Mooie Kinderherinneringen

[Dreamerfly]

Heb je een Mooie (kinder)herinnering van vroeger?. Noem eens 1-tje of meer. Beschrijf de situatie, het gevoel, je gedachten.

Kijk dan eens naar nu, heb je een vergelijkbare iets in het nu, die datzelfde gevoel een beetje bij je kan opwekken?. Voel je, je soms nog wel eens kind, wanneer? Wat zou je nog wel eens over willen doen uit je kindertijd nu? Hoe zou je, je eventueel "meer kind kunnen gaan voelen"(door welke dingen/acties, activiteiten), vrij en onbevangen?

[CoveredEyes]

Ik weet niks meer van mijn kindertijd (best wel heel erg kote is dat) dus ik kan geen antwoord geven op al die mooie vragen...

[Fantôme]

mijn vroegste herinnering, vrij vroeg volgens mij, ik was toen net 3.

mijn moeder had mij al verteld dat ik een baby broertje of zusje zou krijgen. ik had het er iedere dag over (hoeveel dagen nog mama?!! hoeveel nachtjes slapen nog...)
en toen werd hij geboren, ik kon niet van hem afblijven. wilde hem steeds vast houden.
gevoel? trots... ik weet niet wat dat is. maar als er mensen op bezoek kwamen moest ik echt even zeggen dat het MIJN broertje was. ik vertelde het iedereen die het horen wilde.

herinnering 2:

ik was een jaar of 6.
mijn opa en oma (stiefoma) van mijn moeders kan leefden allebei nog. Mijn moeder en ik gingen op bezoek, en alleen opa was er. toen ging hij een een hele grote milkshake voor me maken. Als oma er was, mocht dat nooit.... en nu wel!!! het is iets heel kleins, maja, ik was 6.

herinnering 3:

ik was een jaar of 10.
en, naja, niet kapsones bedoeld ofzo. maar mijn spreekbeurten op de basisschool waren altijd wel goed. maakte er heel veel werk van, en zorgde dat iedereen het leuk vond. en een meisje zei toen tegen mij van: 'ik moest eigenlijk morgen naar de tandarts, maar omdat jij je spreekbeurt hebt, heb ik het verzet naar overmorgen'. ook iets kleins. maar ik had toen (en heb nog) weinig zelfvertrouwen en dat deed me erg goed. het gaf me dus zelfvertrouwen.

herinnering van vorig jaar. (het klinkt eerst negatief, maar het laatste, waar het om gaat, is positief)

mijn oma was overleden. en mijn oom (haar zoon) en zijn vrouw met de 2 kinderen kwamen uit Canada over naar Nederland. voor de crematie e.d.
en Arja (mijn tante) fluisterde toen, vlak voordat ze teruggingen naar Canada: 'Ik zal jou nooit vergeten meizzie!'
dat vond ik zo lief!! het ontroerde me echt.
maar het klonk ook heel erg als een afscheid, alsof, nu mijn opa en oma beide dood zijn, ze niet meer hier zouden komen. maar toch, toch is het iets moois.

liefs,

p.s. heb ik het zo goed gedaan?

[Droomvlucht]

- Toen ik naar het land van Ooit ben geweest toen ik een jaar of 3 of vier was... Had je van die toffe taartstukkenkarretjes, en kloontje de reuzekind!

- Toen ik 5 was in de efteling... Kreeg daar toen een soort van "gatenkaas roomijsje".. is me altijd nog bijgebleven... want het was zooooooooo lekker

- Toen ik 7 was en naar de Apenheul geweest was met de fanfare. Een lid van de fanfare had een (toen leek het wel een) reuze zak met friet en een flinke klodder mayo erop. Toen hij zag hoe ik die frieten wel leek te hypnotiseren hebben we ze samen opgegeten

- Toen ik mijn eerste poppenhuis kreeg.. voelde me bijna "vereerd". Ik een poppenhuis? Nee, dat kon toch niet?

- Toen mijn broertje geboren werd.. oooo wat wassie lief.. (Toen wel nog ).. en ooo wat wassie klein!

