verkracht

[pinguinnetje]

ik heb een lang verhaal, en ik zoek eigenlijk iemand die het zelfde mee heeft gemaakt... verkracht of lastig gevallen door iemand die je kent... of kan iemand me helpen?? sorry voor het lange verhaal

Het begon allemaal dit jaar. Ik verhuisde naar Amstelveen. Op zich vond ik dit niet erg, ik bedoel, ik had nooit een echt sterke band gehad met mijn vorige vrienden en woonplaats en ik hoopte dat ik nu opnieuw kon beginnen. Nieuwe school, nieuwe vrienden, misschien een nieuw baantje in een leuke kledingwinkel, ik zag het wel zitten. We verhuisden in de zomer. We waren de eerste weken alleen maar druk met ons huis en school was niet begonnen, dus ik kende niemand. Daar baalde ik stevig van. Ik heb het nooit echt aan mijn ouders verteld, maar ze merkten wel dat ik me nog niet helemaal thuis voelde, dus stuurden ze me op een hete zomermiddag naar het zwembad in de buurt, samen met mijn broertje van 10. Ik lag een beetje in de zon en na een half uur zag ik een hele leuke jongen. Ik probeerde oogcontact te maken en het lukte. Normaal ben ik niet zo spontaan, maar deze jongen had iets dat mij echt raakte. Bovendien kende ik echt nog helemaal niemand, dus wat kon me gebeuren. Ik stapte erop af en begon met hem te praten. Hij heette Jordan, was 18 en woonde vlakbij ons, maar een paar straten verderop. We hebben de hele middag gepraat en het klikte echt! Ik voelde mezelf verliefd worden, maar ik hield het tegen. Ik kende hem tenslotte nog niet goed. Toen mijn broertje en ik naar huis toe moesten, hebben we nog telefoonnummers uitgewisseld. Nog geen half uur later kreeg ik een berichtje dat hij het zo leuk had gevonden vanmiddag en met de vraag of ik vanavond naar zijn barbequefeest wou komen. Hij was namelijk net jarig geweest en vierde zijn verjaardag. Hij dacht dat het leuk voor me zou zijn om meer mensen te leren kennen. Ik twijfelde, maar besloot toch te gaan, omdat ik hem echt leuk! Ik dacht dat hij me laf zou vinden als ik niet zou komen. Ik trok een kort rokje uit de kast en een mooi roze shirtje en deed wat make-up op. Bij Jordan aangekomen, voelde ik me gelijk op m’n gemak. Zijn vrienden waren aardig en Jordan flirtte een beetje met me. Toch kreeg ik niet echt hoogte van wat hij wilde. Hoe later het werd, hoe liever hij ging doen. Hij verzon smoesjes om me even aan te kunnen raken en zat steeds naast me. Op een gegeven moment liep iemand langs de tafel en er viel een glas coebergh op mijn shirtje. Jordan was erg attent en bood me een shirtje van zijn zus aan, die was toch op vakantie. Ik liep dus even mee naar boven, en op het moment dat Jordan een shirtje uit de kast van zijn zus pakte, hield ik het niet meer. Ik draaide hem naar me toe en begon hem te zoenen. Gelukkig zoende hij terug en het voelde heel goed. We gingen steeds verder, totdat we na een halfuur echt weer naar beneden moesten. Die avond gebeurde er verder niets meer, maar de hele vakantie waren Jordan en ik onafscheidelijk. Maar na 2 weken begon de ellende. Zijn vader was weer terug van zijn vakantie, maar met slecht nieuws. Hij en zijn vriendin waren uit elkaar gegaan, het ging niet meer tussen hen. Ik trok me het heel erg aan, en samen met Jordan probeerde ik zo lief mogelijk te zijn. Ik kreeg een goeie band met Peter, zijn vader dus. Maar elke keer als Jordan niet in de buurt was zei hij dat ik een mooi meisje was, dat Jordan zo’n geluk had en streelde me dan over m’n rug, en later over over m’n kont. Ik wist niet goed wat ik moest denken, maar ik liet hem zijn gang gaan. Hij was tenslotte net zijn vriendin kwijt en ik wou onze goede band niet breken. Tot het op een gegeven moment uit de hand liep. Ik kwam langs op een middag dat Jordan niet thuis was. Peter vroeg of ik wat wilde drinken. Dat kon geen kwaad, dus ik besloot even te blijven. Peter ging heel dicht naast me zitten en begon me in mijn nek te zoenen. Toen ik me probeerde te verzetten, greep hij mijn polsen vast en sleurde me meer naar binnen, op de bank. Daar trok hij mijn broek naar beneden en verkrachtte me. Toen hij klaar was en zag dat ik huilde, zei hij dat ik niet hoefde te huilen, dat ik geweldig was en dat niemand iets van ons geheimpje te weten zou komen. Ik schaamde me heel erg en rende naar huis. Ik durfde niemand wat te vertellen; Jordan was alles voor me en zonder hem had ik niets. Tot op heden heb ik dus nooit iemand wat verteld…

