin, nu totaal nie meer...Heb tenminste geen zin meer om te janken zonder reden, nu ben ik gewoon strontboos bij momenten zonder reden, vind ik nog steeds beter...Had mijn examens nog nooit zo goed gekunnen, maar mijn punten waren nog nooj zo slecht geweest...8 tekorten, stomme euforie van die strontpillen alsjet me vraagt...ik heb wel vriendschap van mensen enzo, maar ik heb er gotver geen voldoening aan...aan nix, tis stom en klote...heb vandaag gechat met een vriendin van me over de zin van het leven, en naar mijn mening kwam er nix dan bullshit uit...alhoewel ik dat meisje op prijs stel daar niet van...maar het leven slaat op nix, zo denk ik er al heel lang over, en het irriteert me verschrikkelijk...ik voel me gewoon gevangen omdat ik leef, tis gewoon stom en zielig, ik zou me leven gratis aan iemand geven die er iets mee zou kunnen doen en er gelukkig mee kan zijn, misschien heb ik dan tenminste voldoening...en nee, ik hoef geen negatieve reacties of troost ofzo...want daar heb ik nix aan...ik moest het gewoon even kwijt thx, ben alvast blij dat er nog mensen zo zijn als ik, das dan de enige opluchting

[bambykill]

Ik wil je niet opbeuren maar als je jezelf zo nutteloos vind moet je echt eens om je heen kijken. Er bestaan geen nuttige mensen op deze wereld want we helpen hem allemaal te verkloten dus er is helemaal niemand beter dan jouw. Ik heb ook zo mijn momenten. Psychologen helpen indeed geen ene flikker. Nou ja die mischien wel. En aan antideprishit moet (nogmaals indeed) helemaal niet aan beginnen. Ik had dit soort gevoelens vooral toen ik 16 was. Echt een kutjaar. Ik ben er nu wel een beetje overheen gegroeid of met andere woorden, ik heb er mee leren leven. Niet alles is zo fucking hopeloos als je denkt.

En als je er ooit een einde aan wil maken zal ik dat in ieder geval vet klote vinden. Er zijn namelijk niet veel mensen die de wereld en z'n verkrachters begrijpen.

'k zie je in het vagevuur