Voor die ene...
Voor een enkele traan die niet alleen wilde zijn.
En voor de zeeen van tijd die jou niet dierbaar is.
Voor al het gemis waardoor we nu verzinken in pijn,
en voor alle dromen die ik nu samen met je mis.
De woorden die hun impact niet langer onthouden.
De duizenden dingen die je wilde zijn en bent.
En al dat verloren ging of je niet wilt vertrouwen,
zodanig dat je jezelf bent, maar jezelf niet herkent.
Voor die enkele druppel die tot de zee is gekomen.
Wat je kon zijn en nog altijd voor mij bent geweest.
De pijn die ik had toen je wilde stoppen met dromen,
Mijn woorden zijn voor jou, wie je bent, en vreest.
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
Laatst gewijzigd op 31-07-2003 om 23:24.
|