Het gebruik van middelen

[Internationalist]

Laatst heb ik een topic geopend met links om het risico van gebruik te verkleinen.

Ik heb echter het idee dat er nog best een grijsgebied is mbt tot drugs. Daarom dat ik in deze topic over een aantal soorten wat info neer zet

(Ja, ik ben nu overijverig, heb een paar hasj jointjes gehad )



XTC:

XTC Wat is het

XTC is een drug die vooral in het weekend en op feesten (houseparties) gebruikt wordt. Het is een product dat in een laboratorium wordt gemaakt. De chemische naam is MDMA. XTC heeft naast een oppeppend of speedeffect ook een bewustzijnsveranderend effect. XTC behoort vanwege deze dubbele werking tot de groep van de psychedelische amfetaminen. Behalve MDMA zijn er vele andere psychedelische amfetaminen zoals MDEA of MDA.

Al deze middelen worden als XTC verkocht . Hun werking verschilt echter. Zo is MDEA meer speedy, terwijl MDA ook nog tripeffecten geeft.

XTC en de overige psychedelische amfetaminen komen als pillen op de markt. De vorm, kleur of het logo van een pil zegt niets over wat erin zit. Je weet eigenlijk nooit zeker wat je slikt, tenzij je het laat testen.

XTC Wat doet het

Het bewustzijnsveranderde effect zorgt voor een ontspannen, zweverig gevoel met veel behoefte aan contact, praten en intimiteit. Je waarneming word intenser en muziek hoor je anders. Je lichaam tintelt en een gelukzalig gevoel komt in golven over je heen. Het oppeppende effect maakt je energiek, helder en alert. Je hebt meer uithoudingsvermogen bij bewegen en dansen.

XTC verhoogt de lichaamstemperatuur. Hartslag en bloeddruk nemen toe en de pupillen worden groter. Soms krijg je een stijf gevoel in je kaken en een droge keel. Na het slikken van XTC duurt het zo'n 20 tot 60 minuten voordat het begint te werken. Na 4 tot 6 uur is de XTC uitgewerkt.

XTC Kans op verslaving

Je went aan het oppeppende effect. Het bewustzijnsveranderende effect voel je na verloop van tijd ook niet meer, ook al slik je meer. Dat komt omdat de stof in de hersenen, die verantwoordelijk is voor het bewustzijnsveranderende effect, de serotonine, door XTC-gebruik wordt uitgeput. De serotine moet eerst aangevuld worden voordat je het bewustzijnsveranderende effect weer kunt voelen. Slik je toch meer, dan krijg je alleen nog maar oppeppende effecten. Je moet dus enige tijd stoppen om het bewustzijnsveranderende effect weer te voelen. Onthoudingsverschijnselen treden ook bij regelmatig XTC-gebruik niet op. Geestelijke afhankelijkheid kan wel optreden. Alleen XTC en de sfeer eromheen zijn dan nog belangrijk. Feesten en uitgaan zijn niet meer leuk zonder. Je bent dan, om je goed te voelen, afhankelijk van de XTC.

XTC Overige risico´s


XTC-gebruik kan tot oververhitting leiden. XTC verhoogt de lichaamstemperatuur. In hete, slecht geventileerde ruimtes kan de lichaamstemperatuur nog verder oplopen, zeker als er intensief en lang gedanst wordt. Oververhitting is een zeer gevaarlijk ziektebeeld dat moeilijk te behandelen is. Hoge koorts, toevallen, bloedingen door het hele lichaam, spierafbraak en nierstoornissen kunnen voorkomen. Afkoeling zoeken, zo nu en dan rust nemen en voldoende drinken (ongeveer twee glazen water per uur) zijn belangrijk om oververhitting te voorkomen. Nog beter is het om isotone drankjes te drinken zoals AA of Isostar.

Een ander risico is de mogelijkheid van hersenbeschadiging. Recent onderzoek heeft aangetoond dat het gebruik van XTC kan leiden tot veranderingen in de hersenen. Dit kan aantasting van het geheugen, concentratiestoornissen en stemmingstoornissen (depressie) tot gevolg hebben.

Het gevaar neemt toe naarmate meer en vaker gebruikt wordt. Het is niet uit te sluiten dat ook eenmalig gebruik van XTC al zo'n effect op de hersenen heeft. Er zijn ook enkele gevallen bekend waarbij XTC geleid heeft tot leverstoornissen. Waarschijnlijk speelde een onderliggende afwijking een rol. Het is nog niet duidelijk hoe ingrijpend dat is of dat het blijvend is. Ook is onduidelijk welke invloed XTC heeft in combinatie met andere middelen. Verder onderzoek naar deze vragen moet meer duidelijkheid geven. Zolang er nog geen duidelijkheid hierover is, is iedere gebruiker, zeker bij regelmatig gebruik, zijn eigen proefkonijn.

XTC Hoe risico´s te verminderen

Veilig gebruik van XTC bestaat niet. Als iemand niet wil stoppen, kan geprobeerd worden om in een gesprek te bereiken dat er op een zo veilig mogelijke manier gebruikt wordt. Dat kan als gebruikers:



alleen gebruiken als zij zich geestelijk en lichamelijk goed voelen.
matig gebruiken; dat wil zeggen alleen bij speciale gelegenheden en dan nooit meer dan 1 pil.
bij inname eerst een kwart of een halve pil nemen.
weten dat bij herhaald gebruik het bewustzijnsveranderende effect niet meer optreedt.
zich bewust zijn van de risico's van oververhitting en hersenbeschadiging.
weten dat niet uit te sluiten valt dat ook eenmalig gebruik riskant kan zijn.
niet in combinatie met andere middelen gebruiken.
zich ervan bewust zijn dat XTC-gebruik en deelname aan het verkeer niet samengaan.
weten dat onder invloed van XTC safe seks er wel eens bij in kan schieten; safe seks beschermt tegen geslachtsziekten en aids.
er zo zeker als mogelijk van zijn dat het om echte XTC-pillen gaat. In sommige landen bestaat de mogelijkheid pillen te laten testen.



