hoe moet ik het vertellen

ik heb een persoonlijkheidsstoornis en moet daarvoor naar een instelling, daar krijg ik een hjaar lang therapie terwijl ik daar woon, ik ben dus een jaar lang weg, ik weet alleen niet zo goed hoe ik dit aan mijn huidige klas moet vertellen

ik wil ze wel wat vertellen maar ze hoeven niet alles te weten vind ik, hoe zouden julluie ditt aanpakken? ook moet ik het op mijn vrijwillergs werk en mijn gewone werk vertellen, maar ja ik weet du niet hoe.

hebben jullie tips?

Heel lastig en ik weet het zo een twee drie niet, maar schrijf iig voor jezelf op wat je ze wel en niet wilt vertellen.
Succes!
Kus, Ilona

[hemhemhem]

is wel een goeie ja...

maar verder zou ik het niet weten

[Nona]

Heeft het een naam? Misschien dat het helpt voor je klas de term te noemen. Degenen die zich echt in jou interesseren zullen er dan wat meer over willen weten en dingen gaan opzoeken, mensen die het niet zo interessant vinden laten het voor wat het is. Zo vertel je iedereen precies wat hij wil weten en niemand te veel.

Of is dit een slecht plan?

[Negrotiator]

Wauw, wat ingrijpend. Heel veel sterkte iig,

ik denk dat je verder niet concreet in hoeft te gaan op hoe die stoornis jouw functioneren verandert, dat hoeven ze allemaal niet te weten. Maar je kunt ze alleen wel uitleggen dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt, wat dat is, en waarom het noodzakelijk is dat je dan een jaartje weggaat.

Negrotiator schreef op 02-12-2003 @ 19:09:
Wauw, wat ingrijpend. Heel veel sterkte iig,

ik denk dat je verder niet concreet in hoeft te gaan op hoe die stoornis jouw functioneren verandert, dat hoeven ze allemaal niet te weten. Maar je kunt ze alleen wel uitleggen dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt, wat dat is, en waarom het noodzakelijk is dat je dan een jaartje weggaat.

mee eens, en heel veel sterkte voor de toekomst!!!!
Zet m op!!!!

Negrotiator schreef op 02-12-2003 @ 19:09:
Wauw, wat ingrijpend. Heel veel sterkte iig,

ik denk dat je verder niet concreet in hoeft te gaan op hoe die stoornis jouw functioneren verandert, dat hoeven ze allemaal niet te weten. Maar je kunt ze alleen wel uitleggen dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt, wat dat is, en waarom het noodzakelijk is dat je dan een jaartje weggaat.

ja maar het probleem is dus (ik wil niet lullig doen) maar wij hebben allemaal behoorlijke domme gansjes in de klas die het allemaal fijn en leuk thuis hebben altijd het perfecte vriendjje enzo.

als ik ze dingen ga vertellen die ik meegemaakt hebben zullen ze me niet geloven (ik heb er ervaring mee ja) en om nou precies te gaan vertellen wat het inhoud, mwha ik vind eigenlijk niet dat ze dat hoeven te weten, vind ik te persoonlijk om zomaar met iedereen te delen.

[Horror Kitty]

ik heb ongeveer zoiets.
ik ga maar 4 dagen in de week naar school, maar ik heb niks uitgelegd aan mn klasgenoten. dat is hun zaak niet (vind ik).
andere mensen kunnen voor jou niet bepalen hoe je zoiets oplost.

[elledc]

Ik zou het enkel vertellen aan diegene met wie je goed kan omgaan, het gaat anderen niet aan vind ik.
Wat erg voor je dat je voor een heel jaar naar een instelling moet gaan
Sterkte meid!
Als je er iets over kwijt wil, kan dit altijd hier...

[Quiana]

Ik zou het idd alleen aan de mensen vertellen waarvan
jij wilt dat ze het weten. Misschien is het handig om wat
informatie/uitleg (inet, ervaringen ed?) erbij te geven,
zodat ze er een beeld van kunnen vormen...

Als je het aan de hele klas ed wil vertellen, zou ik er ook
idd informatie ed bij geven, zodat ze iig weten wat het is
(ongeveer), en het niet als een 'geheimzinnig iets' wordt gezien.

