Wat is rede?

[HenkMul]

En automatisch daaruit voortvloeiend redelijk... de Grieken stelden dat de mens een 'antropos zoon logos echon' (spelfouten voorbehouden.), een menselijk wezen 'logos' hebbend. De betekenis is in de loop der tijd verworden tot het algemeen geaccepteerde 'animal rationale'. De mens is een rationeel dier. Maar wat is nu precies dat rationele in de mens en waar manifesteert het zich in? Zijn ratio en rede twee dezelfde begrippen? Ik wil jullie mening horen - en kom dus niet net als de Grieken en de verlichtingsdenkers met definities op de proppen, want definities brengen een hoop rioollucht met zich mee.

Henk Mul !

HenkMul schreef op 12-03-2004 @ 20:51:
1. Wat is nu precies dat rationele in de mens?
2. En waar manifesteert het zich in?
3. Zijn ratio en rede twee dezelfde begrippen?

Om te beginnen met derde: je geeft zelf al aan dat die twee niet gelijk zijn. Rede/logos betreft het vermogen om dingen te begrijpen, terwijl ratio meer de handeling van het logisch nadenken omvat.

Ad vraag twee: dat zou ik de ratio - het instrumentarium dat nodig is om de wereld waar te kunnen nemen en te begrijpen (logos) willen positioneren in het lichaam, als zijnde het lichaam. Maar nu komt de hamvraag:

De beantwoording van vraag één: als het rationele van de mens datgene is wat we gebruiken om toegang te krijgen tot/vooraf gaat aan onze logos, dan zal onze logos - ons vermogen om te begrijpen; om onze ratio onze rede te laten dienen - buiten ons lichaam moeten vallen. Dit omdat ons denkende ding al ons lichaam is.
Maar hier heb ik moeite mee. Dat zou betekenen dat begrip voor alles buiten ons, datwij via onze ratio hebben gekregen, zelf ook van buiten ons komt. Sterker nog: als ik dit radicaliseer, dan zijn wij tegelijk onszelf en niet onszelf, tegelijk een en alles.

Dit geschreven te hebben, vraag ik mij af of het zin heeft om ons denk- en begrips/oordeelsvermogen te scheiden van elkaar.

[Screaming Slave]

no offense, maar ratio == rede.

Screaming Slave ! (oftewel, hou op met je debiele nawoord bij elke post, want dit wordt niet gewaardeerd, getuige eerdere 'jurisprudentie' omtrent FOOIJDONK)

Screaming Slave schreef op 13-03-2004 @ 02:23:
no offense, maar ratio == rede.

Dat is helaas niet zo - rede en ratio zijn wel degelijk door verscheidene filosofen als twee aparte zaken gezien.

Screaming Slave schreef op 13-03-2004 @ 02:23:
(oftewel, hou op met je debiele nawoord bij elke post, want dit wordt niet gewaardeerd, getuige eerdere 'jurisprudentie' omtrent FOOIJDONK)

[mathfreak]

alluman schreef op 13-03-2004 @ 09:50:
Dat is helaas niet zo - rede en ratio zijn wel degelijk door verscheidene filosofen als twee aparte zaken gezien.

Ik heb er zojuist even mijn Woordenboek Filosofie bijgepakt. Onder het begrip ratio kan men zowel het verstandelijk kenvermogen als de door het verstand achterhaalde grond of reden van iets worden aangeduid. Ik geef er persoonlijk de voorkeur aan om rede en ratio als synoniemen te beschouwen.

mathfreak schreef op 13-03-2004 @ 13:29:
Ik heb er zojuist even mijn Woordenboek Filosofie bijgepakt. Onder het begrip ratio kan men zowel het verstandelijk kenvermogen als de door het verstand achterhaalde grond of reden van iets worden aangeduid. Ik geef er persoonlijk de voorkeur aan om rede en ratio als synoniemen te beschouwen.

volgens mij bedoelt Mul logos=rede en ratio=verstand

[mathfreak]

alluman schreef op 13-03-2004 @ 14:03:
volgens mij bedoelt Mul logos=rede en ratio=verstand