HASJ EN WEED

Cannabis Wat is het

Hasj en weed (marihuana) zijn afkomstig van de hennepplant, de cannabis sativa. De werkzame stof in hasj en weed is THC (tetrahydrocannabinol). Hiervan zit het meeste in de vrouwelijk bloemtoppen van de hennepplant. Als je de bloemtoppen droogt en verkruimelt, krijg je weed of marihuana. Het ziet eruit als thee en varieert in kleur van grijsgroen tot groenbruin. Hasj krijg je door de hars van de bloemtoppen samen te persen tot plakken of blokjes. De kleur van hasj loopt uiteen van lichtbruin tot zwart. De hennepplant wordt ook gekweekt voor haar vezels en zaden. Van de vezels wordt doek, touw en papier gemaakt. De zaden worden gebruikt als voedsel voor vogels. Ook wordt er olie van gemaakt voor zeep en lampolie.

Cannabis Wat doet het

Hasj ontspant en maakt zorgeloos. De waarneming verandert iets waardoor kleuren intenser worden en muziek mooier lijkt. Het gevoel voor tijd en ruimte verandert. Je fantasie wordt geprikkeld. Concentreren op dingen die niet meteen je interesse hebben gaat moeilijker. Dat geldt ook voor logisch nadenken. Dingen die net gebeurd zijn, vergeet je soms. De eetlust neemt toe, vooral voor zoetigheid. THC werkt verslappend op de spieren. Hierdoor voelen ledematen zwaar aan. Andere verschijnselen zijn: een droge mond, rode ogen en een versnelde hartslag. Hasj en weed worden meestal gerookt. Het wordt vermengd met tabak en gerold tot een stickie. Soms worden ze puur gerookt bijvoorbeeld in een chillum of waterpijp. Het heeft een zoetige geur. Bij roken werkt het na enkele minuten en na twee tot vier uur vermindert het effect weer. Bij eten laten de effecten veel langer op zich wachten. Het kan dan wel een uur duren voordat het begint te werken, met het risico dat er een tweede dosis genomen wordt.

Cannabis Kans op verslaving

Je hebt van hasj niet steeds meer nodig om het effect nog te voelen. Een regelmatige gebruiker heeft op den duur zelfs minder nodig. Wel komt het voor dat mensen meer gaan gebruiken omdat ze steeds vaker stoned willen zijn. Onthoudingsverschijnselen treden niet op. Na langdurig, zwaar gebruik kun je wel prikkelbaar en rusteloos worden en slecht slapen. Riskant is het gebruik van cannabis wanneer je het gebruikt om problemen weg te blowen. Aan de oplossing van die problemen kom je dan niet toe. Soms merk je jaren later dat je al die tijd niets bent opgeschoten en stil bent blijven staan in je ontwikkeling. De kans op verslaving neemt hierbij duidelijk toe.

Cannabis Overige risico´s


Het roken van hasj of weed is schadelijk voor de longen. De manier van roken - diep inhaleren en de rook lang vasthouden - draagt nog eens extra bij tot de schadelijkheid. Soms valt de hasj verkeerd. Je kunt je dan ziek en angstig voelen. Hasj beïnvloedt je kortetermijngeheugen, je concentratie en je logisch denkvermogen. Blowen en werken of studeren gaan dan ook niet samen. De effecten verdwijnen zodra de cannabis is uitgewerkt. Ook deelnemen aan verkeer gaat niet; vooral in noodsituaties reageer je trager. Een mogelijk effect van langdurig gebruik is de afname van de vruchtbaarheid. Deze herstelt zich weer nadat gestopt wordt met gebruik.

Nogal eens wordt gedacht dat gebruik van hasj leidt tot gebruik van zwaardere middelen. Dat is niet waar. Er is niets in het middel dat aanzet tot een ander of zwaarder middel. Wel bestaat de mogelijkheid dat je, als je in bepaalde kringen verkeert waar meerdere drugs voorhanden zijn, die andere drugs ook gaat of wilt uitproberen. De overstap heeft dan meer te maken met de groep mensen met wie je omgaat dan met het middel.

Cannabis Hoe risico´s te verminderen

Echt veilig gebruik van hasj en weed bestaat niet. Druggebruik is altijd risico lopen. Het kan zijn dat je iemand in je omgeving kent die cannabis gebruikt. In een gesprek met de gebruiker kan geprobeerd worden het gebruik op een zo veilig mogelijke manier te laten gebeuren. Dat kan als iemand:

met mate gebruikt; dus niet elke dag maar af en toe.
alleen voor plezier en ontspanning gebruikt en niet om problemen weg te blowen.
in vrije tijd gebruikt; dus niet op school, studie of werk.
niet gebruikt in combinatie met alcohol of andere drugs.
niet gebruikt bij deelname aan het verkeer.



HEROÏNE

Heroïne Wat is het

Heroïne is een opiaat (verdovend en pijnstillend middel) dat van oorsprong afkomstig is van de papaverplant. Als men in de onrijpe zaadbol van de papaverplant een snede maak,t loopt er een melkachtige substantie uit. Bij drogen ontstaat een donkerbruine zwarte substantie, de ruwe opium. Dit kan puur gerookt worden. Uit ruwe opium kan morfine geïsoleerd worden. Morfine mag voor medische doeleinden als zware pijnstiller gebruikt worden. Door de morfine chemisch te bewerken, ontstaat uiteindelijk de heroïne.

Heroïne werd begin 1900 op de markt gebracht als pijnstiller en als medicijn tegen astma, bronchitis en andere luchtwegaandoeningen. Toen bleek dat talloze mensen aan de heroïne verslaafd raakten, nam het medisch gebruik snel af, maar heroïne was inmiddels op de drugsmarkt verschenen. Heroïne ziet eruit als een korrelig (wit, grijs of bruin) poeder.

Heroïne kan men chinezen of spuiten. Bij chinezen wordt de heroïne op een stukje aluminiumfolie gelegd en verhit. De dampen worden via een kokertje geïnhaleerd. Bij spuiten wordt de heroïne op een lepel gelegd en vermengd met water en citroensap of ascorbine. Vervolgens wordt het mengsel verhit en wordt de opgeloste heroïne in een injectiespuit opgetrokken en direct in een ader gespoten. Bij spuiten en chinezen heeft de heroïne direct effect. Het werkt ongeveer 4 tot 6 uur.

Methadon is een chemisch opiaat dat in het laboratorium wordt gemaakt. Het is een middel met dezelfde werking, effecten en risico's als heroïne. Het werkt alleen langer als heroïne (24 tot 36 uur) en wordt gebruikt bij de behandeling of begeleiding van druggebruikers.

Heroïne Wat doet het

Van de producten die afkomstig zijn van de papaverbol is heroïne het sterkste middel. Morfine is op haar beurt ook weer sterker dan opium.