[_Moby_]

tja, het lijkt een standaard antwoord, maar je moet écht aangifte doen bij de politie en ik denk dat Jordan zowiezo het recht heeft om te weten wat er is gebeurd... Ik vind het echt heel erg voor je en ik begrijp ook wel dat je het moeilijk vind om het aan iemand te vertellen, omdat je bang bent dat je relatie met Jordan erdoor kapot gemaakt wordt. Toch hoef je dit absoluut niet te accepteren, Peter moet de cel in worden gegooid! Mja via het forum kan makkelijk iets gezegd worden, maar in het echt gaat het er anders aan toe. En ik heb natuurlijk geen ervaring met wat jou gebeurt is.

[CryptapiX]

met alle respect..
maar ik geloof dit niet zomaar.. ik geloof zoiezo die verkrachting verhalen niet meer zo snel aangezien ongeveer half nederland verkracht zegt te zijn..
bovendien vertel je het aan niemand maar geef je WEL hier hun namen en plaats waar ze wonen aan TOTAAAL onbekenden op internet.. dat is ook niet echt slim he? bovnedien vind ik het beetje raar tijdstip maar goed..

mocht dit alles wel waar zijn
mijn oprechte excuses en dan geld verder voor mij hetzelfde als wat moby hierboven zei

[Quiana]

Dit past beter op Psychologie denk ik.

Verder denk ik dat het iig belangrijk is dit niet op te kroppen ed.
Praat er met iemand over, iemand die je vertrouwd, iemand
die je kan helpen... (ouders, mentor, huisarts enz bijv)
Die mensen kunnen je ook helpen aangifte te doen ed...

Dat is heel moeilijk ws, (logisch), maar bedenk je wel dat jij
absoluut niet degene bent die fout zit oid, dat Peter degene
is die zich behoorlijk moet schamen (en gestraft worden).

Sterkte.

[Dreamerfly]

Hallo pinguinnetje,

Verschrikkelijk lijkt mij, om zo in je vertrouwen door hem te worden geschaad, heel moeilijk, een complexe situatie ook.

Hoe gaat het nu met je?, hoe ga je er mee om?
Heb je nog contact met Jordan?, hoe is dit verlopen of hoe gaat het nu tussen jullie?.

Hoe sta je tegenover dit melden bij de politie en hulp van iemand?, heb je mensen in je nabije omgeving die je dit zou kunnen toevertrouwen?.

(Vragenbombardement )


Sterkte, sterkte.

Groetje,
Mariamne

[elledc]

Ik trok een kort rokje uit de kast en een mooi roze shirtje
We zijn toch putje winter of is dat in jouw streek anders?
Verder lijkt het me nogal ongeloofwaardig omdat je de namen vernoemt en omdat de stijl van je verhaal niet klopt met de manier waarop echt verkrachte meisjes erover vertellen.
Geloof me, ik heb iets in die aard meegemaakt en het vertellen aan mensen op internet die ik helemaal niet ken zou het laatste zijn wat ik zou doen!
Of het is geen waarheid of het is waarheid maar alleszins niet geloofwaardig/gevoelig verteld.

[mathfreak]

utopia5 schreef op 31-01-2004 @ 19:20:
Ik trok een kort rokje uit de kast en een mooi roze shirtje
We zijn toch putje winter of is dat in jouw streek anders?