Dat komt dan overeen met wat ik er zojuist in mijn Woordenboek Filosofie over heb gelezen. Overigens is het in dit verband interessant om op te merken dat de Grieken de verhouding van 2 gehele getallen eveneens met de term logos aangeven, en dat het Latijnse ratio in verband daarmee de verklaring vormt voor het ontstaan van het begrip rationaal getal. Voor nadere details verwijs ik je naar hoofdstuk 3, paragraaf 4 van D.J. Struiks Geschiedenis van de wiskunde uit 1990.

mathfreak schreef op 13-03-2004 @ 14:53:
Dat komt dan overeen met wat ik er zojuist in mijn Woordenboek Filosofie over heb gelezen.

ervan uitgaande dat die twee apart zijn: waar zijn die dan gelocaliseerd?

[mathfreak]

alluman schreef op 13-03-2004 @ 16:38:
ervan uitgaande dat die twee apart zijn: waar zijn die dan gelocaliseerd?

De omschrijving van het begrip logos vind je onder het kopje Geest, en de omschrijving van het begrip ratio vind je onder het kopje Rationaliteit.

mathfreak schreef op 13-03-2004 @ 18:51:
De omschrijving van het begrip logos vind je onder het kopje Geest, en de omschrijving van het begrip ratio vind je onder het kopje Rationaliteit.

Maar wat vind jij? >volgens mij is Mul hierop uit<

[mathfreak]

alluman schreef op 13-03-2004 @ 20:54:
Maar wat vind jij? >volgens mij is Mul hierop uit<

Dat heb ik al aangegeven in mijn reply van 13:29 uur, namelijk dat rede en ratio synoniem zijn.

mathfreak schreef op 13-03-2004 @ 22:47:
Dat heb ik al aangegeven in mijn reply van 13:29 uur, namelijk dat rede en ratio synoniem zijn.

Maar waarom?

[mathfreak]

alluman schreef op 13-03-2004 @ 22:52:
Maar waarom?

Laten we het er maar op houden dat ik zo gauw niet zou weten waarom ze noodzakelijk van elkaar zouden moeten verschillen.

mathfreak schreef op 13-03-2004 @ 23:16:
Laten we het er maar op houden dat ik zo gauw niet zou weten waarom ze noodzakelijk van elkaar zouden moeten verschillen.

Als je ratio (ruimte, tijd, causaliteitsdenken) als a priori vormen van zintuigelijke waarneming ziet, dan kun je die scheiden van ons begrip daarvan. Maw we gebruiken onze rationele vermogens om indrukken te krijgen van onze wereld om ons heen, terwijl onze rede (logos) ons deze indruk kan laten begrijpen.

[MickeyV]

alluman schreef op 13-03-2004 @ 09:50:
Dat is helaas niet zo - rede en ratio zijn wel degelijk door verscheidene filosofen als twee aparte zaken gezien.

Dat is een argumentum ad auctoritatem, amice mi.

Wat daar ook van zij, ik ben mét mathfreak van oordeel dat het toekennen aan rede en ratio van afwijkende betekenissen weinig zinvol is, en ook, vanuit taalkundig oogpunt althans, onjuist. Juister komt mij voor te spreken van de meerduidigheid van het begrip rede/ratio, ofschoon zelfs de noodzaak daartoe kwestieus is. Zowel het prima facie interpreteren van werkelijkheid middels de rede, in welk geval hij registraties van de zintuigen duidt, als het controleren van die impressies kan geschaard worden onder de beschouwing van rede/ratio als heuristisch instrument. Inzoverre, voor wat betreft het antwoord op Muls vraag, is de rede/ratio een zintuig.

MickeyV schreef op 14-03-2004 @ 00:13:
Dat is een argumentum ad auctoritatem, amice mi.

Je bedoelt een argumentum ad verecundiam - vanwege anonynieme authoriteiten - nee, dat is het niet. Het is een repliek op Screaming Slave's opwerping dat de twee synoniem zijn. Ik heb modo bemerkt dat niet iedereen dit standpunt onderschrijft.

MickeyV schreef op 14-03-2004 @ 00:13:
Wat daar ook van zij, ik ben mét mathfreak van oordeel dat het toekennen aan rede en ratio van afwijkende betekenissen weinig zinvol is, en ook, vanuit taalkundig oogpunt althans, onjuist.

