de zin van het leven (versie 1)

[stroopwafel]

Dit verhaal is gebaseerd op mijn versie van the hitchhikers guide to the galaxy
ik dacht er laatst overna en vond dat het niet klopte. dat het veel logischer zou zijn als honden ons 'gecreerd' hadden omdat zij veel dichter bij 'het menselijk ras' staan
ben er niet tevreden over maar ik post het toch maar.


500 jaar voor het begin van deze aardkloot woonde er op de planeet vignar al honden. Net als ons stuitte zij op de vraag: Wat is de zin van ons bestaan? 2 geleerden(Lassie en Beethoven) werden opdracht gegeven om deze vraag te beantwoorden. 300 jaar dachten ze erover na. Totdat Lassie op een dag een plan bedacht. Een duur, gevaarlijk, riskant en moeilijk plan. Oftewel: een geweldig plan. Ze begonnen met de bouw van een planeet. Op deze planeet Aarde zou een heel nieuw organisme komen te wonen: de mens. Ze hoopten dat deze wezens slim genoeg waren om de vraag van ons bestaan de beantwoorden. Na 200 jaar was hij eindelijk klaar. Compleet met oceanen, woestijnen, bergen, meren, rivieren, andere levensvormen. Het had zelfs een geschiedenis. Er waren verschillende lagen met zelfgemaakte botten en hulpstukken in de grond aangebracht. 19 juli was de grote opening, de belangrijkste gebeurtenis in de geschiedenis. De mensen stonden al klaar om op aarde ‘losgelaten’ te worden. Het geheugen was bij deze eerste mensen al ingeprogrammeerd.

In het begin ging alles goed. De mens leefde van plaats tot plaats levend van de natuur. Het evenwicht werd niet teveel verstoord en meestal vertokken de mensen ruim op tijd voordat er een drastische verandering kwam. Maar toen begon de mens zich te settelen. Er ontstonden kleine dorpjes. Dit was het moment dat de 1e missie werd gestuurd. Deze topagenten moesten onderzoeken hoeveel de mensen al over het leven nadachten en of ze al iets ontdekt hadden. De honden kwamen in de huizen van mensen terecht. Ze werden min of meer opgenomen in de gezinnen. Jaar met jaar ging voorbij, steeds meer honden werden naar aarde gezonden. Ze werden steeds betere vrienden met de mens. Er waren zelfs al verschillende honden op aarde geboren. Duizenden jaren verstreken maar nog steeds was de mens niet achter de betekenis van het leven. De kleine dorpjes waren uitgegroeid tot grote steden. De eerste problemen werden merkbaar. Er was vuil in de grond, in het water, in de lucht. De honden wachten geduldig maar de aarde ging achteruit. En niet alleen de aarde. Ze kwamen erachter dat de mens toch niet zo’n perfect idee was geweest. Goed, er was liefde. Maar vooral ook haat. Mensen deden elkaar verschrikkelijke dingen aan. Mishandeling, verkrachtingen, en boven dat alles: moord. Afschuwelijk vonden de honden het. Ze begrepen niet dat mensen elkaar van het leven konden beroven zonder een duidelijk motief. Sommige honden hadden het zo zwaar dat ze zich agressief gingen gedragen. Ze vielen mensen aan, en de meeste werden afgevoerd naar plekken waar de honden niets van af wilden weten. Dit was natuurlijk al lang zo maar het werd met de jaren erger. De andere levensvormen waren er ook verschrikkelijk aan toe. Sommige mensen proberen nog iets van de aarde te maken, voelde zich verantwoordelijk maar het merendeel leefde gewoon hun leven en that was it. Beethoven en Lassie ging inzien dat hun plan gedoemd was om te mislukken. Nog een paar jaar lieten ze het z’n beloop gaan maar de honden en andere levensvormen leden te erg onder de mens. Ook de aarde was niet meer te redden. De planeet was te erg verwoest, heel misschien als ze de natuur voor eeuwen haar gang lieten gaan zou het goed komen, heel misschien want de natuur was niet meer zoals ze was. Het moment van de verschrikkelijke beslissing kwam. De aarde moest vernietigd worden. Ze hadden geen antwoord op hun vraag maar honden zijn gevoelige wezens en ze konden niet langer toekijken hoe zoveel levende wezens leden. Voorbereidingen werden getroffen. Alle honden die wensten terug te keren naar Vignar waren gearriveerd. Lassie en Beethoven beschouwden het als hun taak om de planeet te ‘verwijderen’. Tijdens de vergadering over de missie zaten ze te wachten op het juiste moment om hun beslissing bekent te maken. Speciaal agent Scooby was aangewezen om naar aarde te gaan, met een speciale graver in de aarde te boren net zo lang totdat hij in het precieze midden bevond en daarna zichzelf en de planeet aarde op te blazen. Op het moment dat de voorzitter het woord tot Scooby wou richten stonden Beethoven en Lassie op. Ze vertelden de heersers van Vignar dat zij het als hun taak beschouwden om zelf naar aarde te gaan. Niet alleen omdat ze er nog nooit geweest waren maar ook omdat het hun schuld was. Als zij dit en dat dan zou het zus en zo gelopen kunnen zijn. Nu maakte het niets meer uit. Het was te laat. En het was hun schuld. Zij hadden de rotzooi gemaakt. Zij moesten hem ook opruimen. En zo geschiede het.

Om 07.00u 25-01-2002 landden de 2 geleerden op aarde. Ze liepen er rond tot 22.00 ’s avonds. Toen begonnen ze met graven. Om 6.30 26-01-2002 precies hadden ze het exacte middelpunt van de aarde bereikt. Lassie en Beethoven namen afscheid van hun familie en vrienden en van elkaar. Het aftellen begon.

Om 6.43 namen ze afscheid van 'hun' planeet.

[Thetallguy]

ge-wel-dig

[stroopwafel]

tnx

meer mensen mis. toevallig??

[stroopwafel]

*upt*

[waaromniet?]

Ja zeg, toen ik het bij jullie las had ik die laatste alinea gelezen... en nu vertel je me zomaar dat alles over 3 dagen finito is... Had je wel wat eerder mogen vertellen .

Naja, nu over verhaal, vind het wel aardig, maar niet extreem. Chronologisch verteld, dat ligt mij niet echt. Weinig spanningsopbouw, en te gemaakt/afgeraffelt. Niet in de zin van weinig werk/aandacht aan besteed, maar in de zin van te weinig omschreven.

[Trebbor]

heeft misschien wat meer tijd nodig om uitgewerkt te worden, maar het idee en de eerste opzet zijn erg goed.