[stelling] Veel gevallen van psychische problemen zijn te wijten aan verwendheid.
 

http://forum.scholieren.com/showthre...01&perpage=50&

Nogmaals en nu zonder persoonlijke aanvallen, enz.

In absolute zin heb je misschien gelijk dat een vrouw in Iran ergere dingen meemaakt, dan een vrouw in het Westen. Maar we leven in een relatieve wereld. We leven allemaal in onze eigen wereld met onze eigen standaarden. Wat voor de een supererg is, is voor de ander een allerdaags iets.

Wat ik wil zeggen is, dat je mensen uit Iran niet erbij kan betrekken om de reden uit te leggen waarom mensen hier in het westen niet depressief zouden moeten worden.

Natuurlijk zou het sommige mensen misschien helpen hun problemen te relativeren, maar in real life zal dat heus niet zoveel baten. (uitzonderingen zijn er natuurlijk)

Als je je bedenkt dat iedereen in een eigen wereld leeft en alles relatief is, kan je *ook* de ergere gevallen er gewoon bij rekenen, verkrachting en sterfgeval; die sluit jij uit in je verhaal .. maar waarom? Het maakt geen zier uit. Absoluut gezien is 't misschien erger .. relatief gezien voor een persoon niet.

Verwendheid .. dat vind jij .. maar nogmaals .. dat is maar helemaal waar een persoon aan gewend is .. in wat voor wereld diegene leeft.

Jij vind 't misschien overdreven en erg als een rijkelui stinkerd half depressief word als er een vlek op haar schoenen zit .. maar zij weet niet beter .. zij *kent* niks ergers.

(En ja, op TV kan ze misschien zien hoeveel erger 't is in Iran .. maar dat is een te-ver-van-haar-bed iets.)

Citaat:

Ik denk niet dat er mensen zijn die het met me eens zijn, maar ik denk er al jaren zo over. En bovendien is het mijn manier om over een rothumeur, klotedag of huilbui heen te komen! Dan denk ik aan die miljoenen mensen die in mijn situatie zitten, maar die daar niet eens aan kunnen denken omdat ze zo'n honger hebben, omdat ze niet veilig zijn in hun land of omdat ze mishandeld worden, weet ik veel het kan altijd erger, en ik bof zo dat ik hier ben geboren! groeten.

Dan ben jij misschien de aangewezen persoon om naar de 3e wereld te gaan en mensen te helpen? :)

wat je vergeet is het verschil tussen een dipje en een depressie, een dipje hebben we allemaal weleens en dat is inderdaad soms te wijten aan verwendheid. Vergelijk het dat je vroeger ging janken als je dat ene gaafe speeltje niet mocht hebben terwijl je je nu realiseerd dat je een kast vol soortegelijke troep had.

Maar het is niet rechtvaardig om te zeggen dat een depressie (volgens een 'niet legale' rede) een gevolg is van verwendheid.
Depressie is een ziekte veroorzaakt in een deel van de hersenen wat je weinig kunt beinvloeden. Serotonine tekort zorgt ervoor dat je je rot en lusteloos voelt. Dit tekort kan al ontstaan na een griepje.. snap je wat ik bedoel?

aanvulling: ik ben blij voor je dat je inziet dat je echt geluk hebt dat je in nederland bent geboren, dat je je fijne leventje waardeert.

Ik vind dat er (ook in het vorige topic) te makkelijk geroepen word dat depressie een ziekte is, veroorzaakt door het gebrek aan een stofje in de hersenen.

De hersenen is een fabriek van stofjes en reacties; natuurlijk zullen bij bepaalde gemoedstoestanden bepaalde stofjes wat meer of minder aanwezig zijn. Dat is normaal! Anders zouden we zo de pubertijd ook een ziekte kunnen noemen omdat we dan een teveel aan hormonen hebben. En verliefdheid zou ook een ziekte zijn.

Het gaat er om wat de oorzaak is van het gebrek van dat stofje .. dat stopt meestal niet *zomaar* .. voor zover ik weet .. maar door een nare gebeurtenis .. daar gaat 't nou om in dit topic.

Zeggen dat iemand depressief is, puur alleen door een gebrek van een stofje is te kortzichtig en lost de oorzaak van het probleem niet op. Het gebrek van een stofje is voor zover ik weet altijd een gevolg en het gebruik van medicatie word voor zover ik weet nooit gezien als *de* oplossing.

