moeder aan de drank??? wat te doen??

[000]

Mijn moeder loopt constant naar de drankkast en neemt een teug van de eerste de beste fles die ze ziet. 's-Avonds is er geen normaal woord meer me te wisselen en is constand boos. Als je iets normaals uit wil leggen begrijpt ze er geen hout van.

Ik wil haar wel vertellen dat ze naar iemand toe moet om haar te helpen maar ik weet niet hoe. Het lijkt ook wel alsof het alleen maar erger word. We hebben in ons gezin wel een moeilijke tijd doorgemaakt (eigen bedrijf falliet).

Zelf kan ik er eigenlijk ook niet met vrienden over praten. Gewoon omdat ik het niet durf. Soms zit ik er dan ook helemaal doorheen en verzin ik weer een smoes van dat ik het druk heb op men werk. Maar eigenlijk loopt het gewoon weer klote thuis en is dat eigenlijk de reden dat ik ergens geen zin heb om weg te gaan met mijn vrienden.

Weet iemand misschien wat ik eraan kan doen??

[cactus metro]

Ik denk dat je het beste de AA kan bellen... (Anonieme Alcoholisten) Dit zijn professionele personen en die hebben bijna dagelijks beroepsmatig met dit soort gevallen te maken en kunnen je waarschijnlijk verder helpen, omdat ze er gewoon veel over weten.

Ik denk dat je ook wel kan mailen naar hun, bellen kan iig, het nummer kan je als het goed is in je telefoonboek vinden, anders wel op internet, op www.drugsinfo.nl staat ook wel wat denk ik.

Veel sterkte in ieder geval!!!

[zeehond23]

zorg iig dat je vrienden het weten (als je er klaar voor bent). Als het echte vrienden zijn zullen ze het begrijpen en kunnen ze een grote steun en toeverlaat worden!

Verder, neem hiervoor contact op met mensen die er echt ervaring mee hebben, want dit forum stikt meer van gebruikers die weten HOE je moet gebruiken, maar niet echt hoe je dit moet tegengaan.

Zelf heb ik het gewoon met mijn vader (ik en de rest van de direct betrokken familie) over gehad, wat wel invloed heeft gehad.

[zlatani9]

zeehond23 schreef op 03-04-2004 @ 11:57 :
mja, jij hebt het ook niet helemaal door he

Mkay sorry.. Denk dat je het voor de buitenwereld het ff verborgen moet houden (als mensen erover gaan lullen ben je nog een stuk verder van huis) en je moet proberen haar met hulp in aanraking te late kome.. zo liever?

Hoezo aan de buitenwereld verborgen houden? OKe, je hoeft het niet van de daken te schreeuwen, maar aan mensen die je vertrouwt (familie, vrienden, buren etc.) kun je het echt wel vertellen.
Alcoholist zijn is niks raars en misschien kunnen die mensen wel enige hulp bieden. Zowel voor je moeder als misschien voor familie erom heen een steun zijn.

ik heb eigenlijk wel mijn bedenkingen over dit topic maar ja daar gaat het niet over.

Ik zal je een ding zeggen. Dit moet je moeder zelf doen. Want een instantie neemt haar alleen vrijwillig aan en dus moeten ze haar toestemming hebben. Geeft ze die niet, dan wordt ze alleen opgenomen als ze een ongeluk met drank krijgt, dat ze zich dus het ziekenhuis in drinkt.

Dit heb ik zelf meegemaakt met mijn oom.

Oma schreef op 03-04-2004 @ 13:08 :
Hoezo aan de buitenwereld verborgen houden? OKe, je hoeft het niet van de daken te schreeuwen, maar aan mensen die je vertrouwt (familie, vrienden, buren etc.) kun je het echt wel vertellen.
Alcoholist zijn is niks raars en misschien kunnen die mensen wel enige hulp bieden. Zowel voor je moeder als misschien voor familie erom heen een steun zijn.

weet je wel hoe moeilijk en hoe vernederd je je voelt?