[Eend]

Keb geen mooie herinneringen. Wel heb ik tegenwoordig heel erg, dat ik dingen terug ga krijgen in mijn gedachte, maar nee, die zijn niet leuk, eerder triestig dat ik als klein meisje zo geleefd heb zonder het te beseffen. Welk kind loopt nou op z'n 9de van school weg?!

Toen mijn jongste zusje geboren was, mocht ik naast de juf zitten (dat mocht normaal alleen als je gewoon als eerste binnen was of als je jarig was), ik als 4-jarige natuurlijk helemaal happy. Tijdens en na de kring gingen we met de alle kinderen iets moois maken voor mijn moeder en baby-zusje. Cynthia (klasgenootje) kan mooi tekenen, zij mocht een pop tekenen en alle andere kinderen mochten op een rond papiertje wat tekenen voor mijn moeder en zusje. En Cynthia en ik mochten ze opplakken boven de pop, als ballonnen.

Astrid (klasgenootje - ook bij de kleuters) had een keer een pakje melk zonder rietje. Ik had mijn favoriete kattenspeld op en kwam tot de (bijzonder slimme ) ontdekking dat het katje wel een erg scherpe punt staart had, toen heb ik daar dus het pakje melk mee open geprikt. Vond ik toen wel heel slim van mezelf. Ik was vier, dus het mag.

Bij het buitenspelen (ook weer kleuters) glipten we vaak weer naar binnen om rode verf op onze knieën en armen te smeren, daarna gingen we nep-huilend naar de juf: 'juhuf, we zijn gevallen...'. Wat hadden we een lol. En ook dat mag als vierjarigen.

In groep 3 konden Els (toen klasgenoot en vriendin) en ik al lezen, in het Roze Boek (boek om te leren lezen en schrijven oid) stonden onder op de blz. in hele kleine lettertjes altijd de antwoorden. Els en ik waren altijd enorm snel klaar...

In groep 5 gingen we altijd een paar dagen wennen in de bovenbouwgroep waar we heen zouden gaan. Toen kwam Franka een keer kijken (zat op een andere school, ging naar onze school), zij werd dan het derde meisje in groep 6 in onze groep, dus Els en ik waren sowieso blij. Iedereen vond haar raar, wij gymden in t-shirt en broekje, zij in een gympakje (paars met minnie mouse, dat weet ik nog ). Els, Franka en ik werden vriendinnetjes. Na de vakantie kon Franka Els, Sjoukje (ander klasgenootje + vriendin) en mij niet meer uit elkaar houden...we leken zo erg op elkaar. Op de bonte avond dat jaar op werkweek zijn Els, Sjoukje en ik dan ook als 'de drieling zusters' verkleed gegaan.

En toen ik met atletiek het voor elkaar kreeg om anderhalf rondje eerste te lopen. Natuurlijk werd ik in de laatste ronde alsnog ingehaald en werd ik, zoals altijd met de kilometer, één na laatste.

En verder alle waterpolowedstrijden, heerlijk...

Dit zijn slechts enkele van de vele herinneringen...waarschijnlijk niet de mooiste, maar wel een paar van de dingen die het best in m'n geheugen zitten... Of ik nu soortgelijke dingen heb, weet ik niet. Ik kan helemaal vol zijn van dingen en van die hele kleine specifieke dingentjes onthouden, terwijl alles daarom heen veel minder is (ook als dat misschien eigenlijk belangrijker is). Ik voel me ook nog wel eens kind...wanneer verschilt... Ik zou mijn kindertijd best over willen doen, maar dan met name de dingen die niet goed gingen. De leuke dingen die ik wil doen, die doe ik toch wel...voor zo ver dat mogelijk is dan (katten heb ik nu bv, kinderen komen waarschijnlijk nog wel).

Eend schreef op 17-11-2003 @ 15:35:
Welk kind loopt nou op z'n 9de van school weg?!

Ik deed dat als driejarige al...

