14-02-2002, 16:17
|
|
|
ok, ik moet het ff van me afschrijven,sorry als het lang wordt...
vorig jaar, dezelfde periode, was ik met een jongen  , hij maakte het uit na een week, allemaal goed, ik kon er mee leven. Een maand later had ik een relatie met G...een geheime relatie, want hij had een vriendin en kon het niet uitmaken  dat heeft zo een 4 maanden geduurd, 4 maanden niks anders dan miserie, te veel miserie om goed te maken me de tijd die we samen spendeerden. Op 18 augustus 2001 leerde ik T kennen...alles ging goed, de eerste maand van onze relatie, die relatie heeft 3 maand geduurd,maar de laatste 2 maanden zocht ik gewoon naar uitvluchten om het niet uit te maken.ik kon het niet uitmaken omdat ik wist dat ik toen helemaal alleen ging zijn...dat men vrienden me zouden laten vallen, kon ik al raden, ik had te lang er over getobd of ik het wel of niet ging uitmaken met T en nu vonden zij me een vervelend wicht...maar ja, op 16 november hield ik het niet meer, ik maakte het uit.de eerste 2 dagen kreeg ik steun, van men beste vriendin en nog een andere vriend van me...spijtig genoeg ergerde ik me aan alles wat ze zeiden, ik had men ogen opengedaan en zag alles wat ik eerder had moeten zien. ze roddelden, ze vonden me gewoon een stom kind dat altijd in hun groepje stond, maar ik was wel nuttig, dus zeiden ze er niks over, nuttig zodat zij hun niet zouden vervelen ja!!toen is alles begonnen, een dipje dat weken, uieindelijk maanden heeft geduurd en nu nog altijd bezig is...ik leerde een jongen van internet kennen, ik begon van hem te houden, echt houden, ik hield natuurlijk van de persoon waar ik mee chatte, ik kon niet weten hoe hij in het echt was.ik heb die persoon nooit gezien hoor.en toch bleef ik van em houden.maar ik ben niet labiel, ik weet ook wel dat het zo niet verder kon, ik had alleen nog maar die persoon op internet en men beste vriend, die ik overigens ook op internet leren kennen heb (vertel ik seffes over) en ik besloot al men gevoelens aan de kant te zette en hem te vergeten.is uiteindelijk goed gelukt!ben ik blij om, ik mis hem nu nog steeds. maar ja, nu over men beste vriend eventjes...ik leerde hem kennen via men ex (T), hij zit zwaar aan de weed , en is al 3 jaar depressief, maar hij begreep me, hij wist hoe ik dacht.nooit had ik dat gevoel gehad, echt begrepen te zijn en ik voelde me overgelukkig.natuurlijk, na 4 maand constant chatten en ontmoeten, begin je elkaar graag te zien, de band die we handen was ONGELOOFLIJK sterk, ik hield zielsveel van hem, we zouden samen zelfmoord plegen op de moment dat het echt te veel zou worden, dat hadden we elkaar gezworen!hij was mijn alles, maar door het constante gechat me hem (6u per dag) werd ik afgezonderd, afgezonderd van de echte wereld, er waren alleen nog maar zijn problemen, mijn problemen en weed (heb ik nooit aan gedaan hoor, maar ik probeerde hem er van af te helpen), mijn vrienden liet ik vallen , ze waren toch niet meer van nut, en elke keer ik uit de put wou kruipen die ik gegraven had, duwden ze me er dieper terug in. uiteindelijk ben ik in school met een paar mensen gaan zitten die niets tegen elkaar zeiden, er werd de hele tijd gezwegen of gelachen over seks en van die dingen, maar er werd niks gezegd met betekenis en dat beviel me wel, aangezien ik niets ander meer deed dan denken, denken aan men beste vriend (K), denken aan mezelf en denken aan die jongen die ik geprobeerd had van me af te zette na 3 weken hebben men ex-vrienden ingezien dat er iets moest gedaan worden en ze hebben geprobeerd me op te