Ja tuurlijk, maar er staat ook betrouwbare mensen, mensen die dus bereid zijn je te helpen en waarvan je weet dat ze niet raar tegen je op zal kijken als je vertelt dat je moeder alcoholist bent.
Iemand met een beetje hersens zal die persoon proberen te steunen in plaats van uit te lachen of weet ik wat.
Maar ik snap best dat het moeilijk is uiteraard, maar ik denk dat het uiteindelijk misschien zal helpen.

[De Veroorzaker]

cactus metro schreef op 03-04-2004 @ 14:20 :


reageer ff normaal man, stelletje grappenmakers

denk je dat hij op jullie gekneus zit te wachten ofzo?

no offence maar als je daar niet tegen kunt moet je maar naar een geitewollensokkenhulpverlener gaan en niet op een scholierenforum.

men kan zich inhouden, ben ik het helemaal mee eens, zou netjes zijn maar je hoeft het niet te verwachten.

@TS: Je moeder er keihard mee confronteren, duidelijk maken dat jij niet wil dat het zo verder gaat.

[cactus metro]

De Veroorzaker schreef op 03-04-2004 @ 22:02 :
@TS: Je moeder er keihard mee confronteren, duidelijk maken dat jij niet wil dat het zo verder gaat.

Dat vind ik ook wel een goeie

wees niet bang van een paar slaande deuren en gebroken serviesgoed, als je weet dat jij gelijk hebt mag je de ander daar mee confronteren en zeker als je er slachtoffer van bent

TS reagereer je ook nog?

[mmuddy]

De Veroorzaker schreef op 03-04-2004 @ 22:02 :
no offence maar als je daar niet tegen kunt moet je maar naar een geitewollensokkenhulpverlener gaan en niet op een scholierenforum.

men kan zich inhouden, ben ik het helemaal mee eens, zou netjes zijn maar je hoeft het niet te verwachten.

@TS: Je moeder er keihard mee confronteren, duidelijk maken dat jij niet wil dat het zo verder gaat.

exact

Ik denk dat de mensen je op psych meer kunnen helpen.

En al die zieke geesten die het zo leuk vinden domme grappen te maken, je kunt niet ruiken of een topic nep is of niet en enig idee wat jullie rotopmerkingen iemand kunnen aandoen? Als je twijfels hebt, spreek je die tegen mij uit maar je gaat in een geval als dit niet lopen kutten. De volgende keer zijn jullie het met problemen.

Ik krijg niet helemaal het idee dat je ma het probleem onderkent, en daarvoor zou ze helaas nog veel verder moeten zinken.

Ik weet ook niet in hoeverre jouw leefsituatie erdoor wordt aangetast, dat jij er echt niet meer mee kan leven, maar ik zou inderdaad hulp zoeken, in eerste instantie bij naaste familie, je zorgen uitspreken, en ( dit bedoel ik niet lullig ) inderdaad om je ma te laten zien dat jij eronder lijdt, een slot op de drankkast monteren. Daarbij zou ik ook een naaste ( vriend/ familielid ) in de buurt hebben, om eens goed te praten, en jouw angst en zorgen kenbaar te maken. ( en om eventueel gewelddadige excessen te voorkomen).

Heel veel sterkte

[phensicske]

Daar kan je volgens mij weinig aan doen, het besef moet uit haar komen. Je kan proberen dit uit te lokken door er over te praten, wat het jou doet als je haar zo bezig ziet. Vragen waarom ze dit doet? Zo'n dingen.

Maar de eerste stap is en blijft het erkennen van het probleem, anders zal geen hulp baten.

Informatie vind je denk ik wel op sites.

Misschien ben je hier iets mee?

Site voor jongeren met ouders die een alcoholprobleem hebben.

Eerder over de erfelijkheid van alcoholverslavingen.

Succes.

[Quiana]

Kutopmerkingen + reacties daarop zijn verwijderd.

[Quiana]

De Veroorzaker schreef op 03-04-2004 @ 22:02 :
@TS: Je moeder er keihard mee confronteren, duidelijk maken dat jij niet wil dat het zo verder gaat.

Daar sluit ik me bij aan. Verder zal het vooral uit haarzelf
moeten komen... Zij is aan de drank, zij is dan ook
degene die haar schouders eronder zal moeten zetten om er
weer bovenop te komen. Wat niet betekent dat ze niet alle
steun van haar omgeving en/of prof. hulp kan gebruiken...