Heroïne heeft een sterk verdovend en pijnstillend effect. Het geeft een warm, gelukzalig gevoel van tevredenheid en veiligheid. Gevoelens van pijn, verdriet, angst, kou en honger verdwijnen als sneeuw voor de zon. De gebruiker raakt in een dommelende, dromerige toestand. Het lijkt net alsof de gebruiker in slaap valt en weer wakker wordt, de gebruiker knikkebolt. De hartslag en ademhaling gaan langzamer en de lichaamstemperatuur gaat iets omlaag. De pupillen worden zo klein als speldenknoppen. De beweeglijkheid van de darmen neemt af. Men krijgt moeite met de ontlasting. Seksuele behoeften worden minder.

Heroïne Kans op verslaving

Heroïne is zeer verslavend. Bijna niemand weet het gebruik van het middel in de hand weet te houden. Het lichaam went snel aan heroïne. Je hebt steeds meer nodig om het gewenste effect van euforie nog te voelen. Opvallend is dat ook de onthoudingsverschijnselen zeer snel optreden. Na twee, drie weken gebruik krijg je al last van onthoudingsverschijnselen. Je voelt je ziek, klam en koud, je transpireert, je hebt kippenvel, een lopende neus, diarree, buikkrampen en spierpijn in armen en benen. De klachten verdwijnen als je weer heroïne neemt, waardoor de onthoudingsverschijselen de volgende keer alleen maar heftiger worden. Daarnaast blijf je vanwege de euforische en pijnstillende werking sterk naar het middel verlangen. Dat verlangen kan zo sterk worden dat een gebruiker er alles voor opzij zet.

Heroïne Overige risico's


Heroïne is zeer verslavend maar lichamelijke schade is er eigenlijk nauwelijks. De meeste lichamelijke problemen hebben te maken met de manier van gebruik en met de erbarmelijke levensomstandigheden waarin heroïnegebruikers door hun verslaving vaak terecht komen. Heroïne heeft geen orgaan- of weefselbeschadiging tot gevolg. Wel onderdrukt heroïne pijn waardoor bepaalde klachten te laat worden gevoeld en daardoor nodeloos verergeren. Een direct gezondheidsgevaar dat samenhangt met heroïne is het krijgen van een overdosis. Een overdosis kan dodelijk zijn. Een overdosis kan door verschillende redenen ontstaan; een gebruiker neemt teveel ineens, krijgt sterkere heroïne dan hij gewend is, neemt na enige tijd gestopt te zijn eenzelfde dosis als daarvoor of combineert heroïne met alcohol of methadon.

De overige gezondheidsrisico's hangen vooral samen met de manier van gebruik. Vooral spuiten leidt tot allerlei complicaties. Als geen schone spuit gebruikt wordt of de spuit van een ander, kunnen allerlei ontstekingen ontstaan of besmettelijke ziekten overgedragen worden, zoals hepatitis en aids.

Heroïne Hoe risico's te verminderen

Veilig gebruik van heroïne bestaat niet. Menigeen denkt 'ik hou het wel in de hand' om later te contstateren dat hij er niet meer buiten kan. Gebruikers die niet kunnen of willen stoppen, kunnen de gezondheidsrisico's wel enigszins beperken. Dat kan door de heroïne te chinezen en niet te spuiten. Wordt er toch gespoten, dan moet in ieder geval gezorgd worden voor telkens een nieuwe spuit. Gebruikers moeten zich ook bewust zijn van het gevaar op een overdosis.



COCAÏNE

Cocaïne Wat is het

Cocaïne is een wit kristalachtig poeder. Het wordt via een chemisch proces uit de bladeren van de cocaplant bereid. Het kauwen op cocabladeren is bij de indianen al eeuwenlang bekend. Het gaf energie en verdreef de honger. De meest voorkomende manier van cokegebruik is snuiven. De cocaïnepoeder wordt in een 'lijntje' gelegd en via een kokertje, of direct in de neus, opgesnoven. Soms wordt de cocaïne met tabak gemengd en gerookt. Dat geeft een kort en heftig effect ondanks het feit dat veel cocaïne door verbranding verloren gaat. Riskant is het spuiten van cocaïne. Bij spuiten wordt de cocaïne opgelost in water en direct in een ader gespoten.

Cocaïne Wat doet het

Cocaïne maakt je opgewekt en geeft je een (kort) geluksgevoel. Je hebt het idee te bruisen van energie. Je wordt zeer spraakzaam, hebt veel zelfvertrouwen en je meent sneller en helderder te kunnen denken. De stemmingsverbetering is van korte duur. Het prettige gevoel verdwijnt en kan omslaan in uitputting en een somber gevoel, wat tot gevolg heeft dat gebruikers meerdere dosissen na elkaar nemen. Cocaïne versnelt de hartslag en de ademhaling en verhoogt de bloeddruk. Bloedvaten vernauwen zich en pupillen worden groter. Het uithoudingsvermogen wordt vergroot en hongergevoel en vermoeidheid verdwijnen. Als cocaïne gesnoven wordt, begint het al na enige minuten te werken. De effecten houden ongeveer een half uur aan. Bij spuiten werkt de coke vrijwel onmiddellijk en duren de effecten ongeveer 10 minuten.

Cocaïne Kans op verslaving

Coke is een verleidelijke drug. Gebruikers maken duidelijk dat cocaïne 'zo lekker' is dat je er niet af kunt blijven. Onder invloed van coke voelen zij zich immers, energiek, opgewekt en vol zelfvertrouwen. Bij veel en regelmatig gebruik treedt tolerantie op. Onthoudingsverschijnselen zijn er ook. De gebruiker voelt zich neerslachtig en uitgeput. De roes, 'de flash', slaat om in het tegendeel, de crash. De neiging om dan weer te gebruiken is groot. Als je lang en veel hebt gebruikt, ben je bij stoppen niet meer in staat om je ook nog maar een beetje plezierig te voelen. Je voelt je lusteloos, hebt geen energie en komt tot niks. Deze verschijnselen kunnen soms lang aanhouden en gaan gepaard met een zeer sterk verlangen naar cocaïne. Bij langdurig gebruik leidt coke tot problemen, zowel financieel als met relaties, vrienden of familie. Veel gebruikers zien op tijd de nadelige gevolgen en blijken dan in staat op eigen kracht te minderen of te stoppen. Een aantal lukt dat niet en met hen gaat het fout. Zij worden afhankelijk van de coke.

