help! goeie vriend wil niet meer!

[idontcare]

hey allemaal

ik vroeg me af of iemand mij hier kon helpen. ik zal het verhaal zo duidelijk mogelijk proberen te vertellen. een van mijn beste vrienden is nu al een tijdje depressief. hij heeft het eigenlijk al een paar jaar alleen de laatste 5 maanden ofzo is het heel erg geworden. hij denkt echt alleen nog maar aan dood gaan en alles wat ik zeg tegen hem of wat andere vrienden tegen hem zeggen begrijpt hij verkeerd. heel vaak zie ik hem met rode plekken op ze polsen, of net als nu eet hij niets meer. ik kan hem eht niet meer bereiken, hij denkt echt dat ik beter af ben zonder hem en dat hij toch alleen maar sagerijnig is enzo. zijn ouders weten ervan, en hij is al een paar keer naar een psychiator geweest alleen wilde hij daar niet praten, dus dat bleek ook nutteloos te zijn. over 3 weken doe ik examen, en op dit moment vrees ik daar echt voor want ik weet zeker dat ik het niet ga halen. ik kan ook niet leren want ik moet bij hem blijven, anders gaat ie gekke dingen doen. afgelopen donderdag ben ik met een groep vrienden *hij was er ook bij * naar koninginnenach in den haag geweest. de avond begon gezellig enzo maar na ee ntijdje werd hij stil enzo en als wij stonden de swingen bij een optreden stond hij alleen maar voor zich uit te kijken, net alsof hij in een andere wereld was. toen we naar huis gingen en ff op het perron zaten bij de trein vroeg ik hem waar hij op dat moment aan dacht en wat hij voelde enzo, maar hij schudde alleen maar zn hoofd dat ie niks wilde zeggen. ik zei toen tegen hem dat ik er echt gek van werd deat ik hem niet kon bereiken enzo, wat hij opvatte als 'ik word gek van je' maar daar kwam ik die dag erna pas achter toen hij met een andere goede vriendin had gepraat.

ik weet het soms gewoon eht niet meer, wat moet ik doen???

Je iig niet mee laten slepen, daar schiet zowel jij als hij niks mee op. Jij hebt examen, daar moet je voor leren. Je bent verantwoordelijk voor jezelf, niet voor die vriend, hoe moeilijk dat ook is.

Probeer met hem te praten en/of schrijf hem een brief, veel meer kan je niet doen, zeker niet als hij niet wil.

Misschien kun je er ook met mensen uit je omgeving over praten.

[Shitonya]

Ik heb precies hetzelfde met iemand en ik weet ook niet meer wat ik kan doen. Niks helpt meer, wat ik ook zeg, wat ik ook probeer...
Als ik je zou kunnen helpen zou ik het doen, maar helaas zit ik in hetzelfde schuitje

[JJ13]

ik denk dat t t beste is al je je niet zo mee laat slepen. ik weet dat dat veel makkelijker klinkt dan dat het in werkelijkheid is, maar ik heb ook zo ongeveer iets meegemaakt, niet met een goede vriend van me, maar met iemand die ik via internet kon. hij was (en is) ook erg depressief en zegt ook dat hij zelfmoord gaat plegen. ik trok dat me heel erg aan en werd er zelf bijna depressief van. tot ik me op een dag realiseerde dat ik er mn leven niet door moet laten verpesten. je moet er goed over nadenken en je met hem praten, maar je moet je eigen leven er niet door laten verpesten. succes ermee

[shy girl]

