Ontwikkeling peuter

[phensicske]

Ik heb de opdracht gekregen een eindwerk te maken rond de stimulatie van een sociaal gekwetste peuter.

Dit is eigenlijk met tegenzin, want ik had een ander onderwerp in gedachten, maar dit was volgens hen niet haalbaar.

Nu heb ik het probleem dat ik een motivatie moet schrijven voor dit onderwerp. Daar ik geen motivatie heb, vind ik het nogal moeilijk deze uit mijn duim te zuigen. Hebben jullie misschien suggesties?

Dus motivatie waarom je een eindwerk zou maken rond de ontwikkeling van een sociaal gekwetste peuter.

Ik heb al :

- tijdbesparend voor de andere opvoedsters
- je kan veel activiteiten doen rond dit onderwerp
- positief voor het kind
- ...?

Ehm, mjah.
Ik weet er niet echt een verhaal rond te breien.

Ik had een kleine bladzijde geschreven, maar dit was niet goedgekeurd. Ik had namelijk het proces omschreven hoe ik aan dat onderwerp kwam (in opdracht van mijn begeleider), maar mijn mentor vond het idee maar niets, dus zal ik dit moeten herschrijven.Ik ben op zich nogal eerlijk, dus vind ik het moeilijk nu wat hypocriet enthousiast te doen over dit onderwerp.

phensicske schreef op 28-03-2004 @ 03:29:
Dus motivatie waarom je een eindwerk zou maken rond de ontwikkeling van een sociaal gekwetste peuter.

Positief voor het kind zou ik uitbreiden: "De eerste levensjaren zijn heel bepalend voor de rest van het leven. Wanneer een kind in zijn of haar eerste levensjaren sociaal gekwetst raakt en wanneer daar niets mee gebeurd, dan heeft dit grote gevolgen voor de ontwikkeling van het kind en dus ook voor de rest van zijn of haar leven." <- zo iets dergelijks, kun je misschien zelf nog verder uit breiden en nog zieliger te maken. En idd: "Een peuter die sociaal gekwetst is, is nog te hanteren, maar een opgeschote jongere van een jaar of 20 wordt al een stuk lastiger. Het is dus van belang dat een sociaal gekwetste peuter gestimuleerd* wordt, zodat de situatie niet nog verder uit de hand loopt en op latere leeftijd misschien escaleerd. Voor opvoedsters in de toekomst is het dus van belang dat hier wat mee gedaan wordt. En ook voor de opvoedsters nu is het belangrijk dat er iets gedaan wordt met het kind. Er zijn zeer veel activiteiten te verzinnen mbt sociale kwetste peuters.**" En blablabla. Als je meer wilt weten of wat dan ook, dan hoor ik het wel.

*Wat wordt daar mee bedoeld? Hoe je hem/haar moet benaderen en moet helpen/ondersteunen oid?
**'k weet niet of je dat bedoelde, maar goed.

Gewoon een lulverhaal schrijven, je hebt duidelijk gemaakt dat je het een bagger onderwerp vindt (en dat kan je eventueel mondeling ook wel (nog een keer) aangeven, denk ik), doe gewoon net alsof je het hartstikke leuk vindt. Je hoeft het in werkelijkheid niet leuk te vinden, vind ik, je hebt het onderwerp immers niet zelf gekozen.

Wat was ook al weer het onderwerp wat je eerst zelf gekozen had?

[phensicske]

Leonoor schreef op 28-03-2004 @ 09:03:
*interessant stukje*

*Wat wordt daar mee bedoeld? Hoe je hem/haar moet benaderen en moet helpen/ondersteunen oid?
**'k weet niet of je dat bedoelde, maar goed.

Gewoon een lulverhaal schrijven, je hebt duidelijk gemaakt dat je het een bagger onderwerp vindt (en dat kan je eventueel mondeling ook wel (nog een keer) aangeven, denk ik), doe gewoon net alsof je het hartstikke leuk vindt. Je hoeft het in werkelijkheid niet leuk te vinden, vind ik, je hebt het onderwerp immers niet zelf gekozen.

Wat was ook al weer het onderwerp wat je eerst zelf gekozen had?