Hier verschil je van mening en hebben wij dus geen meningsverschil.

MickeyV schreef op 14-03-2004 @ 00:13:
Juister komt mij voor te spreken van de meerduidigheid van het begrip rede/ratio, ofschoon zelfs de noodzaak daartoe kwestieus is.

Welk is het voordeel van het denatureren van authentieke stipulatieve definities? Dit synthetiseren van concepten kan ons polemisch contact belemmeren.

MickeyV schreef op 14-03-2004 @ 00:13:
Zowel het prima facie interpreteren van werkelijkheid middels de rede, in welk geval hij registraties van de zintuigen duidt, als het controleren van die impressies kan geschaard worden onder de beschouwing van rede/ratio als heuristisch instrument.

Ik pleit voor de ratio als eenzelvig heuristisch instrument. Betreffende dit zinnelijke hebben wij een meningsverschil - zij het louter in syntaxische hoedanigheid (wellicht schatplichtig aan het archaïsch vocabularium....?)
Bovendien pleit ik - met benadrukte importantie - voor een verstrekkende inaniatische benadering van deze problematiek. Wat vind jij?

MickeyV schreef op 14-03-2004 @ 00:13:
Inzoverre, voor wat betreft het antwoord op Muls vraag, is de rede/ratio een zintuig.

En in hoeverre niet en wanneer of waar is de rede/ratio niet meer een zintuig?


... wat een epibraties ... LinK LinK2 LinK3

[MickeyV]

alluman, het volgende.

De stelling, dat ratio en rede in hun semantiek met elkaar overeenstemmen, is volgens jou "helaas" niet juist is. Je stelde derhalve het tegendeel, daartoe ter schraging aanvoerende, zo wekte je althans de indruk, dat verscheidene filosofen die zaken wél onderscheiden. Inzoverre vormt dat een argumentum ad auctoritatem (of, verecundiam: het ene wil, in potjeslatijn overigens, grosso modo zeggen "redenering op grond van gezag", het andere "redenering op grond van bescheidenheid". Wie zijn stelling doet rusten op het gezag van een (gezaghebbende) ander, appelleert aan de bescheidenheid die de imposante naam en faam van die gezaghebbende zal inspireren in hen tot wie hij zijn stelling richt). Het is juist dat, wie de stelling "niet iedereen is van oordeel dat ratio en rede niet te onderscheiden zijn" verdedigt, daartoe kan stellen, zoals jij deed, dat er "(oa) filosofen zijn die van oordeel zijn dat ratio en rede te onderscheiden zijn", in welk geval het een deugdelijk argument is. Maar geenszins bleek dat jij juist díe stelling verdedigde.

De betekenis van je opmerking dat ik van mening verschil en deswege met jou geen meningsverschil heb kan ik niet begrijpen. Een korte toelichting kan soelaas bieden.

Terzake van het toekennen aan rede en ratio van dezelfde betekenis. Je bestrijdt dat zulks juist is. In dat verband werp je de vraag op welk het voordeel kan zijn van die, zoals je het noemt en in welke terminologie ik mij kan vinden, synthese, welke vraag ik, veronderstellenderwijs, aanmerk als een retorische, en mitsdien als een tegenargument. Aldus opgevat, begrijp ik dat je postuleert dat, aangezien het accepteren van een meerduidige betekenis van rede/ratio het "polemisch contact" kan impediëren, daarom nadelig is, en nadeel onwenselijk, dus ook het accepteren van die meerduidigheid onwenselijk is. Die redenering is m. i. deficiënt, en raakt niet aan mijn argument.

Zij is deficiënt, omdat enerzijds niet zonder meer valt in te zien dat talige ambivalentie onwenselijk is, althans zo onwenselijk, dat zij ten detrimente van andere zaken vermeden dient te worden (ambivalentie is immers inherent aan, naar ik vermoed, alle, maar in ieder geval vele, talen) terwijl, anderzijds, ik, gemotiveerd, bestreden heb dat ambivalentie inderdaad (in relevante mate) in de hand gewerkt wordt indien wij geen onderscheid tussen rede en ratio aannemen. Ik schreef toch dat, voorzover er al verschillen zijn in betekenis tussen die zaken die men meent in betekenis te verschillen, die verschillen scalair zijn, en de betekenissen in elkaars verlengde liggen, aan elkaar verwant zijn, omdat beide met elkaar gemeen hebben dat zij het heuristische element in de rede en ratio onderkennen, welk element in beide pregnant aanwezig is.