Heb je echt helemaal niks, zelfs niet iets piepkleins, leuks mee gemaakt toen je klein was?

[Eend]

Leonoor schreef op 17-11-2003 @ 15:44:
Ik deed dat als driejarige al...

Heb je echt helemaal niks, zelfs niet iets piepkleins, leuks mee gemaakt toen je klein was?

nops:

korfbal: Ik moest altijd als jongen spelen, omdat ik als enige jongens aan kon.
thuis: kan me nog maar weinig van herinneren
feesten: Vond ze een ramp
met vriendinnetjes spelen: was altijd erg wantrouwig
voor de rest was er niks
najah, school was vreselijk.

Eend schreef op 17-11-2003 @ 15:50:
nops:

korfbal: Ik moest altijd als jongen spelen, omdat ik als enige jongens aan kon.
thuis: kan me nog maar weinig van herinneren
feesten: Vond ze een ramp
met vriendinnetjes spelen: was altijd erg wantrouwig
voor de rest was er niks
najah, school was vreselijk.

Als ik als jongen moest polo'en om die reden had ik dat wel humor gevonden... Maar als je het niet leuk vind, dan snap ik dat het niet leuk is.

Was school op de peuterspeelzaal en basisschool ook al zo erg?

En je dieren?

[Remqo]

Ik kan me ontzettend veel kleine dingen herinneren uit m'n peutertijd. de creche, m'n 3e verjaardag, het blokkentorentje die in de hoek van m'n kamer stond die ik van de speelzaaljuf had gekregen. het kleine zwembadje op het balkon in de zomer van 1984.... m'n eerste dag op de kleuterschool. allemaal kleine herinneringen waar ik veel waarde aan hecht.
Ik heb het vooral het laatste half jaar heel erg, dat ik er in blijf hangen en er continue aan denk. de indrukken die ik toen had van de o zo grote wereld,... ik baal er soms gewoon van dat ik het kwijt ben. Ik probeer het een beetje terug te krijgen door veel jaren 80 muziek te luisteren, want aan sommige nummers zit gewoon zo'n kleine herinnering aan.


Van m'n 6e tot m'n 10e zit een soort gat, daar weet ik niet zo veel meer van, misschien omdat er thuis problemen opstapelden en gepest werd op school...

mooie kinderherinneringen?
*denkt*
ik kan me nog herinneren dat mijn moeder zwanger was en naar het ziekenhuis ging om te bevallen en dat mijn vader kwam vertellen dat ik een zusje had gekregen.
Wat ik ook nog weet is dat ik altijd eerste kerstdag bij mijn opa en oma was en dan naar de kerk ging, 's middags koekjes ging bakken en 's avons fonduen.

[The0]

lol, de duidelijkste is geen mooie.

Kleine theo reed op advies van zijn oudere broer een fietsenkelder in, en beukte zo hard de muur die daar beneden stond dat hij bijna zijn schedel brak

Geen blijvend letsel en geloof dat ik er niets aan heb overgehouden

Ik kan me één dingetje nog heel erg herinneren, het is mijn vroegste herinnering. Ik zat in groep 1 en had toen een vriendinnetje Nayma (In de hogere groepen opeens niet meer, maar ok) enn we hadden met zn tweeen zoo de slappe lach dat we uit elkaar moesten, de een op de gang en de ander in het wasbak-hokje (Of hoe heet dat).
En daar bleven we nog doorlachen als we naar elkaar keken

Deze herinnering is mij heel dierbaar, omdat ik gewoon zo´n plezier had toen. Dat ik gelukkig was in die periode. En ook omdat het mn eerste herinnering is ofcourse

[Eend]

Leonoor schreef op 17-11-2003 @ 15:54:
Als ik als jongen moest polo'en om die reden had ik dat wel humor gevonden... Maar als je het niet leuk vind, dan snap ik dat het niet leuk is.

Was school op de peuterspeelzaal en basisschool ook al zo erg?

