vorig weekend kwam ik iets tegen waar ik nog niet goed van ben... theeft met zowel wiet als emoties te maken denk ik...
ik ging dus voor het weekend bij mijn lief gaan logeren en toen ik toekwam moest hij mij iets vertellen... hij wist dus niet meer goed wat hij voelde voor mij... als hij dat zei ben ik ongelooflijk beginnen wenen en de hele avond niet meer gestopt... na een uur of zes wenen en proberen praten en snikken en weglopen en woedeuitbarstingen krijgen stelde hij voor om wat te gaan blowen.... ik krijg bijna altijd lachkicks dus zei ik maar ja... het huilen stopte na de eerste maar kwas nog niet helemaal weg... dus stelde ik een tweede voor. na die tweede ging het eventjes niet goed, ik voelde me door de vloer zakken maar mn hoofd bleef zogezegd hangen, mijn armen zwaaiden maar ze lagen stil, en alles was enorm wazig.. vrij normaal als ik veel geblowd heb maar dan was t in extreme mate. (en khad ook nog niet gegeten, vergeten door al dat geween of zo...)
vijf minuutjes later zitten we in de zetel, hij had me helemaal ingedekt met dekentje en kussens en was heel bezorgd naar mij aant kijken omdat hij wel zag dat er iets fout was.. kzal ongeveer beschrijven wat ik voelde
mijn maag en darmen plakten samen en ik voelde ze borrelen
de waas was enorm en mijn ogen kleefden
hij stelde voor dat ik even naar t toilet ging of zo... ik stond op en raakte nog net tot in de keuken, tot achter de tafel aan de gangdeur, waar hij me niet meer zag. dan was de deur ineens weg, de tafel ook, dan al het geluid en tenslotte de vloer... kben dus gevallen en beginnen zweten en beven van de koude vloer tegelijk, ik zag flitsen van vanalles dus ik dacht wel dat ik doodging of zo... ik wou roepen maar tlukte niet, blijkbaar kon ik enkel nog het geluid erghhhh uitbrengen en heeft mijn vriend daarop gereageerd en kwam hij naar mij. verder herinner ik me enkel een hoop geroep van mijn naam, flitsen beelden van ons samen, enorme pijn en kou, hitte en draaierigheig. eerst heeft hij me op een stoel proberen zetten en toen ik er niet meer van viel is hij om cola gelopen, er de bruis uit gedaan en mij proberen geven (bijna 1.5 liter cola over mijn kleren en mss enkele slokjes binnen) en enkele seconden later herinner ik me alles weer, ik was enorm aant kotsen, wat niet lukte want mijn maag was leeg. gevolg : pijnscheuten in mn hele lijf... dan weer kou en warm en tenslotte de paar colaslokjes en wat maagzuur die toch tussen de cola belandden... hij was druk aant opkuisen voor zijn ouders thuiskwamen en ik ben dan beginnen hyperventileren, maar dat wist ik dan niet wat dat was dus maakte ik het alleen maar erger door dieper in te ademen. daarbij was ik nog eens helemaal verkrampt, mijn vingers waren verder uitgestrekt dan ooit, bijna inde verkeerde richting geplooid.... en dat voor bijna een kwartier... daarna ben ik terug gaan liggen, even in slaap gevallen, wakker geworden om naar huis te gaan en weer beginnen hyperventileren, en snachts door het wenen nog eens gehyperventileerd plus het verkrampen...
ooit al iemand zoiets meegemaakt? khoop van wel anders moet ik naar de dokter en dat zie ik niet zitten aangezien ik niet kan vertellen dat ik gesmoord had...
zou het mss door al die emoties kunnen zijn ook?
en die flitsen? en het verkrampen? en het schokken?
echt ik besefte niet wat er gebeurde en ik was zooo bang...
ok sorry dat dit zo een uitvoerige beschrijving werd maar ik ben er dus echt door geschrokken en kga enkele weken de wiet maar laten denk ik (en tis dus af met mn lief ook

maakt het hele gebeuren nog zoveel erger)