De redenering raakt niet aan mijn positie, aangezien ik mijn opvatting omtrent de betekenissen van rede/ratio niet deed rusten op overwegingen omtrent wenselijkheid (vanuit het oogpunt van "polemisch contact"), maar taalkundige juistheid. Taalkundig, omdat het Latijnse woord ratio, onder andere (ambivalentie!) en voorzover hier van belang, betekent "rede". Indien wij onder "rede" iets dienen te verstaan, en er daarnaast iets anders is dat weliswaar op dat iets waarop "rede" ziet lijkt, maar daarvan niettemin onderscheiden moet worden, ligt het niet voor de hand om, ter aanduiding van dat andere iets, juist het Latijnse woord voor rede te kiezen. Hoe zou bovendien een Romein het onderscheid dat jij maakt gemaakt kunnen hebben? Onaannemelijk is dat zij niet óók inzagen dat de heuristische functie van ratio tweeërlei is. Zij zullen echter, net als ik, gemeend hebben dat die twee functies eigenlijk slechts in hun intensiteit (1. oppervlakkig onderzoek, namelijk iets prima facie "begrijpen" en 2. grondig onderzoek, logisch nadenken) divergeren.

Waarop doel je overigens met "inaniatische benadering"? Bedoel je "inanitische"?

Afsluitend: in hoe verre de rede/ratio geen heuristisch instrument is, durf ik niet te zeggen. Niettemin sluit ik niet uit dat de rede/ratio ook méér is dan een heuristisch instrument, weshalve ik "inzoverre" schreef.

MickeyV schreef op 14-03-2004 @ 16:42:
*knip *

Wat betreft de vorm:
Met alle respect: met mijn antwoord hierboven heb ik je duidelijk willen maken dat het prettiger is om leesbaar te schrijven. Dat betekent: geen archaïsmen, niet te lange zinnen, geen onzinnig gebruik van moeilijke woorden, et cetera.
Voorbeeld: "In dat verband werp je de vraag op welk het voordeel kan zijn van die, zoals je het noemt en in welke terminologie ik mij kan vinden, synthese, welke vraag ik, veronderstellenderwijs, aanmerk als een retorische, en mitsdien als een tegenargument. " - dit is geen aantrekkelijke zin.
Ik vrees dat je te veel in je jargon blijft hangen. Vergeet niet: moeilijke teksten worden gelezen ondanks dat ze moeilijk zijn, niet dankzij. En alleen die moeilijke teksten, die het lezen waard zijn, worden gelezen - maar dit zijn slechts enkele.
Het is vervelend om je door onnoemelijk veel bijzinnen heen te worstelen en her en der redekundige voorwerpen te moeten sprokkelen, voordat je bij je punt aankomt. Dit is helaas het kenmerk van veel juridische literatuur. En hoewel het bij die literatuur een vereiste is om overdadig precies te formuleren, mag het in het dagelijks leven een tandje minder. Dus ook hier.

Wat betreft de inhoud:
1. Een argumentum ad verecundiam verschilt van de auctoritatum in dat het beide idd een beroep op gezaghebbende personen betreft. Maar in het eerste geval gaat het om een anonieme bron ('verscheidene filosofen') en in het tweede om een specifieke bron ('Hegel' of 'Kant').

2. "Maar geenszins bleek dat jij juist díe stelling verdedigde." Misschien had ik dit kunnen aangeven, maar het betreft hier niet een wetenschappelijke dissertatie. Ik heb hiermee dus willen volstaan.