Als je haar openingspost aandachtig leest zul je zien dat die gebeurtenis afgelopen zomer heeft plaatsgevonden. Ik citeer: "Ik verhuisde naar Amstelveen...We verhuisden in de zomer. We waren de eerste weken alleen maar druk met ons huis en school was niet begonnen, dus ik kende niemand. Daar baalde ik stevig van. Ik heb het nooit echt aan mijn ouders verteld, maar ze merkten wel dat ik me nog niet helemaal thuis voelde, dus stuurden ze me op een hete zomermiddag naar het zwembad in de buurt, samen met mijn broertje van 10."
Of het verder wel of niet waar is kan ik niet beoordelen, maar ik ga uit van het standpunt dat het waar is tot het tegendeel ervan is aangetoond.

[Fantôme]

utopia5 schreef op 31-01-2004 @ 19:20:
Ik trok een kort rokje uit de kast en een mooi roze shirtje
We zijn toch putje winter of is dat in jouw streek anders?

maar toen was het zomervakantie.

[Dreamerfly]

ten eerste zal een ieder, die zoiets dergelijks meemaakt, er anders mee omgaan/ er anders over praten, het anders uiten; daar Kán je Niet over oordelen.

ten tweede, ik kan het mij voorstellen dat je juist eerder op internet, je verhaal verteld, omdat je anoniem kan blijven.(ja en er staan namen en dat maakt het misschien wat minder anoniem, maar daarmee hoeft het toch niet meteen ongeloofwaardiger te worden?).

als laatste; ga er vanuit dat dit verhaal gewoon klopt(er zal misschien een enkeling zijn die het verzint en dan heeft die persoon een ander probleem), wat lullig komen die wantrouwige opmerkingen dan over, vind je niet?, dat zal het vertrouwen niet versterken van de topicstarter.

[Fantôme]

Dreamerfly schreef op 31-01-2004 @ 20:25:


ten tweede, ik kan het mij voorstellen dat je juist eerder op internet, je verhaal verteld, omdat je anoniem kan blijven.(ja en er staan namen en dat maakt het misschien wat minder anoniem, maar daarmee hoeft het toch niet meteen ongeloofwaardiger te worden?).

bovendien hoeven de namen niet eens de echte namen te zijn.
en zo wel, er zijn meer mensen met dezelfde naam hoor... en Amstelveen is een grote stad.

[Dreamerfly]

~~Fantôme~~ schreef op 31-01-2004 @ 20:27:
bovendien hoeven de namen niet eens de echte namen te zijn.
en zo wel, er zijn meer mensen met dezelfde naam hoor... en Amstelveen is een grote stad.

idd.

(de kans dat iemand het al zou lezen is....)

[Alistar]

Aangifte doen. En het je vriend vertellen. Hoe lullig het voor hem ook lijkt, voor jou is het erger. Jij bent tot iets gedwongen wat je absoluut niet wil. Praat er iig met iemand over, maar die zal hetzelfde zeggen: aangifte doen

Praat er met iemand over je in omgeving, je ouders of een vriend/ vriendin in oid en ga samen met die persoon naar de politie om aangifte te doen. Heb je iig iemand die je een beetje steun kan geven..

[Jordi]

Dreamerfly schreef op 31-01-2004 @ 20:25:
ten eerste zal een ieder, die zoiets dergelijks meemaakt, er anders mee omgaan/ er anders over praten, het anders uiten; daar Kán je Niet over oordelen.

ten tweede, ik kan het mij voorstellen dat je juist eerder op internet, je verhaal verteld, omdat je anoniem kan blijven.(ja en er staan namen en dat maakt het misschien wat minder anoniem, maar daarmee hoeft het toch niet meteen ongeloofwaardiger te worden?).

als laatste; ga er vanuit dat dit verhaal gewoon klopt(er zal misschien een enkeling zijn die het verzint en dan heeft die persoon een ander probleem), wat lullig komen die wantrouwige opmerkingen dan over, vind je niet?, dat zal het vertrouwen niet versterken van de topicstarter.

Ik ben het hier echt helemaal mee eens. En trouwens: ook al zou het nep zijn, dan kun je misschien nog wel proberen een zinnige reactie te geven voor mensen die wel zoiets hebben meegemaakt en het misschien niet durven te posten, maar die dan dus wel dat kunnen lezen.