Cocaïne Overige risico's

Mensen die veel en regelmatig coke gebruiken, kunnen veranderen in onaardige personen: koel, arrogant en egoïstisch. Bovendien zijn ze vaak prikkelbaar, geïrriteerd en rusteloos. Dit kan leiden tot allerlei ruzies. De omgeving heeft dit soort veranderingen vaak eerder in de gaten dan de gebruiker zelf. Coke kan leiden tot oververmoeidheid, uitputting en depressieve gevoelens. Je voelt je natuurlijke grens niet meer, gaat maar door en put jezelf volledig uit. Coke kan ook leiden tot gewichtsverlies. Door gebrek aan eetlust gaat je conditie achteruit. Door het snuiven kan het neusslijmvlies gaan ontsteken. Reuk, geur en smaak gaan achteruit. Je kunt chronisch verkouden zijn en vaak bloedneuzen krijgen. Cocaïne belast je hart- en bloedvatenstelsel. Er zijn gevallen bekend van hartinfarcten en plotselinge dood na gebruik van cocaïne.

Na zeer veel cocaïnegebruik kun je het contact met de realiteit verliezen. Je wordt achterdochtig en voelt je bedreigt. Dit kan weer leiden tot agressief en paranoïde gedrag. Spuiten brengt nog extra risico's met zich mee. De cocaïne is vaak verontreinigd. Abcessen en bloedstolsels kunnen het gevolg zijn. Gebruik van elkaars spuiten geeft risico op ontstekingen of besmetting met het hepatitis- of aids-virus.

Cocaïne Hoe risico´s te verminderen

Echt veilig gebruik van cocaïne bestaat niet. Het kan zijn dat je iemand kent die cocaïne gebruikt. In een gesprek kun je proberen te bereiken dat er op een zo veilig mogelijke manier gebruikt wordt. Dat kan als de gebruiker:

zich bewust is van de risico's.
alert is op de nadelige gevolgen van cocaïnegebruik.
cocaïne alleen af en toe of bij een speciale gelegenheid gebruikt.
cocaïne alleen gebruikt als hij zich goed voelt.
cocaïne niet gebruikt om de nadelige gevolgen zoals vermoeidheid of depressie te verdrijven.
weet dat cocaïne de lichamelijke reserves aanspreekt en dat er na gebruik goed gerust en gegeten moet worden.
weet dat cocaïne een belasting vormt voor hart- en bloedvatenstelsel, een risico dat toeneemt naarmate men ouder wordt.
coke niet combineert met andere middelen zoals alcohol.
bij gebruik niet deelneemt aan het verkeer.




SMARTDRUGS

Smartdrugs Wat is het

Smartproducts worden, niet helemaal terecht, ook wel smartdrugs genoemd. Smartproducts slaat op een groep producten waarvan sommige de naam drugs verdienen terwijl andere producten dichter tegen kruiden of voedingsmiddelen aanliggen.

In feite gaat het om vier soorten producten:

De echte smartdrugs. Dit zijn medicijnen die worden voorgeschreven bij ziekten als Alzheimer, Parkinson en Korsakov. In feite mogen deze alleen door een arts worden voorgeschreven, hetgeen in veel landen ook het geval is.
Smartproducts. Het gaat hierbij om producten met een stimulerende werking die samengesteld zijn uit meerdere (meestal oppeppende) stoffen. De sterkere producten bevatten vaak efedra of efedrine, de lichtere vaak guarana of cafeïne. Deze lichtere stoffen zitten soms ook in allerlei energy drinks. De producten komen onder allerlei spannende namen op de markt zoals: herbal XTC, cloud nine of spiet.
Eco-drugs. Dit zijn plantaardige stoffen met een psychoactieve werking. De bekendste zijn de psychedelische paddestoelen. Daarnaast heb je nog sommige cactussen en kruiden zoals efedra, yohimbe of kava kava. Bij Eco-drugs gaat het altijd om één product in tegenstelling tot smartproducts, die vaak samengesteld zijn uit meerdere producten.
Smart Nutrients. Dit zijn voedingsmidden die vitaminen of mineralen bevatten die een betere gezondheid zouden bewerkstelligen.

Smartdrugs Wat doet het

Smartdrugs worden door sommigen gebruikt om helderder te denken, de concentratie te verhogen of veroudering tegen te gaan. Of deze middelen ook bij gezonde mensen deze werking hebben, is voorlopig onbewezen. De smartproducts geven meestal een oppeppend effect. Bij de licht stimulerende middelen is dit effect vergelijkbaar met het drinken van sterke koffie.

Eco-drugs zoals paddestoelen en cactussen veroorzaken tripeffecten. Kava kava is van een andere orde Het geeft een licht vrolijk, ontspannen gevoel. Yohimbe zou een licht seksueel stimulerend middel zijn; het stimuleert de bloedstroom naar de geslachtsdelen, geeft een beetje energie en maakt in geringe mate opgewekt. Of smartnutrients een betere gezondheid bewerkstelligen, is de vraag. Bij een normaal voedingspatroon krijgt men voldoende vitaminen en mineralen binnen.

Smartdrugs Kans op verslaving

De verslavingskans is bij de meeste smartproducts gering. Efedrine is in potentie wel verslavend. De smartproducts met een oppeppende werking worden meestal in het uitgaanscircuit gebruikt. Energydrinks ook wel daarbuiten. De koppeling aan het uitgaanscircuit zorgt ervoor dat het gebruik tot een relatief kleine groep beperkt blijft. Ook tripmiddelen zijn over het algemeen niet verslavend. De ervaring is soms zó intens dat men over het algemeen het gebruik tot enkele keren of tot zo nu en dan beperkt.

Smartdrugs Overige risico´s


De stimulerende smartdrugs kunnen leiden tot een verhoogde hartslag, hoofdpijn en een gespannen zenuwachtig, onrustig gevoel. Ook kunnen slaapproblemen optreden. Overmatig en chronisch gebruik van efedra kan schadelijk zijn. Het kan o.a. leiden tot een verhoogde bloeddruk.

Bij paddestoelen en cactussen kunnen de tripeffecten verkeerd uitpakken. Men wordt dan zeer angstig; een bad trip. Voor mensen met psychische problemen is dit ronduit gevaarlijk.