3. Een meningsverschil betreft een tegengestelde opvatting over één kenmerk van een zaak. Bijvoorbeeld: ik vind een bepaalde roos groen en jij niet.
Een verschil van mening omvat een andere opvatting over een kenmerk van één zaak. Bijvoorbeeld: ik vind een bepaalde roos oranje en jij rood.
Subtiel verschil, maar veelal onnodig oorzaak van ruzies, omdat mensen langs elkaar heen praten. Duidelijke communicatie is dus van groot belang.

4. "Die redenering is m. i. deficiënt, en raakt niet aan mijn argument." Dat ligt eraan. Jij propageert meerduidigheid van een term - zonder duidelijke opgaaf van redenen, anders dan dat jij meent het taalkundig juister zou zijn. Omdat 'ratio' op beide betekenissen duidt; betekenissen die alleen in intensiteit verschillen - 'oppervlakkig denken' tegenover 'diep begrip' dus.
Ik maak hier bezwaar tegen, omdat je over relaties tussen woorden spreekt en deze voor uitspraken over de werkelijkheid neemt. Wellicht dat ratio twee betekenissen behelst (ik ken zo acht andere), maar dat wil niet zeggen dat hun taalkundige relaties noodzakelijke een ware uitspraak kunnen doen over de werkelijkheid.
Bovendien bagatelliseer je de veranderlijkheid en intertekstualiteit van (dode) taal.

5. Tja, het 'Romein'-argument heeft alleen een anecdotische waarde. Noch jij, noch ik zullen dit ooit te weten komen, toch?

6. Verder: "omdat beide met elkaar gemeen hebben dat zij het heuristische element in de rede en ratio onderkennen." Op grond van overeenkomsten (in methodiek) kun je niet concluderen dat beide dan maar hetzelfde zijn.

7. Ik bedoel: "inaniatische benadering".

[MickeyV]

Voor wat betreft je opmerkingen rakens de vorm van mijn tekst: ik erken dat ik mijzelf nog wel eens verlies in statig taalgebruik, waar een wat informeler vertelswijze meer voor de hand ligt. Niettemin is, geloof ik, sprake van een misverstand. In mijn eerste reactie in deze topic, waarin jij kennelijk reeds de vertelswijze te archaisch, te wijdlopig vond, beoogde ik niet een zodanige stijl. Ook nu, bij nadere inspectie, kan ik mij niet verenigen met het oordeel dat ik reeds in dat bericht verder ging dan nodig. Akkoord, in plaats van "kwestieus" had ik kunnen kiezen voor "...is maar de vraag", of iets van gelijke strekking, maar overigens meen ik dat mij geen pedanterig taalgebruik geimputeerd worden kan.

In het tweede bericht sprong ik, uitgelokt door jouw daaraan voorafgaande bericht, liberaler om met vervelend taalgebruik.

Terzake van je opmerkingen aangaande de inhoud van het door mij getypte:

1. Van het onderscheid tussen genoemde vormen van drogredenen was ik niet op de hoogte, maar ik wil het best aannemen. Blijft staande dat het, althans mi, een wat gekunstelde distinctie is, die niet zonder meer op logische wijze uiting vindt in de resp. benamingen. Het is maar de vraag of men een dergelijk onderscheid voor ogen houdt bij het rubriceren van drogredenen. Jijzelf althans verloor het uit het oog in de discussie die Bladerendans startte -> 1b. De mens is slecht, omdat Thomas Hobbes geloofde dat de mens slecht was (Homo lupus). (drogreden - argumentum ad verecundiam)

2. Er was dan ook sprake van chicaneus gedrag mijnerzijds.

3. Akkoord, dan hadden wij geen meningsverchil, maar meningsverschillen.

4. Maak je bezwaar omdat ik over relaties tussen woorden spreek (sec), of meer tegen de wijze waarop en de slotsom die ik bereik?

Hoe dan ook, ik laat een en ander voor wat het is. Indien men het raadzaam acht voor de twee door ons besproken betekenissen de woorden rede resp. ratio aan te wenden zie ik geen onoverkomelijk bezwaar. Het was er mij enkel om te doen aan te geven dat gelijkstelling van die twee woorden evenmin op dergelijke bezwaren hoeft te stuiten.