Verder denk ik dat juist je vrienden mensen zijn bij wie je
terecht moet kunnen, aan wie je het 'gewoon' zou moeten
kunnen vertellen. Sowieso ook omdat het voor hen dan ook
beter te begrijpen is als je geen zin hebt om wat te doen ed,
denk ik, maar ook omdat ze je dan kunnen steunen als je er
een keer doorheen zit oid?

Als je het niet gelijk in 'de groep' (?) durft te gooien, vertel het dan eerst aan iemand met wie je redelijk close bent ed... Dat is dan iig een begin lijkt me.

Ik denk dat je wel moet oppassen om mensen keihard te confronteren, ik heb dat keihard zien escaleren, dus als je dat doet, dan moet je er ( voor ieders veiligheid) wel iemand bij hebben, die weet waar het om gaat.

[Snow White]

Ik denk, dat JIJ in weze niet zoveel kan doen. Je kunt wel perk en paal stellen aan haar gedrag. Je kunt zeggen dat je hier absoluut niet van gediend bent,dat het jou ook enorm beinvloed. Maar nogmaals; jij hebt daarin niet zoveel in te brengen (uiteindelijk!)

Als jou moede rniet ziet, dat er iets drastisch moet veranderen, en ze is niet kotsziek van de drank, dan zal het haar op dit moment waarschijnlijk nog teveel opleveren om ermee te stoppen. Wanneer er 'inzicht' komt in haar manier van leven, en dat moet echt uit haarzelf komen, zulke processen kun je niet afdwingen (je kunt het zien als iemand die aan zelfbeschadiging doet, of iemand die een eetstoornis heeft, of drugs spuit, allemaal verslavingen) dan zoekt ze misschien zelf hulp. Het is een inzicht, een 'knop' die ZIJ om moet gaan zetten. Het is een volwassen vrouw, ze heeft zelf haar verantwoordelijkheden. Jij hoeft niet ten koste van haar óok heel ongelukkig te worden. Dat is dan wel jouw keuze. Zoek vrienden op, ben minder thuis. Laat haar voelen dat zij degene is die er voor staat, voor haar keuze.

Je kunt wanneer ze nuchter is proberen een gesprek aan te gaan. "Mam, waarom doe je dit? ben je zo ongelukkig? verander wat aan je situatie"
Zeggen dat je er zelf zoveel verdriet van hebt, geeft haar, onbewust misschien een enorm schuldgevoel, terwijl jij alleen maar haar inzicht wil geven (en dat gaat niiet!) waardoor ze waarschijnlijk vaker naar de fles grijpt.
Het klinkt hard maar; soms moet het echt flink fout gaan, en moet ze diep zinken wil er een proces op gang gezet worden waardoor zij haar leven betert.

Heel veel sterkte voor jou

[Lieved]

Snow White schreef op 04-04-2004 @ 10:51 :
Ik denk, dat JIJ in weze niet zoveel kan doen. Je kunt wel perk en paal stellen aan haar gedrag. Je kunt zeggen dat je hier absoluut niet van gediend bent,dat het jou ook enorm beinvloed. Maar nogmaals; jij hebt daarin niet zoveel in te brengen (uiteindelijk!)

Als jou moede rniet ziet, dat er iets drastisch moet veranderen, en ze is niet kotsziek van de drank, dan zal het haar op dit moment waarschijnlijk nog teveel opleveren om ermee te stoppen. Wanneer er 'inzicht' komt in haar manier van leven, en dat moet echt uit haarzelf komen, zulke processen kun je niet afdwingen (je kunt het zien als iemand die aan zelfbeschadiging doet, of iemand die een eetstoornis heeft, of drugs spuit, allemaal verslavingen) dan zoekt ze misschien zelf hulp. Het is een inzicht, een 'knop' die ZIJ om moet gaan zetten. Het is een volwassen vrouw, ze heeft zelf haar verantwoordelijkheden. Jij hoeft niet ten koste van haar óok heel ongelukkig te worden. Dat is dan wel jouw keuze. Zoek vrienden op, ben minder thuis. Laat haar voelen dat zij degene is die er voor staat, voor haar keuze.