En je dieren?

van mn dieren weet ik alleen nog maar, dat ik heel kwaad/verdrietig mn konijn iets te hard op de grond had gezet.

en peuterzaal haatte ik. Mijn moeder zat ook bij naailes en dan moest ik op die domme creche blijven... Dan lag ik altijd eeuwen te janken en werd iedereen kwaad

[Nona]

Hmm, als vierjarige holde ik altijd met een klasgenootje over het schoolplein. We hadden dan onze jassen als cape om, met het bovenste drukkertje vast. Dan gilden we keihard: tènènènènènè Batmaaaaaaaan!!! Dat was cool.

Later was ik helemaal dol op paarden. Het was altijd krijsen geblazen als ik een keer een week niet naar les kon en als ik een dag niet naar de manege was geweest was het vreemd. Ik zat daar altijd. Tja, lieve dieren toch...

En ik was altijd helemaal blij als mijn neefje en nichtje erbij waren. Die wonen in Zeeland, meer dan een uur rijden, dus die zag ik ook niet elke dag.

@ Eend: ik ben ook weleens van school weggelopen hoor, at least, ik heb het geprobeerd. Het enige leuke eraan vond ik dat ik goede cijfers haalde. De leerstof was saai en met mijn klasgenoten (en zelfs leraren soms) kon ik het niet vinden.

[EvilSmiley]

Ik weet nog goed het gevoel:

warmte overal, veel zon. ik kruipen over onze ranzige vloer bedekking over papieren en kranten enzo. Echt het zondag middag gevoel, maar dan je hele leven.

[pure_evil]

Ik weet nog dat ik een jaar of 5 was, en gestoken werd door een bij of iets dergelijks. Ik rende gelijk naar mijn ouders, en moest daarvoor door een "hele lange steeg" die in mijn ogen echt heel groot was. Toen ik 7 was, zijn we verhuisd, en laatst kwam ik bij ons oude huis en bleek dat die "hele lange steeg" helemaal niet zo lang was als ik dacht...

Ik mocht toen ik in groep 4 zat, met lezen met groep 6 en 7 meedoen. En ik weet nog dat ik dacht, echt helemaal perplex: "Ik kan iets....!"
En aan de vriendschap die ik had met een jongetje, en waar ik altijd was, jarenlang. Dat vind ik ook een mooie herinnering.

Tja en ik vind het leven van 'toen' vrijwel compleet anders dan het nu, ik kan het niet echt met situaties in het nu associëren.
Herinneringen helpen mij nooit zoveel. Misschien heb ik er daarom ook niet zo veel.

[bLoeSeMs]

ik heb honderden herinneringen aanvroeger...
ik denk ook vaak in het vroeger, omdat toen alles nog zo lekker makkelijk was ( mn ouders zijn daarna gescheiden en nog wat derom heen)

bv. naar mn oma toe, mn oma had suikerziekte kon niet meer spreken ( alleen coca cola) en zat in een rolstoel.. ook woonde ze in een verzorgings tehuis)Als we bij mijn oma kwamen was t daar altijd heel groot. Bij mn oma kregen we altijd koffiekoekjes en ik had altijd het gevoel dat ik de enige was die mijn oma kon verstaan en als ik naar de wc ging was er altijd zo'n grote stang zodat mn oma makkelijk omhoog kon komen. Daarna gingen mn zus en ik omste beurt bij mn oma achterop der elektrische rolstoel door de gang heen

Vroeger deden we altijd billenknijpertje. mn vader achter mn zus en mij aan. Alle lampen in de kamers uit. Mnzus en ik in volle spanning rondneuzen en dan kwam hij grommend eraan en wij gillend wegrennen.

[Another Way]

Mijn jeugd was zo bagger dat ik me slechts stukjes herinner, alles van voor mn 12e is een grote waas voor me.

[Horror Kitty]

ik weet eigenlijk niet veel. behalve dan wat mn moeder me verteld heeft. als iemand iets vertelt heb ik soms wel iets van "oja." maar zelf zou ik er niet op gekomen zijn.
een van de weinige dingen die ik nog weet was dat ik niet zo goed was in lichamelijk contact, ik wilde nooit zoenen op verjaardagen (nu nog eigenlijk niet echt, maar hangt van de persoon af), hand geven en dat was het. ik knuffelde ook niet met mensen. weet nog steeds niet waarom.