Yohimbe kan ook riskant zijn. Het gebruik van Yohimbe gaat niet samen met voedingsmidden die veel aminen bevatten (zoals bijvoorbeeld chocola, kaas, bananen, wijn of koffie). 12 uur voor en 12 uur na het eten van yohimbe moet men deze producten niet eten, omdat er dan vergiftigingsverschijnselen kunnen ontstaan, waaronder eens sterk verhoogde bloeddruk.

Smartdrugs Hoe risico´s te verminderen

Wanneer deze producten incidenteel worden gebruikt, zijn de risico's beperkt. Met tripmiddelen is het echter altijd uitkijken. Bij de meeste smartproducts staat uitgebreid beschreven wat erin zit. Riskant wordt het wanneer dit er niet of onduidelijk op staat. Je zult zien dat de meeste smartproducts efedra, guarana of cafeïne bevatten. Als het goed is, staat er ook vermeld hoeveel het product bevat. Een normale kop koffie bevat ongeveer 90 tot 100 mg cafeïne. Veel middelen worden in smartshops verkocht. Laat je door het personeel goed voorlichten. Heb je twijfels, zoek dan zelf goede informatie. Slik nooit iets wat je niet vertrouwt.

[Internationalist]

Drugsbeleid en cannabis
De centrale doelstelling van het drugsbeleid is het verminderen van de risico's die voortvloeien uit het gebruik van drugs voor de gebruiker zelf, voor diens directe omgeving en voor de maatschappij. Beperking van vraag en aanbod speelt eveneens een belangrijke rol. Met betrekking tot het individu staat gezondheidsbescherming voorop. Hiervoor zijn preventie en hulpverlening belangrijke beleids aandachtsgebieden. Voor de bescherming van de samenleving zijn maatregelen op het gebied van de openbare orde en veiligheid belangrijke onderwerpen.
De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en de Minister van Justitie zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor het drugsbeleid. De minister van VWS is de eerstverantwoordelijke voor het preventie- en hulpverleningsbeleid, met uitzondering van de bestuurlijke preventie. Dit behoort tot de taak van het ministerie van Binnenlandse Zaken. De handhaving van de Opiumwet behoort tot de taak van de Minister van Justitie. De Minister van VWS heeft de verantwoordelijkheid voor de coördinatie van het drugsbeleid van de regering.
De belangrijkste wet m.b.t. illegale drugs is de Opiumwet. Bij opsporing en vervolging kan daarnaast echter ook gebruik worden gemaakt van vele andere wetten. Een voorbeeld is de 'pluk-ze' wetgeving (wet vermogenssancties), die de aanpak mogelijk maakt van het witwassen van geld. Ook zijn door het Openbaar Ministerie richtlijnen gegeven voor strafverzwarende omstandigheden, bijvoorbeeld bij verkoop aan kwetsbare groepen (scholieren, psychiatrische patiënten) en bij handel in de nabijheid van scholen of psychiatrische ziekenhuizen. De overheid heeft echter ook als uitgangspunt dat strafrechte lijk ingrijpen aan de gebruikers van drugs niet meer schade mag berokkenen dan het drugsgebruik zelf.
Het drugsbeleid is gericht op het scheiden van de softdrugsmarkt (cannabisproducten zoals hasj en marihuana) en die voor drugs met een onaanvaardbaar risico (zoals de harddrugs heroïne en cocaïne). Ook beoogt de overheid met het drugsbeleid tegen te gaan dat drugsgebruikers in de illegale sfeer terechtkomen, waar zij moeilijk te bereiken zijn voor preventie en interventie.



Internationale Verdragen
Het belangrijkste door Nederland ondertekende internationale drugsverdrag is het Enkelvoudig Verdrag van de VN inzake Verdovende Middelen van 1961 (geamendeerd in 1972). Primaire doelstelling is een mondiale samenwerking bij het tegengaan van drugsgebruik en handel van drugs anders dan voor medische en wetenschappelijke doeleinden. In 1993 zijn ook het VN-Verdrag inzake Psychotrope stoffen van 1971 (betreffende illegale drugs alsmede tranquillizers en barbituraten) en het VN-Verdrag inzake de Sluikhandel in Verdovende middelen en Psychotrope stoffen van 1988 door Nederland geratificeerd.
Het akkoord van Schengen van 1985 is een overeenkomst tussen alle EU-lidstaten, met uitzondering van Denemarken, Groot-Brittannië en Ierland, gericht op het openstellen van de landsgrenzen. Hierin zijn onder andere afspraken opgenomen over een betere samenwerking bij de misdaadbestrijding en harmonisatie van de wetgeving op het gebied van drugs. Het uitvoeringsverdrag van het Schengen- akkoord dateert van 26 maart 1995.



Opiumwet in Nederland
In de Opiumwet van 1919 (gewijzigd in 1928 en 1976) worden de productie, distributie en consump tie van 'bewustzijnsbeïnvloedende' middelen gereguleerd. Voor alle drugs geldt dat bezit, verkoop, productie, in- of uitvoer en reclame maken voor verkoop of verstrekking, strafbaar zijn. Vanaf 1985 vallen hieronder ook activiteiten die de handel in harddrugs voorbereiden. Gebruik van drugs is niet strafbaar. Handelingen met betrekking tot softdrugs en harddrugs voor medische en wetenschappelijke doeleinden zijn toegestaan als hiervoor een verlof is verleend door de Minister van VWS.


Sinds 1976 wordt een onderscheid gemaakt tussen 'soft'- en 'hard'drugs. Dit onderscheid is aange bracht naar aanleiding van een rapport uit 1972 van de 'Werkgroep Verdovende Middelen' (Commis sie Baan). Met behulp van een gevarenschaal, gebaseerd op medische, farmacologische, sociaal-weten schappelijke en psychologische gegevens, werd een onderscheid gemaakt tussen drugs met een onaanvaardbaar risico ('harddrugs' zoals heroïne, cocaïne, LSD, en amfetaminen) en hennepproducten ('softdrugs' zoals hasj en marihuana). De harddrugs zijn geplaatst op Lijst I, en de softdrugs op Lijst II (onderdeel b) van de Opiumwet. Sinds 2 juli 1993 zijn de barbituraten en tranquillizers op lijst II (onderdeel a) geplaatst in verband met toetreding van Nederland tot het Verdrag inzake Psychotrope Stoffen.