* Dat stimuleren slaat op het geven van prikkels om zo positief gedrag te zien. En dat moet dan optimaal ontwikkelen.
** Ja, zoiets.

Men verwacht dat je enthousiast bent tijdens je GIP-verdediging.
Het is immers in het belang van het kind...

Bedankt voor je stukje, het is echt een goede aanzet. Als ik mijn observaties uitgetypt heb, zal ik me er verder op concentreren en het eventueel nog eens posten.

Btw, je kan goed lullen.

Edit: Ik had eerst gekozen iets te doen rond het multiculturele in de groep, aangezien 3/10 kinderen van Afrikaanse afkomst is en dan ook om andere redenen geplaatst waren. Niet omwille van een slechte thuissituatie, maar doordat ze vluchteling waren en geen voogd over hen hadden en...
Ik wou de vergelijking doen van de oorzaken en ook kijken waar de culturele verschillen zaten (qua opvoeding, gewoontes, (vluggere) ontwikkeling...)
Met zo'n onderwerp had ik echt wel een uitgebreide keuze en interesseerde me het, zodat het eerder hobby dan werk zou geweest zijn voor me.

Toen ik dit voorstelde werd dit afgekeurd wegens te ingewikkeld (ik ben nu eenmaal iemand die het liever moeilijk maakt ) en werd me voorgesteld om iets te doen rond hygiëne. Grote affronte voor me natuurlijk, aangezien in mijn ogen dat een degradatie tot (met alle respect) kuisvrouw was.

Ik wou toen iets doen rond de tolerantie/pestgedrag aangezien dit wel leefde in die groep, maar dit werd dan ook afgekeurd...

Toen waren we alweer een goede maand ver en moest ik wel hun onderwerp aannemen, aangezien ik in hun ogen geen goed alternatief had.

phensicske schreef op 28-03-2004 @ 09:17:
Men verwacht dat je enthousiast bent tijdens je GIP-verdediging.
Het is immers in het belang van het kind...

Bij ons doet "de eerste levensjaren zijn bepalend voor de rest van het leven" het over het algemeen erg goed. Gewoon net doen of je het waanzinnig interessant vindt en na afloop ook iets zeggen als "ik zag het in het begin helemaal niet zitten, blablabla, maar tijdens het werken aan de opdracht ben ik het toch erg interessant gaan vinden, blablabla".

Btw, je kan goed lullen.

Dank je. Soms lukt het idd wel, moet bij ons in werkstukken ook. En ik vind alles natuurlijk ontzettend interessant. (Op zich sta ik nu wel achter wat ik getypt heb ("de eerste levensjaren zijn bepalend voor de rest van het leven"), maar het onderwerp is idd niet waanzinnig. )

Edit: Ik had eerst gekozen iets te doen rond het multiculturele in de groep, aangezien 3/10 kinderen van Afrikaanse afkomst is en dan ook om andere redenen geplaatst waren. Niet omwille van een slechte thuissituatie, maar doordat ze vluchteling waren en geen voogd over hen hadden en...
Ik wou de vergelijking doen van de oorzaken en ook kijken waar de culturele verschillen zaten (qua opvoeding, gewoontes, (vluggere) ontwikkeling...)
Met zo'n onderwerp had ik echt wel een uitgebreide keuze en interesseerde me het, zodat het eerder hobby dan werk zou geweest zijn voor me.

Als je tijd/zin hebt misschien ook gewoon uitwerken en dan laten lezen oid?

en werd me voorgesteld om iets te doen rond hygiëne.

Dan is wat je nu hebt toch nog beter, toch? Als je hulp nodig hebt of wat dan ook, dan geef je maar een gil, dan zal ik kijken of ik wat weet ed. Succes iig!

[phensicske]

Leonoor schreef op 28-03-2004 @ 09:28:
Bij ons doet "de eerste levensjaren zijn bepalend voor de rest van het leven" het over het algemeen erg goed. Gewoon net doen of je het waanzinnig interessant vindt en na afloop ook iets zeggen als "ik zag het in het begin helemaal niet zitten, blablabla, maar tijdens het werken aan de opdracht ben ik het toch erg interessant gaan vinden, blablabla".

Goed idee van je en ze zullen wel begrip hebben voor mijn situatie wat betreft motivatie, aangezien ik nu een poosje van school af ben.

