terugval

[metallica]

Hoe kan je een terugval eigenlijk voorkomen? Is dat uberhaupt wel mogelijk?
Het gaat sinds juli redelijk met me, maar ik ben steeds zo bang dat ik weer terugval in die depressie. Ik be gestopt met therapie omdat het voor mn gevoel niets uithaalde, dus das geen optie en ik wil ook niet meer in therapie, of het moet alweer echt slecht gaan. Maar steeds als ik me weer wat minder voel ben ik bang voor een terugval en hoop ook dat ik dat kan voorkomen, maar hoe?

ik heb t ook altijd... ik ben dr bang voor en dan gebeurd t ook. dr is wel altijd iets da t verpest.
maar je moet juist positief proberen te blijven.
t ging redelijk met je, zei je ?

nou das goed dat moet je proberen te houden..
ben wie je bent en leef je leven

tja ik weet het ook niet eigenlijk

het is wel zo dat ik zelf soms zo bang ben voor een terugval dat ik me nog niet goed voel terwijl t eigenlijk beter gaat
dat ik gewoon niet kan geloven of ervan kan genieten dat t goed gaat ofso...

[Eend]

Ik heb vaak niet eens door dat ik een terugval heb. Het gebeurd bij mij toch wel. Als ik me ertegen ga verzetten, kost dat alleen maar energie en levert het niks op. Gewoon relaxt gaan leven en er geen aandacht aan besteden. Doe dat pas wanneer je daadwerkelijk een terugval hebt

[Droomvlucht]

Inderdaad, wat Eend zegt.

Ik geef het wel vaak aan in mijn omgeving, zodat zij me eventueel kunnen helpen/steunen en weten dat er iets aan de hand is en ze me met rust moeten laten. (Of, naja, met rust laten.. ik bedoel meer dat ze dan niet de hele tijd achter je aanrennen en vragen wat er is)

Liefs,

Laura

[boe-1986]

hey meis,

ik weet hoe beangstigend het kan zijn als je eventueel een terugval kunt krijgen, ben er zelf ook altijd heel erg bang voor en heb er op dmoment ook weer een.
ik kan nu wel zeggen dat het me dom lijkt om te stoppen met de therapie, omdat ik niet wil weten waar ik nu was als ik dat gedaan had als het een tijdje beter met me ging. ik weet dat het niet zal helpen omdat te zeggen (waarom doe ik het dan toch? )
ik wil je zeggen dat je vriendinnen hebt waar je altijd bij terecht kan, ze zullen altijd vol goeie raad voor je klaar staan. ook al gaat het met hun zelf iets minder. dat is namelijk geen reden om geen advies aan hun te vragen, vaak zijn mensen die het op dat moment zelf moeilijk hebben de beste in het geven van raad aan anderen. en als diegene het op dat moment niet kan zal die dat zeker aangeven.
ik hoop dat als je het moeilijk hebt/krijgt je wel bij iemand aan de bel trekt. desnoods hier op het forum. zoals je nu ook gedaan hebt.

de belangrijkste boodschap in dit verhaal is denk ik dat je moet onthouden dat er altijd mensen zijn die van je houden en voor je klaar staan.

heel veel sterkte

-x-

[Gothic]

Als je het al verwacht, is de kans ontzettend groot dat het gebeurt, puur om het feit dat jij het namelijk in de hand hebt...

[Eend]

Aragnabite schreef op 08-10-2004 @ 12:06 :
(Of, naja, met rust laten.. ik bedoel meer dat ze dan niet de hele tijd achter je aanrennen en vragen wat er is)

Oeh, ik heb ooit zo'n mentrix gehad, vreselijk! Had je les en dan begon ze weer hoor...

[phensicske]

Ik heb het ook wel eens dat ik denk terug te vallen in dat zwart gat en zelfs al sluimert het gevoel maar een beetje in me, dan nog denk ik dat ik al verloren ben.

Maar ik probeer zoveel mogelijk om er niet teveel over te piekeren, want net door het teveel denken aan zo'n zaken, begin ik door te draaien en weer in't negatieve terug te vallen.

Nu gaat het goed, vind ik, al heb ik wel eens een mindere dag. Maar het is niet meer zo dat ik dagen, weken thuis zit, het huis niet uitkom en mijn ogen rood staan van de tranen (en soms wel es de weed).

Zodra ik mij zorgen maak, spreek ik ze uit. Zo helpt het me de dingen tijdig wat te relativeren, vooraleer ik het bos niet meer door de bomen zie.

Momenteel ben ik gestopt met gesprekken met de psychiater, nu volg ik één keer per week één uur en een kwartier groepstherapie onder begeleiding van een psycholoog, die me een stuk beter ligt.

Therapie kan helpen, maar het is ook geen wondermiddel. Misschien heb je niet echt de voor jou passende therapie gevonden of weet je voor jezelf andere manieren die beter werken. Hoe dan ook, blijf niet te lang malen als je denkt een terugval te krijgen. Want eenmaal er terug in, is de stap groter om het toe te geven (beschaamd, schuldgevoel en zo).

Blijf je vriendschappen onderhouden en huppel door het leven.
Misschien hink je wel eens achter, maar wachten, dat doen vrienden wel even.