Gedichtje over Daniel Bedingfield

Ik moest voor school een gedichtje over mijn idool maken. Dus heb ik een gedichtje over Daniel Bedingfield gemaakt. Graag zou ik jullie mening willen hebben, dan weet ik dat voor een volgende keer als ik een gedichtje ga maken.



Ik hoorde je op de radio
Ik zag je op t.v
Niemand die kan zingen zo
Niemand, dacht ik, nee
Jij was het die mijn hart deed overslaan
Jij had iets wat niemand had
Ik weet niet wat jij met mij hebt gedaan
Waardoor ik alles om mij heen vergat
Ik kende jou liedjes woord voor woord
Ik wist jou clips te vertellen
Jij, die mijn leven hebt verstoord
Ik kon niet eens meer tellen
Jij die alles om mij heen deed verdwijnen
Wanneer ik alleen al aan je dacht
Jij kon de zon laten schijnen
Jij had mij in je macht
Alles om mij heen gebeurde zonder dat ik het zag
Ik liet mij door jou leiden
Jij zou mij komen halen op een dag
Maar jij kwam mij niet bevrijden
Ik wist hoe onbereikbaar je voor mij was
Maar dat was niet iets waaraan ik dacht
Toen ik jouw songteksten las
Jij gaf mij energie, een heleboel kracht
Bijna zwevend liep ik rond
Ik was als verdoofd
Ik stond niet met beide benen op de grond
Ik heb in jou geloofd
Nu ben je alleen nog een herinnering
Nooit zal ik je vergeten
Het is iets wat niet overging
Als ik dat had geweten….
Maar dat kwam niet op in mijn verstand
Ik had het moeten weten al toen ik je voor de eerste keer zag
Maar Daniel Bedingfield, je blijft in mijn bestand
Iets wat alleen jij weten mag



xxxx Bijou

[xineof]

Hm, ik raak je eerlijk gezegd al een beetje kwijt na ongeveer tien regels; ik vind het eigenlijk wat saai worden na enkelen regels. Het is jammer dat je de regels veelvuldig met 'jij' begint, en verder eigenlijk wat standaard je gevoelens verwoord. Ook vind ik het zonde dat de zinsconstructies vaak zijn aangepast om de regels te laten rijmen; zo komt het wat gedwongen over.