Dank je. Soms lukt het idd wel, moet bij ons in werkstukken ook. En ik vind alles natuurlijk ontzettend interessant. (Op zich sta ik nu wel achter wat ik getypt heb ("de eerste levensjaren zijn bepalend voor de rest van het leven"), maar het onderwerp is idd niet waanzinnig. )

Haha, tuurlijk, het is ook héél interessant om tientallen observaties op een héél omslachtige manier uit te typen en te catagoriseren. (yeah right )
Ik geef je wel 100% gelijk wat betreft het belang van de eerste levensjaren. Misschien vind ik daar wel nog wetenschappelijke artikels over om zo mijn uitganspunt te ondersteunen.

Als je tijd/zin hebt misschien ook gewoon uitwerken en dan laten lezen oid?

Zin zou ik wel hebben, maar de tijd en de nodige research ontbreekt me. Aangezien mijn stageplek niet bij de deur is, kan ik onmogelijk degelijk onderzoek verrichten wat dat aangaat.
Misschien is het wel een optie voor de toekomst. ('k ben nl. van plan toegepaste psychologie te volgen.)
Qua tijd zal ik er reeds te kort hebben om de maand leerstof bij te benen.

Dan is wat je nu hebt toch nog beter, toch? Als je hulp nodig hebt of wat dan ook, dan geef je maar een gil, dan zal ik kijken of ik wat weet ed. Succes iig!

Thx, ik apprecieer het.

't Is idd beter...maar erger kon ook niet, zeker?

[phensicske]

Nog een vraagje hier omtrent.

Kent iemand interessante, doch niet te ingewikkelde literatuur omtrent de ontwikkeling van de peuter.
Dan heb ik het specifiek over theoriën omtrent de ontwikkeling van het cognitieve, sociale, taal, motoriek...

Sites zijn ook welkom, maar dan wel betrouwbare.

Het boek dat ik heb over ontwikkelingspsychologie vind ik zelf niet zo heel geweldig, maar mijn zusje heeft een ander boek (en volgens mij gaat die ook echt alleen over kinderen). 'k zal vanmiddag of morgen wel ff kijken of dat een beter boek is en hoe het heet ed.

[phensicske]

Bedankt.

Hier is mijn voorlopige motivatie, maar ze is nog voor wijzigingen vatbaar:

Ik heb het niet zo gemakkelijk gehad bij het kiezen van mijn onderwerp. Ik had veel ideeën, maar deze bleken niet realistisch. Na veel gepeins kwam het voorstel iets te doen rond de ontwikkeling van de peuter Harold. Ik ga heel graag om met Harold, maar had er nog niet bij stilgestaan om er eventueel mijn eindwerk rond te doen. Aan de ene kant vond ik het wel een heel concreet onderwerp en was mijn interesse niet zodanig gewekt.
Maar toen ik er even goed bij stilstond begonnen het wel te kriebelen en zag ik tal van mogelijkheden en besefte ik het belang van de stimulatie van de ontwikkeling.

