"Ga ik nou naar school, Emia? Is dat eng? Kom jij me dan halen?" Victor zit achterop Gangers fiets naar zijn halfzus te zwaaien. "Joh zit stil," lacht die, "je valt er nog af! Ik kom je halen ja. Ik weet zeker dat je het hardstikke leuk vindt." Victor zucht opgelucht. 'Het valt ook niet mee om vier te zijn,' denkt Emia glimlachend. Ganger werpt haar een kushandje toe en fiets weg, met een vrolijk wapperende Victor achterop. Emia zwaait tot hij om de hoek verdwenen is. "Doei mam, ik ben er ook vandoor!" Emia geeft haar moeder een zoen, pakt haar fiets en rijdt naar school. Lang leve de maandag. Lekker beginnen met drama.
"Hoi Emia!" Nena zwaait naar haar beste vriendin. "Hield je het vol, dat hele weekend zonder mij?"
Emia schiet in de lach. "Met moeite! Maar hoe was het?"
"Geweldig! Ik zweer het, je hebt nog nooit zo'n prachtig huis gezien! Je mag komen logeren, zei oma. Ze is blij dat ze wegkon uit dat stomme flatje van haar."
"Wauw..." De oma van Nena is een soort sprookjes-oma, met een grijs knotje en een grote koekjestrommel. Emia komt er graag. Ze mag zelfs 'oma' zeggen. De ouders van Annemie (Emia's moeder) zijn allebei dood. De ouders van Ganger wonen in Amerika.
"Als de dames Henderse en Telecomm ook even stil willen zijn, dan kunnen ze horen wat de volgende opdracht is!" blaft Meneer de Bontt, de leraar drama. "Goed, ik verdeel de klas in groepen van vier. Een vader en zijn zoontje, een moeder en haar dochtertje. De vader gaat bij de moeder wonen en dat geeft spanningen. Ann het einde van de les laten zien, oké, ga je gang!"
"Ik ben wel de moeder. Jij wil wel mijn kleine meisje zijn, hè Emia?"
"best." Joris staat op. "Oké, ik ben pa, en dan ben jij mijn zoon, goed Mik?"
"Ja oké. Als we nou beginnen met een ernstig gesprek tussen pa en ma? Dat ze gaan bespreken dat ze bij elkaar gaan wonen. Dan de kinderen die gewoon een beetje aan het hangen zijn..." Het hele toneelstuk word tot in details besproken. Ze zijn allemaal enthousiast, zodat niemand in de gaten heeft dat Emia wat stil is.
Joris en Nena zitten aan een tafel. Joris heeft ergens een krant opgeduikeld waar hij nu in zit te bladeren. "Zeg schat," begint Nena voorzichtig. "Anna en David kunnen wel goed met elkaar opschieten, hè?"
"Hmhm. Hoezo?"
"Denk je niet dat het een goed idee zou zijn als ze... Als ze elkaar wat vaker zouden zien?" Nena draait zenuwachtig haar haren om haar vingers heen. Joris laat langzaam zijn krant zakken. De klas (die op de grond zit) giechelt. "Hoe. Bedoel. Je." zegt hij langzaam.
"Nou... Ik weet niet. Wil jij niet wat vaker hier zijn?" Opeens heeft Joris een hele slijmerige blik in zijn ogen. "Oh schat," hij grijpt Nena's hand, "ik zou niets liever willen, echt! Bedoel je dat ik bij je mag intrekken?"
"Ja!" gilt Nena hartstochtelijk. Jrosi omhelst haar zo krachtig dat ze allebei op de grond vallen en daar nog even blijven liggen omdat ze zo vreselijk moeten lachen. De hele klas lacht mee, zelfs Meneer de Bontt.
Joris en Nena lopen giechelend het kleine podium af. Mik en Emia komen achter het doek vandaan en gaan op de plaats van hun 'ouders' zitten. "Hee David," zegt Emia. "Zeurt Jason er ook zo over dat we met elkaar overweg kunnen?" Mik trekt één wenkbrauw op. "Hè... Jason... Oh pa! Ja joh, constant, ouwe zeikerd."
"Sanne ook. Eh... Mama. Wat denk je dat ze van plan zijn?"
"Lijkt me duidelijk. Pa wil hier komen wonen." Emia springt zo plotseling op dat haar stoel met veel lawaai omvalt. "HOE BEDOEL JE? Er zijn hier twee kamers... Eentje voor ma en Jason... En dat betekent dat jij OP MIJN KAMER MOET KOMEN SLAPEN!"
"Oh ja?" Mik staat langzaam op en kijkt alsof hij het helemaal niet erg zou vinden als hij bij haar moest slapen. Emia moet erg veel moeite doen om haar lachen in te houden. "Dat lijkt me wel gezellig... Lekker knus..." De kinderen van de klas rollen haast uit hun stoel van het lachen. Mik aait Emia over haar haren. Op de een of andere manier heeft Emia nu helemaal geen moeite meer met haar lachen in te houden. Ze denkt aan Ganger, die aait haar ook altijd zo over haar haren. Mik omhelst Emia en geeft haar een kusje op haar mond. Nu moet ze hem wegduwen en HOU OP gillen. Dat hebben ze zo geoefend. Emia verstopt zich achter het doek. Mik komt haar achterna. "Wauw!" fluistert hij. "Ik wist helemaal niet dat jij zo goed toneel kon spelen. Dat ging geweldig!" Emia grijnst naar hem. Ze voelt zich opgelucht. Het is net of ze Ganger heeft weggeduwd.
Het stuk eindigt ermee dat het niet doorgaat omdat de ouders ruzie krijgen. De klas klapt harder dan voor de andere stukken.
De bel gaat. Als Emia de deur uit wil lopen word ze tegengehouden door Meneer de Bontt. "Emia, je speelde geweldig. Zou je mee willen doen emt het schooltoneel?"
"IK??? Ikke? Echt? Ja heel graag! Wauw!"
"Mooi, de repetities beginnen vrijdag, halfegen 's avonds in dit lokaal. Mik doet ook mee en verder komt iedereen uit hogere klassen. We repeteren elke vrijdag. Oké?"
"Geweldig!" De volgende uren vliegen om.
Als Emia thuiskomt staat Ganger voor de deur met Annemie te praten. Victor holt naar haar toe. "Ha die zus! Het was leuk joh! Kijk eens wat ik gemaakt heb!" Hij drukt een tekening tegen Emia's neus aan. Ganger stapt op zijn fiets en rijdt weg. Hij heeft haar nog niet gezien en stiekem is ze daar blij om. De meester had gelijk. Als Ganger bij haar zou komen wonen dan kwamen daar 'spanningen' van. "Mooi, broertje," mompelt ze afwezig en dan loopt ze naar binnen, met een uitgelaten Victor achter zich aan.
__________________
OE MOEME NOEMOE!!!!!!!!!
|