Misdrijven tegen de Opiumwet worden zwaar bestraft, maar de strafbedreigingen ten aanzien van softdrugsdelicten zijn milder dan die ten aanzien van harddrugsdelicten. Ook wordt onderscheid ge maakt tussen bezitten van drugs en handelen in drugs. Het bezit van soft- en harddrugs voor de handel kent daarom een hogere strafmaat dan het bezit voor eigen gebruik. De im- en export van drugs heeft

de hoogste opsporingsprioriteit en er staan de hoogste straffen op.
Ter illustratie van de strafdifferentiatie: het strafmaximum voor bezit, verkoop of vervaardiging van ten hoogste 30 gram hennep is 1 maand hechtenis (en/of f. 5000,- boete), maar voor in- en uitvoer is dit 4 jaar gevangenisstraf (en/of f. 100.000,- boete). Het strafmaximum voor harddrugs is 1 jaar gevangenis (en/of f. 10.000,- boete) voor het bezit van 'gebruikershoeveelheden', terwijl dit voor in- of uitvoer 12 jaar gevangenisstraf is (en/of f. 100.000,- boete). De maximumstraffen kunnen worden verhoogd met 1/3 als het strafbare feit meerdere keren is gepleegd.
Voor de opsporing en vervolging van Opiumwetdelicten zijn richtlijnen vastgesteld (zie Opportuniteitsbeginsel ).



Cannabisvangsten
Politie en justitie werken nauw samen bij de opsporing en bestrijding van de drugshandel. Ook wordt veel waarde gehecht aan internationale samenwerking. In beslag genomen geïmporteerde hasj (zie tabel) werd veelal vervoerd via containers (o.a. uit Pakistan) of over de weg (uit Marokko). Bestemmin gen waren o.a. de V.S., Groot Brittannië en Zweden. Marihuana kwam voornamelijk uit Colombia, Jamaica, Centraal Afrika en Zuid Oost Azië.




In beslag genomen hasj, marihuana (kg) en Nederwiet (planten)

1993 hasj: 28.173 marihu: 110.049 nederwiet: 194.413

1994 hasj: 43.297 marihu:194.961 nederwiet: 558.706

1995 hasj: 57.051 marihu: 275.035 nederwiet: 549.337

Bron: Centrale Recherche Informatiedienst

De laatste jaren wordt de Nederlandse cannabismarkt echter in toenemende mate (circa 50%) bevoor raad door de productie van inheemse marihuana (Nederwiet). De hennepteelt is alleen toegestaan voor land- en tuinbouwactiviteiten en als windkering. In de toekomst zal de illegale binnenteelt van hennep en de teelt van niet toegestane rassen sterker kunnen worden aangepakt.



Opportuniteitsbeginsel
In het Nederlandse strafrecht is het Opportuniteitsbeginsel opgenomen. Dit houdt in dat het Openbaar Ministerie (OM) de bevoegdheid heeft om af te zien van vervolging van strafbare feiten als hiermee het algemeen maatschappelijk belang gediend is. Op 1 oktober 1996 zijn de richtlijnen voor de opsporing en vervolging bijgesteld. In deze richtlijnen zijn prioriteiten voor de opsporing en vervolging van Opiumwetdelicten aangegeven. Strafbare feiten met betrekking tot harddrugs anders dan het gebruik hebben de hoogste prioriteit. Daarna volgen strafbare feiten met betrekking tot softdrugs anders dan het gebruik. Opsporing en vervolging van het bezit van harddrugs voor eigen gebruik (in het algemeen 0,5 gram) en ten hoogste 5 gram softdrugs hebben de laagste prioriteit. Indien koffieshops zich aan de richtlijnen houden (zie Koffieshops ) wordt de verkoop van maximaal 5 gram hasj en marihuana per transactie niet gericht opgespoord. De politie gaat bij het aantreffen van drugs wel over tot inbeslagne ming. Koffieshops die zich toeleggen op verkoop van handels- of gebruiksvoorraden voor de export stellen zich wel bloot aan prioriteit bij opsporing en vervolging, hetzelfde geldt voor softdrugsverkoop via andere verkooppunten, zoals cafés, winkels, afhaalcentra, koeriers of taxi's, 06-telefoonnummers, postorder, en dergelijke.


Koffieshops
In de loop der jaren zijn zogenaamde 'koffieshops' ontstaan. Verkoop van harddrugs is daar strikt verboden, maar verkoop van softdrugs wordt onder bepaalde voorwaarden niet strafrechtelijk vervolgd (zie Richtlijnen ). Redenen daarvoor zijn de gewenste scheiding tussen de hard- en softdrugsmarkt, geen criminalisering en de bestuurlijke overzichtelijkheid. De overheid wil voorkómen dat de (vaak jonge) cannabisgebruiker aangewezen is op een markt waar meer drugs zijn waarnaar hij kan overstappen (zie Stepping-stone hypothese ) en waar hij bovendien makkelijker in een crimineel circuit belandt.
Nederland telde in 1991 naar schatting van de politie 1200 à 1500 koffieshops. Een onderzoeksbureau kwam tot een schatting van 1460 koffieshops in 1995 en 1293 in 1996. Er zijn echter ook zowel hogere als lagere schattingen in omloop, die niet meer of minder goed onderbouwd zijn. Koffieshops zijn voornamelijk kleinschalige, café-achtige ondernemingen, gericht op een divers publiek uit brede lagen van de bevolking. De meeste bieden een grote variatie aan hasj en marihuana, afkomstig uit verschillende landen en van uiteenlopende kwaliteit. Ze hebben meerdere functies. Sommige hebben alleen de functie van een winkel, in andere gebruikt men even iets als men er toch wat koopt, weer andere zijn vooral een ontmoetingsplek waar weinig gekocht wordt en men langer verblijft. Deze laatste shops kunnen een overlastverminderende werking hebben, omdat er minder op straat wordt rondgehangen.
De meerderheid van de ondernemingen in de koffieshop-branche houdt zich aan de landelijke AHOJ- G criteria (zie Richtlijnen ). Sluiting van een tiental koffieshops en verscherpte controle door de politie in de afgelopen jaren tonen aan dat sterk de hand wordt gehouden aan deze criteria. De aanleiding tot acties is meestal overlast in de buurt of verdenking van handel in harddrugs. Andere knelpunten zijn koffieshops op ongewenste locaties (in woonwijken, bij scholen) en het aantrekken van drugstoeristen, met name in de grenssteden.
Vanaf 1995 is het beleid gericht op het verminderen van het aantal koffieshops, o.a in het kader van het overlastbeleid (zie fact sheet Overlastbeleid ). Op gemeentelijk niveau worden ook steeds vaker bestuur lijke maatregelen getroffen voor preventie en bestrijding van overlast rondom koffieshops. Mogelijk heden hiertoe bieden onder meer de Algemene Plaatselijke Verordeningen, overlastverordeningen, leefmilieuverordeningen, bestemmingsplannen en bouwverordeningen. Omdat deze leiden tot omslachtige procedures, die niet altijd succesvol zijn, is een nieuw wetsvoorstel in voorbereiding. Onder de naam 'Damoclesregeling', maakt het wetsvoorstel bestuurlijke handhaving Opiumwet het mogelijk dat de burgemeester koffieshops en handelslokalen kan sluiten ook als er geen overlast is, maar als er bijvoorbeeld zowel hard- als softdrugs worden verkocht. De scheiding van hard- en softdrugsmarkten blijft een belangrijk uitgangspunt bij de inzet van de sluitingsbevoegdheid. Naar verwachting treedt dit wetsvoorstel op 1 januari 1998 in werking.