De eerste levensjaren zijn heel bepalend voor een kind, dit heeft namelijk een invloed op het verdere verloop van zijn leven. Zeker in het geval van een sociaal gekwetst kind, zoals Harold, is het nodig voldoende belang te hechten aan de ontwikkeling.
Harold komt uit een moeilijke gezinssituatie en leerde op een anders dan normale manier omgaan met zijn naasten. Aangezien dit reeds vanaf zijn geboorte voortkwam, is het nodig daar de nodige aandacht aan te besteden, willen we niet dat de van het begin af meegegeven minder positieve invloed het kind zouden tekenen voor de rest van zijn leven.
Het is ook een feit dat men zo vroeg mogelijk het kind op een goede manier opvangt om het zo een normaal wereldbeeld mee te geven.
Kinderen die in een instelling verblijven, genieten dan wel een goede, pedagogisch verantwoorde opvoeding, maar soms laat de kwantiteit het afweten. Door me specifiek te richten op Harolds ontwikkeling kan ik dan ook het opvoedend personeel de kans geven meer tijd de besteden aan de andere kinderen en jongeren. De kans is dan ook niet gering dat ik, als stagiair, een ander beeld heb op de zaken en misschien dingen kan opmerken die reeds als alledaags beschouwd werden.
De ontwikkeling van de mens werd reeds grondig bestudeerd, dus heb ik bronnen genoeg om me in te verdiepen. Ook de cursus beroepsgerichte psychologie kan voor mij een theoretische steun zijn in de rug. Op die manier kan ik Harolds gedrag beter doorgronden en zo kan ik te weten komen wat de specifieke hulpvraag van het kind is.
De stage is te kort om er een intensief en langdurig project van de maken, maar aan de hand van mijn ondervindingen kan het opvoedend personeel misschien geholpen worden.
De jonge leeftijd van Harold is een voordeel, aangezien hij nog maar aan het begin van de lange ontwikkelingsweg staat en zo nog eenvoudiger positief gestuurd kan worden.
Harold kan zijn wens tot stimulatie nog niet verbaal uiten, maar gezien zijn onvanzelfsprekend verleden is dit er wel uit af te leiden.
Het is van essentieel belang dat men nu zijn ontwikkeling stimuleert, aangezien hij toch wel in cruciale levensfasen vertoeft die onomkeerbaar zijn. De ontwikkeling van de mens houdt vele aspecten in, dus zijn er voldoende dagelijkse situaties waarin men een stimulans kan zijn.
Ik hoop dan ook dat mijn werk vruchten afwerpt en hij dan toch een stapje dichter in de goede richting zal uitgaan.


Alle tips zijn welkom. Ook taalfouten en gramaticale missers.

'k vind het geweldig. Op taalgebied ga ik het maar niet nakijken, 't kan heel goed dat dingen in het 'Belgisch-Nederlands' wel kunnen, terwijl ze in het 'Nederlands-Nederlands' vreemd klinken.

Misschien heb je ook iets aan: http://huiswerk.scholieren.com/werks...erslagid=10456 En verder zijn er natuurlijk allerlei sites voor ouders (www.ouders.nl, www.oudersonline.nl enz.) en allerlei vakbladen enzo.

[edit]De komma stond op de verkeerde plaats en dan doet de link het niet. [/edit]

[phensicske]

'k Ben blij dat je het goed vindt. En idd, het Nederlands bij het Belgisch zal wel wat verschillen.

Trouwens, bedankt voor de sites, ze lijken me wel nuttig.

Grtz Phensic

[phensicske]

Leonoor, kan het zijn dat het eigenlijk twee keer dezelfde site is?

Nog een vraagje.

Wat is de definitie van 'algemene ontwikkeling'?

Dit is wat ik vond in mijn cursus van vorig jaar:

Functieleer

De functieleer is dat deel van de psychologie dat zich bezighoudt met de psychische functies. Dit zijn de algemene mogelijkheden – op psychisch gebied – die onderzocht en benoemd worden in de functieleer.

Eigenlijk is de onderverdeling waarnemen, geheugen, voelen, denken enz…een wat kunstmatige indeling omdat heel vaak verschillende functies in de werkelijkheid samenspelen.

Maar ik weet niet zeker of het echt wel toepasselijk is.
Op google vind ik geen definities en in het boek 'De levensloop van de mens' door Pol Craeynest, vond ik dit:

Ontwikkeling

Ieder mens maakt in zijn leven een heel unieke ontwikkeling door. Reeds van bij de start krijgt eenieder een heel eigen genenpakket mee dat een brede, maar voor iedereen verschillende waaier van ontwikkelingsmogelijkheden bevat. Naargelang van de specifieke milieu-invloeden –zowel fysieke als psychosociale – die iemand te beurt vallen, zal een deel van deze mogelijkheden ook effectief gerealiseerd worden. Mensen kunnen zich in de loop van deze ontwikkeling ook in toenemende mate bewust worden van zichzelf, van de eigen mogelijkheden, beperkingen, gemiste kansen en alternatieve uitwegen. En vanuit dit groeiend zelfbewustzijn, kunnen ze dan weer zelf voor een stuk richting geven aan hun eigen verdere ontwikkeling.

