Hoor mijn schreeuwen in de nacht
waar de stilte overheerst en al mijn kracht
me weerhoud van spreken over verdriet
-en ik hoop zo dat je niet hoort of ziet-
Vertel me niet over liefde voor mij
als mijn hart verrot is en ik niet vrij
ben om mijn adem te halen
-laat me nooit meer mijn verdriet vertalen-
Laat me los in mijn zijn omdat ik niet ben
en mijn eigen spiegelbeeld niet meer herken
zelfs niet in het eenzaam avondrood
-nee, de ander in mij is nog lang niet dood-
En spreek nu niet je woorden en mijn fouten lief
want zij beide zijn de eeuwige hartendief
waar ik me niet langer wil verschuilen
-laat mij overgaan in eenzaam huilen-
Laatst gewijzigd op 20-02-2003 om 18:21.
|