Je kunt wanneer ze nuchter is proberen een gesprek aan te gaan. "Mam, waarom doe je dit? ben je zo ongelukkig? verander wat aan je situatie"
Zeggen dat je er zelf zoveel verdriet van hebt, geeft haar, onbewust misschien een enorm schuldgevoel, terwijl jij alleen maar haar inzicht wil geven (en dat gaat niiet!) waardoor ze waarschijnlijk vaker naar de fles grijpt.
Het klinkt hard maar; soms moet het echt flink fout gaan, en moet ze diep zinken wil er een proces op gang gezet worden waardoor zij haar leven betert.

Heel veel sterkte voor jou

Jij hebt helemaal gelijk...wat je zelf al zegt van het is de keuze van de alcoholist om ermee te stoppen of niet. Het kan helpen om eens krachtig je mening erover uit te spreken tegen je moeder en te zeggen dat het zo niet door kan gaan..maar ik zou er ook hulp bijhalen. Je zou eerst eens met je moeder een goed gesprek moeten aangaan (als ze nuchter heeft) over waarom, en hoe zij ertegenover staat om te stoppen, en of het haar iets lijkt om er hulp bij te krijgen. Roep desnoods de hulp van familieleden (zus/broer van je moeder?) erbij, geloof me dit gaat nog veel langer duren en dan wil ik echt niet negatief doen...je moet wel heel rechtuit zeggen dat je wilt dat ze ermee STOPT! Dat zal haar hopelijk doen nadenken..
sterkte

[On Fire]

Mijn vader is ook een alcoholist. Mijn ouders zijn gescheiden, dus in dat opzicht heb ik er wel minder last van dan jij.
Mijn vader is nu 48 en gaat afkicken bij het Kentron. Hij drinkt dus als zo'n 20 jaar...iets voor mijn geboorte is hij echt verslaafd geraakt.
Het is best moeilijk om mee om te gaan en ik snap precies hoe je je voelt. Als ik bij mijn vader ben loopt hij ook steeds naar de kelder om een nieuw biertje te halen. Hij is tot de middag ongeveer aanspreekbaar. Daarna wordt hij "de grapjesmaker" en begint ie zo "lallend" te praten. Soms belt ie ook op en dan komt er alleen maar onzin uit. Een paar dagen later belt hij weer en dan stelt hij precies dezelfde vragen weer 10 keer.

Wat je er aan kan doen weet ik ook nog steeds niet precies. Ik denk niet dat jij persoonlijk iets aan het drankgebruik van je moeder kan doen. Mijn opa, oma, moeder... voor niemand is mijn vader gestopt. Ook voor mij en mijn zusje niet.
Nu dan eindelijk heeft hij het door, al is het dan omdat hij niet lang meer zal leven.

Ik zou in ieder geval alles proberen wat je kan en wat je wil. Niks is zo erg als jezelf haten omdat je denkt ervoor had kunnen zorgen dat je moeder stopte met drinken. Dit is niet zo, de enige die kan stoppen is zijzelf en dat is pas als ze zelf ziet dat ze een probleem heeft. Het kan wel helpen als je haar duidelijk maakt wat haar drankprobleem voor jou betekend en haar aansporen om hulp te gaan zoeken. Misschien is dit voor jouzelf ook geen slecht idee. Ik spreek uit eigen ervaring dat het heel erg oplucht!

Heel veel succes ermee! en als je vragen hebt of wat dan ook, mag je me altijd mailen.

[meissieh]

ik vind inderdaad ook dat je het je vrienden moet vertellen als je er klaar voor bent. ik denk dat ze daar alleen maar blij om zullen wezen dat je het ze verteld hebt omdat ze dan het gevoel hebben dat je ze echt vertouwd. dat had ik ook met een vriendin van mij; ze heeft nu boulima en wij hadden dat ook door en ze wilde niet naar ons luisteren over wat wij erover zeiden. nu is ze ons er dankbaar voor! dus.. vertel het je vrienden, die kunnen je helpen!! veel sterkte..