verleden tijd

[aapje]

De sterren waren weggegaan,
het licht is nu gedooft.
Bloemen knakken langzaam neer.
Ik heb te lang in het leven gelooft,
muziek is weggestorven.

Het leven was dan ook te mooi,
vol bloemen ,en zonneschijn.
Mijn wereldje was onbedorven,
maar zo breekbaar en vergankelijk,
als tere porselein.

Mijn tranen hebben hun weg gesleten,
mijn wangen schraal en moe.
Het zilver is geen zilver meer.
Het leven ach,
het doet er niet meer toe

[lovetear]

Je taalgebruik vind ik goed, maar ik vind het niet overal even soepel lopen. Vierde regel 1e strofe vind ik iets te lang, gelooft moet volgens mij ook met een d in plaats van een t. Misschien is het mooier als je 'in het leven' weglaat uit die regel, geen komma aan het eind hebt en daarna een regel wit laat, zodat die vijfde regel op zichzelf staat. De tweede regel van je tweede strofe vind ik iets te kort. Misschien is het ook mooier om je iets meer rust te krijgen voor je laatste regel, dat zou ik ook mooier vinden. De eerste drie regels van je laatste strofe vind ik trouwens erg .

[xineof]

Ik ben het met lovetear eens; het loopt inderdaad niet altijd even goed. Bij de eerste strofe zou ik de suggesties van lovetear toepassen; volgens mij maken die het gedicht net wat beter lopend .

In de tweede strofe loopt de tweede regel inderdaad niet zo goed, zelf zou ik er echter 'vol bloemen, zonneschijn.' van maken; volgens mij loopt het wel mooi in dat geval.

In de laatste strofe zou ik in de laatste twee regels wat herhaling gebruiken, misschien dat dat wel een mooie afsluiter zou zijn, bijvoorbeeld:

Mijn tranen hebben hun weg gesleten,
mijn wangen schraal en moe.
Het zilver is geen zilver meer.
Het leven ach het leven,

Dat doet er niet meer toe

Het is maar een ideetje, mayb kun je er iets mee . Verder vind ik je gedicht erg goed; de verwoording is echt prachtig !

[Secreet]

Naar mijn mening loopt het ritme prima, misschien lees ik het anders maar ik akn niets vinden waardoor het niet loopt. Je inhoud is pakkend, wat cliche, ik vind je eerste zin niet zo mooi, zou een ander woord verzinnen voor weggegaan, het past niet bij de rest van de verwoording. Je einde is prachtig, je werkt er mooi naar toe en er zit een goeie structuur en opbouw in.

[aapje]

De sterren waren weggegaan,
het licht is nu gedooft.
Bloemen knakken langzaam neer.
Ik heb te lang geloofd

muziek is weggestorven

Het leven was dan ook te mooi,
'vol bloemen zonneschijn'
Mijn wereldje was onbedorven,
maar zo breekbaar en vergankelijk,
als tere porselein.

Mijn tranen hebben hun weg gesleten,
mijn wangen schraal en moe.
Het zilver is geen zilver meer.
Het leven ach het leven

Dat doet er niet meer toe




ok thnx voor de reacties..ik heb jullie ideeen eens geprobeerd en het is idd bter zow!!