Weet je, eigenlijk weet ik zelf niet waarom ik deze forum maak, verschijnlijk omdat ik mijn verhaal kwijt wil.
Ik heb nu bijna twee jaar verkering en sinds de eerste dag dat we elkaar konden zagen we elkaar elke dag. Dit is altijd heel goed gegaan, tot de laatste tijd. Ik begin me steeds meer aan kleine dingetjes van hem te ergeren, zijn jaloerzie, hoe hij zijn zin door drijft en af en toe heb ik het gevoel dat ik wil dat het uitgaat. Maar alles is zo vanzelfsprekend geworden, zijn vrienden zijn nu mijn vrienden, zijn kleine broertjes en zusjes vinden mij fantastisch mijn oppaskindjes zijn gek op hem mijn familie is gek op hem.
Op sommige momenten kan ik ook niet zonder hem, maar als ik aan een toekomst met hem denk wordt ik gek het idee dat ik voor altijd aan hem vast zit is benauwd. ik kan het niet zo goed uitleggen maar af en toe denk ik dat ik aan vrijheid toe ben.
Maar als ik hem dan weer zie en hij zegt of doet iets liefs dan ben ik weer helemaal verliefd en dan snap ik weer niet waar die afkeer vandaan komt... ik weet gewoon niet meer wat ik voel of denk laat staan wat ik moet doen. Dit is al bijna twee maanden zo..
|