Heyy wat klote voor je... maar zoals iedereen hier al zegt je moet je nie laten meeslepen, je hebt ook een eigen leven, tuurlijk geef je om em en wil je er alles aan doen om em te helpe en em te begrijpen, maar dat lukt vaak niet... hij is zo depressief dat ie alles verkeerd opvat en nix meer goed is..tenminste dat maak ik op uit je verhaal..tis misschien een goed idee om nog eens met zn ouders erover te prate.....jij zelf bent geen hulpverlener. hij heeft wel degelijk hulp nodig..je zei dat ie al paar keer naar psychiater is geweest en niet wilde prate, ok dan helpt t nie , hij moet t idd zelf wille, maar ik snap in wat voor moeilijk situatieje zit....je bent bang dat ie zich iets aandoet en dan voel jeje strax heel erg schuldig..tis klote om zn ouders erbij te betrekken, maar ze weten er al van , dus t lijkt me toch een goed idee om t er met hun over te ebbe, dat je bang bent, omdat je denkt dat er ieder moment iets kan gebeuren...hij woont bij hun thuis en zij kunne ook nie de hele dag op em letten, maar ze kunne maybe wat invloed op em hebbe...hij kan nie zo doorgaan..ik wens je heel veel sterkte en hoop dat alles goedkomt!!! take care en denk ook een beetje aan jezelf!!!!

[idontcare]

misschien is het idd wle het beste als ik me niet zo mee laat slepen. maar zoals jullie al zeiden is dat makkelijker gezegt dan gedaan. het is alleen zo'n eng idee dat als ik dalijk aan mezelf ga denken enzo dat hij dan toch door zou zetten en zelf moord zou plegen, en dan loop ik de rest van me leven metdat kutgevoel van dat ik meer had kunnen doen, ik denk dat jullie me wel begrijpen.

iig heel erg bedankt voor der eacties, het doet me best goed dat jullie zo meeleven, echt top dit forum *houd van jullie*

Dat gevoel kan ik me prima voorstellen. Maar wees ook eerlijk tegn jezelf, als hij niet geholpen wil worden kan je praten als brugman maar dan heeft het geen nut.

Hij moet zelf gaan inzien dat het leven nut heeft, je kan er wel bij helpen, door er voor hem te zijn. Als hij een keer wil praten, maakt niet uit waarover, luister naar hem, ook al moet je weg. Want als je weg gaat voelt hij zich onbegrepen, niet geaccepteerd. Dan is de kans kleiner dat die zal praten tegen jou of iemand anders.

Als hij niet wil praten, vraag gewoon of het goed is al je bij hem komt zitten.. Praat gewoon over luchtige dingen bijv. wat er op school gebeurd is of dingen die met mensen gebeurd zijn die hij ook kent. Misschien heeft die wel behoefte aan rust, ga dan desnoods naast hem zitten lezen. Kan jij opletten, heeft hij het gevoel dat er iemand bij hem is.

Als hij nee zegt, accepteer het.

Ga eens langs met een groep vrienden, gezellig tv kijken of wat praten.

Neem hem mee naar buiten, zodat hij niet alle rust heeft om na te denken.

Voorkom dat hij in een issolament terecht komt.

Succes meid.

[Maija]

Ik zou hem een brief schrijven.. met alles erin!, en dan zou ik um meenemen (alleen jullie tweedjes) en die brief laten lezen, zodat ie alles begreipt, en dat je een uitleg van um wilt, (zo kan ie er niet onderuit komen).. mischien helpt dat!

Als hij echt zelfmoord wil plegen, dan doet hij dat toch wel, denk ik...ook met jouw aandacht... Jij kunt niet meer doen dan vriendin zijn, jij bent NIET verantwoordelijk voor zijn leven. Dat is hij zelf en eventueel zijn ouders, maar jij zeker niet. ('t is niet dat ik niet snap wat je bedoeld, ik zou het zelf ook zo ervaren als jij, maar toch moet je ergens ook in je achterhoofd proberen te houden dat jij hier niks aan kunt doen.)

En als je zakt, dan voel je je misschien ook schuldig. En als die vriend er weer boven op is en hij hoort/merkt dat jij om hem gezakt bent, dan zal dat voor hem vast ook niet leuk zijn. Probeer iig een beetje afstand te scheppen, zorg dat je ook tijd voor je zelf hebt, dat je de dingen die jij moet doen ook gewoon doet.