Op eigen kracht.

[Doodle!]

Onze liefde vastgeroest, niet meer huilen om verdriet.
Deze vogel klapt niet meer, zijn vleugels doen het niet.
Jaren, weken, maandelang, hield jij mij in je grip.
Jouw vleugels strak om mijn lichaam heen gebonden.
Maar van binnen was ik vrij, vloog ik,
ik zag hoe het kon zijn.

Dus jouw liefde wil ik niet.
Niet langer, niet meer hier.
Ga weg en sla je vleugels uit, al doet het de mischien nog pijn.

Laat me leven, vliegen, houden van.
Zonder grenzen wil ik leven.
Niet meer in jouw macht.
Ik stap naar voren, neem de sprong en vlieg op eigen kracht.

[Spoonie]

dit noem ik nu zo'ne goed gedicht no ending gedicht.
is wel goed maar laatste zin pakt niet.
als je die veranderd of aanpast is ie

[Doodle!]

Spoonie schreef op 06-02-2004 @ 23:30:
dit noem ik nu zo'ne goed gedicht no ending gedicht.
is wel goed maar laatste zin pakt niet.
als je die veranderd of aanpast is ie

Je vind het einde dus niet mooi? niet krachtig genoeg?....Ik vond dat juist wel een groot deel samenvatten van het hele gedicht. Een mooie afsluiter. Nog meer mensen die iets hebben te zeggen?

[white witch]

Ik vind het juist wel een mooie slotzin.

[Doodle!]

white witch schreef op 07-02-2004 @ 19:11:
Ik vind het juist wel een mooie slotzin.

[Sahne]

Me too

[lovetear]

Je eerste strofe is echt ijzersterk, maar daarna zwakt het wat af vind ik.

Ga weg en sla je vleugels uit, al doet het de mischien nog pijn.

Laat me leven, vliegen, houden van.
Zonder grenzen wil ik leven.
Niet meer in jouw macht.
Ik stap naar voren, neem de sprong en vlieg op eigen kracht.


Dit stuk vind ik zwakker, doordat je het hier teveel op jezelf betrekt, in plaats van op de relatie die je met de ander had. Daardoor wordt het persoonlijker, en minder toegankelijker voor anderen, minder pakkend. De inhoud vind ik wel goed, de verwoording ook, maar het is toch net iets minder dan de rest van je gedicht.

Maar jij bent echt de beste beginneling die ik tot nu toe heb gelezen .

[Doodle!]

lovetear schreef op 09-02-2004 @ 20:03:
Je eerste strofe is echt ijzersterk, maar daarna zwakt het wat af vind ik.

Ga weg en sla je vleugels uit, al doet het de mischien nog pijn.

Laat me leven, vliegen, houden van.
Zonder grenzen wil ik leven.
Niet meer in jouw macht.
Ik stap naar voren, neem de sprong en vlieg op eigen kracht.


Dit stuk vind ik zwakker, doordat je het hier teveel op jezelf betrekt, in plaats van op de relatie die je met de ander had. Daardoor wordt het persoonlijker, en minder toegankelijker voor anderen, minder pakkend. De inhoud vind ik wel goed, de verwoording ook, maar het is toch net iets minder dan de rest van je gedicht.

Maar jij bent echt de beste beginneling die ik tot nu toe heb gelezen .

En wederom bedankt

[mariamne]

1e strofe vind ik, net als lovetear, Sterk; heel mooi en ook orgineel geschreven(er is hier al véél over geschreven, maar met je verwoording als; vastgeroeste liefde, vogel klapt niet meer...en je verder beschrijving, steek je het in een nieuw jasje, leuk!.

Vanaf de 2e strofe zwakt het idd af. Naar mijn gevoel komt dat omdat je daar geen bijzonder woordgebruik hebt, je eigene gaat daar vanaf en dat is zonde!.

Het komt een beetje proza-achtig op mij over...zo bedoeld?.

Groet,
Dreamerfly

[Doodle!]

Zoals ik al vertelde...ik ben een beginner..weet niet wat proza is

[xineof]

Ik vind 'en vlieg op eigen kracht' niet sterk genoeg naar voren komen, daarom vind ik de slotzin ietwat zwak, wat mijns inziens niet nodig is . Zelf had ik het eerder zo gedaan:

Laat me leven, vliegen, houden van.
Zonder grenzen wil ik leven.
Niet meer in jouw macht.
Ik stap naar voren, neem de sprong

en vlieg op eigen kracht.

Verder; indrukwekkend. 'Laat me leven' doet mij iets te veel aan Catullus denken, maar dat is helemaal niet erg; het roept bij mij alleen de zin op 'Laten wij leven enz..'. Stom eigenlijk ; het doet dan ook niets af van je gedicht hoor! De opsomming in dezelfde zin vind ik trouwens erg leuk. Verder spreekt je gedicht me aan; lekker luchtig, 'vrij'!