Proza(c)

[Internationalist]

Op een dag was er daar opeens een gat. In het gras. Alsof iemand opeens de onbedwingbare aandrang had gevoeld een gat te graven ter illustratie van zijn verveling. Het gat somboliseert zijn lege hoofd.
Ofzo.
De mensen vroegen zich af hóe e waarom dat gat er toch gekomen was. Dag en nacht werden er politiemensen in blauwe (rood zou toepasselijker zijn: lekker eng) pakken en met natte petten op bij het gat gezet. Vanuit de flat achter het speelveldje keken de dametjes gespannen toe, de geraniums en perselijnen hondjes opzij geschoven.
"Straks komt 'ie nog terug. Dan legt 'ie er een lijk in, reken maar, daar kan je donder op zeggen."
Het is de moeite waard het gat eens nader te beschrijven. Het was diep, zeker twee meter diep. Erin lag zwarte aarde, en de randen gras eromheen waren verwoest. Het zag er, zeker na een regenbui, uit als een open wond. Als je diep genoeg prikt voel je het bot.
Overdag gingen er mensen om het gat heenzitten. Zij brachten klapstoeltjes mee, of kleedjes en deden niets anders dan naar het gat kijken. Alsof het dicht zou gaan. Nooit namen zij hun kinderen mee. Je zal er toch invallen.
Na twee weken -het gat was nog steeds even diep en leek evenveel op een wond- stond er geen politie meer. De buurt was verontwaardigd. Overdag bleven er mensen komen. De buurtvertegenwoordigster, of flatvertegenwoordigster, had de politie gebeld. Waarom er niemand meer stond. Maar mevrouw e staat wel degelijk nog één man mevroutje zei de man aan de andere kant van de lijn. Hij is nog steeds aan het waken.
Maar hij stond er niet. En thuis was hij ook niet. De man van de moedige belster, een man met het uiterlijk van een zeldzame aap, ging 's nachts op wacht staan. Na drie nachten (het regende) hield hij op. Misschien was hij vertrokken, hij kwam niet meer terug naar zijn ongelukkige huwelijk.
Op een dag stond iemand op van zijn klapstoel. Hij wilde in het gat kijken, dat had nog niemand gedaan. Waarom zou je ook? Hij keek. Hij rende weg en kwam nooit meer terug.
De buurtbewoners maakten met gesloten ogen het gat dicht en legden er gras op. Geen pleister, hoewel het idee er was.
Het gat was weg, de rust weer terug. Net als de geraniums en de porseleinen hondjes. Kinderen spelen op het veld. Geen vuiltje aa de lucht.

[Anne]

Mooi!

[Eva*]

Knap geschreven!

Ik snap alleen deze zin niet: "Maar mevrouw e staat wel degelijk nog één man mevroutje zei de man aan de andere kant van de lijn."

[stroopwafel]

E.v.a schreef:
Knap geschreven!

Ik snap alleen deze zin niet: "Maar mevrouw e staat wel degelijk nog één man mevroutje zei de man aan de andere kant van de lijn."

is idd nogal wazig!!