Stepping-stone hypothese
De veronderstelling dat cannabisgebruikers een verhoogde kans lopen om harddrugs, met name heroïne, te gaan gebruiken staat bekend als de stepping-stone hypothese. Deze werd in de jaren '40 voor het eerst gelanceerd in de VS en heeft sindsdien veel invloed gehad op de publieke opinie en het Amerikaanse en internationale drugsbeleid.
Over de juistheid van de stepping-stone hypothese verschillen de meningen. Wat betreft de eventuele overstap van cannabis naar harddrugs is duidelijk dat deze níet kan worden verklaard uit de farma cologische eigenschappen van cannabis. Er is géén lichamelijk bepaalde neiging om over te stappen van lichte naar zwaardere middelen. Wèl blijken sociale factoren een rol te spelen: de kans op hard druggebruik neemt toe naarmate men meer geïntegreerd raakt in een omgeving ('subcultuur') waarin, naast cannabis, ook harddrugs voorhanden zijn. De scheiding van de drugsmarkten is daarom van belang en vormt de basis van het huidige cannabisbeleid.




Richtlijnen Koffieshops
De koffieshops moeten zich houden aan de zogenaamde AHOJ-G criteria: geen Affichering (reclame etc.), geen Harddrugs verkopen, geen Overlast veroorzaken, geen verkoop van softdrugs aan Jeugdigen (onder 18 jaar), en geen verkoop van Grote hoeveelheden (meer dan 5 g) per transactie. De maximale handelsvoorraad is 500 gram, maar gemeenten kunnen een lager maximum vaststellen. Afhankelijk van de specifieke problematiek zijn aan de AHOJ-G criteria door sommige gemeenten enkele voorwaarden toegevoegd in de vorm van een convenant ('niet parkeren voor de deur', 'sluiting 's avonds om 22.30' etc.). De AHOJ-G criteria zijn in 1991 door het Openbaar Ministerie tot landelijk strafrechtelijk beleid verheven.
Het lokale beleid met betrekking tot koffieshops is een zaak van de lokale overheden. Overleg hierover vindt plaats tussen politie, Openbaar Ministerie en gemeentebestuur (driehoeksoverleg). In 1996 stelde het Openbaar Ministerie nieuwe richtlijnen vast, die voor het driehoeksoverleg een nieuwe basis vormen. Veel gemeenten zijn sindsdien bezig met een koffieshopbeleid (zie fact sheet Overlastbeleid ). De controle op de naleving van de AHOJ-G criteria staat daarbij meer centraal in de aandacht. Ook werd in 1996 afgesproken dat de verkoop van alcohol en softdrugs niet samen dienen te gaan.






Cijfers cannabis


In Nederland gebruiken naar schatting 675.000 mensen incidenteel of regelmatig cannabis. Dit is ongeveer 4,6% van de populatie inwoners van 12 jaar en ouder. Harde gegevens hierover ontbreken echter.
Onderzoek uit 1994 naar het drugsgebruik in Amsterdam toont aan dat 6,4% recent (in de maand voorafgaande aan het onderzoek) cannabis had gebruikt. In 1990 lag dat percentage op 6. De gemiddelde leeftijd van de gebruikers is 30 jaar, maar de meesten zijn tussen de 20 en 24 jaar oud. Het aantal nieuwe gebruikers per jaar wordt geschat op 1%. Een onderzoek onder Amsterdamse scholieren uit 1995 wees eveneens op een vrij geringe stijging in het gebruik in de jaren negentig.
Grootschalige landelijke onderzoeken onder de schoolgaande jeugd (12-18 jaar) tonen aan dat het cannabisgebruik vóór de jaren negentig, tussen 1984 en 1992, meer is toegenomen. Najaar 1997 komen nieuwe cijfers beschikbaar bij het Trimbos instituut. In 1984 gaf 4,8% van de scholieren aan ooit wel eens cannabis te hebben geprobeerd terwijl 2,3% recent (in de afgelopen maand) had ge bruikt. In 1988 zijn deze cijfers respectievelijk 8,0% en 3,1%, en in 1992 respectievelijk 13,6% en 6,5%. Het verschil tussen 'ooit' en 'recent' gebruik wijst erop dat in meer dan de helft van de gevallen sprake is van experimenteergedrag. Na de middelbareschool-leeftijd stoppen vervolgens nog meer mensen met cannabisgebruik. Een beduidend hoger percentage jongens dan meisjes gebruikt cannabis terwijl de piek van het recent gebruik bij de 16-17 jarigen ligt (zie figuur).



Cannabisgebruik (%) onder jongeren naar leeftijd en geslacht (1992)

Bron: Jeugd en riskant gedrag. Kuipers, et al. 1993


De stijging van het cannabisgebruik onder jongeren wordt wel in verband gebracht met koffieshops. Dat is echter uiterst onwaarschijnlijk. Niet alleen verzorgen koffieshops slechts ca. een derde van de distributie, ook is die stijging eerder begonnen dan die van het aantal koffieshops en mogen koffies hops niet aan scholieren verkopen. Het belangrijkste argument is echter dat het softdruggebruik onder jongeren in zeer veel (westelijke) landen stijgt, en in een aantal daarvan sterker dan in Nederland, terwijl in die landen geen koffieshops zijn en vaak een heel wat repressiever beleid wordt gevoerd.
Tussen de 2 en 5 promille van de cannabisgebruikers komt in de problemen. Het aantal inschrijvingen wegens problematisch cannabisgebruik bij de ambulante hulpverlening was in 1995 2.456, en bedroeg daarmee 5% van alle inschrijvingen. In verslavingsklinieken, psychiatrische ziekenhuizen en algemene ziekenhuizen vonden in 1995 wegens verslaving aan cannabis 237 opnamen plaats en wegens cannabismisbruik zonder verslaving 87 opnamen. Over de jaren is, evenals in het gebruik, een stij gende lijn in het aantal hulpvragen te constateren.




