herkent iemand dit?? (afstandelijk/onverschillig zijn)

[Sangria]

Mijn vriend en ik hebben de laatste tijd allebei twijfels over onze relatie.. Gelukkig willen we elkaar niet kwijt en gaan we er echt aan werken.. Maar ondertussen zijn er wel dingen gezegd waardoor ik me minder goed bij hem voel.. Die dingen hebben we al uitgesproken maar negatieve dingen blijven om de één of andere manier toch hangen.. Ik heb hierdoor heel veel moeite om de draad maar gewoon weer op te pakken en doen of er niks gebeurd is. Word er zelfs afstandelijker door en onverschillig.. Als ik bijv. met hem zoen, denk ik; "jij twijfelde toch, waarom zoen je me dan? Hypocriet!" (ookal slaat dat nergens op, ik twijfel notabene zelf ook..)

Ik wil helemaal niet onverschillig en afstandelijk tegen hem doen, maar ik kan nu niet 100% mezelf zijn door bepaalde opmerkingen van hem.. Het is een vorm van haatdragend zijn, hoewel dit natuurlijk niks met 'haten' te maken heeft.. Tis meer dat ik me er moeilijk overheen kan zetten..

Herkent iemand dit en zoja, hoe ga jij ermee om??

[Bloedpropje]

je bent onverschillig, en daar zit je mee

het lijkt haast tegenstrijdig

[Sangria]

Gespleten Geest schreef op 29-08-2004 @ 02:20 :
je bent onverschillig, en daar zit je mee

het lijkt haast tegenstrijdig

nee, ik doe onverschillig.. dat is iets heel anders.. het kan me wel degelijk schelen, maar ik vind het moeilijk om maar gewoon weer de draad op te maken en doen alsof er niks gebeurd is, alsof hij geen kwetsende dingen gezegd heeft (ookal zijn die uitgesproken), alsof alles nog hetzelfde is als vóór die twijfels..

Dan kan ik gewoon niet.. dat bedoel ik

[Bloedpropje]

oke, ik kan het wel begrijpen maar een beter antwoord dan 'dat zal vanzelf wel overgaan' heb ik niet voor je

maar wees gerust, er is vast iemand die dat wel heeft

Gespleten Geest schreef op 29-08-2004 @ 02:43 :
oke, ik kan het wel begrijpen maar een beter antwoord dan 'dat zal vanzelf wel overgaan' heb ik niet voor je

maar wees gerust, er is vast iemand die dat wel heeft

ik iig niet...



xxx

de vraag is of jullie niet een beetje tever uit elkaar zijn gegroeid zijn, en of je nog wel moet willen werken ervoor...

[filia dei]

Nou ik herken die niet helemaal.
Maar ik weet wel dat als ik me heel onzeker voel juist heel onverschillig ga gedragen. Als een soort masker waar ik me achter kan verschuilen zeg maar.
Ik weet natuurlijk niet of dat bij jouw ook zo is. Maar ik kan me zo voorstellen dat je nog steeds onzeker ben over wat hij voor je voelt. Ook al hebben jullie de twijfels enzo uitgesproken. Je wéét ergens diep in je hart dat hij iets anders voor je voelt als toen het net aan ging.
Ik denk dat hij jouw en jij jezelf er weer van moet over tuigen dat hij echt wel dol op jouw is. En dat duurt effe. Omdat dat onzekere toch altijd wel blijft hangen.

[purplerose]

Ik heb het wel eens dat als mijn vriend iets negatiefs zegt, dat ik daardan van schrik. Maar hij weet het altijd wel zo te zeggen dat ik me er niet te veel zorgen om moet maken.
Het is echter nooit zo geweest dat ik er heel onverschillig van ga doen ofzo. Ik vind het juist wel fijn dat we die dingen gewoon bespreken. Maar het hangt er wel een beetje vanaf wat hij dan zegt. Als hij zoiets heeft van "dit gaat niet/nooit meer werken"
tsja dan zou ik misschien ook denken dat hij hypocriet bezig is, maar dat maak ik niet uit je verhaal op.
Het is eerder zo dat hij nog juist wel graag verder wil, en jij ook dus dan is er denk ik geen reden om zo te reageren
Ik denk dat je eerst eens goed na moet denken over of jij verder wil en hoe je dat soort dingen moet opvatten, en vooral wat hij probeert te zeggen. mja dat ben ik.......