Maar een andere zaak kan ik niet laten rusten: het verwijt dat ik de veranderlijkheid der taal bagatelliseer. Hoewel ik niet durf te zeggen dat dat in het geheel niet en nooit het geval is, heb ik daarvan hier denk ik geen blijk gegeven. Indien ik mij beroep op het Latijn ter schraging van een bepaalde lezing van de woorden rede/ratio, ligt daarin niet het oordeel besloten dat het Latijn, indien het vandaag nog een levende taal was, sinds het tijdstip waaraan ik refereer (circa 50 voor C.) tot vandaag, niet veranderd was of had mogen zijn. Daarin is wel de opvatting ingevouwen dat het begrip omtrent het logisch denken dat jij aanhangt en waarin je in ieder geval een onderscheid maakt, waarschijnlijk niet onbekend was aan de Romeinen, gezien de apertheid van het onderscheid. Niettemin gebruikten zij daarvoor slechts een woord.

5. Derhalve had het voorbeeld niet slechts anecdotische waarde. Het geeft aan dat het Latijn het onderscheid dat de moderne filosoof kennelijk maakt, niet maakte. Waarmee geenszins gezegd is, dat het maken van dat onderscheid middels het hanteren van twee onderscheiden woorden dus dom is, maar enkel dat het argument, dat de ambivalentie die het woord "ratio" in het Latijn kennelijk had (en, inderdaad, de ambivalentie van dat woord strekt veel verder dan het hebben van slechts twee betekenissen), en, zo voeg ik toe, die woorden in het Latijn sowieso dikwijls hebben, niet erg bezwaarlijk is.

6. Dat lijkt me juist. Maar als het methodologische aspect van een zaak overheerst, ligt die conclusie niet zonder meer niet voor de hand.

7. Quid tandem id significat?

MickeyV schreef op 15-03-2004 @ 15:05:
1. Het is maar de vraag of men een dergelijk onderscheid voor ogen houdt bij het rubriceren van drogredenen. Jijzelf althans verloor het uit het oog in de discussie die Bladerendans startte

touché

MickeyV schreef op 15-03-2004 @ 15:05:
3. Akkoord, dan hadden wij geen meningsverchil, maar meningsverschillen.

MickeyV schreef op 15-03-2004 @ 15:05:
4. Maak je bezwaar omdat ik over relaties tussen woorden spreek (sec), of meer tegen de wijze waarop en de slotsom die ik bereik?

Ik maak bezwaar tegen je conclusie.

MickeyV schreef op 15-03-2004 @ 15:05:
[...] waarschijnlijk niet onbekend was aan de Romeinen, gezien de apertheid van het onderscheid. Niettemin gebruikten zij daarvoor slechts een woord.

(1) Het blijft speculatie en (2) Dat zij een woord gebruikten, betekent niet dat zij gelijk hadden.

MickeyV schreef op 15-03-2004 @ 15:05:
5. maar enkel dat het argument, dat de ambivalentie die het woord "ratio" in het Latijn kennelijk had

laten wij die ambivalentie dan vanaf nu nader onderzoeken.

MickeyV schreef op 15-03-2004 @ 15:05:
6. Dat lijkt me juist. Maar als het methodologische aspect van een zaak overheerst, ligt die conclusie niet zonder meer niet voor de hand.

*zelfde repliek*

MickeyV schreef op 15-03-2004 @ 15:05:
7. Quid tandem id significat?

inania verba (())

[MickeyV]

Wel, beperken wij ons tot de meerzinnigheid van het woord ratio.
Ik heb m'n Wolters' woordenboekje er even op nageslagen. Kennelijk komt "ratio" van het werkwoord "reri" (reor, ratus sum), welke betekent, primair, "berekenen", secundair, "menen" (en wat dies meer zij). "Ratio" betekent dan ook primair "berekening". Van daaruit ontwikkelen zich dan betekenissen die in meerdere of mindere mate van duidelijkheid samenhangen met de oorspronkelijke betekenis. De betekenissen van "ratio" die voor ons van belang zijn: a. rede, denken, b. reden, overweging (zoals ook wij: "de ratio van iets begrijpen"). Het rijtje is nog veel langer overigens, maar ik heb niet zo'n zin alles over te typen.

