Mijn 'gevoel'

[clantestino]

Ergens diep in mij,
heerst nog steeds die leegte
't Verdringen ten stijde
en waarachtig,
soms wint zij het
gevecht

Met gemak, dat niet
maar subtiel als
een licht,
wentelend veertje

Slaat rustig om haar heen
en leidt af

Leegte is beter verdraagzaam
dan een duizendtal emoties
Nog nooit gevoeld
wanneer 't om jou gaat
Gewoon rationeel denken

Jij mag je geen vader noemen

En dan,
even plotseling
als dat die leegte zich kwam opdringen,
verschijnt weer het
verdringen

Krachtig onderdrukkend
Steekt een mes
dwars door haar
Hult mij in een sluier van moed
om me voorlopig weer
te beschermen

[lovetear]

Op zich mooi verwoord, mooie inhoud, goed geschreven, op zich een goed gedicht, maar op de een of andere manier raak je me niet. Ik denk dat het aan mij ligt, ik weet ook niet aan te wijzen hoe het komt.

[jsoes]

De korte strofes vind ik goed erin gepast, het geeft spanning. Het gedicht is indrukwekkend, vind ik. Al volg ik niet altijd de gedachtengang maar dat is ook beslist niet nodig.

Krachtig onderdrukkend
Steekt een mes
dwars door haar

Op zich fantastisch verwoord, maar het komt bij mij niet goed uit de verf omdat "dwars door haar" niet af is. Een mes steekt niet dwars door je, hij steekt dwars door je heen, of je zou iets van een doelwit moeten benoemen: "dwars door haar ..... ", dan kun je van alles invullen.

En dit kan heel goed aan mij liggen:

't Verdringen ten stijde

Ten stijde? Ken ik niet. Misschien anderen wel, dan neem ik mijn woorden terug. Maar als je er iets anders mee bedoelt...

[clantestino]

Thnx voor jullie reacties!
Uhm...ja nou daar komt mijn uitleg: bij dit gedicht heb ik echt precies opgeschreven wat ik al jaren voel, en niet erop gelet of ik de juiste woorden koos ( beetje slordig, moet ik toch eens gaan doen..."ten strijde" bijvoorbeeld...) en heb ik ook niet gelet op het gevoel wat ik erbij wilde overbrengen.
Over dat "steekt een mes door haar" , daar heb je 'n goeie, die had ik niet gezien zelf , zal t veranderen, hehe...thnx !

[jsoes]

clantestino schreef op 30-11-2003 @ 16:10:
Thnx voor jullie reacties!
Uhm...ja nou daar komt mijn uitleg: bij dit gedicht heb ik echt precies opgeschreven wat ik al jaren voel, en niet erop gelet of ik de juiste woorden koos ( beetje slordig, moet ik toch eens gaan doen..."ten strijde" bijvoorbeeld...) en heb ik ook niet gelet op het gevoel wat ik erbij wilde overbrengen.
Over dat "steekt een mes door haar" , daar heb je 'n goeie, die had ik niet gezien zelf , zal t veranderen, hehe...thnx !

Belangrijk dat je dat hebt gedaan, hoor. Een gedicht hoeft niet altijd taalkundig foutloos in elkaar te zitten. Als jij hier heel veel aan hebt gehad en het inhoudelijk heel veel waarde voor jou heeft, dan ga ik niet protesteren

[xineof]

De suggestie bij 'dwars door haar' vind ik erg goed; daar struikelde ik ook een beetje over; er was naar mijn mening ook één lettergreep te weinig in die regel.

Verder een goed gedicht; het zit taalkundig sterk in elkaar, en is goed van opbouw, maar op een of andere manier raakt het me ook niet echt... Het is wat te ontoegankelijk heb ik het idee, wel goed beschreven, maar ik mis toch iets in je gedicht...

[Kip187]

Ik vind hem mooi omdat ik het zelf koppel aan iets wat ik zelf welleens meemaak. Spreekt me aan en ik kan me inleven, knap!

[clantestino]

JAAAAAAAAH? sjeetje, sorry maar daar sta ik van te kijken..ik dacht echt da tik de enige was met zon gevoelloze put wanneer t om mijn vader gaat...iedereen gaat altijd janken of boos doen bij problemen. Ik voel gewoon niets, das echt fijn om te horen dat er nog iemand is die dat heeft. Dacht namelijk altijd dat ik niet helemaal in orde was ofzo..hehe...

[Kip187]

mmm ik heb het vooral bij mij broer, allemaal schijt gebeurd.
Wat ik vaak heb is dat ik 2-3 dagen helemaal niks voel en dat ik daarna wel moet praten met iemand. tegenwoordig is het veel minder. het is bij mij vaak gewoon een gebrek aan moed om door te gaan, te confronteren, mijn hoofd zit dan vol met gedachten en dan deed ik gewoon 3 dagen helemaal niks anders dan bed liggen of PCen.

[clantestino]

hmhm...lijkt erop maar toch net iets anders. Ik voel dus al mijn hele leven niets wanneer het om hem gaat, vooral de laatste 3 jaar..en kan alleen praten door rationeel te denken. Heb echt nog nooit mijn gevoel uitgesproken, niet zo raar ook, omdat dat er neit is...naja beetje raar dus, misschien verklaart dat ook 't aparte toontje in dit gedicht..ik spoor nieet helemaal ...