Hmm, eens even denken.

Er zullen er vast wel meer zijn maar deze herinner ik me nog wel.
Ik zat op een jenaplan school en in groep 6 kreeg ik een meester.
Meester Chris. Hij deed altijd heel actief aan Toneel. Voornamelijk het spelletje Aanbellen en Bevries zijn me bij gebleven.
Altijd om 9.00 deden we 15 minuten aanbellen en dan om ene uur of 11.00 gewoon als iedereen aan het werk was zei hij :"Komop jongens, jullie hebben hard genoeg gewerkt nou gaan we weer eens wat leuks doen" en dan gingen we een kwartiertje Aanbellen doen.. (dat is dat je aanbelt en dan bijvoorbeeld een wasmachine verkoopt, ofzo ).. dat vond ik altijd geweldig 's Middags ook weer 2x wowiej.. ik heb echt veel gespeelt toen ..

En ik herinner me ook nog wel meester Chris met z'n elmo en grover t-shirts en sokken

en die keer dat de vriendin van meester Chris bij iedereen henna ging doen

[darkcarry]

ik had een oma, waar ik heel erg gek op was, toen ik klein was.
als ik bij haar kwam, werd ik volgepropt met snoep, ging nooit met een lege maag weg.
ook ging ik vaak met haar langs de ijssel lopen (ze woonde aan de ijssel)
helaas is ze nu 6 jaar dood.

mijn lievelings tante, was mijn 2de moeder, ik ging heel vaak naar haar toe.
hielp haar vaak met het verzorgen van de dieren en de tuin.
toen ze vorig jaar overleed, verteld mijn neef, dat mijn tante altijd bang was dat ik te snel volwassen werd.
ze maakte zich altijd zorgen om mij, vanwege de scheiding van mijn ouders.
vorig jaar is ze overleden.

een goede vriend van mij, kwam uit een land in afrika, was een politieke vluchteling.
toen hij in nederland kwam, ontmoette mijn moeder hem, mn moeder hielp toen nog in een a.z.c.
hij hoorde gelijk bij de familie en paste vaak op mij en mijn zusje als mijn moeder weg moest.
omdat hij donker was, was het altijd heel erg leuk om sávonds verstoppertje te spelen.
ik zei toen altijd, lach eens, dan kan ik je zien
hij is 2 jaar geleden vermoord....

Mooiste wat ik ooit meemaakte was dat ik op mijn achtste eens bij een vriendje ging spelen, en er zou blijven eten. We zouden die avond frieten gaan eten, en de vader van mijn vriendje had ze gehaald.
Toen we eindelijk aan tafel mochten hadden wij onze schoenen niet geveegd, en het speelgoed laten slingeren, wat aan de vader des huizes een ongekende woedebui ontlokte.
De goede man wilde op datzelfde moment de ketchupfles schudden voor gebruik, maar was zo bezig met zijn tirade tegen ons dat hij niet in de gaten had dat het dopje er al vanaf was, en hij met iedere schud-beweging de ketchup door de kamer in de vloerbedekking, gordijnen en uiteindelijk tegen het plafond aan, aan het verspreiden was.
Omdat wij dat wel zagen en de moeder van dat vriendje ook, werden we eerst muisstil, maar later konden we het niet meer inhouden en hebben we de hele maaltijd niet meer kunnen eten van het lachen

[kaatje in da house]

ehm, tja moet ik even denken, tis bij mij helaas een btje zoeken tussen de minder leuke naar de leuke

oh ja weet er al 1:
ik was denk ik een jaar of 8, en vlak bij mijn huis stond een school met een grote mooie vijver erachter. ik liep daar heel vaak langs en één keer ontdekte ik een heel klein grasveldje bij een grote boom. net groot genoeg voor 1 persoon, recht aan de vijver (kon ik mooi met de eendjes spelen, ja kwas 8 he) en een grote boom om tegen aan te leunen. Dat was echt mijn paradijs, niemand kon me daar zien.
elke keer als mn ouders weer boos op mij waren, me kleineerden, negeerden, of bedreigden (klopt dat zo ), liep ik weg en ging ik daar heen.
Zodra ik daar was, kwam ik helemaal tot rust, kon bloempjes plukken, met eendjes praten en even weg zijn van de grote boze wereld...