[waves]

praat erover, dat is het enige advies wat ik je kan geven

[luchtballon]

ik herken het wel van een keer, toen ik eigenlijk ook ergens ontevreden over was mbt mijn vriend, maar ik het nog niet verteld had. Toen had ik ook zoiets van 'knuffel me dan maar niet, als je het toch onnodig vindt' (onnodig op bepaalde momenten) of ik vond dat zijn glimlach niet echt was, 'doe het dan ook maar niet'.

Bij mij was het opgelost met dat ik over het echte probleem gepraat heb, maar dat gaat bij jou niet zomaar werken aagezien jou probleem wat complexer is, denk ik.

Is een pauze in jullie relatie niet misschien een oplossing?

[Gothic]

Zorg dat je intiem blijft met je partner, dat brengt vaak fijne gevoelens terug. En verder: gewoon mee ophouden. Of praat met elkaar en ben eens heeeel eerlijk. Dat alles wat evt. tussen jullie instaat ertussenuit gaat...

[Gothic]

luchtballon schreef op 30-08-2004 @ 17:13 :
Is een pauze in jullie relatie niet misschien een oplossing?

Hoe zou dat de problemen oplossen? Ze gaan niet vanzelf weg.

[leucomelas]

ja heb ik ook weleens vaker... maar echt alle dingen uit het verleden spelen bij mij dan een rol. als hij een keer iets negatiefs heeft gezegd kan ik dat nog jaren later herinneren en me eraan ergeren etc etc. deze dingen staan me weleens in de weg, dan heb ik hierdoor bijvoorbeeld helemaal geen zin meer om hem te zoenen, vast te houden of iets dergelijks. ik weet dat het raar is en probeer dan anders te zijn, maar dat gevoel wil dan echt niet weg. dus ja, herken je verhaal wel..
kheb idee van hoe het bij mij zit: kan niemand vergeven...

[luchtballon]

Gothic schreef op 30-08-2004 @ 17:21 :
Hoe zou dat de problemen oplossen? Ze gaan niet vanzelf weg.

Nee, das waar.
Maar dan heb je wel tijd om dingen te relativeren misschien. En na te denken over wat je zelf eigenlijk wil zonder dat er nog meer gevoelens bij komen waar je weinig mee kan.

Maar misschien heb jij ook wel gelijk, dat ze juist intiem moeten doen.

Ik ben ontzettend onverschilling en afstandelijk... Alleen... juist niet in een relatie. Daarvoor is het toch een relatie?

[Luna]

ja, ik herken het wel enigsinds. Ik heb het uitgemaakt.
Het ging al een tijd niet goed en we kregen op een gegevn moment ruzie en het boeide me eigenlijk niet zoveel, ik ben weggelopen en ben mn eigen dingen gaan doen. Na een paar dagen geen contact vond ik het wel mooi geweest en heb ik hem opgebeld met de mededeling dat ik er op die amnier geen zin meer in had.
Je wordt kil/koel van bepaalde gebeurtenissen, sluit je af en wordt cynisch..

trumpetlover schreef op 29-08-2004 @ 10:41 :
de vraag is of jullie niet een beetje tever uit elkaar zijn gegroeid zijn, en of je nog wel moet willen werken ervoor...

Precies.
Je groeit langzamerhand gewoon uit elkaar, moedwillig of niet. Je gaat je irriteren aan elkaar (dat stadium ben je misschien nog niet, maar zal nog komen) en dat kan zich alleen maar opstapelen. Of je moet er heeeel hard aan gaan werken, maar is dat het waard? En had je daar dan niet al eerder aan moeten beginnen? En vooral; je geeft nu aan dat je opzich wel samen met m wil zijn maar er toch een muur tussen zit. Geef het op, das mijn mening. Beter wat lossere relatie, en eventueel vriendschappelijk uit elkaar, dan over een paar maanden haatdragend.
[size=0.1](en ja, ik ken de situatie)[/size]