@pinguinnetje: Echt een eikel is die vader trouwens. Ik snap alleen niet waarom je alleen bij die vader ging zitten. Normaal gesproken kan dat misschien wel, maar als hij toch ook al vaker handtastelijk was geweest...
Nou ja, dat is ook allemaal achteraf gepraat. Jij kon er niets aan doen, het is zijn fout. Het lijkt me het beste om het aan je ouders (of iemand anders) te vertellen en dan aangifte te doen. Jordan zal er hoe dan ook wel achter komen, dus je moet beslissen of je het hem zelf wilt vertellen... Het lijkt me heel moeilijk voor je, ook omdat je je vriendje misschien kwijt kan raken (als hij voor zijn vader kiest), maar ik denk toch dat je aangifte moet doen.

[Carlie]

Hej!
Echt erg wat dr met je is gebeurd zeg...
Wat Peter heeft gedaan is echt heel erg fout en je moet er iets aan doen. Ik snap dat je het vervelend vind, je wil Jordan niet kwijt en als je hoort dat je vader je vriendin heeft verkracht...dat is nogal wat.
Maar ik denk dat het voor jou het beste is als je het er uit gooit, je hoeft niet per se aangifte te doen(alleen als je wraak wil op die man of als je hem nooit meer tegen wil komen), maar je kan er met je ouders over praten of met een vriendin of met Jordan zelf. Je kan hier echt niet mee rondlopen, dat is alleen maar slecht voor je zelf!!
Het zal niet makkelijk zijn, maar het is denk ik de enige manier voor jou om verder te gaan met je leven en achter te laten wat er gebeurd is!

Succes,
Carlie

[pinguinnetje]

bedankt voor de reacties, dat heeft mij wel geholpen. ook al weet ik nog niet wat ik moet doen, ik durf het echt niet aan jordan te vertellen . ik schaam me daar te erg voor...

[Blues]

Het spijt me erg wat je hebt mee moeten maken maar misschien kun je hem schrijven of mailen zodat hij 't toch weet?
Dat zou makkelijker voor je kunnen zijn.

Ik zou je graag willen helpen maar weet niet hoe, ik en 'n paar vrienden hebben ooit afgesproken om iedereen die een ander ongewenst seksueel iest aan doet aan te pakken, tijd en anderen mensen hebben me geleerd dat zoiets niet kan, hoe woedend ik ook op dat soort lui ben ik kan niet zomaar ingrijpen in iets waar ik niks mee te maken heb.
Dat soort mensen horen gewoon achter tralies, of ze moeten de doodstraf weer invoeren, iemand seksueel iets aan doen tegen zijn/haar wil is ergers als moord vind ik

Sterkte meid!

[pinguinnetje]

het is inderdaad moeilijk om er iets tegen te doen als buitenstaander... helaas...
nou ik probeer er maar het beste van te maken en er zo weinig mogelijk aan te denken.
toch durf ik nog steeds niets te vertellen aan iemand.
heeft iemand nog een idee hoe je dat het beste kan doen. ik bedoel het is al zo lang geleden, ik heb t gevoel dat als ik iets vertel dat ik dan een reactie krijg als: kom je daar nu nog mee aanzetten, ben je dr nog nie overheen.
k ben een beetje bang voor de confrontatie met iemand...

[Jordi]

pinguinnetje schreef op 02-02-2004 @ 16:03:
ik heb t gevoel dat als ik iets vertel dat ik dan een reactie krijg als: kom je daar nu nog mee aanzetten, ben je dr nog nie overheen.

Ik denk echt niet dat iemand dat zal zeggen hoor. De meeste mensen zullen best wel begrijpen dat het heel moeilijk voor je is (en tot nu toe is geweest). Ze zullen zich misschien wel afvragen waarom je het niet eerder hebt gezegd, maar als je dan vertelt dat je dat niet durfde ofzo en je het uitlegt, dan zal degene aan wie je het vertelt je heus wel snappen.

Ik weet ook niet zo goed hoe je dit aan iemand moet vertellen. Als je dat echt heel moeilijk vindt, kun je het misschien opschrijven ofzo en dan die brief geven. Misschien kun je zelfs het verhaal uitprinten dat je hier hebt getypt...
Tja.. en anders misschien gewoon zeggen dat je even ergens over wilt praten (waarschijnlijk kan iemand aan de manier waarop je dat zegt wel bedenken dat het ernstig is).