Sterkte ermee!

[extinction]

Sorbet, je zou kunnen zeggen: het gaat al een tijdje niet zo goed met mij, en ik heb besloten (of er is besloten -is het vrijwillig?) dat ik daar hulp voor wil krijgen. Daarom ga ik therapie volgen, en om dat zo goed mogelijk te krijgen blijf ik daar een jaartje wonen. Enz.
Je hoeft echt niet te zeggen wat er precies met je aan de hand is. Succes.

Sorbet schreef op 02-12-2003 @ 19:23:
ja maar het probleem is dus (ik wil niet lullig doen) maar wij hebben allemaal behoorlijke domme gansjes in de klas die het allemaal fijn en leuk thuis hebben altijd het perfecte vriendjje enzo.

als ik ze dingen ga vertellen die ik meegemaakt hebben zullen ze me niet geloven (ik heb er ervaring mee ja) en om nou precies te gaan vertellen wat het inhoud, mwha ik vind eigenlijk niet dat ze dat hoeven te weten, vind ik te persoonlijk om zomaar met iedereen te delen.

Dan geloven ze je niet. Als het domme gansjes zijn, zou mij dat niet zoveel uit maken. (Niemand heeft het btw perfect thuis of waar dan ook, dat geloof ik niet.) En als jij vindt dat ze niets hoeven te weten (wat je zegt) dan weet je het antwoord toch al? Niet vertellen. Of idd wat extinction zegt.

[ekki]

Ik zou het wel vertellen, omdat er anders allemaal roddels komen en dat is ook niet leuk.

Ik zou gewoon een brief schrijven aan de klas waarin je vertelt wat er is. Je kunt daarin vrij vaag blijven, zo vaag als je zelf wilt. Je hoeft er helemaal niets in te schrijven over de dingen die je hebt meegemaakt. Ik zou er dan ook in schrijven dat als mensen vragen hebben, dat ze die dan mogen stellen. Misschien kun je die brief pas geven/sturen als je weg bent, is lekker makkelijk voor jou (kijk, hierom ben ik er nu dus niet meer). Maar misschien vind je dat wel geen goed plan.

Het is maar een tip, maar ik zou het denk ik (op de middelbare school tenminste) op deze manier doen (in mijn huidige klas op de hogeschool niet, omdat ik daar erg goed contact met mensen heb en die het wel zouden begrijpen).

[floortje bloem]

Sorbet schreef op 02-12-2003 @ 18:38:
ik heb een persoonlijkheidsstoornis en moet daarvoor naar een instelling, daar krijg ik een hjaar lang therapie terwijl ik daar woon, ik ben dus een jaar lang weg, ik weet alleen niet zo goed hoe ik dit aan mijn huidige klas moet vertellen
ik wil ze wel wat vertellen maar ze hoeven niet alles te weten vind ik, hoe zouden julluie ditt aanpakken? ook moet ik het op mijn vrijwillergs werk en mijn gewone werk vertellen, maar ja ik weet du niet hoe.
hebben jullie tips?

heej,
ik begrijp precies wat je voelt! zelf moet ik op dit moment ook beslisssen of ik opgenomen wil worden of niet en zit dus behoorlijk in dubio. verder ben ik zowiezo elke donderdag eerder weg van school voor therapie dus daar krijg je best vragen over. als ik besluit om opgenomen te worden, dan vertel ik ze niets tot weinig, een iemand in mijn klas weet ongeveer wat er allemaal gebeurd is en ik vind dat de rest daar niets mee te maken heeft. je zegt in een latere post dat het allemaal domme gansjes zijn, nou dat is bij mijn klas precies zo, niet allemaal hoor.
je moet zelf beslissen wat je ze wilt vertellen, ik kan dat niet voor je doen. ik weet verder ook niet of je makkelijk dingen vertelt, en dit is ook belangrijk om te weten.
dus mijn tip is: als je zelf voelt dat ze het niet goed op zullen pikken of dat je rare reacties krijgt dan moet je het niet doen, maar denk wel eerst goed na wat je zelf wilt en of zij recht hebben om te weten waar je naar toe gaat.