Al op het centraal station (de plek waar ik - alsof ik wederom een provinciaal ben - aankom als ik naar de stad wil) merkte ik de sfeer van verandering. (Te lange openingszin zonder ritme. De sfeer van verandering? Je merkt de verandering. Een sfeer van verandering doet niet zozeer ter zake, tenzij alles veranderd is, zoals bij Lambik in Krimson-crisis)
Er was een contrast tussen de vorige keer dat ik op dezelfde plek aankwam en vandaag. (kan ook korter, een column moet raak zijn, niet zo los geschreven als deze. Ook lange columns van bekende columnisten zijn raak, ook al lijken ze veel woorden nodig te hebben.)
Pas na een ritje met de tram - waar ik noodgedwongen gebruik van moest maken omdat een of andere debiel die het studentenbestaan niet had begrepen mijn fiets had ontvreemd (beetje lange toevoeging, het is geen dagboek. Doet de fiets ertoe in de rest van de column? Nee? Weglaten.)
- begon me iets te dagen. Het is natuurlijk eind Augustus. (kleine letter, dubbele punt was trouwens ook leuk geweest hiervoor)
Lowlands is voorbij, de ellenlange zomervakantie is afgelopen en in Amsterdam (daar ben je toch? Dus hier.) begint langzaam de exodus van jaarlijkse toeristen. (dus alleen de toeristen die jaarlijks komen vertrekken?)
Terug naar de zonnige oorden waar zij vandaan komen (dus die mensen komen alleen uit Hawai en elders waar de zon schijnt?). Terug naar de plaatsen waar soft drugs niet legaal is, en waar je niet zomaar op straat mag piesen. (mag hier ook niet, daar heb je boetes voor, je veronderstelt overigens teveel.)
De toeristen maken plaats voor hordes studenten die - al dan niet in het gezelschap van hun dispuut - ineens weer (deden deze studenten dat al eens?) massaal de straten rond het Spui bevolken. Waarschijnlijk hadden de meesten ongeveer hetzelfde doel als ik deze middag; even een gratis agenda'tje halen op de OudeMan Huis Poort, even net doen of ze voor hun her-tentamen wetenschapsfilosofie leren (denk je dat al die studenten dat studeren? Filosofie?) , even praten met iedereen over niks, om aan het einde van een drukke middag rondwandelen uit te komen bij 100-en-één bierencafe 'de Beiaard' (Spui 35) (reclame?) . Bij de UB op het Koningsplein is het dringen geblazen in de rookpauze op het trottoir, terwijl de hoge heren van de Uva de feestelijke openinge van 'het academische jaar (7 september, in de aula op Singel 233) voorbereiden. (waar wil je in hemelsnaam heen met deze column?)
buiten het studentenleven komt ook het serieuze leven weer op gang. Mensen gaan weer aan het werk, de treinen en trams hervatten hun normale dienstregeling en de politie zet de auto prominent voor het Centraal Station midden op een zebrapad neer, en spreekt dan twee net van lowlands terug kerende alto's aan omdat ze het zebrapad blokkeren. (ow, zo zo) Alles is terug van weggeweest voor mijn gevoel. Alles is weer zoals vanouds.
En volgende week begint de Uva-Intree week. Zoals die ook al jaren elk jaar gehouden wordt. Langzamerhand begin ik ook in deze op het oog hectische stad structuur en jaarlijkse rituelen te herkennen. (dat is wel een leuk uitgangspunt) Het studenten leven heeft ook elk jaar dezelfde grappen. Maar... ik studeer toch om me de jaren tussen mn middelbare school en het kwaad wat werken heet te buiten te gaan en drugs, drank, sex, reizen en bovenal: Onregelmatigheid??? Of zou ik dan toch verkeerd zitten?
(Ik vind het geen goede column. Het idee is wel goed, maar het komt pas in de slotalinea tot uiting, en dan ook nog eens tamelijk zwak. Begin opnieuw, raad ik je aan. Schrijf gerichter.)
|