Over de traan, de leugen en de waarheid (deel 3)

[Internationalist]

Winkelwaarde was volgens de jongste zeker vijfentwintig gulden. (overigens bleek bij na vraag de winkelwaarde zeven vijftig te zijn en was de vijfentwintig gulden de adviesprijs. De anti-kapitalisten, de anti-globaliseer-rakkers, verneukten hun eigen leden. Niets verrassend. Mensen zijn voorspelbaar. Ze zijn niets. Wij zijn niets. U bent niets. Ik ben niets. En toch maken wij alles. Kapot.)
Nadat de intekenlijst werd rond gedeeld en praktisch iedereen zijn of haar naam er op had gezet (ik weigerde overigens, iets dat mij hatelijke blikken opleverde) ging de koffie weer rond. Dit keer vergezeld van een collectebusje waarin elke kapitalist, sorry ik vergis me, anti-kapitalist, een kwartje stopte. Daarna nam een meisje het woord. Ze had paars haar en een kilo staal door de’r hoofd. Ze zou de stelling van de dag lanceren. Helaas kwam ze niet verder dan de stelling dat ‘alle verdachten van seksueel misbruik verplicht onder toezicht van een psychiater gesteld moeten worden’. De stelling was binnen twee minuten onderuit geluld en het werd een chaotische warboel (alsof er geordende warboelen bestaan?). Daarna besloten ze unaniem, in dit geval de twee aan het hoofd van de tafel, dat we naar de kroeg zouden gaan. De Spieghel.
Shit, de naam. De naam zei het al. Wie in een spiegel kijkt ziet zichzelf. En het verleden. Verloren. Waarom zag ik de symbolen niet? Waarom negeerde ik ze? Waarom ben ik een sukkel die niet verder komt dan de waarom vraag? Daarom!
We liepen met ze allen naar buiten en namen afscheid van een enkele anti-kapitalist die toch echt voor tien uur thuis moest zijn. Ik pakte mijn fiets en fietste, met mijn kameraad en Kruimel (die gozer die naast me kwam staan bij dat sneeuwballen incident), naar de kroeg. Halverwege kreeg ik ineens een klap op mijn rug. Verdwaasd omkijkend bemerkte ik dat een nogal stoned uit de’r ogen kijkend antikapitalistisch meisje bij mij achterop was gesprongen.
Hoe kon ik weten dat zij mijn zusje werd? En dat ik met haar zus trouwen zou? (doet denken aan incest). Ik voelde het, ik zag het. De eerste blik was genoeg. Het begin van een hoop, een hoop mooie ellende. Ik had het tegen kunnen houden. Godver. Te laat. Bus gemist. Komt geen volgende. Niet meer. Dat wordt lopen. Ver lopen. Verlopen.
Bij de kroeg aangekomen gooide ik mijn fiets nonchalant tegen de muur en liep vol goede moed de kroeg in. Ik pakte een zakje weed uit mijn binnenzak en begon een jointje te draaien. Nadat ik hem dicht had geplakt zag ik de leider van het clubje mij vragend aan kijken. Sorry? Of ik geld wilde inleggen om drinken te halen. Ik voelde in mijn broekzak en legde een tientje in. De ogen van de meeste begonnen te vonkelen en toen ik zei dat ze alles konden gebruiken voelde ik me zelfs even populair! Met nadruk op even. Ik stak mijn jointje op en nam een diepe hijs. Het brandde in mijn longen. Gelukzaligheid. Leven, écht leven. Vluchten, écht vluchten. ‘Is vluchten een vorm van leven?’ vroeg Jantje. ‘Nee’ zei de leraar ‘leven is een vorm van vluchten’.
Ik begon langzaam onder invloed te raken en zag er de lol wel van in. Het was ook absurd. Ik zat hier met een paar quasi intellectuelen die geloven in de revolutie! En die denken dat het socialisme wel werkt. Sukkels. Maar ik werd stoned en dan hou je van sukkels. Hoe dommer hoe beter. Ik genoor er van en de onzin die met de meeste serieuze gezichten geuit werd bezorgde mij mijn lachkick van mijn leven. Tranen liepen over mijn wangen en mijn ogen waren rood doorlopen. De meeste mensen ergerde zich dood. Zachtjes hoorde ik ze praten. Over mij. Die vent van dat tientje. Losers. Eén iemand vond het wel leuk, die lach van mij. Het meisje dat mijn zusje zou worden. Godverdomme, waarom kende ik de toekomst niet!
Ach, die kende ik wel. Maar ik luisterde niet. Oost-Indisch doof. Voor mezelf. Domst. Niet luisteren naar jezelf is net als luister naar anderen. Vragen om problemen. Problemen zijn kut. Behalve voor zij die klaarkomen op shit, de sadisten. Die de haat lief hebben. Jaloezie mijnerzijds? Ja.

[stroopwafel]

thnx