Kijk, hier ben ik het nou wel mee eens. Hoewel Marcade gelijk heeft imo, je moet depressies niet alleen maar op dat stofje schuiven. Er zijn meerdere dingen die een rol spelen.
Verder is de vergelijking tussen Iraanse vrouwen en Nederlandse vrouwen vrij krom aangezien het erom gaat wat *jij* als een probleem beschouwd. Een Iraanse vrouw zou inderdaad niet wakker liggen als ze dit jaar misschien niet gaat halen. (dat is uberhaupt niet erg aan de orde, maar het gaat maar even om een voorbeeld) Sommige mensen hier wel. En zelfs hier ook lang niet allemaal. Maar hier heb je niet te maken met massamoorden etc. Dus hier, in jouw leven, kan dat het grootste probleem zijn. Absoluut gezien heb je natuurlijk een punt dat het daar allemaal erger is. Tuurlijk. Maar iemand die depressief is, heeft er weinig aan te horen dat het ergens anders nog erger is. Het is niet van toepassing op zijn/haar leven.

@Leonoor: toch fijn dat dit topic wel open kon blijven. :) Ik begrijp dat het voor sommige mensen kwetsend kan zijn, maar ik geloof niet dat de topicstarter het slecht meent. En verder lijkt me een goeie discussie leuk hier. Dat gebeurt (te) weinig. :)

In de vorige (inmiddels gesloten) topic schreef xxx nijn:


Daar wou ik ff op zeggen: het was niet mijn bedoeling mensen te kwetsen hier, sorry daarvoor..

Verder aan iedereen die de vergelijking Nederland/ Iran (bijvoorbeeld dan he) niet goed vind , omdat de verschillen te groot zijn... Daarom heb ik deze ook gekozen. En ik snap ook best dat de acceptatie grenzen qua pijn en verdriet in deze landen verschrikkelijk veel verschillen, maar daarom is het denk ik juist zo'n goed voorbeeld. En niemand moet ook denken dat ik vind / bedoel dat je nooit een klote/huil/iedereen-verrot-scheld-dag of zoiets mag hebben! Want dat was niet mijn point , wat ik wilde aankaarten. Ik vind dat mensen door het gebeuren van té kleine dingen té snel de moed in de schoenen laten zakken en depri worden. En wannéér je dan kijkt naar derde wereld landen, vind ik dat wij ons eigenlijk soms een beetje moeten schamen daarvoor. Maar ik vertel volgens mij niets wat ik nog niet eerder heb verteld dus ik ga maar weer stoppen. :)

Edit: grm, ik had iets geschreven maar het ging fout tijdens het posten. Het kwam er in feite op neer dat ik de topictitel slecht gekozen vond gezien de mening in de posts van de topicstarter.

Je snapt dus dat ze mensen daar in een andere wereld leven dan ons (acceptatie grenzen qua pijn en verdriet in deze landen verschrikkelijk veel verschillen) .. waarom moet ik (bij wijze van spreken) me dan schamen voor mijn depressieve dingen in *mijn* eigen wereld?

Ik heb liever dat je meer ingaat op de dingen die ik en grl (en eventueel andere mensen) schrijven, dan dat je generieke dingen neer gaat zetten en idd. grotendeels je eigen stelling herhaalt want zo komen we IHMO geen stap verder. :o

Ben ik het mee eens, maar net als grl ben ik het ook eens met Marcade, ik zie een depressie niet echt als een soort ziekte, door gebrek aan een bepaald stofje.

@ TS; leuk dat je gewoon rustig kan reageren, dat respecteer ik heel erg! :) Maar even een vraagje, puur uit nieuwschierigheid; waarom gebruik jij steeds het woord 'depri' in je posts?
Ik zie namelijk een heel groot verschil tussen een dipje en een depressie. Maar het woord depri, word volgens mij heel snel geroepen. Daarom gebruik ik het woord depri niet als ik het over een depressie heb maar als ik het over een dipje heb. Ik vind depri namelijk een beetje een breezersletten-woordje. En ik neem het woord depri niet echt serieus denk ik..Maar ja, wie ben ik.. :)

Inderdaad. Kijk, als ik hoor dat ik een 4 voor een proefwerk heb gehaald waar ik een 7 voor had moeten halen om over te gaan, dan zit ik in een dipje. Maar dat is heel erg anders dan een depressie. En ja, dan is het helemaal niet erg om wat te relativeren en te denken: och, 't gaat maar om iets wat relatief klein is. Natuurlijk vind ik het dan nog steeds kut maar ik kan ook wel inzien dat de wereld niet vergaat.
Een depressie is echt anders.

Als je puur een dipje bedoelt, dan heb je natuurlijk gelijk. We leven in een land waar weinig gruwelijke dingen gebeuren en veel kansen zijn. Dan is zo'n overgangscijfer maar een heel klein dingetje. Maar daar is iedereen het ook wel over eens hoor. Politiek correct gelul noemen ze dan, maar het klopt natuurlijk wel. Mocht dit inderdaad het geval zijn, dan verklaar ik dit topic bij deze voor nutteloos :p

Als je echt een depressie bedoelt, dan vraag ik me toch af wat je precies wil met dit topic.