De meeste mensen zullen echt wel goed reageren. Dus je moet even kijken aan wie je het vertelt. Je ouders lijken me in principe het beste. De enige die misschien wat minder goed zal reageren is Jordan, omdat het toch zijn vader is. Misschien zal hij het niet willen geloven en zijn vader verdedigen enzo. Uiteindelijk zal je het hem denk ik wel moeten vertellen, maar ik zou eerst maar eens beginnen met je ouders.

[Poesket]

CryptapiX schreef op 31-01-2004 @ 01:25:
met alle respect..
maar ik geloof dit niet zomaar.. ik geloof zoiezo die verkrachting verhalen niet meer zo snel aangezien ongeveer half nederland verkracht zegt te zijn..
bovendien vertel je het aan niemand maar geef je WEL hier hun namen en plaats waar ze wonen aan TOTAAAL onbekenden op internet.. dat is ook niet echt slim he? bovnedien vind ik het beetje raar tijdstip maar goed..

mocht dit alles wel waar zijn
mijn oprechte excuses en dan geld verder voor mij hetzelfde als wat moby hierboven zei

Doe eens normaal

[Fantôme]

pinguinnetje schreef op 02-02-2004 @ 16:03:
. ik bedoel het is al zo lang geleden, ik heb t gevoel dat als ik iets vertel dat ik dan een reactie krijg als: kom je daar nu nog mee aanzetten, ben je dr nog nie overheen.

lang?! noem je dat lang.
toen zoiets mij gebeurde was ik 11. dat is 5 jaar terug (!!) en ik heb er nu nóg last van, jij bent nog niet eens een jaar verder...

[Fantôme]

AragornElessar schreef op 02-02-2004 @ 16:25:
Ik denk echt niet dat iemand dat zal zeggen hoor. De meeste mensen zullen best wel begrijpen dat het heel moeilijk voor je is (en tot nu toe is geweest). Ze zullen zich misschien wel afvragen waarom je het niet eerder hebt gezegd, maar als je dan vertelt dat je dat niet durfde ofzo en je het uitlegt, dan zal degene aan wie je het vertelt je heus wel snappen.

ja, dat vroeg mijn moeder zich ook af, toen ik er eindelijk, vorig jaar, na 4 jaar dus, eens mee kwam.
maar ook zij begreep me later, dat ik het niet durfde te vertellen.
komop meizzie! zolang geleden is het niet hoor, vind ik dan....

[lizje]

jezus dit is echt erg!
ik denk dat het heel belangrijk is dat je dit aan iemand verteld. anders kun je er misschien wel geestelijke schade aan overhouden als je het blijft opkroppen en nooit verwerkt.
misschien moet je eens gaan praten of mailen met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt, die kan je warschijnlijk beter vertellen hoe je dit het beste kan aanpakken!
suc6 ermee!

[ShadowDarkness]

Hallo pinguinnetje,

Wat erg dat iemand die je zo erg vertrouwde zoiets kon doen!

Ik weet dat ze zeggen: doe aangifte! Ook weet ik dat dit niet makkelijk is, zelfs verre van.

Het is lastig iemand iets te vertellen, je voelt je waardeloos, en wilt niemand ermee tot last zijn.

Bij mij heeft het 5 jaar geduurd totdat ik het 1 iemand kon vertellen wat er met mij aan de hand was. Was een heel grote stap, en was ook gigantisch bang dat het fout zou gaan. maar ze pikte het echt heel goed op, en helpt me ook onwijs.

Meis, ik wil niet dat jij er 5 jaar over doet. Wil je even zeggen, dat is dus echt een hel. Het voelt nu veel beter dat iemand weet wat er aan de hand is. En er dus rekening mee houdt, dat als er een gesprek met dat onderwerp komt, dat ze een ander onderwerp brengt..Geloof me, het helpt echt heel erg.

Weet hoe bang je bent, maar zet je daar overheen. Want die pijn en eenzaamheid alleen dragen is pijn...

XxX Shadow XxX

[Nona]

Slotjeeeeeeeeeeeeeeee.