Hoe dan ook, de betekenissen van "ratio", hoewel talrijk, doen toch geen afbreuk aan de communicatieve functie van het woord, aangezien de betekenissen in elkaars verlengde liggen. Weliswaar is er een aardig verschil tussen "berekening" enerzijds, "reden" anderzijds, niettemin is hun samenhang inzichtelijk, en zal de context duidelijk maken welke betekenis een auteur voor ogen stond.

Uiteraard is bovenstaande niet doorslaggevend voor de beantwoording van de vraag of rede/ratio onverschillig zijn. Adhv het Latijn probeerde ik evenwel duidelijk te maken dat, aangezien het Latijn bij uitnemendheid een taal is waarvan de woorden zelden een eenduidige betekenis hebben terwijl dat aan de voortreffelijkheid ervan geen afbreuk deed, ambivalentie van woorden evenmin in onze taal koste wat het kost vermeden dient te worden, met name niet indien de betekenissen een duidelijke relatie onderhouden.

Dat gezegd zijnde, erken ik dat, binnen de filosofie (waarin, neem ik aan, niet minder dan in het rechtsbedrijf, talige precisie van belang is), het geenszins onverstandig of onwenselijk is om, ter afbakening van de twee door ons besproken betekenissen, de woorden rede en ratio aan te wenden, zolang maar in het oog gehouden wordt dat alsdan sprake is van een conventie.

Afsluitend, begrijp ik goed dat je zegt dat "inaniatisch" geen geldig, een betekenis hebbend, woord is? (een oordeel dat Van Dale kennelijk onderschrijft )

MickeyV schreef op 16-03-2004 @ 16:07:
Afsluitend, begrijp ik goed dat je zegt dat "inaniatisch" geen geldig, een betekenis hebbend, woord is? (een oordeel dat Van Dale kennelijk onderschrijft )

Mag ik er misschien op wijzen, dat de heren Alluman en MickeyV de topictitel uit het oog schijnen te heben verloren?

[MickeyV]

Benfatto schreef op 17-03-2004 @ 14:35:
Mag ik er misschien op wijzen, dat de heren Alluman en MickeyV de topictitel uit het oog schijnen te heben verloren?

Dat mag.

Benfatto schreef op 17-03-2004 @ 14:35:
Mag ik er misschien op wijzen, dat de heren Alluman en MickeyV de topictitel uit het oog schijnen te heben verloren?

Volgens mij hebben wij het tot nu toe alleen maar over ratio en rede gehad...

[MickeyV]

alluman schreef op 17-03-2004 @ 18:17:
Volgens mij hebben wij het tot nu toe alleen maar over ratio en rede gehad...

Me dunkt. De vrijheid van meningsuiting strekt zich ook uit tot meningen zonder feitelijke grondslag.

[Screaming Slave]

praat je in het echt ook zo gay Mickey?

o wacht, je noemt jezelf ook Mickey, dus dat zal wel dan

[MickeyV]

MickeyV, dit topic gelezen hebbende, alsmede eerdere berichten van jou, kan ik het toch net laten toch nog wat toe te voegen over je taalgebruik:

Volgens mij moet je eens proberen een hele post in gewone taal te schrijven, want volgens mij ben je in al je pogingen om imponerend over te komen een beetje de realiteit uit het oog verloren.

MetalliCat schreef op 18-03-2004 @ 11:06:
MickeyV, dit topic gelezen hebbende, alsmede eerdere berichten van jou, kan ik het toch net laten toch nog wat toe te voegen over je taalgebruik:

Volgens mij moet je eens proberen een hele post in gewone taal te schrijven, want volgens mij ben je in al je pogingen om imponerend over te komen een beetje de realiteit uit het oog verloren.

Nou, ondanks dat hij idd te veel in het juridische jargon blijft hangen (wat ik al eerder heb aangestipt), heeft hij wel iets te zeggen.

[MickeyV]

Toch is het geen kwaaie jongen, die MetalliCat.

Maar het is beter het normaal te zeggen; ik begrijp het het heus wel, maar het is niet nodig.

Om weer ff ontopic te komen:

Henkie Mul vroeg: "Maar wat is nu precies dat rationele in de mens en waar manifesteert het zich in?"