Risico's - cannabisgebruik
Cannabis wordt in Nederland voornamelijk gerookt in de vorm van hasj (hars vermengd met delen van de hennepplant) of marihuana (gedroogde toppen van de hennepplant). Eten ('space-cake') en roken van cannabis met een waterpijp komen echter ook voor. Belangrijkste gezondheidsrisico van het roken is schadelijkheid voor de longen. Nadelige effecten op hersenen, bloedsomloop, immuunsysteem en voortplanting zijn voor een groot deel niet aangetoond. Wel is een afname van het reactievermogen, concentratievermogen en korte-termijngeheugen aangetoond. Dit kan een negatieve invloed hebben op de schoolprestaties, het functioneren op het werk en deelname aan het verkeer. Frequent cannabisge bruik kan psychosen uitlokken in mensen met een aanleg hiervoor. Het gebruik van 'space-cake' kan incidenteel leiden tot overdosering met voorbijgaande paniekaanvallen. Ook kan Nederwiet met een hoog THC- gehalte 'verkeerd vallen'. Cannabis is niet vrij van risico's maar in vergelijking met alcohol en tabak zeker niet méér schadelijk.


Nederwiet
De kwaliteit en opbrengst van Nederwiet zijn de laatste jaren sterk gestegen dankzij het gebruik van hoogstaande tuinbouwmethoden zoals klimaatbeheersing, veredelen, kruisen en klonen van vrouwelij ke planten die de meeste actieve stof bevatten (tetra-hydro-cannabinol of THC). Uit diverse on derzoeken blijkt dat het THC-gehalte in Nederwiet kan variëren van 1,5% tot 13%, met uitschieters tot 27%. Evenals diverse soorten importcannabis kunnen sommige varianten van Nederwiet ('Skunk') hoge concentraties THC bevatten, maar dit is geen vaste regel. In 1997 vond het Gerechtelijk Laboratorium een gemiddeld THC gehalte van 8,5% in nederlandse cannabis en 6% in geïmporteerde hennep.


Preventie en voorlichting
Preventie en voorlichting spelen een belangrijke rol bij het Nederlandse drugsbeleid. Specifiek voor jongeren in het voortgezet onderwijs is in 1991 is het project 'De gezonde school en genotmiddelen' van start gegaan. Dit wordt uitgevoerd in een samenwerkingsverband van het Trimbos instituut, de instellingen voor ambulante verslavingszorg, de Gemeentelijke Gezondheidsdiensten en de gemeenten. In dit project wordt voorlichting gegeven over tabak, alcohol, cannabis en gokken, aansluitend bij de leeftijden waarop jongeren over het algemeen voor het eerst in aanraking komen met het betrokken middel. Voor cannabis ligt dit rond het 15e jaar. Naast voorlichting, vallen ook reglementeren (geen gebruik op school), signaleren en begeleiden onder de doelstellingen van dit project. Medio 1996 voert 30% van de scholen dit project structureel uit.
Een specifiek gebruikerspubliek wordt voorgelicht over 'verstandig gebruik' door middel van brochures die in diverse koffieshops verspreid zijn. 'Hash- en Weedtips' waarschuwen onder andere voor be ïnvloeding van het concentratie- en reactievermogen, gebruik van cannabis om problemen op te lossen, het eten van space-cake, gecombineerd gebruik met alcohol en medicijnen, en het meenemen van hasj en wiet over de grens.




Kritiek en waardering cannabisbeleid in Nederland
Het Nederlandse cannabisbeleid ontmoet nationaal en internationaal zowel kritiek als waardering. Op het vlak van de maatschappelijke aanvaardbaarheid staat het huidige beleid regelmatig ter discussie, met name waar het de overlast betreft. Ook is er kritiek vanuit de EU-landen die vinden dat Nederland uit de pas loopt, zeker met het oog op harmonisatie van de wetgeving op het gebied van verdovende middelen. Een aanpak die naar meer repressie neigt is hiervan het gevolg. Anderzijds heeft het Neder landse cannabisbeleid de doelstelling van een (relatieve) scheiding van de soft- en harddrugsmarkten bereikt. De betrekkelijk grote beschikbaarheid van cannabis in de koffieshops heeft níet geleid tot een toename in het gebruik die afwijkt van die in andere landen. Verder is het aantal harddrugsverslaafden gestabiliseerd en kent Nederland in vergelijking met andere landen weinig drugsdoden. In het buiten land dringt de laatste jaren ook het besef door dat enige mate van decriminalisering van softdrugsge bruik in het kader van de volksgezondheid, het voorkómen van maatschappelijke schade voor gebrui kers en het terugdringen van agressieve kleine straathandel, gewenst is. Behalve in Zwitserland en Denemarken, is ook een proces richting decriminalisering van het gebruik van softdrugs op gang geko men in Duitsland, Groot-Brittannië en Spanje. Dat de ontwikkelingen op dit gebied zowel nationaal als internationaal in volle gang zijn, blijkt uit de dagelijkse berichten in de kranten

*krijgt het gevoel bij maatschappijleer te zitten*

[Internationalist]

******** schreef:
*krijgt het gevoel bij maatschappijleer te zitten*

[Jantje het Zonnekind]

Hier kun je btw ook folders over bestellen als je 0900-1995 belt, bij het Trimbos Instituut.
ze zijn gratis, en over alles!
(dan hoef je dit hierboven niet te lezen, mocht je telefoontikgebonden zijn)

[basje!]

Jantje het Zonnekind schreef:
Hier kun je btw ook folders over bestellen als je 0900-1995 belt, bij het Trimbos Instituut.
ze zijn gratis, en over alles!
(dan hoef je dit hierboven niet te lezen, mocht je telefoontikgebonden zijn)

ja inderdaad je had eigenlijk alleen dit stukje maar neer hoeven te zetten en dan in je actieve bui iets productiefs doen. maar ik vind het wel lief dat je zo begaan bent met ons drugsgebruik hoor!

[Günther]

hahaha kewl dikke lappen tekst, haha