Thomas

[Earphone]

Lovendegem, zaterdag 24 april 2001, 5u14.

Thomas kwam terug thuis van een familiefeestje. “Familie kan je niet kiezen maar dit was een verdomd gezellig feestje.” mompelde hij toen hij zijn auto veilig probeerde te parkeren in zijn garage. Het was best laat geworden en Thomas kon zich wel eens storten in de drank. Vooral wanneer hij zich in de problemen bevond. Het was een wonder dat hij nog veilig was thuisgeraakt. Zo erg was hij er aan toe. “Nu nog mijn sleutel vinden en we kunnen eindelijk gaan slapen.” dacht hij bij zichzelf toen hij de deur van zijn auto toesloeg. Hij vond zijn sleutel moeizaam, strompelde naar boven en sleepte zich naar zijn bed.

Lovendegem, zaterdag 24 april 2001, 9u46

Thomas werd wakker door het geluid van zijn immer vlijtige buurman. Zijn buurman had het in zijn hoofd gehaald om op deze zonnige zaterdagmorgen zijn gras af te rijden. Halfverdwaasd stak Thomas zijn hoofd door het raam en riep: “Ben je helemaal gek geworden! Op dit uur je gras afrijden! Wacht, ik bel de politie! Ooh nee, ik ben de politie, laat maar.” Zijn buurman haalde zijn schouders op en maaide rustig zijn gras verder alsof hij niets had gehoord. Thomas woonde hier nu al 5 jaar en zijn buurman had hem al leren kennen als een bijzonder opvliegend, doch lieve jongen. Thomas nam zich een bruistablet en haalde de krant uit zijn brievenbus. Eindelijk weekend, lekker relaxen, eens zien wat ze nu weer schrijven. Hij opende de krant op de pagina waar het streeknieuws begon. Hij was een vervend lezer van het streeknieuws omdat hij vond dat hij als wijkagent moest weten wat er in de buurt leefde. “Moord op Van Den Abeele eindelijk opgelost.” stond er in grote drukletters. Hij lachte zelfgenoegzaam en bladerde verder. Het was dankzij zijn alertheid en tip dat de federale politie deze zaak na jarenlang geblunder kon oplossen. Opeens klonk een schel geluid. Zonder er veel aandacht aan te schenken bladerde Thomas rustig verder. Opeens hoorde hij opnieuw datzelfde schelle geluid. Thomas liep naar buiten. Er was niemand te zien of te horen. Of toch, zijn buurman.. bloedend in het gras.

-------------

Ik verveelde mij en heb gewoon maar iets neergeschreven. Ik ben er dan ook niet tevreden over maar misschien opmerkingen over stijl en taalgebruik? Dit forum is er tenslotte om iets te leren.

Eerste stukje is opgebouwd uit veel vage en onsamenhangende zinnen, het kostte me echt moeite om er doorheen te komen.
Misschien was het de bedoeling om een sfeer te maken waar die jongen ook echt dronken lijkt, maar zo kan je alles wel goedpraten

Hij was een vervend lezer van het streeknieuws

schildert hij omdat hij graag wil weten wat er in de buurt leeft? Aquarelletjes op iedere straathoek, het nieuwe politieplan op het doek. Haha, kijk dat rijmt!

ik denkt dat je fervent bedoeld

Verder graag getallen voluit schrijven en ook in het tweede stuk zitten er nogal vage zinnen en woorden. Daarnaast vind ik je dagboekstijl (tijd- en plaatsaanduiding voor ieder stuk) niet passen bij je verhaal (in de 3e persoon geschreven), maar dat is persoonlijk. Als je toch die tijd erin wilt houden, noteer het dan alsjeblieft anders
Bijvoorbeeld 5.14 of 5 uur 14

Als je puntjes wilt neerzette, zoals in de laatste regel, gebruik dan bij voorkeur drie puntjes. Ongeschreven schrijversregel
Een ander aantal komt namelijk amateuristisch over.

En als laatste, mijn vermoeden dat je starks ruzie krijgt met de spellingscontrole van Word:

“Moord op Van Den Abeele eindelijk opgelost.” stond er in grote drukletters.

Word neigt er altijd naar om na een punt een hoofdletter neer te zetten, en dan krijg je dit:

“Moord op Van Den Abeele eindelijk opgelost.” Stond er in grote drukletters.

Dus misschien is het verstandiger om de punt tussen de aanhalingstekens te veranderen in een komma.
Eigen ervaring, wilde ik een spellingscontrole doen (die streepjes had ik op één of andere amneir uitgezet), begint hij ineens over dat probleem te mekkeren. Overigens wilde hij het ook niet automatisch verandere, toen ik hem dat beval.

Zo, genoeg geleuter voor deze vroege morgen, ik hoop dat er wel meer commentaar komt. Dit forum is er tenslotte om iets te leren.
Na gut, je krijgt wel meer commentaar, want als ik eenmaal ben geweest volgen er automatisch meer, dus maak je geen zorgen


Grim

Een paar keer gebruik je vlak achter elkaar dezelfde woorden. Nu is dat niet altijd te vermijden, maar op de een of andere manier vind ik dat nu een beetje storend (kan ook de vroege morgen zijn) zoals: storten in de drank (sowieso een beetje rare zin) en vlak daarachter in de problemen.

Hij vond zijn sleutel moeizaam (het lijkt net of hij zijn sleutel moeizaam vond, dus toen ik het las vond ik het een beetje vreemd, misschien beter: Moeizaam vond hij zijn sleutel. of iets in die trant)

Op het tweede stukje had ik niet zo heel veel aan te merken.
Een paar kleine dingetjes:
Die puntjes in de laatste zin hoeven voor mij niet zo. Die komma laat al een rust vallen en dan nog eens puntjes erachteraan vind ik een beetje overbodig (kwestie van smaak, kwestie van smaak)

Wacht, ik bel de politie! Ooh nee, ik ben de politie, laat maar.”

Haha dit soort grapjes heb ik al erg vaak gehoord bij bijvoorbeeld FC de kampioenen enzo. Het is zelf niet echt mijn humor en ik vind ook niet dat het iets toevoegd, maar het is niet fout ofzo dus waarschijnlijk zever ik gewoon !!

Over het algemeen vond ik het geen vervelend stukje al had Grim wel gelijk dat het aan het begin een beetje vage zinnen waren. Ik ben wel benieuwd wat je er verder van zal maken.

[Earphone]

Aan iedereen die reageerde, bedankt voor de tips en de commentaren! Er moet dus nog heel wat geschaafd worden aan mijn schrijfstijl maar al doende leert men. Thx!