Zelf vind ik het nogal slecht omschreven, maar vind niets beter.
Wat is jullie mening? Hebben jullie alternatieven voor me?

phensicske schreef op 29-03-2004 @ 23:12:
Leonoor, kan het zijn dat het eigenlijk twee keer dezelfde site is?

Kennelijk. (Niet bewust gedaan, hoor. )

Qua alternatieven zou ik ff moeten kijken...maar op dit moment heb ik het erg druk... Ik zal kijken of ik van de week ergens tijd heb om ff te kijken of ik wat kan vinden, maar ik kan niks beloven.

[phensicske]

Leonoor schreef op 30-03-2004 @ 04:33 :
Kennelijk. (Niet bewust gedaan, hoor. )

Qua alternatieven zou ik ff moeten kijken...maar op dit moment heb ik het erg druk... Ik zal kijken of ik van de week ergens tijd heb om ff te kijken of ik wat kan vinden, maar ik kan niks beloven.

Je hebt me dan ook al een heel eind op weg geholpen.

Concentreer je maar op jouw werk!

Maar het zou wel leuk zijn als je iets vond.

Mijn weekend is al min of meer begonnen, dus ik heb ff tijd om te kijken en na te denken ed.

Het boek van m'n zusje:
Ontwikkelingspsychologie deel 1: Het jonge kind
Rita Kohnstamm
uitgeverij: Bohn Stafler Van Loghum
ISBN: 90-313-3452-9

Algemene ontwikkeling is volgens mij meer de kennis die je tot je hebt genomen. (Zie ook bv. http://members.lycos.nl/HeinAlbeda/testen/zilver1.htm) Dat is iig de betekenis die veel mensen er aan geven (iig hier in Nederland, volgens mij), maar ik denk niet dat dat is wat jij bedoeld.

Gewoon de 'ontwikkeling' van een kind kan je op heel veel verschillende manieren bekijken, iedereen kijkt daar anders tegen aan. Er is, voor zo ver ik weet, niet echt een standaard definitie. De basis is natuurlijk vrijwel altijd wel gelijk, omdat ieder kind bepaalde stadia door maakt, maar hoe mensen dat verklaren, waar ze het meeste belang aan hechten, enz. dat verschilt.

[phensicske]

Ik heb het ook een beetje zo verwoord (wel wat wetenschappelijke termen er tussen gesmeten ), die ontwikkeling.

Als ik tijd heb zoek ik morgen dat boek eens op.

Doen jij en je zus beide iets in de trant van opvoeding of zo?

phensicske schreef op 02-04-2004 @ 04:08 :

Doen jij en je zus beide iets in de trant van opvoeding of zo?

Ik heb twee jaar pabo (lerarenopleiding basisonderwijs) gedaan, daarbij komt best redelijk wat terug. M'n zusje (en m'n moeder ook ) doet sph (sociaal pedagogische hulpverlening), daarbij komt ook redelijk wat terug (ook over gehandicapten en bejaarden ed, maar ook wel over kinderen) en ik zelf doe pedagogiek (vrij vertaald 'opvoedkunde' ).

[phensicske]

Leonoor schreef op 02-04-2004 @ 07:32 :
Ik heb twee jaar pabo (lerarenopleiding basisonderwijs) gedaan, daarbij komt best redelijk wat terug. M'n zusje (en m'n moeder ook ) doet sph (sociaal pedagogische hulpverlening), daarbij komt ook redelijk wat terug (ook over gehandicapten en bejaarden ed, maar ook wel over kinderen) en ik zelf doe pedagogiek (vrij vertaald 'opvoedkunde' ).

Oh, ook een 'sociale' familie dan? Hehe, ik namelijk ook. Mijn zus doet net als ik orthopedagogie, maar van haar is het reeds op A1 niveau. Mijn zusje van 14 doet verzorging en mijn jongste zus doet sociaal technische vaardigheden. Mijn moeder zorgt nu reeds een goede drie jaar (met onze hulp) voor een kindje met een minder vanzelfsprekende thuis en...gewoon, sociaal aangelegd kan je stellen. Vind ik wel leuk.

Ik denk eraan volgend jaar toegepaste psychologie te doen, ofwel sociaal werkster.

Dat boek heb ik nog niet opgezocht, rats vergeten.
Mss morgen (of eigenlijk binnen een paar uurtjes).