*mist eigen wereldje eigenlijk best wel als ze er aan terugdenkt *

kwam er een tijd geleden nog langs, maar tis nu alleen nog maar een ellendig hoopje takken en modder.

kusss. Ka

[Lucky Duck]

Ik dacht eerst dat ik niets wist, maar toen begon ik het topic te lezen en bedenk ik steeds meer

* Als ik 's avonds naar bed moest verstopte ik me altijd en dan riep mijn moeder mijn vader die me dan 'niet kon vinden'

* Mijn opa die altijd overal dropjes vandaan wist te halen

* De broer van mijn opa die ik altijd een hand moest geven (waar ik een behoorlijke hekel aan had) en die dan op die manier 'stiekem' vijf gulden gaf. En ik maar denken dat niemand dat wist

* Het zien van een musical en helemaal betoverd zijn van een van de hoofdrolspelers en dan een jaar of vijf later vrij goed bevriend zijn met diegene (het moment dat ik erachter kwam dat hij dat was )

* Een vriendinnetje van school dat altijd moest overblijven maar iedere keer tegen de overblijfmoeder zei dat ze geen brood mee had, zodat ze bij mij kon komen eten

* Andere broer van mijn opa, die altijd geld achter mijn oor vandaan haalde (tot mijn grote verbazing )

* Een buurman die me iedere keer een snoepje aanbood en het dan snel wegtrok en mijn opa die daar ontzettend kwaad over werd, me verbood iets van die buurman aan te nemen en me meteen drie snoepjes gaf

Ooh! wat ik ook nog weet is dat wanneer mijn oma of opa jarig was we in het bos gingen wandelen met de hele familie, en daar stond dan een dropjes boom waaronder dropjes lagen*joh* en gingen we 's avonds na het avondeten de wilde zwijnen voeren die mijn neefjes en ik dan namen gingen geven als; mevrouw theelepeltje enzo

[darkcarry]

owja, mijn allermooiste herinnering is dit:

ik leende een trompet van een fan fare, maar omdat ik ook bij een dweilorkest speel, moest ik wel een eigen trompet hebben.
omdat ik die geleende trompet niet ergens anders mocht gebruiken.
maar ja, had geen werk, helemaal geen geld voor een trompet.
tot iemand die ik ken zijn trompet ging verkopen, een hele goede voor een laag bedrag, heeft mijn moeder hem voor mij gekocht.
en later heb ik er nog 1 gratis gekregen.
op dezelfde dag nog wel.

[Keyser Saus]

Het schoolkamp op de basisschool. Eindelijk eens alleen weg. Vond ik echt heel apart toen. Als ik erop terugkijk voelde ik me daar ook uiterst gelukkig.

[alpha]

Ik was in groep 5 eens als eerste klaar met rekenen. En toen was iedereen heel verbaasd en ik heel blij.

Toen ik een jaar of 5 was toen gingen we met de boot naar Engeland op vakantie. Ik was daar 2 Engelse meisjes tegengekomen met wie ik ging spelen. Toen vroeg een van die meisjes in het Engels (Wat ik dus niet verstond) of we wat zouden kopen in de winkel, en ik zei 'yes' (het enige woord wat ik kende, naast no, dus dan zeg je dat als ze iets zeggen)
Dus die meisjes er vandoor, ik er achteraan niet wetend wat er komen ging tot we opeens in de winkel stonden en zij koekjes enzo wilden halen. Dus ik 'no' want je mocht niet zomaar iets meenemen had ik geleerd.