vangen, (ongeveer 3 weken geleden) en het is ze gelukt, ik kroop terug uit men diepe put, ik praatte nog heel veel met men beste vriend enzo, maar het ging beter, ik kon hem helpen omdat ik niet zoveel aan mezelf hoefde te denken en alles ging goed, ik ben terug met N (jongen van begin van het verhaal) ik was terug gelukkig...tot dinsdagavond... men beste vriend begint opeens te freaken, het was standaart dat we dikwijls zeiden dat we van mekaar hielden (altijd bedoeld op een vriendschappelijke manier), maar hij reageerde niet meer toen ik het zei. dinsdagnacht kreeg ik een bericht dat ik dacht dat hij alleen maar me lelijke mensen kon verkeren en dat hij me evenveel haatte als elke ander mensen in deze maatschappelijke wereld. ik werd gek, hij haat me... hij blijft herhalen dat het beter zo is en dat ik niks voor hem beteken we hadden zelfs een planeet!!de planeet silent solitude! gemaakt uit onze nicknames!een planeet waaar alleen wij 2en op leefden en waar we naartoe konden als we het echt niet meer zagen zitten. hij heeft onze planeet verwoest, hij heeft zen nickname verandert...(die nicknames betekenen op het eerste zicht niks, maar voor ons was het de sleutel van onze vriendschap) en alsof dat nog niet genoeg was, ben ik er achtergekomen dat men vrienden achterbaks zijn en geen respect voor me tonen men vriend, waar ik van zaterdag mee ben toont geen interesse, ik dacht misschien is hij wat onwennig, ik wist dat hij het verlegen type is, maar op straat durft hij men hand niet vasthouden, laat staan me eens een zoen geven.zaterdag ben ik de hele dag bij hem geweest, was bijzonder gezellig en ik heb er niets meer van gehoord tot gisterenavond, toen heb ik hem bij toeval gezien...zelfs vandaag, op valentijnsdag, laat hij niets van zich horen, maar ik heb wel een bericht gehad van een kennis, dat hij op de kermis rondhangt...kermis is belangrijker dan mijik voel me alleen wish I was never born bedankt voor diegene die de tijd hebben genomen om het te lezen... sorry voor de lengte van men verhaal [Dit bericht is aangepast door sweet girl (14-02-2002).] 
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
14-02-2002, 16:30
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
14-02-2002, 16:33
|
|
|
|
ik kan me heel goed indenken hoe je je voelt... ik heb het ook gehad (of daar benk nog steeds in verzeild)... en opzich voel ik me nu ook beter omdat ik gewoon blij ben dat ik bepaalde personen heb leren kennen, ik hoop (ik weet eignelijk wel zeker) dat jij die personen die belangrijk voor jou zullen zijn op een dag ook leert kennen...
veel sterkte
__________________
*fairytale from hell's cave*
|
|
14-02-2002, 16:44
|
||
|
|
Citaat:
btw: razor...sterkte! [Dit bericht is aangepast door sweet girl (14-02-2002).]
|
|
|
14-02-2002, 16:47
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
14-02-2002, 16:48
|
|
|
Ik heb het hele verhaal gelezen en me mond valt open
 Kvind het heeeeeel erg triest van je vrienden als je ze zo wilt noemen. Ik zou zeggen probeer eens met andere mensen contact te zoeken die je wel respecteren zoals je bent.
__________________
Fatal Error: Signature Not Found
|
|
14-02-2002, 16:53
|
||
|
|
Citaat:
ben ik enigszins van plan,ik hoop volgend jaar van school te veranderen en daar opnieuw te beginnen.alleen moet ik men ouders nu nog kunnen overtuigen, zonder dit te moeten vertellen.
|
|
|
14-02-2002, 17:03
|
|
|
Raad geven is in zulke topics moeilijk omdat er eigenlijk geen raad is...als de mensen nu eenmaal klootzakken zijn kunnen wij daar niets aan veranderen.
