Stelling:)

[Trudiewudy]

Je ergert je vaak het meest aan mensen die jou eigen 'slechte eigenschappen' vertonen.

Zijn jullie t hier mee eens?

[The0]

Niet per definitie waar denk ik.

Zelf ben ik qua school best lui, maar erger me niet aan mensen die dit ook zijn. Tis ook maar net wat je een 'slechte eigenschap' vind. Ik geef ook altijd overal commentaar op (zowel neg als pos) is dat slecht?

[extinction]

ik heb juist meestal begrip voor de slechte eigenschappen van anderen die ik ook bij mezelf herken.

[Nona]

Defense mechanism van Freud als ik het me goed herinner. Mensen weerspiegelen hun eigen fouten op anderen om zichzelf beter te voelen ten opzichte van de wereld en zo een goed zelfbeeld in stand te houden.

Ja, het is waar, maar niet in alle gevallen. Je kunt je ook wel ergeren aan slechte eigenschappen die je zelf niet hebt of je totaal niet ergeren aan slechte eigenschappen die je zelf ook hebt.

[Quiana]

Kan wel, hoeft niet.

Het hangt van de slechte eigenschap, de persoon en de manier waarop diegene ermee omgaat af.

Voor de één kan ik meer begrip op brengen dan voor de ander... Al erger ik me niet heel erg snel aan slechte eigenschappen van anderen.

Ik ben nogal geneigd andermans fouten meteen (dus terwijl ze nog bezig zijn die fout helemaal te maken) te verbeteren..
mijn beste vriendin verbetert net zo graag fouten en daar erger ik mij dus aan.. dan gaat het wel op..
maar over het algemeen valt dat wel mee.. ik vat het meestal op als positieve kritiek (wat ben ik toch weer positief ingesteld)

Daarbij erger ik me wel aan eigenschappen van anderen die ik zelf niet heb.. ik kom bijvoorbeeld meestal wel een afspraak na en als iemand dat niet doet ben ik echt geïrriteerd..

[:) L. :)]

extinction schreef op 15-12-2003 @ 16:39:
ik heb juist meestal begrip voor de slechte eigenschappen van anderen die ik ook bij mezelf herken.

Ja dat heb ik ook, je weet zelf ook hoe het is om die eigenschappen te hebben en het is toch ook wel fijn dat je iig niet de enige bent met die slechte eigenschappen.

[leucomelas]

ja, heel erg.... als ik boos ben, heb ik de neiging het niet te uiten maar gesloten en stil te zwijgen... na nog een paar gebeurtenissen die mij opwinden en dan barst ik....
maja, dat vind ik dus heel erg bij mensen...

[hasseltboy]

Als ze arrogant zijn wel ja....

[Trudiewudy]

leucomelas schreef op 15-12-2003 @ 18:18:
ja, heel erg.... als ik boos ben, heb ik de neiging het niet te uiten maar gesloten en stil te zwijgen... na nog een paar gebeurtenissen die mij opwinden en dan barst ik....
maja, dat vind ik dus heel erg bij mensen...

jah idd dat heb ik dus ook.. dan kan ik na een tijdje echt heel boos worden om een kleinigheid

ik erger me altijd dood aan mijn ouders, omdat ik weet dat ik al mijn slechte eigenschappen van hun heb overgenomen. bij andere mensen let ik er niet zo heel erg op, herken ik ook wat moeilijker mijn eigenschappen terug.

[ekki]

Je hebt als mens een kwaliteit, bijvoorbeeld euh... flexibiliteit. Als je teveel van die kwaliteit hebt (teveel van het goede), dan wordt dat je valkuil (als we bij die flexibiliteit blijven bijvoorbeeld wispelturig). Het positief tegenovergestelde daarvan is je uitdaging, bijvoorbeeld orde. Mensen die heel geordend zijn, die waardeer je dan om die reden en zelf zou je ook wel veel orde willen hebben (het is maar een voorbeeld). Teveel van het goede van je uitdaging, dat is je allergie. Bijvoorbeeld starheid. Dat is tegelijk het negatief tegenovergestelde van je kwaliteit. Als mensen dan star zijn, dan erger je je daar aan of je weet niet hoe je moet reageren, enzovoorts.

Als het goed is is die valkuil bij mensen datgene waar je je het meest aan ergert of waar je niet mee om kan gaan.

Snappie?

[Trudiewudy]

ekki schreef op 15-12-2003 @ 21:25:
Je hebt als mens een kwaliteit, bijvoorbeeld euh... flexibiliteit. Als je teveel van die kwaliteit hebt (teveel van het goede), dan wordt dat je valkuil (als we bij die flexibiliteit blijven bijvoorbeeld wispelturig). Het positief tegenovergestelde daarvan is je uitdaging, bijvoorbeeld orde. Mensen die heel geordend zijn, die waardeer je dan om die reden en zelf zou je ook wel veel orde willen hebben (het is maar een voorbeeld). Teveel van het goede van je uitdaging, dat is je allergie. Bijvoorbeeld starheid. Dat is tegelijk het negatief tegenovergestelde van je kwaliteit. Als mensen dan star zijn, dan erger je je daar aan of je weet niet hoe je moet reageren, enzovoorts.

Als het goed is is die valkuil bij mensen datgene waar je je het meest aan ergert of waar je niet mee om kan gaan.

Snappie?

ehm neej

daar hebben wij het op school nu ook over, over dat als je je ergert aan iemands eigenschappen dat je zelf die eigenschap dan hebt, maar ben ik het niet mee eens, je hoeft net perse zelf die eigenschap te hebben om er bij een ander je eraant e ergeren.

Ik erger me idd wel aan mensen die dezelfde slechte eigenschappen als mij hebben.. Als mensen eigenwijs zijn, wat ik dus ook ben, dan kan ik me ZO ergeren, terwijl ik weet dat ik het zelf ook ben. Maar ik kan me ook ergeren aan mensen die bijvoorbeeld heel arrogant zijn, terwijl ik dat niet ben (wat mensen wel denken).. Dus ik erger me niet het meest aan mensen die dezelfde slechte eigenschappen hebben, maar ook aan mensen met slechte eigenschappen die ik niet heb..

Het hangt heel erg van de persoon af, aan de ene persoon erger ik mij nooit en aan de andere juist wel heel veel. Terwijl dat niet aan de herkenning van mijn eigen slechte eigenschappen ligt.

[forumfreakie]

Vind ik niet. Ik erger mij juist niet aan dingen die ik van mezelf ook ken. Het geeft juist een geruststellend gevoel dat ook anderen die - punten hebben.