tussen je wimpers door

[The one who I am]

Alsof ik je niet zie
met je ogen dicht
glurend tussen je wimpers door
negeer je mij

Het eeuwige spel
kijken en wegkijken
afwezig
maar wel altijd in de buurt

Ik zie je wel staan
wetend dat je er bent
probeer ik je toch te vergeten
met je handen voor je gezicht

Alsof ik je niet zie
met je ogen dicht
glurend tussen je wimpers door
begeer je mij

[The one who I am]

Mijn zee bestaat uit tranen

Nee! Jij leeft mijn leven niet
mijn hart klopt niet in jouw handen
je zou maar even niet opletten
en haar zomaar laten vallen

Nee! Jij bent mijn woorden niet
mijn zinnen worden niet door jou gevormd
jouw diepzinnige manier van denken
past niet in mijn hoofd

Nee! Jij draait mijn wereld niet
mijn zeeen bestaan niet uit jouw water
je overspoelt enkel het vaste land
mijn zee bestaat uit tranen

[lovetear]

Over de eerste: Ik mis er iets in, het is te simpel voor mij denk ik, er is geen sfeer. Misschien ook omdat je letterlijk beschrijft wat er gebeurt, zonder dat er een bepaald gevoel in naar voren komt. Daardoor wordt het voor mij een beetje oppervlakkig.

Over de tweede: Deze spreekt me meer aan dan de eerste, je eerste regel is meteen pakkend, maar de rest vind ik niet krachtig genoeg om erdoor geboeid te blijven. Tja, hoe leg ik dit uit, wat maakt een gedicht krachtig... Ehm, mooie woorden, een lekker ritme, originele metaforen of gedetailleerde beschrijvingen, maar vooral een duidelijk gevoel. Alhoewel het gevoel hier duidelijker aanwezig is als in die ander, komt het op mij nog steeds niet echt over, dat is die kracht die ik erin mis denk ik.

(is dit te warrig?)

[tacidvs]

Sfeer: 'Ik-zit-in-de-trein-op-zondagnacht-en-denk-aan-hem/haar-en-heb-het-koud' Met een aandachtspuntje: de hem/haar is niet in bezit.

[sublime]

1) bijeengeraapte zinnen. zo komt het iig op mij over. er zit voor mijn gevoel weinig logica in het geheel. doet me vrij weinig, zou je meer mee kunnen doen....

2) voor de helft vind ik het goed en voor de andere helft slecht er zitten goeie dingen tussen, het begint bijv. mi veelbelovend, ook de laatste strofe bevat erg mooie regels.. maar je woordkeus is niet bijzonder origineel, waardoor het snel oppervlakkig wordt. erg jammer, omdat zinnen als:

Nee! Jij leeft mijn leven niet
mijn hart klopt niet in jouw handen

Nee! Jij bent mijn woorden niet

en

mijn zeeen bestaan niet uit jouw water
je overspoelt enkel het vaste land

gewoon erg bruikbaar zijn

[Anne]

tacidvs schreef op 23-01-2004 @ 18:13:
Sfeer: 'Ik-zit-in-de-trein-op-zondagnacht-en-denk-aan-hem/haar-en-heb-het-koud' Met een aandachtspuntje: de hem/haar is niet in bezit.

Ja, dat is wel mooi... nou ja, niet dat de persoon niet in bezit is (), maar de sfeer spreekt me wel aan.

De tweede is veel sterker dan de eerste, spreekt me echt heel erg aan (dat komt vast door die sfeer).

[xineof]

'Alsof ik je niet zie': Inhoudelijk geweldig, die eerste en laatste strofe; het beeld vind ik sowieso al erg sterk, en de inhoud ervan echt geweldig, dat zette me wel even aan het denken. Negeer/begeer; leuk gevonden, geeft het gedicht wat meer structuur mijns inziens, vooral leuk omdat de laatste strofe een herhaling van de eerste is, met een kleine, maar constante verandering dus (hm, warrige uitleg, excuseer )!

De tweede en derde strofe spreken me wat minder aan; deze vind ik eerlijk gezegd niet zoveel toevoegen, waardoor ik niet echt 'enthousiast' wordt om verder te lezen zeg maar.

Mijn zee bestaat uit tranen: Leuk, het gebruik van de gebiedende wijs in de eerste zin; dat 'trekt' de lezer echt in het gedicht. 'mijn hart klopt niet in jouw handen' vind ik leuk gevonden; een sterke variatie op de doorgaanse uitdrukkingen met 'hand' (de zaak in de hand hebben/iemand naar zijn hand zetten/mijn lot licht in jouw handen ed.); maar waarschijnlijk was dat niet eens zo bedoeld misschien . Bovendien leuk hoe je erop doorgaat in de rest van de strofe.

De tweede strofe vind ik wat minder, omdat ik deze qua inhoud toch wat te veel vind lijken op de eerste; daar verzwakt het krachtige een beetje. De laatste strofe vind ik wel weer sterk, vooral de herhaling van de titel in de laatste zin; een mooie afsluiter!