Maar goed. Ik heb niet EXACT hetzelfde meegemaakt, maar wel genoeg op verschillende vlakken om te weten dat er één ding belangrijk is. Stop met te denken te hopen dat er zoiets bestaat als ware vriendschap en ware liefde. Probeer meer op je eentje te gaan leven. Daarmee bedoel ik, verplicht jezelf minder behoefte te krijgen om alles wat in je zit te vertellen tegen iemand. Ik bedoel NIET dat je iets moet opkroppen maar dat je het moet ja...verwerken op je eentje. Dat kunnen grote dingen zijn, maar ook kleine. Waar ik me bv heeel erg aan erger (zo erg zelf dat ik tegen iedereen onvriendelijk begin te doen) is dat iedereen zo oppervlakkig en ongeïntereseerd is. Je hebt wel vrienden, maar eigenlijk is het ieder z'n eigen leven en is vriendschap er enkel maar om JEZELF beter te voelen. Maar ik heb het aanvaard, het is zo, en daarmee basta. Ware vrienden bestaan niet. Je kunt wel zeggen: jamaar ik heb een half jaar een perfecte vriendschap gehad. OK, maar nu? Perfecte vriendschap is voor mij om te beginnen onsterfelijk en eeuwig. En juist dat bestaat niet, het bestaat NIET. Eeuwige liefde is nog een grotere illusie. Liefde en vrienschap is gewoon profiteren van anderen om jezelf goed te voelen... Jezelf verplichten om in te zien dat de perfecte mensen om je heen...dat dat nooit zal gebeuren, dat is voor mij toch een grote stap geweest. Verder is het goed denk ik om tegen iedereen te zeggen wat er je niet aanstaat. Een grote mond heb je misschien al, maar vooral de mensen waarmee je het goed wilt vinden, daartegen moet je eerlijk zijn. Tegen je vriend, of tegen je vrienden (vriendschap), je ouders. Letterlijk zeggen wat er op je lever ligt! ook al zou dat niet bevorderlijk zijn voor je verdere relatie met die persoon of personen. Verder kan ik je gewoon maar sterkte wensen enz.... Het leven hangt voor een groot deel af van toeval en geluk hebben. Het helpt geen zak wat ik hier typ, maarja? greetz clubje
__________________
Beminde Christen 't is beter of gistn| Under the sea, I'm not the only one who wonders what life would mean if we hadn't been disappointed in the sun.
|
|
14-02-2002, 17:07
|
||
|
|
Citaat:
En wie zegt dat die andere mensen geen zulke klootzakken zullen zijn? Iedere tegenslag is er één te veel.
__________________
Beminde Christen 't is beter of gistn| Under the sea, I'm not the only one who wonders what life would mean if we hadn't been disappointed in the sun.
|
|
|
14-02-2002, 17:09
|
||
|
|
Citaat:
ik weet niet echt wat ik hier op moet zeggen,maar...als je alles zelf moet verwerken waarom leven we dan nog?ik ben aan het leren alles te relativeren en proberen het goede er van in te zien, maar ik mis het, ik mis de gesprekken met men beste vriend. en ik zal nooit leren om alles zelf op te lossen omdat we daar volgens mij gewoon niet voor gemaakt zijn, we hebben brein om te denken en gedachten uit te wisselen, en geef toe, alles wat we zegge gaat dikwijls over problemen enzo, ik zie niet in waarom we anders geleerd hebben om te praten.ware liefde bestaat niet, ware vriendschap, misschien wel.alleen vinden bijzonder weinig mensen ze. bedankt, je reply heeft wel geholpen! x
|
|
|
14-02-2002, 17:15
|
||
|
|
Citaat:
Ik zeg niet dat je ALLES voor jezelf moet houden. Je kan best over dingen praten met vrienden, ook en vooral over je problemen. Maar dat hoeft daarom nog geen ongelooflijke beste hartsvriend te zijn. DAT moet je niet meer verlangen. Een gesprek moet je nog verlangen natuurlijk, en dat kun je met meer mensen dan die ene goede vriend. Niet streven naar die perfecte vriend...
__________________
Beminde Christen 't is beter of gistn| Under the sea, I'm not the only one who wonders what life would mean if we hadn't been disappointed in the sun.
|
|
|
14-02-2002, 17:38
|
||
|
|
Citaat:
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Verhalen & Gedichten |
Mijn eigen boeken Demipet660 | 6 | 04-09-2015 06:41 | |
| Psychologie |
op zoek naar hulp magicflower | 10 | 29-01-2004 09:27 | |
| Liefde & Relatie |
Help !! Verwijderd | 19 | 04-01-2004 17:17 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 00:17.
Adverteren