Mijn leven, misschien teveel emotie van mij, maarja..

[darkmoonlight]

Nog nooit eerder, is het mij gelukt om te dichten..
Over dit gedicht heb ik echt keilang aan gewerkt!

[meningen en tips zijn welkom]


hoe zwaar heb ik geleden?
mijn angst,mijn verdriet.
ik heb gebeden,
maar helaas,god was er niet.

mijn leven was nog zo pril,
zo onschuldig en zo mooi.
niet onderworpen aan een wil
niet gevangen in een kooi.

ik leef met de gedachten,
wat ik allemaal heb doorstaan,
mijn dagen bleven nachten,
die uit de hel waren ontstaan
een leven zo verscheurd,
hoe waanzinnig is het idee
in de ellende meegesleurd
mijn gevoelens telde niet meer mee..

verzwakt en moe gestreden tegen een gewetenloze strijd.
ik heb gebeden,maar god was niet op tijd
hoe hard heb ik zitten smeken,mijn gebeden zijn niet verhoord
mijn hele jeug vergooid ,het kind zijn is vermoord.
en niemand die zich daar nu nog aan stoord..

ik leef met de gedachte wat ik heb doorstaan .mijn dagen werden nachten
die uit de hel werden ontstaan

een leven zo verscheurd
aan wat ik zit te denken tijdens dit gruwelijk leed
een kinderhart zo te krenken,
en slechts jij ,jij alleen die dit allemaal weet..
de waarden overschreden,jouw schuld
we hebben allemaal geleden,
toen de waarheid werd onthuld

niemand die geloofde in mijn leed
de pijn die nu nog steeds in mij ziel snijd

de daders weten de waarheid
en leven door..
maar een kinderziel is verscheurd ,heeft geen liefde gekend,
weet zich niet te plaatsen in de maatschappij,
zeg me,
waarom ? waarom was er geen heerlijke jeugd voor mij?
nooit kind kunnen wezen ,altyd angstig en verward,
zouden de gene die dit veroorzaakt hebben zich verbonden voelen aan wat ik hier verwoord
nooit zal ik het komen te weten, maar ik weet wel ik zal er mee moeten leren leven..

[xineof]

Ik heb wel een paar tips voor je, misschien kun je er wat mee :

- De rijm is hier vrij geforceerd; je hoeft niet persé te rijmen, als het té gerijmd is maakt dat een gedicht minder mooi; in dat geval kun je de rijm beter weglaten denk ik, of andere woorden zoeken .
- Probeer misschien de regel- en strofelengte wat regelmatiger te maken; je gedicht mist nu de opbouw, de structuur. Het komt zo vrij warrig, en een tikkeltje langdradig over, waardoor het minder fijn wordt om te lezen. Door het gedicht een regelmatigere vorm te geven, wordt het vanzelf ook ritmischer.
- Om bovengenoemde reden zou ik ook proberen wat bondiger te schrijven; je gedicht is nu wel heel uitgebreidt; zelf zou ik proberen wat minder woorden te gebruiken, om je regels wat in te korten, en je gedicht wat 'levendiger' te maken. Nu lijkt het eigenlijk meer een verhaaltje. Je woordgebruik kun je hierbij misschien ook wat 'levendiger' maken; probeer eens een zin anders te verwoorden, of bijv. beeldspraak te gebruiken .

'de daders weten de waarheid'

Dit vind ik een mooie zin! De inhoud spreekt mij aan; ik denk dat je er heel wat mee kunt; ik ben benieuwd naar je volgende gedicht .

[jsoes]

Ik vraag me af in hoeverre je kritiek moet gaat vragen op iets wat jou zo dicht aan het hart staat. Is dat niet bewust jezelf pijnigen? Het betekent voor jou nl. vreselijk veel en bovendien heb je er heel lang aan gewerkt.
Ik ga daarom ook geen mening geven. Kijk alleen even goed naar kleine spelfoutjes, soms een lettertje vergeten, dat staat nog net even wat verzorgder. En ik ben benieuwd naar meer gedichten. Probeer het eens, en probeer dan ook misschien iets te schrijven wat emotioneel niet zo dicht bij je staat. Dat zou kunnen helpen.

[darkmoonlight]

Dank je voor jullie tips en mening!
Ik zal kijken wat ik er mee kan!
Dikke kus

minder emotioneel is misschien best een goed plan...