schrijft: "brrrr brrrr!
Bij een van de laatste afleveringen van Lotto weekend Miljonairs was de vraag voor vijftig Nederlandse guldens :
wat is de kreet die iemand slaat als hij of zij het koud heeft?
a) Auw!
b) sssssst!
c) grrr!
d) brrr brrr!
Is dit niet een beetje makkelijk? de kandidaat, Ursul de Geer in dit geval, vergeleek het met een vraag die hij zelf ooit moest stellen aan een van de mensen in een programma van hemzelf:
Met welke vis zet je een tent vast in de grond?
Maar goed, de vraag leverde het goede doel wel weer vijftig gulden op, omdat Nederland vindt dat mensen met geld niet voor zichzelf mogen spelen, dan maar voor een goed doel. Komt die persoon ook weer in een goed daglicht te staan.
Nou schat ik de gemiddelde Nederlander misschien iets te hoog in, maar bij een andere spelshow, 1 tegen 100 met Caroline Tensen, dacht een kandidate dat het bekendste rendier van de Kerstman, met zijn rode, glimmende neus Tinkerbell heette.
Het feit dat de kandidate een blindengeleide hond bij zich had, had hier natuurlijk niks mee te maken, maar Mevrouw Tensen schijnt aan positieve discriminatie te doen.....
Het punt met dit soort spelshows is vaak dat mensen die kijken, thuis op de bank, vaak tonnen verdienen en wanneer ze eenmaal in de schijnwerpers staan, verstarren. De televisiemakers weten dit en spelen hier met groot gemak op in. Zij weten inmiddels, na jaren ervaring, welke kandidaat zich sterk houdt en welke het zweet uitbreekt als je hem of haar vraagt om drie soorten vogels te noemen. "Uhm, een kip, een merel en .....uhm....een haan." Aangezien we de haan rekenen tot het soort vogel dat we kip noemen heeft de kandidaat er in wezen maar twee genoemd en verliest dus al het verdiende geld of wordt meteen weggestuurd.
Maar dit schijnt niemand iets te schelen, want de meeste televisiezenders leven van de spelshows. En eerlijkheid, botheid en cynisme worden tegenwoordig goed gebruikt om de kandidaat te intimideren. Leuk effect is dat de kandidaat probeert dit cynisme en sarcasme terug te gooien en zichzelf hierdoor vaak voor schut zet, als dat al niet gebeurd was.
Maar goed, na al dit commentaar moet ik bekennen dat ikzelf ook wel eens naar spelprogramma's kijk en er stiekem af en toe best van kan genieten. De opwinding als jij het juiste antwoord wel weet en de persoon op televisie niet, maakt niet uit om welke reden, zorgt ervoor dat je je best goed gaat voelen. Het is een soort leedvermaak, lol om de problemen of acties van anderen. Maar goed, uiteindelijk heeft iedere kandidaat eerst thuis op de bank geoefend voordat hij of zij zich inschreef voor een echte deelname in het programma. Hieruit zouden we dus, logischerwijs, mogen concluderen dat deze persoon thuis wel goed meekwam en minstens de figuurlijke honderdduizend gulden in de wacht sleepte. Als dit zo is bestaat er dus voor iedere televisiekijker de kans dat hij of zij ooit vernedert wordt bij een programma waar hij of zij graag naar kijkt.
Dat wil dus zeggen dat ook jij of ik die kans ook loopt.........
Noot: © Prulleke 2001"
__________________
Do you count the sundays when I'm there?
|