[Souris]

ik heb vanaf mijn 5e op speciaal onderwijs gezeten omdat ik het niet redde op een "normale"basisschool.

maar ik was denk ik een jaar of 5 en toen was het een hele warme dag.
dus toen hadden ze een opblaas zwembadje op het schoolplein gezet waar we in mochten spelen.
ik zat maar met iets van 12 kinderen in de klas dus we konden allemaal wel even in het badje.
alleen in de grote pauze moesten we er even uit omdat anders de rest van de school jaloers zou wordenn op ons omdat wij dus alleen maar mochten spelen in het badje en niet hoefde te rekenen enzo.
weet wel dat ik op het einde van de dag keihard met de juf over de tegels naar binnen ging rennen om mij weer om te kleden.
de tegels waren zo heet dus de juf trok mij gewoon snel mee naar binnen.
dat was echt een leuke dag

en toen we toen ik 12 ofzow was voor het eerste van het schoolplein af mochten en de buurt in mochten gaan in de pauze
wij mochten dat dan als we toestemming hadden van onze ouders.
dus toen ging ik met wat klasgenootjes naar een grachtje waar ijs op lag we gingen kijken of we er al op konden staan.
onze juf zei juist dat we dat niet mochten maar wij waren eigenwijs.
en toen is idd een klasgenoot met zijn voet door het ijs gezakt
de juf was daar niet zo blij mee

[Severus]

Ik heb geen mooie herinneringen aan mijn kindertijd.

[extinction]

Een van m'n mooiste herinneringen:

Het regende keihard, maar het was niet koud, en ik zat bij m'n "grote broer" achterop de fiets. Ik had alleen een broek en een t-shirt aan, geen jas. En m'n broer fietste keihard door de regen, gewoon omdat dat zo ongelooflijk heerlijk op je huid aanvoelde. We hoefden nergens heen, maar fietsen in de regen was gewoon zo fijn.

[De Veroorzaker]

ik kan me alleen nog maar stomme dingen herinneren

yeah jeugdsentiment

Ik denk dat ik bij mn opa op schoot zat (ik was.. 4 denkk) en dat het sneeuwde buiten en dat ik dat heel boeiend vond! Best gare herinnering

[Hawahaai]

Een van de vroegste herinneringen die ik heb, is dat ik bij kennissen van ons moest logeren, omdat mijn zusje geboren zou worden. Ik was 3 jaar. Net voordat we naar bed gingen, ging de telefoon. Toen mocht ik in mijn pyjama achter op de fiets weer naar huis. Van de situatie thuis weet ik niks meer, mijn zusje kan ik me niet meer herinneren, maar dat fietstochtje vergeet ik nooit meer...

Nog een herinnering, maar ik weet eigenlijk niet hoe ik daar aan terugdenk, of het nou positief of negatief is... Ik logeerde bij mijn oma, was 5 of 6 jaar. We gingen bij mijn tante op bezoek, oma koffie drinken en ik met mijn neefjes spelen. Zij zaten op de schommel, en ik ging van de glijbaan. Ik moest steeds omlopen van het uiteinde van de baan terug naar de trap, en dat rondje werd steeds kleiner. En toen: boink. Schommel tegen hoofd. Dat deed echt heel zeer en ik werd opgetild en in de keuken op het aanrecht neergezet. Toen moest de botsplek gekoeld worden, met ijsjes, en die mocht ik naderhand allemaal opeten (alle 3). (en naderhand nog naar de dokter toe, enge grote deftige man)
*en nu heeft mijn oma er nog een schuldgevoel van, echt zielig voor haar...*

[Nona]

Ik had een operatie gehad en was daarbij onder narcose geweest. In die narcose had ik een slang door mijn keel gekregen voor beademing. Na de operatie (de dagen erna) kreeg ik echt minstens drie keer per dag een ijsje. Een week erna pas hoorde ik dat ik die slang door mijn keel gehad had en dat die ijsjes tegen eventuele pijn waren. Ik had er echt geen last van gehad.
Ik was toen 10 ofzo.