ik heb hier even een illustratie van het grote verschil tussen mensen in nederland en mensen in iran zoals in je voorbeeld:
http://home.planet.nl/~kalsb000/maslow/pira.htm
dit is de behoeftenpiramide van maslow. De hierarchische structuur toont dat je pas een bepaalde behoefte kan hebben, als er aan de onderliggende behoeften voldaan wordt.
In Iran zijn de fysische behoeften misschien wel bevredigd, maar de veiligheidsbehoeften in elk geval niet, dus daar komen de sociale-, de erkennings- en de zelfactualiseringsbehoeften niet (of weinig) voor. In nederland natuurlijk wel. Dus wanneer deze 'hogere' behoeften niet bevredigd worden in Iran dan gaat men zich daar niet druk om maken: de mensen hebben daar die behoefte niet eens. Maar in nederland doen mensen wel erg hun best om aanvaard en erkent te worden en om hun potentieel te actualiseren (in een studierichting e.d.).

En dat lijkt me een meer plausibele reden waarom men in Nederland depressief kan worden om heel andere (in jouw ogen dan minder erge) reden dan in Iran of andere landen waarin mensen zeg het maar te druk hebben om te overleven.
Dit is helemaal geen leuke situatie voor die mensen, maar toch ook totaal geen reden om de psychische problemen van mensen hier als een luxeprobleem af te doen.

om eventjes een ander licht op de discussie te werpen :D

Ik denk trouwens wel dat ze echt depressie bedoelt: ze heeft het over psychische problemen, psychiater en zo...

a girl (over je eerste post): (y). Deze piramide kende ik niet. Maar het geeft inderdaad wel duidelijk aan wat we al probeerden te zeggen.

(over je tweede post): als ze dat inderdaad bedoelt, dan vind ik het een beetje raar. Raar om te zeggen: jouw problemen zijn absoluut gezien minder erg dan die van een ander dus jij moet je schamen er zo'n probleem van te maken. In nederland spelen hele andere dingen dan in Iran. Maar goed, op dat punt zijn we het geloof ik al eens. :)

Verwendheid zou kunnen, attitude van de maatschappij klinkt in mijn oren nog beter.

Ja depri is een een beetje het tussenwoord denk ik, voor depressief en een dipje. Depressief zijn is heel erg, dat weet ik van een familielid van mij. Maar veel mensen - ik doel nu niet op iemand hier- laten bij hunzelf een dipje te gemakkelijk omslaan in depressiviteit, omdat al hun negatieve gedachtes worden versterkt door zelfmedelijden. Met depri bedoel ik dus de fase van een dipje naar depressiviteit. Ik vind wel dat ik zo nu en dan vragen aan het beantwoorden ben die afdwalen van mijn oorspronkelijke bedoeling, want ik denk dat iedereen uit mijn verhaal wel een beetje kon opmaken wat ik bedoel.
Ik wil graag nog toevoegen aan mijn verhaal dat ik niet vind en nooit heb gezegd dat ik vind dat mensen geen récht hebben om depressief te zijn, maar als ik kijk naar mijn leven en dat van mensen om mij heen, kan het voor jezelf echt alleen maar nuttig zijn om te kijken naar mensen die het erger hebben, dus dat relativeren weer.
Ik hoop dat ik alles zo duidelijk mogelijk heb gezegd want ik vind het moeilijk om niet een verschrikkelijk langdradig verhaal te typen en toch mijn mening duidelijk naar voren te brengen.

Oja en dat ik nu wel rustig kan reageren...hoewel ik mss wel die indruk heb gewekt ik ben geen kwaadaardige heks ofzo hoor. En bij nader inzien was mijn eerste post wel wat extreem , cker voor mijn doen, maargoed ik meen het ook wel allemaal :) Ik wil alleen geen ruzies schoppen hier maar kijken of er mensen waren die er ook zo over dachten, of dat er mensen waren die na het lezen van mijn bericht zouden denken; goh dat is ook zo. Op die manier.


Heel goed deze piramide, ik ben het ook grotendeels met je eens. Maar het wordt een beetje een warboel met 2 topics hierover, want in de eerste topic die nu gesloten is , zei GOTHIC iets soortgelijks , waar ik instemmend op heb geantwoord.
Het voordeel van zulk soort piramides is dat je logisch blijft denken en dat alles duidelijk omschreven wordt, zonder al te veel poespas. Het nadeel vind ik , dat je er een beetje zwart wit van gaat denken ( ik weet dat jullie nu denken: WIE denkt er hier nu zwart wit, maar nogmaals ik heb deze mening al heel lang en ik heb er echt heeel heeel goed over nagedacht voor ik zoiets ging opschrijven), want volgens deze pyramide zou iemand die niet veilig is in zijn land geen erkenningsbehoeften kunnen hebben. Echt ieder mens heeft allerlei soorten behoeften, wanneer je naar derdewereldlanden kijkt, laten we zeggen mensen in oorlogsgebieden, wegen hun persoonlijke problemen echtwel net zo zwaar als hier hoor! En mijn mening is dat ze door alle bijkomende ellende versterkt worden.